ورود امام علی علیه السلام به کوفه: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (ورود حضرت علي علیه السلام به شهر كوفه و انتخاب آن به مقر خلافت اسلامي را به [[تقویم: ورود حضرت علي علیه السلام به شهر كوفه و انتخاب آن به م...) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ تقویم: ورود حضرت علي علیه السلام به شهر كوفه و انتخاب آن به مقر خلافت اسلامي را به ورود امام علی علیه السلام به کوفه من...) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{تقویم|روز= 12 رجب|سال= سال | + | {{تقویم|روز= 12 رجب|سال= سال ۳۶ هجری قمری}} |
| + | [[امام علی]] علیه‌السلام پس از پیروزی در [[جنگ جمل]] و پایان بخشیدن به فتنه بزرگ [[طلحة بن عبیدالله|طلحه]] و [[زبیر بن عوام|زبیر]] و [[عایشه]]، وارد شهر [[بصره]] شد و جنگجویانی از اهالی بصره که بر ضد حکومت قانونی و اسلامی آن حضرت وارد جنگ شده و پس از شکست، زخمی، اسیر و متواری شده بودند، همگی را مورد عفو و بخشش کریمانه خویش قرار داد. | ||
| − | + | حضرت علی علیه‌السلام پس از چند روز توقف در بصره و تقسیم [[بیت المال]] در میان مردم و مداوای زخمیان جنگ، [[ابن عباس|عبدالله بن عباس]] را به حکومت این شهر منصوب و در جمع مردم بصره خطبه‌ای خواند و آنان را به پیروی از دستورات عبدالله بن عباس و قوانین حکومت اسلامی فراخواند. آنگاه این شهر را ترک و به سوی [[کوفه]] حرکت کرد. بزرگان، ریش سفیدان و رؤسای قبایل و طوایف بصره امام علیه‌السلام را تا چند میلی بیرون بصره، بدرقه کردند و آن حضرت با آنان خداحافظی و به همراه بسیاری از سپاهیان خویش به سمت کوفه حرکت نمود.<ref> أنساب الاشراف (احمد بن یحیی بلاذری)، ج ۲، ص ۱۸۰.</ref> | |
| − | به | + | ورود [[امام علی]] علیه‌السلام به کوفه، مصادف بود با دوازدهم [[رجب]] سال ۳۶ قمری.<ref> الأخبار الطوال (دینوری)، ص ۱۵۲؛ انساب الاشراف، ج ۲، ص ۱۸۲؛ تاریخ الیعقوبی، ج ۲، ص ۱۸۴.</ref> اهالی کوفه استقبال شایانی از آن حضرت به عمل آوردند و از وی درخواست کردند که در کاخ حکومتی این شهر فرود آید. ولی او از رفتن به کاخ حکومتی امتناع نمود و فرمود: به جای کاخ، در فضای باز فرود خواهم آمد. آنگاه به [[مسجد کوفه|مسجد کوفه]] رفت و دو رکعت [[نماز]] به جای آورد<ref>الاخبار الطوال، ص ۱۵۲.</ref> و برای اهالی کوفه که برای زیارت آن حضرت و شنیدن صدای روح‌نواز وی لحظه شماری می‌کردند، خطبه‌ای ایراد نمود. |
| − | + | آن حضرت پس از حمد و ثنای الهی در فرازی از سخنانش فرمود: «اما بعد، فالحمدلله الذی نصر ولیه و خذل عدوه و اعز الصادق المحق، و أذل الکاذب المبطل، علیکم یا أهل هذا المصر بتقوی الله و طاعة من اطاع الله من أهل بیت نبیکم، الذین هم اولی بطاعتکم من المنتحلین المدعین القائلین: الینا الینا، یتفضلون بفضلنا و یجاحدونا أمرنا و ینازعونا حقنا و یدفعونا عنه و قد ذاقوا وبال ما اجترحوا فسوف یلقون غیا. قد قعد عن نصرتی منکم رجال و أنا علیهم عاتب زار، فاهجروهم و اسمعوهم ما یکرهون، حتی یعتبونا و نری منهم ما نحب»؛<ref> الارشاد (شیخ مفید)، ص ۲۴۹.</ref> یعنی: سپاس خدا را که دوست خود را یاری کرد و دشمنش را خوار نمود و راستگوی حقیقت خواه را آبرو داد و دروغ گوی مفسده‌جو را زبون نمود. ای مردمی که در این شهر کوفه زندگی می‌کنید! بر شما باد [[تقوا|تقوای]] الهی و پیروی کسی از [[اهل بیت]] پیامبرتان که خدا را پیروی می‌کند. همان‌هایی که از سایر مدعیان باطل‌گو به اطاعت و فرمانبرداری شایسته‌ترند. آن مدعیانی که همواره مردم را به سوی خود می‌خوانند و بر اثر فضیلتی که از ما بدست آورده‌اند، اظهار برتری می‌کنند و امر ما [[ولایت]] و [[امامت]] را انکار می‌نمایند و حق ما را از بین می‌برند و ما را از استفاده حق خودمان منع می‌کنند. آری، آنان آب تلخ بدرفتاری و بدکرداری خویش را چشیدند و بزودی هم به بدفرجامی خود می‌رسند. عده‌ای از میان شما نیز، از کمک و یاری ما دست برداشته و از این طریق، دشمنان ما را تقویت نمودند و مرا از کردار خویش ناراحت و نگران نمودند. اینک شما نیز از آنان دوری کنید و با گفتارتان، آنان را از کرده خویش شرمنده کنید تا از کردار ناروای خود شرمگین شده و به ما روی آورند و آن چه از آنان انتظار داشتیم برآورده کنند. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | آن حضرت پس از حمد و | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | بدین ترتیب آن حضرت دوستداران و یاران خویش و توده‌های میلیونی مسلمانان کوفه را مورد عنایت قرار داد و کارشکنان و واپس گرایان را سرزنش و توبیخ نمود و از آن پس، این شهر بزرگ را مقر حکومت [[عدالت|عدالت]]<nowiki/>جویانه خویش تعیین فرمود. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | + | <references /> | |
| − | <references/> | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام. | |
| − | |||
| − | |||
[[رده:وقایع ماه رجب]] | [[رده:وقایع ماه رجب]] | ||
[[رده: سال ۳۶ هجری قمری]] | [[رده: سال ۳۶ هجری قمری]] | ||
| + | [[رده:امام علی علیه السلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۹
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:12 رجب |
| سال ۳۶ هجری قمری |
امام علی علیه‌السلام پس از پیروزی در جنگ جمل و پایان بخشیدن به فتنه بزرگ طلحه و زبیر و عایشه، وارد شهر بصره شد و جنگجویانی از اهالی بصره که بر ضد حکومت قانونی و اسلامی آن حضرت وارد جنگ شده و پس از شکست، زخمی، اسیر و متواری شده بودند، همگی را مورد عفو و بخشش کریمانه خویش قرار داد.
