فرمان پیامبر اسلام برای دریافت زکات: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{تقویم|روز=1 محرم|سال= سال 9 هجری قمری}} | {{تقویم|روز=1 محرم|سال= سال 9 هجری قمری}} | ||
− | |||
− | + | پس از آن که [[آیه زکات|آیه زکات]] و لزوم اخذ آن از مسلمانان بر [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله نازل گردید: {{متن قرآن|«اِنَّمَا الصَّدقاتُ لِلفُقَراءِ وَالمَساکین وَالعامِلینَ عَلَیها وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ ...»}}،<ref> [[سوره توبه]]، آیه ۶۰.</ref> آن حضرت دستور داد که از داراییهای مسلمانان، مالیاتی به عنوان "[[زکات|زکات]]" و "[[صدقه]]" دریافت کرده و در امر حکومت اسلامی و هزینه کردن در مواردی چون تأمین معیشت مستمندان، آزادی بردگان، تأمین رهگذران وامانده، کمک به بدهکاران ورشکسته و [[تألیف قلوب|تألیف قلوب]] دشمنان و امثال آنها مصرف نمایند. | |
− | + | بدین منظور در نخستین روز [[ماه محرم]] سال نهم هجری، عاملان و کارگزارانی برای این امر برگزید و آنان را با توصیههای خاصی به سوی مناطق مختلف حکومت اسلامی گسیل داشت. | |
− | + | برخی از مسلمانان به محض دریافت پیام [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله، زکات داراییهای خویش را به ماموران حکومتی پرداختند ولی برخی دیگر به خاطر [[حرص]] و طمع ورزی به مال دنیا و یا عدم درک کامل [[اسلام]] و نداشتن [[ایمان|ایمان]] باطنی، از پرداخت زکات امتناع کرده و حتی برخی از طوایف مانند طایفه [[بنی تمیم|بنیتمیم]] آماده درگیری و نبرد با ماموران حکومت اسلامی شدند.<ref> المغازی، واقدی، ج ۲، ص ۹۷۳ و ص ۱۰۸۴؛ منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج ۱، ص ۸۹.</ref> | |
− | به هر | + | به هر روی، رسول خدا صلی الله علیه و آله با تلاش فراوان و پیگیریهای مستمر، موفق گردید فرهنگ زکات و [[صدقه]] را در اسلام و در میان مسلمانان رایج گردانیده و همگان را از نعمت آن برخوردار گرداند. |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
− | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
− | + | * روزشمار تاریخ اسلام، سید تقی واردی، جلد اول، ماه محرم. | |
[[رده:وقایع ماه محرم]] | [[رده:وقایع ماه محرم]] | ||
[[رده:سال ۹ هجری قمری]] | [[رده:سال ۹ هجری قمری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۰۶
تقویم هجری قمری |
روز واقعه:1 محرم |
سال 9 هجری قمری |
پس از آن که آیه زکات و لزوم اخذ آن از مسلمانان بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نازل گردید: «اِنَّمَا الصَّدقاتُ لِلفُقَراءِ وَالمَساکین وَالعامِلینَ عَلَیها وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ ...»،[۱] آن حضرت دستور داد که از داراییهای مسلمانان، مالیاتی به عنوان "زکات" و "صدقه" دریافت کرده و در امر حکومت اسلامی و هزینه کردن در مواردی چون تأمین معیشت مستمندان، آزادی بردگان، تأمین رهگذران وامانده، کمک به بدهکاران ورشکسته و تألیف قلوب دشمنان و امثال آنها مصرف نمایند.
بدین منظور در نخستین روز ماه محرم سال نهم هجری، عاملان و کارگزارانی برای این امر برگزید و آنان را با توصیههای خاصی به سوی مناطق مختلف حکومت اسلامی گسیل داشت.
برخی از مسلمانان به محض دریافت پیام رسول خدا صلی الله علیه و آله، زکات داراییهای خویش را به ماموران حکومتی پرداختند ولی برخی دیگر به خاطر حرص و طمع ورزی به مال دنیا و یا عدم درک کامل اسلام و نداشتن ایمان باطنی، از پرداخت زکات امتناع کرده و حتی برخی از طوایف مانند طایفه بنیتمیم آماده درگیری و نبرد با ماموران حکومت اسلامی شدند.[۲]
به هر روی، رسول خدا صلی الله علیه و آله با تلاش فراوان و پیگیریهای مستمر، موفق گردید فرهنگ زکات و صدقه را در اسلام و در میان مسلمانان رایج گردانیده و همگان را از نعمت آن برخوردار گرداند.
پانویس
منابع
- روزشمار تاریخ اسلام، سید تقی واردی، جلد اول، ماه محرم.