انوری: تفاوت بین نسخه‌ها
(←منابع) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | حُجَّةُ الحَق اوحَدالدين محمد بن محمد انورى ابيوردى، شاعر و دانشمند ایرانی قرن ششم هجری به غزليات شيوا و قطعات نغز خود مشهور است و از اركان شعر پارسى محسوب مى شود. او در علوم ادبى و عقلى سرآمد بوده و در منطق، موسیقی، رياضيات و نجوم، دستى داشت. | |
| − | ابتدا مداح سلطان سنجر بود و پس از [[مرگ]] او و استیلای ترکان غز بر خراسان به ستایش امرا و سفرای بلاد مختلف مشغول شد، ولی در اواخر عمر زهد پیشه کرد و از ملازمت سلاطین کناره گرفت. در تاریخ وفات او بین مورخان اختلاف است ولی به احتمال قوی حدود سال ۵۸۳ هجری قمری درگذشته است. | + | انورى طبعى قوى و مهارتى وافر در آوردن معانى دقيق و مشكل داشت. وى در شعر خود از زبان محاوره كمك مى گرفت. طريقه ى ابداعى انورى مبتنى بر سادگى و بى پيرايگى در تركيب سخن و آميزش آن با لغات عربى و استفاده ى بسيار از اصطلاحات علمى و مضامين دقيق و تخيّلات و تشبيهات و استعارات فراوان مى باشد. انورى نه تنها در قصيده، بلكه در غزل نيز قدرت و مهارت بسيار نشان داده است. غزل هاى انورى از حيث سادگى لفظ و لطافت معنى، بهترين غزل هاى فارسى پيش از سعدى محسوب مى شوند. مقطّعات وى هم در سادگى و روانى كم نظير است. |
| + | |||
| + | وى ساليانى مداح اُمرا و حكام آن دوران بوده است. ابتدا مداح سلطان سنجر بود و پس از [[مرگ]] او و استیلای ترکان غز بر خراسان به ستایش امرا و سفرای بلاد مختلف مشغول شد، ولی در اواخر عمر زهد پیشه کرد و از ملازمت سلاطین کناره گرفت. در تاریخ وفات او بین مورخان اختلاف است ولی به احتمال قوی حدود سال ۵۸۳ هجری قمری درگذشته است. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| + | *[http://ganjoor.net/anvari/ سایت گنجور]، بازیابی: 30 اردیبهشت 1392. | ||
| + | *روزشمار قمرى، گردآورى: على حائرى، [http://pajuhesh.irc.ir/Product/book/show.text/id/720/book_keyword//occasion//index/1/indexId/131305 سایت مركز پژوهش هاى اسلامى رسانه]. | ||
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن ششم]] | [[رده:شعرای پارسی گوی قرن ششم]] | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۰۵
حُجَّةُ الحَق اوحَدالدين محمد بن محمد انورى ابيوردى، شاعر و دانشمند ایرانی قرن ششم هجری به غزليات شيوا و قطعات نغز خود مشهور است و از اركان شعر پارسى محسوب مى شود. او در علوم ادبى و عقلى سرآمد بوده و در منطق، موسیقی، رياضيات و نجوم، دستى داشت.
انورى طبعى قوى و مهارتى وافر در آوردن معانى دقيق و مشكل داشت. وى در شعر خود از زبان محاوره كمك مى گرفت. طريقه ى ابداعى انورى مبتنى بر سادگى و بى پيرايگى در تركيب سخن و آميزش آن با لغات عربى و استفاده ى بسيار از اصطلاحات علمى و مضامين دقيق و تخيّلات و تشبيهات و استعارات فراوان مى باشد. انورى نه تنها در قصيده، بلكه در غزل نيز قدرت و مهارت بسيار نشان داده است. غزل هاى انورى از حيث سادگى لفظ و لطافت معنى، بهترين غزل هاى فارسى پيش از سعدى محسوب مى شوند. مقطّعات وى هم در سادگى و روانى كم نظير است.
وى ساليانى مداح اُمرا و حكام آن دوران بوده است. ابتدا مداح سلطان سنجر بود و پس از مرگ او و استیلای ترکان غز بر خراسان به ستایش امرا و سفرای بلاد مختلف مشغول شد، ولی در اواخر عمر زهد پیشه کرد و از ملازمت سلاطین کناره گرفت. در تاریخ وفات او بین مورخان اختلاف است ولی به احتمال قوی حدود سال ۵۸۳ هجری قمری درگذشته است.
منابع
- سایت گنجور، بازیابی: 30 اردیبهشت 1392.
- روزشمار قمرى، گردآورى: على حائرى، سایت مركز پژوهش هاى اسلامى رسانه.
