ابوالفرج اصفهانی: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} {{شناسنامه شخصیت ها |نام= علی بن حسین بن محمد بن احمد بن هی...' ایجاد کرد) |
جز (علی بن حسین بن محمد بن احمد بن هیثم را به ابوالفرج اصفهانی که قبلاً صفحهٔ تغییرمسیر بود، منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۲۳
الگو:شناسنامه شخصیت ها
مورخ، محدث، ادیب، شاعر و موسیقیدان
تحصیلات
نزد ابن درید و ابن‌انبارى و محمد بن جریر طبرى تحصیل كرد. وى از على بن عباس بجلى و محمد بن جعفر قتّات و ابوبكر بن درید و نفطویه حدیث شنید. دارقطنى و ابراهیم بن احمد طبرى و ابوالفتح بن ابى‌الفوارس از وى حدیث روایت كرده‌اند. ابوالفرج در ادبیات، نحو، لغت، تاریخ، سیر، انساب، طب، نجوم و حدیث متبحر بود و شعر را نیكو مى‌گفت.
تالیفات
مهمترین اثرش كه او را جاودانه ساخته، كتاب «الاغانى» است كه رجال قرن چهارم، مانند صاحب بن عباد و عضدالدوله‌ى دیلمى به آن توجه بسیار داشتند و گفته‌اند كه عضدالدوله این كتاب را از خود در سفر و حضر دور نمى‌داشت. از دیگر آثار وى: «الاماء الشواعر»؛ «الدیارات»؛ «مقاتل الطالبین»؛ «اعیان الفرس»؛ «آداب الفرباء من اهل الفضل و الاداب»؛ «اخبار جحظة البرمكى»، «اخبار الطفیلیین»؛ «اشعار الاماء و الممالیك»؛ «جمهرة النسب»؛ «دعوة التجار»؛ «كتاب التنزیل فى امیرالمؤمنین (ع)»؛ «كتاب الخمارین و الخمارات»؛ «كتاب الغلمان المغنین»؛ «مجرد الاغانى » و « دیوان» شعر.
منابع
- نصیری، محمدرضاآباده ای – ایوب خراسانی، ج. 1 از اثرآفرینان: زندگینامه نام آوران فرهنگی ایران (از آغاز تا 1300 شمسی). سلسله انتشارات آثار و مفاخر فرهنگی، 191. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، 1384.
