مروج الذهب (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
مروج الذهب یکی از کتابهای مهم [[تاریخ|تاریخی]] است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط [[مسعودی|ابوالحسن علی بن حسین مسعودی]]، مورخ و جغرافیدان بزرگ [[شیعه|شیعی]] تألیف شده است.
+
'''«مُروج الذهب و معادن الجوهر»''' تألیف [[علی بن حسین مسعودی]] (حدود ۲۸۰-۳۴۵ ق)، یکی از کتابهای مهم [[تاریخ|تاریخی]] قرن چهارم هجری است که در آن به شرح مشاهدات، مسافرت‌ها، وضع سیاسی و اجتماعی مناطق مختلف دنیای آن روز پرداخته شده است. «مروج الذهب» تاریخی است عمومى، كه علاوه بر تاريخ مسلمانان، به تاريخ جهان و احوال ديگر ملل نيز می‌پردازد.  
{{مشخصات کتاب
+
{{مشخصات کتاب
  
 
|عنوان=
 
|عنوان=
  
|تصویر=[[پرونده:مروج الذهب.jpg|240px|وسط]]
+
|تصویر=[[پرونده:مروج الذهب.jpg|۲۴۰px|وسط]]
  
|نویسنده=علی بن حسین مسعودی|ابوالحسن علی بن حسین مسعودی
+
|نویسنده=علی بن حسین مسعودی
  
|موضوع=تاریخ اسلام
+
|موضوع=تاریخ اسلام و جهان
  
|زبان=فارسی
+
|زبان=عربی
  
|تعداد جلد=2
+
|تعداد جلد=۲
  
|عنوان افزوده1=مترجم
+
|عنوان افزوده1=
  
|افزوده1=ابوالقاسم پاینده
+
|افزوده1=
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۷: سطر ۲۷:
  
 
==مؤلف==
 
==مؤلف==
شيخ جمال‌الدين، ابومنصور، حسن بن يوسف بن على بن مطهر حلى(647-726 ق)، ملقب به علامه حلى و علامه (به‌صورت مطلق)، در 27 رمضان سال 647ق، در شهر حله عراق به دنيا آمد. پدر او، شيخ سديدالدين، يوسف بن على بن مطهر حلى، از علماى برجسته و نامدار و داراى مقام علمى و اجتماعى بوده است. از اساتید وی می توان به شيخ سديدالدين حلى (پدر علامه)؛ محقق حلى (دايى علامه)؛ شمس‌الدين محمد كيشى؛ شيخ نجم‌الدين على بن عمر كاتبى قزوينى؛ خواجه نصيرالدين طوسی اشاره کرد. علامه حلی یكی از نامی ترین علمای شیعه و صاحب آثاری در فقه، اصول و كلام و منطق و فلسفه و رجال و غیره است و ریاست و مرجعیت شیعه در قرن هفتم هجری به او منتهی گردیده است. برخی از آثار ایشان ، إرشاد الأذهان إلی أحکام الإیمان، تبصرة المتعلمين في أحكام الدين، تحریر الأحکام و تذکرة الفقهاء می باشد. وی در 21 محرم سال 726ق، در حله مزيديه وفات نمود و در يكى از صحن‌هاى روضه اميرالمؤمنين، على(ع) در نجف اشرف دفن گرديد.
+
ابوالحسن على بن حسين بن على بن عبداللّه هذلى مسعودی (حدود ۲۸۰-۳۴۵ ق)، متکلم، مورخ و جغرافیدان بزرگ [[شیعه]] در قرن چهارم هجری است. [[عبدالله بن جعفر حمیری]]، [[محمد بن یعقوب کلینی]] و [[محمد بن جریر طبری]] را از اساتید او برشمرده اند. [[مسعودی]] علاوه بر بهره‌گيرى از علوم مختلف مانند لغت، ادبيات، [[فقه]]، تاريخ، جغرافيا و [[فلسفه]]، به زبان‌هاى فارسى، هندى، يونانى، رومى و سريانى آشنا شد.  
  
==معرفی اجمالی کتاب==
+
شرح‌حال نگاران شيعه، مسعودى را از اصحاب [[اماميه]] دانسته و به تشيع وى تصريح كرده‌اند. وى اهتمام بسيارى براى ثبت زندگانى [[حضرت على|امام على]] علیه‌السلام و ذكر مناقب و فضائل آن حضرت كرده است.
 +
مسعودی در میان تاریخ‌نگاران مسلمان و غیرمسلمان، جایگاه ویژه‌ای دارد و او را مورد تمجید قرار داده‌اند. برخی از تألیفات او عبارتند از: [[مروج الذهب]]، [[التنبیه والاشراف|التنبیه و الإشراف]]، حدائق الاذهان فی اخبار اهل بیت النبی، اثبات الوصیة لعلی بن ابی‌طالب، اخبار الزمان و من اباده الحدثان، الاستبصار فی الامامة.
  
