امامزاده شاه خراسان: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
{{شناسنامه مکان | {{شناسنامه مکان | ||
| + | |تصویر=[[پرونده:شاه خراسان.jpg|300px]] | ||
|کشور=ایران | |کشور=ایران | ||
| − | |شهر= ۷۵ | + | |شهر= ۷۵ کیلومتری جنوب‌غربى اصفهان |
|نقشه=[[پرونده:امامزاده شاه خراسان در نقشه.PNG|300px]] | |نقشه=[[پرونده:امامزاده شاه خراسان در نقشه.PNG|300px]] | ||
|طول="54.1'10°51 | |طول="54.1'10°51 | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۹: | ||
}} | }} | ||
| + | «امامزاده بهاءالدین» معروف به «شاه خراسان» در روستای هاردنگ بخش باغ‌بهادران شهرستان لنجان و ۷۵ کیلومتری جنوب غربى [[اصفهان]] واقع شده است. | ||
| + | |||
| + | طبق مدارک و اقوال بزرگان، نسب این بزرگوار به [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام موسى بن جعفر]] (علیه السلام) مى رسد. | ||
| + | |||
| + | [[مسجد جامع]] و امامزاده شاه خراسان از مراکز فرهنگی و مذهبی روستا است. مراسم و آیین‌های مذهبی هاردنگ و روستاهای اطراف در این امامزاده برگزار می شود. آرامگاه امامزاده در کنار چشمه مشهور به امامزاده شاه خراسان واقع شده است. | ||
بنای امامزاده شاه خراسان مربوط به دوره [[صفویه|صفوی]] و اوایل قاجار است و این اثر در سال ۱۳۷۸ با شماره ثبت ۲۶۱۷۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی [[ایران]] به ثبت رسیده است. | بنای امامزاده شاه خراسان مربوط به دوره [[صفویه|صفوی]] و اوایل قاجار است و این اثر در سال ۱۳۷۸ با شماره ثبت ۲۶۱۷۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی [[ایران]] به ثبت رسیده است. | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۸
| 300px | |
|
کشور |
ایران |
|
شهر |
۷۵ کیلومتری جنوب‌غربى اصفهان |
| |
| |
| مشاهده در نقشه | |
«امامزاده بهاءالدین» معروف به «شاه خراسان» در روستای هاردنگ بخش باغ‌بهادران شهرستان لنجان و ۷۵ کیلومتری جنوب غربى اصفهان واقع شده است.
طبق مدارک و اقوال بزرگان، نسب این بزرگوار به امام موسى بن جعفر (علیه السلام) مى رسد.
مسجد جامع و امامزاده شاه خراسان از مراکز فرهنگی و مذهبی روستا است. مراسم و آیین‌های مذهبی هاردنگ و روستاهای اطراف در این امامزاده برگزار می شود. آرامگاه امامزاده در کنار چشمه مشهور به امامزاده شاه خراسان واقع شده است.
بنای امامزاده شاه خراسان مربوط به دوره صفوی و اوایل قاجار است و این اثر در سال ۱۳۷۸ با شماره ثبت ۲۶۱۷۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
موقعیت مناسب مکانی این امامزاده موجب جلب سالانه حدود ۱۵۰۰۰۰ نفر زائر از اقصى نقاط منطقه شده است. این مکان مقدس داراى طرح جامع بوده که ۴۰ درصد طرح در قالب زائر سرا، محوطه ورزشی، خوابگاه صحرائی، فضاى سبز و... اجرا شده است. از جاذبه هاى طبیعى این مکان مى توان به جارى بودن آب چشمه در طول سال در محوطه امامزاده و کوهستانى بودن منطقه اشاره نمود.
منابع
