سید یونس موسوی اردبیلی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Mohammadi صفحهٔ آيت الله اردبيلی را به آيت الله سيد یونس اردبيلی منتقل کرد)
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}}
+
'''آیت الله العظمی سيد یونس اردبيلی'''  (۱۲۹۳ - ۱۳۷۷ ق) از مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم، فقیهی مبارز، مجتهدی محقق، زاهد و پیشرو بود که مفید ترین بخش حیات پربار علمی و سیاسی خود را در مشهد مقدس سپری کرد. ایشان به واسطه نقشی که در واقعه مسجد گوهرشاد داشت، دستگیر و تبعید شد.
{{متوسط}}
 
  
 
حاج سيد یونس موسوی اردبيلی فرند آيت الله ميرزا فتح علی اردبيلی یکی از آيات و مراجع بزرگ مشهد در قرن اخير است. معظم له مجتهدی محقق، فقيهی اصولی و دانشمندی پارسا و مجاهد بود. در سال 1293 در شهر اردبيل متولد شد و بعد از پيمودن تحصيلات مقدماتی چند سالی از حضور علمای بزرگ زنجان ادبيات عرب و دروس فقه و اصول و حکمت و کلام و منطق را تکميل نموده، رهسپار نجف اشرف گرديد.
 
حاج سيد یونس موسوی اردبيلی فرند آيت الله ميرزا فتح علی اردبيلی یکی از آيات و مراجع بزرگ مشهد در قرن اخير است. معظم له مجتهدی محقق، فقيهی اصولی و دانشمندی پارسا و مجاهد بود. در سال 1293 در شهر اردبيل متولد شد و بعد از پيمودن تحصيلات مقدماتی چند سالی از حضور علمای بزرگ زنجان ادبيات عرب و دروس فقه و اصول و حکمت و کلام و منطق را تکميل نموده، رهسپار نجف اشرف گرديد.
سطر ۱۱: سطر ۱۰:
 
سايت شعائر
 
سايت شعائر
  
{{سنجش کیفی
 
|سنجش=شده
 
|شناسه= خوب
 
|عنوان بندی مناسب= خوب
 
|کفایت منابع و پی نوشت ها= ضعیف
 
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 
|جامعیت= ضعیف
 
|رعایت اختصار= خوب
 
|سیر منطقی= خوب
 
|کیفیت پژوهش= خوب
 
|رده= دارد
 
}}
 
  
 
[[رده:علمای قرن چهاردهم]]
 
[[رده:علمای قرن چهاردهم]]

نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۸

آیت الله العظمی سيد یونس اردبيلی (۱۲۹۳ - ۱۳۷۷ ق) از مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم، فقیهی مبارز، مجتهدی محقق، زاهد و پیشرو بود که مفید ترین بخش حیات پربار علمی و سیاسی خود را در مشهد مقدس سپری کرد. ایشان به واسطه نقشی که در واقعه مسجد گوهرشاد داشت، دستگیر و تبعید شد.

حاج سيد یونس موسوی اردبيلی فرند آيت الله ميرزا فتح علی اردبيلی یکی از آيات و مراجع بزرگ مشهد در قرن اخير است. معظم له مجتهدی محقق، فقيهی اصولی و دانشمندی پارسا و مجاهد بود. در سال 1293 در شهر اردبيل متولد شد و بعد از پيمودن تحصيلات مقدماتی چند سالی از حضور علمای بزرگ زنجان ادبيات عرب و دروس فقه و اصول و حکمت و کلام و منطق را تکميل نموده، رهسپار نجف اشرف گرديد.

آيت الله اردبيلی متجاوز از سی و پنج سال در حوزه نجف و ساير شهرهای عتبيات از محضر اساتيد متعدد برخوردار بود. بيشتر مراتب علمی و اجتهاد او از محضر پر فيض و پربرکت آخوند خراسانی و علامه یزدی نصيبش گرديد. و خود به درجه استادی و اجتهاد رسيد و در سلک مدرسين نجف قرار گرفت. مرحوم اردبيلی در سال 1346 از عراق وارد زادگاه خويش گرديد ولی ديری نگذشت که رحل اقامت به قصد تربيت و تدريس علما در مشهد مقدس افکند و مردم آن شهر و فضلا مقدم او را گرامی داشتند و چند سال در رأس علما و مراجع و مدرسين حوزه مشهد کوشش می فرمود، تا آنکه در سال 1353 به علت اعتراض شديد به کشتار بی رحمانه مردم مشهد و حادثه مسجد گوهرشاد توسط رضا خان قلدر و ايادی او دستگير شده و سرانجام او را به زادگاهش تبعيد نمودند و حدود هشت ساله ناگزير در شهر خود منشأ خدمات و آثار ارزنده گرديده و در پيشرفت مکتب جعفری به خوبی پيش رفت.

مرحوم اردبيلی بعد از سقوط رضاخان مجددا عازم مشهد مقدس گرديد و تا پايان عمر در رديف مراجع و آيات و مدرسين حوزه به تدريس علما و ترويج مذهب اشتغال داشت. عصر اين سيد بزرگوار مقارن زعامت آيت الله بروجردی در قم بود. معظم له کتاب معتقدات قاصر را در اصول عقايد و رسائلی در شرح و حاشيه عروه، قاعدۀ لاضرر، صلوة مسافر، و رســـاله ای در عمل مقلدين خويش به رشته تحرير برد و سرانجام اين مرجع بزرگ در سال 1377 در مشهد مقدس جهان فانی را وداع نمود و با مرگ او ثلمه ای بر پيکر اسلام و تشيع و شيعيان مشهد وارد شد.

منبع

سايت شعائر