«مُروج الذهب و معادن الجوهر»<ref>مُروج جمع "مَرج به معنای چمنزار یا مرغزار و مروج الذهب یعنی مرغزارهای زر و معادن گوهر"</ref> یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است.
+
==معرفی کتاب==
  
مروج الذهب از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود و در نزد خاورشناسان اعتبار و حرمتی بسزا داشته است. از مهمترین منابع [[اسطوره|اساطیر]] و [[تاریخ]] قبل و بعد از [[اسلام]]، خاصه [[ایران]] دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.<ref>ترجمه فارسی مروج الذهب، پیشگفتار ناشر.</ref>
+
[[مسعودی]] ابتدا كتابى با عنوان «اخبارالزمان و من أباده الحدثان» در ۳۰ جلد نگاشت، سپس آن را مختصر كرد و «الكتاب الاوسط» ناميد، اختصارى از اين كتاب را نيز برگزيد و '''«مُروج الذهب»''' ناميد. او بهترين و عالی‌ترین مطالب ديگر کتاب‌هايش را برگزيد و در اين كتاب آورد. از اين رو كتاب را «مروج الذهب»<ref>مُروج جمع "مَرج" به معنای چمنزار یا مرغزار و مروج الذهب یعنی مرغزارهای زر و معادن گوهر است.</ref> ناميد.
 +
 
 +
«مُروج الذهب و معادن الجوهر» در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط مسعودی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست، حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است.
 +
 
 +
«مروج الذهب» از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود. این کتاب از مهمترین منابع [[اسطوره|اساطیر]] و [[تاریخ]] قبل و بعد از [[اسلام]]، خاصه [[ایران]] دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.<ref>ترجمه فارسی مروج الذهب، مقدمه.</ref>
 +
 
 +
«مروج الذهب» یکی از تألیفات قابل توجه در زمینه تاریخ عمومی در قرن چهارم ه.ق است که به دلیل توّجه ویژه به منابع دست اول، مشاهده و معاینه و سنجش درستی اخبار، جایگاه ممتازی در میان تواریخ عمومی اسلامی دارد. روش تاریخ نگاری مسعودی در این کتاب مورد توّجه مورخان مسلمان و برخی از مستشرقان قرارگرفته است و تحسین آنها را به واسطه در پیش گرفتن این شیوه در قرن چهارم هجری در پی داشته است. مورخين پس از مسعودى همچون ابن كثير در «البداية و النهاية» و مقريزى در «الخبر عن البشر» و [[ابن خلدون]] در «العبر» از کتاب‌هاى مسعودى بهره برده‌اند.
 +
 
 +
مسعودى در مقدمه «مروج الذهب» فهرستى ارزشمند از مهمترين کتاب‌هاى تاريخى موجود تا آن عصر را آورده و از منابع مورد استفاده خود نام برده است. او «[[تاريخ طبرى]]» را كتابى پرفايده و سودمند دانسته است. عده‌اى از كسانى كه مسعودى از طريق آنان مطالب را نقل كرده است عبارتند از: هيثم بن عدى ابن اسحاق، [[ابومخنف]]، محمد بن سائب کلبی، [[محمد بن عمر واقدی]]، مدائنى و... .
 +
 
 +
كتاب «مروج الذهب و معادن الجوهر»، توسط ابوالقاسم پاينده به فارسى ترجمه شده است.
 +
 
 +
==محتوای کتاب==
 +
«مروج الذهب» داراى دو بخش است؛ در بخش نخست، تاريخ خلقت و انبياء و ملل مختلف تا قبل از [[بعثت]] پيامبر بررسى شده است. بخش دوم كتاب با بعثت [[پیامبر اسلام]] (صلی الله علیه وآله) آغاز شده و با ذكر حوادث تا سال ۳۳۶ ق. پايان مى‌يابد.
 +
 
 +
مروج الذهب تاریخی است عمومى كه علاوه بر تاريخ مسلمانان، به تاريخ جهان و احوال ديگر ملل نيز پرداخته است. روش مسعودى در تاريخنگارى، شيوه موضوعى است، هرچند او بين روش موضوعى و سالشمار جمع كرده و هنگام پرداختن به يك موضوع ترتيب زمانى را رعايت كرده است.
 +
 
 +
مسعودى در ارائه مطالب تاريخى، از جغرافيا نیز بهره برده است و در عين آشنايى با علوم مختلف بويژه جغرافيا، به تاريخ پرداخته است. امتياز او بر «[[ابن واضح یعقوبی|يعقوبى]]» در اين است كه تاريخ و جغرافيا را با هم درآميخته و در يك متن ديده است.
 +
 
