ملا عبدالصمد همدانی: تفاوت بین نسخه‌ها
(اصلاح الگو) |
(تصحیح الگو) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}} |
شيخ عبد الصمد همدانی کربلائی یکی از علمای بزرگ اواخر قرن دوازدهم و اوايل قرن سيزدهم هجری در شهر کربلا بود. معظم له عالمی متقی و عارفی پرهيزکار و خدادوست بود. همدانی در فقه و اصول و حکمت، صرف و نحو و لغت مهارت کافی داشت. او در فلسفه و عرفان اثری به نام بحر المعارف از خود به جا گذاشت و دائرة المعارف مفصلی به نام لغت نامه همدانی و شرح زيبائی بر مختصر النافع که خود یک دوره فقهی است به رشته تحرير برد. | شيخ عبد الصمد همدانی کربلائی یکی از علمای بزرگ اواخر قرن دوازدهم و اوايل قرن سيزدهم هجری در شهر کربلا بود. معظم له عالمی متقی و عارفی پرهيزکار و خدادوست بود. همدانی در فقه و اصول و حکمت، صرف و نحو و لغت مهارت کافی داشت. او در فلسفه و عرفان اثری به نام بحر المعارف از خود به جا گذاشت و دائرة المعارف مفصلی به نام لغت نامه همدانی و شرح زيبائی بر مختصر النافع که خود یک دوره فقهی است به رشته تحرير برد. | ||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۲۴
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
شيخ عبد الصمد همدانی کربلائی یکی از علمای بزرگ اواخر قرن دوازدهم و اوايل قرن سيزدهم هجری در شهر کربلا بود. معظم له عالمی متقی و عارفی پرهيزکار و خدادوست بود. همدانی در فقه و اصول و حکمت، صرف و نحو و لغت مهارت کافی داشت. او در فلسفه و عرفان اثری به نام بحر المعارف از خود به جا گذاشت و دائرة المعارف مفصلی به نام لغت نامه همدانی و شرح زيبائی بر مختصر النافع که خود یک دوره فقهی است به رشته تحرير برد.
آثار او دال بر احاطه دانش های فراوان اوست، ولی حيف که اين دانشمند تمام بعدی در سال 1216 در فتنه وهابيه در شهر نينوا به شهادت رسيد. علامه امينی در شهدای راه فضيلت می نويسد: همدانی از پرچم داران علم، فقيهی محقق، محدثی حکيم و عقيده شناسی لغت دان بود. به همه رشته های علمی زبردست بود. دانشمندی خوش مشرب، عارفی زاهد و نيکو طريقه، از شاگردان وحيد بهبهانی و سيد علی صاحب رياض بود. علامه امينی اضافه می کند که نام برده در روز عيد غدير سال 1216 بر اثر حمله ناگهانی وهابيه به شهرهای عراق (در کربلا) مظلومانه به شهادت رسيد. روانش شادتر باد.
وهابيه از نسل محمد بن عبد الوهاب مرامی ساختگی مخصوص به خود دارند. آنها را نمی توان مسلمان ناميد. تمام طوايف مسلمانان جهان را، وهابيها مشرک می دانند و با زيارت و ساختن اماکن متبرکه به شدت مخالفند. آنها به بزرگان دين حتی به شخص پيامبر بزرگ اسلام نيز گستاخيها دارند.
منبع
پایگاه شعائر
