عبدمناف: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
«عبدمناف» جدّ سوم [[پیامبر اسلام]] است. نام او «مغیره» و لقبش «[[قمر البطحاء]]» بود.
+
'''«عبد مَناف»''' فرزند «[[قصی بن کلاب|قُصَیّ بن کلاب]]» و جدّ سوم [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه وآله است. او از بزرگان قبیلهٔ [[قریش]] و شهر [[مکه]] بود. [[بنی هاشم|بنى‌هاشم]] و [[بنی امیه|بنى‌امیه]] از شاخه‌هاى مشهور بنی‌عبدمناف هستند.
 +
==ویژگی‌ها و فعالیت‌ها==
 +
نام عبدمَناف، «مغیره» بوده و بخاطر زیبایی‌اش به «[[قمر البطحاء]]» ملقّب بود.
  
==فرزندان عبدمناف==
+
شعار عبدمناف، پرهیزگارى و دعوت مردم به [[تقوا]] و خوشرفتارى با مردم و [[صله ارحام]] بود. او با وجود این موقعیت بزرگ، در صدد رقابت با برادرش «عبدالدار» و قبضه کردن مناصب عالى [[کعبه|کعبه]] نبود. وی پس از صحبت با برادر خویش بر سر تقسیم این وظایف به توافق و مصالحه رسیدند.
 +
عبدمناف از برادر خود عبدالدار کوچکتر بود، ولى در قلبهاى مردم موقعیت خاصى داشت.
  
عبدمناف پسرانى به نامهاى [[هاشم بن عبد مناف|هاشم]]، عبدشمس، مطلب، نوفل، ابوعمرو و ابوعبید داشت. اینان و تبارشان به بنی عبدمناف شهرت دارند و تا قرن‌ها حکومت جهان عرب را در اختیار داشتند. خلفای [[بنی امیه|اموی]]، خلفای [[حکومت بنی عباس|عباسی]] و [[ائمه اطهار|امامان]] [[شیعه]] جملگی از نوادگان عبدمناف به شمار می‌روند. [[بنی هاشم|بنى هاشم]] و [[بنی امیه|بنى امیه]] از شاخه هاى مشهور بنی عبدمناف و [[قریش]] هستند. عبدمناف از برادر خود «عبدالدار» کوچکتر بود ولى در قلبهاى مردم موقعیت خاصى داشت.
+
[[امام علی]] علیه السلام درباره او می گوید: «به خدا سوگند پدر و جدم [[عبدالمطلب]] و [[هاشم]] و '''عبدمناف''' هیچ گاه بُتی را پرستش نکردند، از او پرسیدند: پس آنان چه چیزی را پرستش می کردند؟ فرمود: آنها تمسک به آیین [[ابراهیم]] داشتند.»
  
==ویژگی‌های عبدمناف==
+
گفته شده سفرهای تجاری زمستانه و تابستانه [[قریش]] -که به آن در [[سوره قريش]] اشاره شده است ({{متن قرآن|إیلافهم رحلة الشتاء و الصیف}})-، ابتدا در زمان عبدمناف شکل گرفت.
  
شعار عبدمناف پرهیزگارى، دعوت مردم به [[تقوا]] و خوشرفتارى با مردم و [[صله ارحام]] بود و با این موقعیت بزرگ، ابدا در صدد رقابت با برادر خود «عبدالدار» و قبضه کردن مناصب عالى [[کعبه|کعبه]] نبود.  
+
عبدمناف سرانجام در [[مکه]] وفات نمود و در [[قبرستان معلاة]] (قبرستان ابوطالب) به خاک سپرده شد.
 +
==نسل عبدمناف==
 +
 
 +
عبدمناف پسرانى به نامهاى [[هاشم بن عبد مناف|هاشم]]، عبدشمس، مطلب، نوفل، ابوعمرو و ابوعبید داشت. اینان و تبارشان به «بنی عبدمناف» شهرت دارند و تا قرن‌ها حکومت جهان عرب را در اختیار داشتند. خلفای [[بنی امیه|اموی]]، خلفای [[حکومت بنی عباس|عباسی]] و [[ائمه اطهار|امامان]] [[شیعه]] جملگی از نوادگان عبدمناف به شمار می‌روند. [[بنی هاشم|بنى هاشم]] و [[بنی امیه|بنى امیه]] از شاخه هاى مشهور بنی عبدمناف و [[قریش]] هستند.  
  
 
==تقسیم مناصب کعبه==
 
==تقسیم مناصب کعبه==
  
حکومت و ریاست طبق وصیت پدر (قُصى)، با برادر او «عبدالدار» بود، ولى پس از فوت دو برادر، فرزندان آنان در تصدى مناصب با هم نزاع کردند و سرانجام پس از کشمکش هاى زیاد، کار به مصالحه و تقسیم مقامات پایان پذیرفت و تصمیم گرفتند که تولیت [[کعبه|کعبه]] و ریاست «[[دارالندوه]]» با فرزندان «عبدالدار» و سقایت و مهماندارى حجاج با پسران «عبدمناف» باشد و این تقسیم تا ظهور [[اسلام]] به حال خود باقى بود.
+
حکومت و ریاست [[قریش]] طبق وصیت پدر (قُصى)، با عبدالدار و سپس عبدمناف بود، ولى پس از فوت دو برادر، فرزندان آنان در تصدى مناصب با هم نزاع کردند و سرانجام پس از کشمکش هاى زیاد، کار به مصالحه و تقسیم مقامات پایان پذیرفت و تصمیم گرفتند که تولیت [[کعبه|کعبه]] و ریاست «[[دارالندوه]]» با فرزندان «عبدالدار» و سقایت و مهماندارى حجاج با پسران «عبدمناف» باشد و این تقسیم تا ظهور دین [[اسلام]] به حال خود باقى بود.
 
