آیه 6 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن آيه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 2
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
{{قرآن در قاب|«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَيُؤْمِنُونَ».|سوره=2|آیه=6}}
  
==شأن نزول آیه 6 سوره بقره==
+
==ترجمه آیه==
  
'''<I>«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لايُؤْمِنُونَ».</I>'''<ref> ترجمه: كسانى كه كافر شدند براى آن‌ها يكسان است؛ خواه آن‌ها را بيم بدهى يا بيم ندهى، نخواهند گرويد.</ref>
+
در حقيقت كسانى كه [[كفر]] ورزيدند چه بيمشان دهى چه بيمشان ندهى برايشان يكسان است، آن‌ها نخواهند گرويد.
  
«[[شیخ طوسی]]» بنا به قول ربيع بن انس درباره [[ابوجهل]] و پنج نفر از قوم او كه از سران احزاب بوده و در [[جنگ بدر]] كشته شده اند نازل گرديد.<ref> صاحب كشف الاسرار از مفسرين عامه اين موضوع را از ضحاك روايت كرده است.</ref> چنان كه بلخى و مغربى نيز اين عقيده را پسنديده اند، ابن عباس گويد<ref> عبدالله بن عباس بن [[عبدالمطلب]] بن [[هاشم]] بن [[عبدمناف]]، پسرعموى [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله مادرش لبابة الكبرى دختر حارث بن حزن الهلالية سه سال قبل از هجرت هنگامى كه رسول خدا در شعب [[مكه]] بود متولد گرديد. در هنگام رحلت پيامبر سيزده يا پانزده ساله بود از بزرگان صحابه محسوب و كسب فيض از [[امام على]] مرتضى عليه‌السلام نمود و در تفسير مورد ثقه و اطمينان است و در سال 68 هجرى در حالتى كه 70 سال از سن وى گذشته بود در شهر [[طائف]] وفات يافت و محمد بن الحنفية فرزند امام مرتضى عليه‌السلام بر او [[نماز]] گذارد و جسد وى را در قبر گذاشت و گفت: (مات والله اليوم حبر هذه الامّة).</ref>درباره احبار يهود كه در اطراف [[مدينه]] بوده اند نازل شده است، عده اى نيز گويند درباره مشركين نزول يافته است و طبرى قول ابن عباس را پسنديده است ولى ما مى گوئيم اين آيه جنبه اختصاصى داشته و حمل كردن آن بر عموم غيرممكن است زيرا مي‌دانيم در ميان كفار عده اى بودند كه بعد [[ايمان]] آوردند بنابراين نمى توان آيه را حمل بر عموم كرد و بنابر قول ربيع بن انس اگر كسى از كفار با حالت كفر بميرد به طور يقين منظور نظر اين آيه بوده است و روى همين زمينه تمام سران احزاب مقصود اين آيه بوده و نيز شامل كسانى كه در جنگ بدر كشته شده اند خواهد بود.<ref> صاحب [[مجمع البيان]] گويد: چنين گويند كه اين آيه عام بوده و شامل جميع كفار خواهد بود و نيز از ابوعلى جبائى نقل كند كه اين آيه درباره اهل ختم و طبع كه خداوند به ايمان نياوردن آن‌ها خبر داده است، نزول يافته است.</ref><ref> طبرى از سعيد بن جبير او از ابن عباس روايت كند كه آيات 6 و 7 درباره يهود [[مدينه]] نازل شده و نيز از ربيع بن انس روايت كند كه در جنگ احزاب نازل شده است.</ref>
+
==نزول==
  
كسانى كه معتقدند كه اين آيه مخصوص كفار اهل كتاب است چنين دليل آوردند و گويند چون آيات قبل از اين آيه مربوط به مؤمنين بوده بنابراين بايد اين آيه و آيات بعد از آن مربوط به كفار باشد.<ref> فريابى و طبرى از مفسرين عامه گويند: كه دو آيه 6 و 7 درباره كفار نازل گرديده است.</ref>
+
'''محل نزول:'''
  
==پانویس ==
+
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.</ref>
<references />
+
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 2.</ref>
 +
 
 +
«[[شیخ طوسی]]» گوید: بنا به قول ربيع بن انس درباره ابوجهل و پنج نفر از قوم او كه از سران احزاب بوده و در [[جنگ بدر]] كشته شده‌اند، نازل گرديد. <ref> صاحب كشف الاسرار از مفسرين عامه اين موضوع را از ضحاك روايت كرده است.</ref> چنان كه بلخى و مغربى نيز اين عقيده را پسنديده‌اند، ابن عباس گويد. <ref> عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف پسرعموى رسول خدا صلى الله عليه و آله مادرش لبابة الكبرى دختر حارث بن حزن الهلاليّة سه سال قبل از هجرت هنگامى كه رسول خدا صلی الله علیه و آله در شعب مكه بود متولد گرديد در هنگام رحلت پيامبر سيزده يا پانزده ساله بود از بزرگان صحابه محسوب و كسب فيض از امام على مرتضى عليه‌السلام نمود و در تفسير مورد ثقه و اطمينان است و در سال 68 هجرى در حالتى كه 70 سال از سن وى گذشته بود در شهر طائف وفات يافت و محمد بن الحنفيّة فرزند امام مرتضى عليه‌السلام بر او نماز گذارد و جسد وى را در قبر گذاشت و گفت (مات واللّه اليوم حبر هذه الامّة).</ref>
 +
 