 +
احاطه او بر علوم مختلف و آشنايى وى با چندين زبان از جمله زبان فارسى، موجب شده نگاه او به حوادث فراتر از نگاهى صرفا تاريخى باشد. او با سفرهاى بسيار، از «مشاهده و معاينه» در تدوين كتابش بهره كافى برده است. آثار اين سفرها كه همراه با برداشت جامعه شناسانه و روانشناسانه وى از زندگى اجتماعى مردمان مختلف بوده، در «مروج الذهب» آشكار است.
 +
 
 +
او با وارد كردن عنصر استدلال عقلائى به قلمرو مباحث تاريخى، از مرز «ديدن حادثه و نقل آن» گذشته و در وراى حوادث به دنبال علل و اسباب وقوع گشته است. طرح مباحث تمدن و فرهنگ و اهتمام به تاريخ و تفكر اقليتها و مذاهب، در «مروج الذهب» چشمگير است.
 +
 
 +
مسعودى در لابلاى مطالب علمى و تاريخى، داستانها و لطايف و ظرايفى را چاشنى كرده است تا خواننده را ملال حاصل نشده و رغبت به خواندن آن هميشگى باشد.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
*[[نرم افزار نور السیرة ۲|نرم افزار نور السیرة]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
*[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%AC+%D8%A7%D9%84%D8%B0%D9%87%D8%A8&SSOReturnPage=Check&Rand=0 دانشنامه رشد]، بازیابی: 17 بهمن ماه 1392.
+
*[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%%۸۵%%%%۸۸%%AC+%%%%۸۴%%%%۸۷%%&SSOReturnPage=Check&Rand=۰ "مروج الذهب"، دانشنامه رشد]، بازیابی: ۱۷ بهمن ماه ۱۳۹۲.
*ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول.
+
*ترجمه فارسی مروج الذهب، ابوالقاسم پاینده، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴؛ جلد اول.
 
+
*"شیوه تاریخنگاری مروج الذهب مسعودی"، پژوهشنامه تاریخ سیاست و رسانه، ۱۳۹۹.
 
[[رده:منابع تاریخ اسلام]]
 
[[رده:منابع تاریخ اسلام]]
[[رده: منابع کتاب شناسی]]
+
[[رده: کتاب‌های تاریخی]]
 
[[رده:آثار علی بن حسین مسعودی]]
 
[[رده:آثار علی بن حسین مسعودی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۴

«مُروج الذهب و معادن الجوهر» تألیف علی بن حسین مسعودی (حدود ۲۸۰-۳۴۵ ق)، یکی از کتابهای مهم تاریخی قرن چهارم هجری است که در آن به شرح مشاهدات، مسافرت‌ها، وضع سیاسی و اجتماعی مناطق مختلف دنیای آن روز پرداخته شده است. «مروج الذهب» تاریخی است عمومى، كه علاوه بر تاريخ مسلمانان، به تاريخ جهان و احوال ديگر ملل نيز می‌پردازد.

۲۴۰px
نویسنده علی بن حسین مسعودی
موضوع تاریخ اسلام و جهان
زبان عربی
تعداد جلد ۲

مؤلف

ابوالحسن على بن حسين بن على بن عبداللّه هذلى مسعودی (حدود ۲۸۰-۳۴۵ ق)، متکلم، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری است. عبدالله بن جعفر حمیری، محمد بن یعقوب کلینی و محمد بن جریر طبری را از اساتید او برشمرده اند. مسعودی علاوه بر بهره‌گيرى از علوم مختلف مانند لغت، ادبيات، فقه، تاريخ، جغرافيا و فلسفه، به زبان‌هاى فارسى، هندى، يونانى، رومى و سريانى آشنا شد.

شرح‌حال نگاران شيعه، مسعودى را از اصحاب اماميه دانسته و به تشيع وى تصريح كرده‌اند. وى اهتمام بسيارى براى ثبت زندگانى امام على علیه‌السلام و ذكر مناقب و فضائل آن حضرت كرده است. مسعودی در میان تاریخ‌نگاران مسلمان و غیرمسلمان، جایگاه ویژه‌ای دارد و او را مورد تمجید قرار داده‌اند. برخی از تألیفات او عبارتند از: مروج الذهب، التنبیه و الإشراف، حدائق الاذهان فی اخبار اهل بیت النبی، اثبات الوصیة لعلی بن ابی‌طالب، اخبار الزمان و من اباده الحدثان، الاستبصار فی الامامة.

معرفی کتاب

مسعودی ابتدا كتابى با عنوان «اخبارالزمان و من أباده الحدثان» در ۳۰ جلد نگاشت، سپس آن را مختصر كرد و «الكتاب الاوسط» ناميد، اختصارى از اين كتاب را نيز برگزيد و «مُروج الذهب» ناميد. او بهترين و عالی‌ترین مطالب ديگر کتاب‌هايش را برگزيد و در اين كتاب آورد. از اين رو كتاب را «مروج الذهب»[۱] ناميد.