 
مناصب کعبه، به طور مسلم روز ساختن کعبه وجود نداشت؛ بلکه تدریجاً بر اثر مقتضیات و مناسباتى پیدا شد و مناصب کعبه تا ظهور اسلام چهار قسمت بود:
 
 
 
#تولیت و کلیددارى کعبه
 
#سقایت، یعنى تهیه آب براى زائران خانه خدا در ایام [[حج]]
 
#رفادت، یعنى غذادادن به حاجیان
 
#ریاست مکیان و پرچمدارى و فرماندهى سپاه (منصب اخیر جنبه دینى نداشت).
 
  
 +
مناصب کعبه، به طور مسلم روز ساختن کعبه وجود نداشت؛ بلکه تدریجاً بر اثر مقتضیات و مناسباتى پیدا شد و مناصب کعبه تا ظهور اسلام چهار قسمت بود: تولیت و کلیددارى کعبه، سقایت (یعنى تهیه آب براى زائران خانه خدا در ایام [[حج]])، رفادت (یعنى غذادادن به حاجیان) و ریاست مکیان و پرچمدارى و فرماندهى سپاه (که این منصب جنبه دینى نداشت).
 
==منابع==
 
==منابع==
  
*جعفر سبحانی تبریزی، [[فروغ ابديت (کتاب)|فروغ ابدیت]].
+
*[[فروغ ابديت (کتاب)|فروغ ابدیت]]، جعفر سبحانی تبریزی.
*بنی‌ عبدمناف، [http://www.tahoordanesh.com/page.php?pid=18147 دایرة المعارف طهور]، بازیابی: ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۳.
+
*[http://www.tahoordanesh.com/page.php?pid=18147 "بنی‌ عبدمناف"، دایرة المعارف طهور]، بازیابی: ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۳.
 
+
*خلاصه تاریخ اسلام، سید هاشم رسولی محلاتی، ج۲ ص۳.
 
[[رده:نیاکان پیامبر]]
 
[[رده:نیاکان پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۰

«عبد مَناف» فرزند «قُصَیّ بن کلاب» و جدّ سوم پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله است. او از بزرگان قبیلهٔ قریش و شهر مکه بود. بنى‌هاشم و بنى‌امیه از شاخه‌هاى مشهور بنی‌عبدمناف هستند.

ویژگی‌ها و فعالیت‌ها

نام عبدمَناف، «مغیره» بوده و بخاطر زیبایی‌اش به «قمر البطحاء» ملقّب بود.

شعار عبدمناف، پرهیزگارى و دعوت مردم به تقوا و خوشرفتارى با مردم و صله ارحام بود. او با وجود این موقعیت بزرگ، در صدد رقابت با برادرش «عبدالدار» و قبضه کردن مناصب عالى کعبه نبود. وی پس از صحبت با برادر خویش بر سر تقسیم این وظایف به توافق و مصالحه رسیدند. عبدمناف از برادر خود عبدالدار کوچکتر بود، ولى در قلبهاى مردم موقعیت خاصى داشت.

امام علی علیه السلام درباره او می گوید: «به خدا سوگند پدر و جدم عبدالمطلب و هاشم و عبدمناف هیچ گاه بُتی را پرستش نکردند، از او پرسیدند: پس آنان چه چیزی را پرستش می کردند؟ فرمود: آنها تمسک به آیین ابراهیم داشتند.»

گفته شده سفرهای تجاری زمستانه و تابستانه قریش -که به آن در سوره قريش اشاره شده است (إیلافهم رحلة الشتاء و الصیف)-، ابتدا در زمان عبدمناف شکل گرفت.

عبدمناف سرانجام در مکه وفات نمود و در قبرستان معلاة (قبرستان ابوطالب) به خاک سپرده شد.

نسل عبدمناف

عبدمناف پسرانى به نامهاى هاشم، عبدشمس، مطلب، نوفل، ابوعمرو و ابوعبید داشت. اینان و تبارشان به «بنی عبدمناف» شهرت دارند و تا قرن‌ها حکومت جهان عرب را در اختیار داشتند. خلفای اموی، خلفای عباسی و امامان شیعه جملگی از نوادگان عبدمناف به شمار می‌روند. بنى هاشم و بنى امیه از شاخه هاى مشهور بنی عبدمناف و قریش هستند.

تقسیم مناصب کعبه

حکومت و ریاست قریش طبق وصیت پدر (قُصى)، با عبدالدار و سپس عبدمناف بود، ولى پس از فوت دو برادر، فرزندان آنان در تصدى مناصب با هم نزاع کردند و سرانجام پس از کشمکش هاى زیاد، کار به مصالحه و تقسیم مقامات پایان پذیرفت و تصمیم گرفتند که تولیت کعبه و ریاست «دارالندوه» با فرزندان «عبدالدار» و سقایت و مهماندارى حجاج با پسران «عبدمناف» باشد و این تقسیم تا ظهور دین اسلام به حال خود باقى بود.

مناصب کعبه، به طور مسلم روز ساختن کعبه وجود نداشت؛ بلکه تدریجاً بر اثر مقتضیات و مناسباتى پیدا شد و مناصب کعبه تا ظهور اسلام چهار قسمت بود: تولیت و کلیددارى کعبه، سقایت (یعنى تهیه آب براى زائران خانه خدا در ایام حج)، رفادت (یعنى غذادادن به حاجیان) و ریاست مکیان و پرچمدارى و فرماندهى سپاه (که این منصب جنبه دینى نداشت).

منابع

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه