کنیه و القاب امام حسن علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
[[کنیه]] مشهور [[امام حسن]] علیه السلام، «ابو محمد» بوده و این کنیه را [[پیامبر اکرم]] صلی الله علیه وآله به آن حضرت داده است.<ref> هاشم رسولی محلاتی، زندگانی امام حسن مجتبی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ص ۹.</ref>
 +
[[علامه مجلسی]] در کتاب «[[بحارالانوار]]» می گوید: کنیه آن حضرت بر طبق روایات بسیاری «ابومحمد» بوده و کنیه دیگری نداشته است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۵۵.</ref>
  
[[کنیه]] آن حضرت بر طبق روایات بسیاری «ابومحمد» بوده و کنیه دیگری نداشته است و اما القاب آن حضرت بدین شرح است: سبط، زکی، مجتبی، سید، تقی، طیب، ولی...
+
اما معروفترین القاب امام حسن علیه السلام، عبارتند از: [[سبط پیامبر|سِبط]]، زَکیّ، مجتبی، سیّد، تقی، طیّب، ولیّ.
  
و مرحوم [[علی بن عیسی اربلی|اربلی]] در کتاب [[کشف الغمة]] پس از نقل کنیه و القاب آن حضرت از روی کتاب های [[اهل سنت]] گفته است: مشهورترین این القاب «تقی» است و بهترین و شایسته ترین آنها همان است که [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله او را بدان ملقب فرمود و آن «سید» است.
+
[[علی بن عیسی اربلی]] در کتاب «[[کشف الغمة]]» پس از نقل کنیه و القاب آن حضرت از روی کتاب های [[اهل سنت]] گفته است: مشهورترین این القاب «تقی» است و بهترین و شایسته‌ترین آنها همان است که [[رسول خدا]] صلی الله علیه وآله او را بدان ملقب فرمود و آن «سیّد» است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۵۵.</ref>
  
 +
«کریم اهل‌بیت» هم از القابی است که برای امام حسن مجتبی علیه السلام ذکر شده است.<ref>قرشی، زندگانی حسن بن علی(ع)، ج۱، ص۱۷۵.</ref>
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
* بحارالانوار، علامه مجلسی.
* علامه مجلسی، بحارالانوار، جلد 43، صفحه 255.
+
* زندگانی امام حسن مجتبی، هاشم رسولی محلاتی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۲، چاپ ۱.
 
+
* زندگانی حسن بن علی(ع)، باقر شریف قرشی، ۱۳۵۲ش.
[[رده:القاب ائمه اطهار]]
+
[[رده:القاب ائمه اطهار]][[رده:امام حسن علیه السلام]][[رده:القاب امام حسن علیه السلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۲۹

کنیه مشهور امام حسن علیه السلام، «ابو محمد» بوده و این کنیه را پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به آن حضرت داده است.[۱] علامه مجلسی در کتاب «بحارالانوار» می گوید: کنیه آن حضرت بر طبق روایات بسیاری «ابومحمد» بوده و کنیه دیگری نداشته است.[۲]

اما معروفترین القاب امام حسن علیه السلام، عبارتند از: سِبط، زَکیّ، مجتبی، سیّد، تقی، طیّب، ولیّ.

علی بن عیسی اربلی در کتاب «کشف الغمة» پس از نقل کنیه و القاب آن حضرت از روی کتاب های اهل سنت گفته است: مشهورترین این القاب «تقی» است و بهترین و شایسته‌ترین آنها همان است که رسول خدا صلی الله علیه وآله او را بدان ملقب فرمود و آن «سیّد» است.[۳]

«کریم اهل‌بیت» هم از القابی است که برای امام حسن مجتبی علیه السلام ذکر شده است.[۴]

پانویس

  1. هاشم رسولی محلاتی، زندگانی امام حسن مجتبی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ص ۹.
  2. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۵۵.
  3. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۵۵.
  4. قرشی، زندگانی حسن بن علی(ع)، ج۱، ص۱۷۵.

منابع

  • بحارالانوار، علامه مجلسی.
  • زندگانی امام حسن مجتبی، هاشم رسولی محلاتی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۲، چاپ ۱.
  • زندگانی حسن بن علی(ع)، باقر شریف قرشی، ۱۳۵۲ش.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه