مرثیه جن: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{بخشی از یک کتاب}} از ابعاد غيرمادى و غيربشرى شهادت امام حسين علیه السلام، گر...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
 
از ابعاد غيرمادى و غيربشرى شهادت [[امام حسين]] علیه السلام، گريه و نوحه و مرثيه خوانى‌فرشتگان و اجنه بر آن حضرت است. رواياتى در اين باره نقل شده و كسانى هم مدعى بوده‌اند كه شعرها و نوحه‌هاى جن را به ياد عاشورا شنيده و گريسته‌اند، همچون مسور بن‌ مخرمه. <ref>در اين زمينه‌ها، ر.ك: «ستودگان و ستايشگران‌»، حوزه هنرى.</ref>
 
از ابعاد غيرمادى و غيربشرى شهادت [[امام حسين]] علیه السلام، گريه و نوحه و مرثيه خوانى‌فرشتگان و اجنه بر آن حضرت است. رواياتى در اين باره نقل شده و كسانى هم مدعى بوده‌اند كه شعرها و نوحه‌هاى جن را به ياد عاشورا شنيده و گريسته‌اند، همچون مسور بن‌ مخرمه. <ref>در اين زمينه‌ها، ر.ك: «ستودگان و ستايشگران‌»، حوزه هنرى.</ref>

نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۶

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


از ابعاد غيرمادى و غيربشرى شهادت امام حسين علیه السلام، گريه و نوحه و مرثيه خوانى‌فرشتگان و اجنه بر آن حضرت است. رواياتى در اين باره نقل شده و كسانى هم مدعى بوده‌اند كه شعرها و نوحه‌هاى جن را به ياد عاشورا شنيده و گريسته‌اند، همچون مسور بن‌ مخرمه. [۱]

نوحه‌هايى از قبيل اين كه: ايها القاتلون جهلا حسينا ابشروا بالعذاب والتنكيل.

يا اين شعر: ايا عين جودى و لاتجمدى و جودى على الهالك السيد فبالطف امسى صريعا فقد رزئنا الغداة بامر بدى.

و امثال اين گونه مراثى كه در كتب مقتل و روايات آمده است.[۲] شهيد مطهرى در اين‌ باره مى‌گويد: «در «قمقام زخار»، قسمت زيادى از مراثى جنى‌ها را بصورت شعر نقل كرده ‌است. بعيد نيست كه اين اشعار سراسر انتقاد و حنين و تحريك احساسات، از طرف‌ علاقه‌مندان و شيعيان سروده مى‌شده است و چون از طرف حكومت وقت، تحت تعقيب‌ قرار مى‌گرفتند لذا اشعارى كه مى‌سرودند به نام جنى منتشر مى‌كردند كه هم پى گم كرده ‌باشند و هم مردم بهتر حفظ مى‌كردند».[۳]

البته شعرهاى مرثيه از قول جن، غير از گريه و عزادارى ملائك و انبيا و كروبيان در عزاى حسينى است كه رواياتش متفاوت است.

در بارگاه قدس كه جاى ملال نيست سرهاى قدسيان همه بر زانوى غم است جن و ملك بر آدميان نوحه مى‌كنند گويا عزاى اشرف اولاد آدم است.[۴]

پانویس

  1. در اين زمينه‌ها، ر.ك: «ستودگان و ستايشگران‌»، حوزه هنرى.
  2. عوالم (امام حسين علیه السلام)، ص 486.
  3. از جمله در «بحارالانوار» ج 45، ص 233 (باب نوح الجن عليه)، سفينة البحار، ج 1، ص 190.
  4. حماسه حسينى، ج 3، ص 375.

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.