«مُروج الذهب و معادن الجوهر» در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط مسعودی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست، حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است.

«مروج الذهب» از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود. این کتاب از مهمترین منابع اساطیر و تاریخ قبل و بعد از اسلام، خاصه ایران دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.[۲]

«مروج الذهب» یکی از تألیفات قابل توجه در زمینه تاریخ عمومی در قرن چهارم ه.ق است که به دلیل توّجه ویژه به منابع دست اول، مشاهده و معاینه و سنجش درستی اخبار، جایگاه ممتازی در میان تواریخ عمومی اسلامی دارد. روش تاریخ نگاری مسعودی در این کتاب مورد توّجه مورخان مسلمان و برخی از مستشرقان قرارگرفته است و تحسین آنها را به واسطه در پیش گرفتن این شیوه در قرن چهارم هجری در پی داشته است. مورخين پس از مسعودى همچون ابن كثير در «البداية و النهاية» و مقريزى در «الخبر عن البشر» و ابن خلدون در «العبر» از کتاب‌هاى مسعودى بهره برده‌اند.

مسعودى در مقدمه «مروج الذهب» فهرستى ارزشمند از مهمترين کتاب‌هاى تاريخى موجود تا آن عصر را آورده و از منابع مورد استفاده خود نام برده است. او «تاريخ طبرى» را كتابى پرفايده و سودمند دانسته است. عده‌اى از كسانى كه مسعودى از طريق آنان مطالب را نقل كرده است عبارتند از: هيثم بن عدى ابن اسحاق، ابومخنف، محمد بن سائب کلبی، محمد بن عمر واقدی، مدائنى و... .

كتاب «مروج الذهب و معادن الجوهر»، توسط ابوالقاسم پاينده به فارسى ترجمه شده است.

محتوای کتاب

«مروج الذهب» داراى دو بخش است؛ در بخش نخست، تاريخ خلقت و انبياء و ملل مختلف تا قبل از بعثت پيامبر بررسى شده است. بخش دوم كتاب با بعثت پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) آغاز شده و با ذكر حوادث تا سال ۳۳۶ ق. پايان مى‌يابد.

مروج الذهب تاریخی است عمومى كه علاوه بر تاريخ مسلمانان، به تاريخ جهان و احوال ديگر ملل نيز پرداخته است. روش مسعودى در تاريخنگارى، شيوه موضوعى است، هرچند او بين روش موضوعى و سالشمار جمع كرده و هنگام پرداختن به يك موضوع ترتيب زمانى را رعايت كرده است.

مسعودى در ارائه مطالب تاريخى، از جغرافيا نیز بهره برده است و در عين آشنايى با علوم مختلف بويژه جغرافيا، به تاريخ پرداخته است. امتياز او بر «يعقوبى» در اين است كه تاريخ و جغرافيا را با هم درآميخته و در يك متن ديده است.

احاطه او بر علوم مختلف و آشنايى وى با چندين زبان از جمله زبان فارسى، موجب شده نگاه او به حوادث فراتر از نگاهى صرفا تاريخى باشد. او با سفرهاى بسيار، از «مشاهده و معاينه» در تدوين كتابش بهره كافى برده است. آثار اين سفرها كه همراه با برداشت جامعه شناسانه و روانشناسانه وى از زندگى اجتماعى مردمان مختلف بوده، در «مروج الذهب» آشكار است.

او با وارد كردن عنصر استدلال عقلائى به قلمرو مباحث تاريخى، از مرز «ديدن حادثه و نقل آن» گذشته و در وراى حوادث به دنبال علل و اسباب وقوع گشته است. طرح مباحث تمدن و فرهنگ و اهتمام به تاريخ و تفكر اقليتها و مذاهب، در «مروج الذهب» چشمگير است.

مسعودى در لابلاى مطالب علمى و تاريخى، داستانها و لطايف و ظرايفى را چاشنى كرده است تا خواننده را ملال حاصل نشده و رغبت به خواندن آن هميشگى باشد.

پانویس

  1. مُروج جمع "مَرج" به معنای چمنزار یا مرغزار و مروج الذهب یعنی مرغزارهای زر و معادن گوهر است.
  2. ترجمه فارسی مروج الذهب، مقدمه.

منابع

  • نرم افزار نور السیرة، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
  • "مروج الذهب"، دانشنامه رشد، بازیابی: ۱۷ بهمن ماه ۱۳۹۲.
  • ترجمه فارسی مروج الذهب، ابوالقاسم پاینده، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴؛ جلد اول.
  • "شیوه تاریخنگاری مروج الذهب مسعودی"، پژوهشنامه تاریخ سیاست و رسانه، ۱۳۹۹.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه