|
|
| (۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 39|1|﴿١﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|1|﴿١﴾}}<p></P> |
| − | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. [این] کتاب نازل شده از سوی خدای توانای شکست ناپذیر و حکیم است. (۱)<p></P> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 39|2|﴿٢﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|2|﴿٢﴾}}<p></P> |
| − | بی تردید ما این کتاب را به حقّ و درستی به سوی تو نازل کردیم، پس خدا را در حالی که اعتقاد و ایمان را برای او [ از هرگونه شرکی] خالص می کنی، بپرست. (۲)<p></P> | + | همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [ و ذخیره کرد.] (۲)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 39|3|﴿٣﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|3|﴿٣﴾}}<p></P> |
| − | آگاه باشید! که دین خالص ویژه خداست، و آنان که به جای خدا سرپرستان و معبودانی برگزیده اند [و می گویند:] ما آنان را جز برای اینکه ما را هر چه بیشتر به خدا نزدیک کنند، نمی پرستیم. بی تردید خدا میان آنان [و مؤمنان] درباره آنچه که اختلاف می کنند [و آن آیین توحید و شرک است] داوری خواهد کرد؛ قطعاً خدا آن کس را که دروغگو و بسیار ناسپاس است، هدایت نمی کند. (۳)<p></P> | + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 39|4|﴿٤﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|4|﴿٤﴾}}<p></P> |
| − | اگر [بر فرض محال] خدا می خواست برای خود فرزندی بگیرد، همانا از میان آفریده هایش آنچه را خودش می خواست برمی گزید [نه اینکه شما برای او انتخاب کنید]؛ منزّه است او [از آنکه برای او فرزندی باشد] اوست خدای یگانه و قهّار. (۴)<p></P> | + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 39|5|﴿٥﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|5|﴿٥﴾}}<p></P> |
| − | آسمان ها و زمین را به حق آفرید. شب را به روز درمی پیچید، و روز را به شب درمی پیچید، و خورشید و ماه را [برای بندگانش] مسخّر و رام کرد. هر کدام تا سرآمدی معین روانند. آگاه باشید! او توانای شکست ناپذیر و بسیار آمرزنده است. (۵)<p></P> | + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۵۸}}
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|6|﴿٦﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 39|6|﴿٦﴾}}<p></P> | + | آتش برافروخته خداست (۶)<p></P> |
| − | شما را از یک تن آفرید، سپس همسرش را از او پدید آورد، و از چهارپایان [شتر و گاو و گوسفند و بز به اعتبار یک نر و یک ماده] هشت زوج آفرید، شما را در شکم های مادرانتان آفرینشی پس از آفرینشی دیگر در میان تاریکی های سه گانه [شکم و رحم و مشیمه] به وجود آورد. این است خدا پروردگار شما که فرمانروایی [مطلق بر همه هستی] ویژه اوست، معبودی جز او نیست، پس چگونه شما را از حق بازمی گردانند؟ (۶)<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|7|﴿٧﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 39|7|﴿٧﴾}}<p></P> | + | [آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. ( ۷)<p></P> |
| − | اگر کافر شوید [زیانی به خدا نمی رسانید؛ زیرا] خدا از شما بی نیاز است، و کفر را برای بندگانش نمی پسندد؛ و اگر سپاس گزاری کنید، آن را برای شما می پسندد. و هیچ سنگین باری، بار [گناه] دیگری را برنمی دارد. سپس بازگشت شما به سوی پروردگارتان خواهد بود، و شما را به آنچه انجام می دادید، آگاه خواهد کرد؛ زیرا او به نیّات و اسرار سینه ها داناست. (۷)<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 8| ﴿٨﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|8|﴿٨﴾}}<p></P>
| + | آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] ( ۸)<p></P> |
| − | و چون به انسان آسیبی رسد، پروردگارش را در حال بازگشت به سوی او [برای برطرف شدن آسیبش] می خواند، سپس چون او را [برای رهایی از آن آسیب] نعمتی از جانب خود عطا کند، آن آسیب را که پیش تر برای برطرف شدنش دعا می کرد، فراموش می کند و دوباره برای خدا همتایانی قرار می دهد تا [مردم را] از راه خدا گمراه کند. بگو: اندک زمانی از کفر خود برخوردار باش، بی تردید تو از اهل آتشی. (۸)<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 9| ﴿٩﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|9|﴿٩﴾}}<p></P>
| + | [ آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. ( ۹)<p></P> |
| − | [آیا چنین انسان کفران کننده ای بهتر است] یا کسی که در ساعات شب به سجده و قیام و عبادتی خالصانه مشغول است، از آخرت می ترسد و به رحمت پروردگارش امید دارد؟ بگو: آیا کسانی که معرفت و دانش دارند و کسانی که بی بهره از معرفت و دانش اند، یکسانند؟ فقط خردمندان متذکّر می شوند. (۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
| |
| − | بگو: ای بندگان مؤمنم! از پروردگارتان پروا کنید. برای کسانی که در این دنیا اعمال شایسته انجام داده اند، پاداش نیکی است و زمین خدا گسترده است [بر شماست از سرزمینی که دچار مضیقه دینی هستید به سرزمینی دیگر مهاجرت کنید]. فقط شکیبایان پاداششان را کامل و بدون حساب دریافت خواهند کرد. (۱۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۵۹}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|11|﴿١١﴾}}<p></P>
| |
| − | بگو: من مأمورم که خدا را در حالی که ایمان و عبادت را برای او [از هر گونه شرکی] خالص می کنم، بپرستم. (۱۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
| |
| − | و مأمورم که [در این آیین از] نخستین تسلیم شدگان [به فرمان ها و احکام] او باشم. ( ۱۲)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|13|﴿١٣﴾}}<p></P> | |
| − | بگو: اگر پروردگارم را نافرمانی کنم از عذاب روزی بزرگ می ترسم. (۱۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|14|﴿١٤﴾}}<p></P> | |
| − | بگو: فقط خدا را در حالی که ایمان و عبادتم را برای او [از هر گونه شرکی] خالص می کنم، می پرستم. (۱۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
| |
| − | پس شما هم آنچه را می خواهید، به جای او بپرستید. بگو: بی تردید زیانکاران [واقعی] کسانی هستند که روز قیامت سرمایه وجودشان و کسانشان را به تباهی داده باشند؛ آگاه باشید! که آن همان زیان آشکار است. (۱۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
| |
| − | برای آنان از بالای سرشان و از زیر پایشان سایبان هایی از آتش است، این عذابی است که خدا بندگانش را به آن بیم می دهد. ای بندگانم! از من پروا کنید (۱۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
| |
| − | و کسانی که از پرستیدن طاغوت [یعنی بت ها، اربابان کفر و شیطان های سرکش] دوری کردند و به سوی خدا بازگشتند، بر آنان مژده باد؛ پس به بندگانم مژده ده. (۱۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
| |
| − | آنان که سخن را می شنوند و از بهترینش پیروی می کنند، اینانند کسانی که خدا هدایتشان کرده، و اینان همان خردمندانند. (۱۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
| |
| − | آیا کسی که فرمان عذاب بر او محقق و ثابت شده [راه گریزی از آن دارد؟] آیا کسی را که در آتش است، تو نجات می دهی؟ (۱۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
| |
| − | ولی کسانی که از پروردگارشان پروا داشتند، برای آنان غرفه هایی است که از فراز آنها غرفه هایی دیگر بنا شده و از زیر آنها نهرها جاری است. خدا این وعده را داده است؛ خدا خلف وعده نمی کند. (۲۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
| |
| − | آیا ندانسته ای که خدا از آسمان آبی نازل کرد، پس آن را به صورت چشمه هایی در زمین درآورد، آن گاه به وسیله آن زراعتی را که رنگ هایش گوناگون است، بیرون می آورد، سپس [آن زراعت] خشک می شود، در نتیجه آن را به رنگ زرد بینی، پس آن را ریز ریز و در هم شکسته می کند؛ بی تردید در این [دگرگونی ها] برای خردمندان هشدار و عبرتی است. (۲۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۶۰}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
| |
| − | آیا کسی که خدا سینه اش را برای [پذیرفتن] اسلام گشاده است، و بهره مند از نوری از سوی پروردگار خویش است [مانند کسی است که سینه اش از پذیرفتن اسلام تنگ است؟] پس وای بر آنان که دل هایشان از یاد کردن خدا سخت است، اینان در گمراهی آشکار هستند. (۲۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
| |
| − | خدا نیکوترین سخن را نازل کرد، کتابی که [آیاتش در نظم، زیبایی، فصاحت، بلاغت و عمق محتوا] شبیه یکدیگر است، مشتمل بر داستان های پندآموز [و امر، نهی، وعده، وعید، حلال و حرام] است؛ از شنیدن آیاتش پوست کسانی که از پروردگارشان می هراسند به هم جمع می شود، آن گاه پوستشان و دلشان به یاد خدا نرم می گردد و آرامش می یابد. این هدایت خداست که هر که را بخواهد به آن راهنمایی می کند؛ و هر که را خدا [به کیفر کفر و عنادش] گمراه کند، او را هیچ هدایت کننده ای نخواهد بود. (۲۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
| |
| − | آیا کسی که روز قیامت [به خاطر بسته بودن دست هایش می کوشد که] با صورت خود گزند عذاب را دفع کند [مانند کسی است که ایمن از عذاب است؟] به ستمکاران گویند: آنچه را همواره مرتکب می شدید، بچشید. (۲۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
| |