 +
درباره احبار يهود كه در اطراف [[مدينه]] بوده‌اند نازل شده است، عده‌اى نيز گويند: درباره مشركين نزول يافته است و طبرى قول ابن عباس را پسنديده است ولى ما مى‌گوئيم اين آيه جنبه اختصاصى داشته و حمل كردن آن بر عموم غيرممكن است زيرا مي‌دانيم در ميان كفار عده‌اى بودند كه بعد ايمان آوردند بنابراين نمى‌توان آيه را حمل بر عموم كرد و بنابر قول ربيع بن انس اگر كسى از كفار با حالت كفر بميرد به طور يقين منظور نظر اين آيه بوده است و روى همين زمينه تمام سران احزاب مقصود اين آيه بوده و نيز شامل كسانى كه در [[جنگ بدر]] كشته شده‌اند خواهد بود. <ref> صاحب مجمع البيان گويد، چنين گويند كه اين آيه عام بوده و شامل جميع كفار خواهد بود و نيز از ابوعلى جبّائى نقل كند كه اين آيه درباره اهل ختم و طبع كه خداوند به ايمان نياوردن آن‌ها خبر داده است نزول يافته است.</ref> <ref> طبرى از سعيد بن جبير او از ابن عباس روايت كند كه آيات 6 و 7 درباره يهود مدينه نازل شده و نيز از ربيع بن انس روايت كند كه در جنگ احزاب نازل شده است.</ref>
 +
 
 +
كسانى كه معتقدند كه اين آيه مخصوص كفار اهل كتاب است چنين دليل آوردند و گويند چون آيات قبل از اين آيه مربوط به مؤمنين بوده بنابراين بايد اين آيه و آيات بعد از آن مربوط به كفار باشد. <ref> فریابى و طبرى از مفسرين عامه گويند كه دو آيه 6 و 7 درباره كفار نازل گرديده است.</ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
 
 +
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
 +
 
 +
==پیوندها==
 +
 
 +
* [[سوره بقره]]
 +
* [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آیات سوره بقره]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۴ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۱۴

متن آيه

مشاهده آیه در سوره

«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَيُؤْمِنُونَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه آیه

در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند چه بيمشان دهى چه بيمشان ندهى برايشان يكسان است، آن‌ها نخواهند گرويد.

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

«شیخ طوسی» گوید: بنا به قول ربيع بن انس درباره ابوجهل و پنج نفر از قوم او كه از سران احزاب بوده و در جنگ بدر كشته شده‌اند، نازل گرديد. [۳] چنان كه بلخى و مغربى نيز اين عقيده را پسنديده‌اند، ابن عباس گويد. [۴]

درباره احبار يهود كه در اطراف مدينه بوده‌اند نازل شده است، عده‌اى نيز گويند: درباره مشركين نزول يافته است و طبرى قول ابن عباس را پسنديده است ولى ما مى‌گوئيم اين آيه جنبه اختصاصى داشته و حمل كردن آن بر عموم غيرممكن است زيرا مي‌دانيم در ميان كفار عده‌اى بودند كه بعد ايمان آوردند بنابراين نمى‌توان آيه را حمل بر عموم كرد و بنابر قول ربيع بن انس اگر كسى از كفار با حالت كفر بميرد به طور يقين منظور نظر اين آيه بوده است و روى همين زمينه تمام سران احزاب مقصود اين آيه بوده و نيز شامل كسانى كه در جنگ بدر كشته شده‌اند خواهد بود. [۵] [۶]

كسانى كه معتقدند كه اين آيه مخصوص كفار اهل كتاب است چنين دليل آوردند و گويند چون آيات قبل از اين آيه مربوط به مؤمنين بوده بنابراين بايد اين آيه و آيات بعد از آن مربوط به كفار باشد. [۷]

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 2.
  3. صاحب كشف الاسرار از مفسرين عامه اين موضوع را از ضحاك روايت كرده است.
  4. عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف پسرعموى رسول خدا صلى الله عليه و آله مادرش لبابة الكبرى دختر حارث بن حزن الهلاليّة سه سال قبل از هجرت هنگامى كه رسول خدا صلی الله علیه و آله در شعب مكه بود متولد گرديد در هنگام رحلت پيامبر سيزده يا پانزده ساله بود از بزرگان صحابه محسوب و كسب فيض از امام على مرتضى عليه‌السلام نمود و در تفسير مورد ثقه و اطمينان است و در سال 68 هجرى در حالتى كه 70 سال از سن وى گذشته بود در شهر طائف وفات يافت و محمد بن الحنفيّة فرزند امام مرتضى عليه‌السلام بر او نماز گذارد و جسد وى را در قبر گذاشت و گفت (مات واللّه اليوم حبر هذه الامّة).
  5. صاحب مجمع البيان گويد، چنين گويند كه اين آيه عام بوده و شامل جميع كفار خواهد بود و نيز از ابوعلى جبّائى نقل كند كه اين آيه درباره اهل ختم و طبع كه خداوند به ايمان نياوردن آن‌ها خبر داده است نزول يافته است.
  6. طبرى از سعيد بن جبير او از ابن عباس روايت كند كه آيات 6 و 7 درباره يهود مدينه نازل شده و نيز از ربيع بن انس روايت كند كه در جنگ احزاب نازل شده است.
  7. فریابى و طبرى از مفسرين عامه گويند كه دو آيه 6 و 7 درباره كفار نازل گرديده است.

منابع

  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.

پیوندها