حضرت علی علیه‌السلام پس از چند روز توقف در بصره و تقسیم بیت المال در میان مردم و مداوای زخمیان جنگ، عبدالله بن عباس را به حکومت این شهر منصوب و در جمع مردم بصره خطبه‌ای خواند و آنان را به پیروی از دستورات عبدالله بن عباس و قوانین حکومت اسلامی فراخواند. آنگاه این شهر را ترک و به سوی کوفه حرکت کرد. بزرگان، ریش سفیدان و رؤسای قبایل و طوایف بصره امام علیه‌السلام را تا چند میلی بیرون بصره، بدرقه کردند و آن حضرت با آنان خداحافظی و به همراه بسیاری از سپاهیان خویش به سمت کوفه حرکت نمود.[۱]
ورود امام علی علیه‌السلام به کوفه، مصادف بود با دوازدهم رجب سال ۳۶ قمری.[۲] اهالی کوفه استقبال شایانی از آن حضرت به عمل آوردند و از وی درخواست کردند که در کاخ حکومتی این شهر فرود آید. ولی او از رفتن به کاخ حکومتی امتناع نمود و فرمود: به جای کاخ، در فضای باز فرود خواهم آمد. آنگاه به مسجد کوفه رفت و دو رکعت نماز به جای آورد[۳] و برای اهالی کوفه که برای زیارت آن حضرت و شنیدن صدای روح‌نواز وی لحظه شماری می‌کردند، خطبه‌ای ایراد نمود.
آن حضرت پس از حمد و ثنای الهی در فرازی از سخنانش فرمود: «اما بعد، فالحمدلله الذی نصر ولیه و خذل عدوه و اعز الصادق المحق، و أذل الکاذب المبطل، علیکم یا أهل هذا المصر بتقوی الله و طاعة من اطاع الله من أهل بیت نبیکم، الذین هم اولی بطاعتکم من المنتحلین المدعین القائلین: الینا الینا، یتفضلون بفضلنا و یجاحدونا أمرنا و ینازعونا حقنا و یدفعونا عنه و قد ذاقوا وبال ما اجترحوا فسوف یلقون غیا. قد قعد عن نصرتی منکم رجال و أنا علیهم عاتب زار، فاهجروهم و اسمعوهم ما یکرهون، حتی یعتبونا و نری منهم ما نحب»؛[۴] یعنی: سپاس خدا را که دوست خود را یاری کرد و دشمنش را خوار نمود و راستگوی حقیقت خواه را آبرو داد و دروغ گوی مفسده‌جو را زبون نمود. ای مردمی که در این شهر کوفه زندگی می‌کنید! بر شما باد تقوای الهی و پیروی کسی از اهل بیت پیامبرتان که خدا را پیروی می‌کند. همان‌هایی که از سایر مدعیان باطل‌گو به اطاعت و فرمانبرداری شایسته‌ترند. آن مدعیانی که همواره مردم را به سوی خود می‌خوانند و بر اثر فضیلتی که از ما بدست آورده‌اند، اظهار برتری می‌کنند و امر ما ولایت و امامت را انکار می‌نمایند و حق ما را از بین می‌برند و ما را از استفاده حق خودمان منع می‌کنند. آری، آنان آب تلخ بدرفتاری و بدکرداری خویش را چشیدند و بزودی هم به بدفرجامی خود می‌رسند. عده‌ای از میان شما نیز، از کمک و یاری ما دست برداشته و از این طریق، دشمنان ما را تقویت نمودند و مرا از کردار خویش ناراحت و نگران نمودند. اینک شما نیز از آنان دوری کنید و با گفتارتان، آنان را از کرده خویش شرمنده کنید تا از کردار ناروای خود شرمگین شده و به ما روی آورند و آن چه از آنان انتظار داشتیم برآورده کنند.
بدین ترتیب آن حضرت دوستداران و یاران خویش و توده‌های میلیونی مسلمانان کوفه را مورد عنایت قرار داد و کارشکنان و واپس گرایان را سرزنش و توبیخ نمود و از آن پس، این شهر بزرگ را مقر حکومت عدالت‌جویانه خویش تعیین فرمود.
پانویس
منابع
- مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