| − | کسانی [هم] که پیش از آنان بودند [آیات خدا را] تکذیب کردند، پس از آنجا که گمان نمی کردند، عذاب به سویشان آمد. (۲۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
| |
| − | پس خدا در زندگی دنیا خواری و رسوایی را به آنان چشانید؛ و اگر معرفت و آگاهی داشتند [توجه می کردند که] عذاب آخرت بزرگ تر است. (۲۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
| |
| − | و ما برای مردم در این قرآن از هر گونه مثل و سرگذشت عبرت آموزی بیان کرده ایم، باشد که متذکّر شوند. (۲۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
| |
| − | قرآنی است گویا و روشن بدون هر گونه انحراف و کژی، برای اینکه [در سایه تعالیمش از شرک، عصیان و فساد] بپرهیزند. (۲۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
| |
| − | خدا [برای فهماندن حقیقت توحید و شرک] مثلی زده است: مردی را که اربابانی ناسازگار و بداخلاق در [مالکیّت] او شریک اند، و مردی که فقط برده یک مالک است، آیا این دو برده از جهت فرمان گرفتن و فرمان بردن با هم یکسانند؟ [موحدان که بنده خدای یکتا هستند، دارای زندگی منظم و پاک و آخرتی آبادند، و مشرکان که فرمان بران اربابان گوناگونند، دارای زندگی پریشان و آخرتی خراب اند.] همه ستایش ها ویژه خداست. بلکه بیشترشان [به آثار و منافع بندگی خدا] معرفت و آگاهی ندارند. (۲۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید تو می میری و قطعاً آنان هم می میرند. (۳۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
| |
| − | سپس شما روز قیامت نزد پروردگارتان [در امر دین] مجادله خواهید کرد [که ما موحدان در دنیا حقّانیّت توحید را ثابت کردیم و بطلان بت پرستی را روشن نمودیم، ولی کبرِ شما مانع از هدایت شما شد.] (۳۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
| |
| − | پس چه کسی ستمکارتر است از آنکه بر خدا دروغ بندد و سخن راست و درست را چون به سوی او آمد، تکذیب کند؟ آیا دوزخ جایگاهی برای کافران نیست؟ (۳۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
| |
| − | و آنکه سخن راست و درست آورد و کسانی که آن را باور کردند، اینانند که پرهیزکارانند. (۳۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
| |
| − | برای آنان نزد پروردگارشان آنچه بخواهند فراهم است؛ این است پاداش نیکوکاران؛ (۳۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
| |
| − | تا خدا [به رحمتش] زشت ترین اعمالی که انجام دادند از آنان محو کند، و آنان را بر پایه بهترین عملی که همواره انجام می دادند پاداش دهد. ( ۳۵)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 39| 36| ﴿٣٦﴾}}<p></P> | |
| − | آیا خدا برای بنده اش [در همه امور] کافی نیست؟ و مشرکان [به پندار خود] تو را از کسانی که غیر خدا هستند، می ترسانند و هر که را خدا به کیفر [کفر و عناد] ش گمراه کند، او را هیچ هدایت کننده ای نخواهد بود؛ (۳۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
| |
| − | و هر که را خدا هدایت کند، او را هیچ گمراه کننده ای نخواهد بود. آیا خدا توانای شکست ناپذیر و صاحب انتقام نیست؟ (۳۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|38|﴿٣٨﴾}}<p></P>
| |
| − | اگر از آنان بپرسی: چه کسی آسمان ها و زمین را آفرید؟ بی تردید می گویند: خدا. بگو: پس مرا درباره معبودانی که به جای خدا می پرستید خبر دهید، که اگر خدا آسیبی را برای من بخواهد، آیا آنها می توانند آسیب او را از من برطرف کنند؟ یا اگر رحمتی را برای من بخواهد، آیا می توانند رحمتش را باز دارند؟ بگو: خدا مرا کافی است. توکل کنندگان فقط بر او توکل می کنند. (۳۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|39|﴿٣٩﴾}}<p></P>
| |
| − | بگو: ای قوم من! شما بر همین حالت کفر و عنادی که هستید عمل کنید، من نیز [بر پایه ایمان و اخلاصم] عمل می کنم، سپس خواهید دانست، (۳۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|40|﴿٤٠﴾}}<p></P>
| |
| − | که چه کسی را [در دنیا] عذابی خوار کننده بیاید، و [در آخرت هم] عذابی جاودانه بر او فرود آید. (۴۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۶۲}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|41|﴿٤١﴾}}<p></P>
| |
| − | ما این کتاب را برای [هدایت] مردم به حقّ و راستی بر تو نازل کرده ایم؛ پس هر که هدایت یافت، به سود خود هدایت یافته و هر که گمراه شد، فقط به زیان خود گمراه می شود؛ و تو بر آنان نگهبان و کارساز نیستی، (۴۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|42|﴿٤٢﴾}}<p></P>
| |
| − | و خداست که روح [مردم] را هنگام مرگشان به طور کامل می گیرد، و روحی را که [صاحبش] نمرده است نیز به هنگام خوابش [می گیرد]، پس روح کسی که مرگ را بر او حکم کرده نگه می دارد، [و به بدن باز نمی گرداند] و دیگر روح را تا سرآمدی معین باز می فرستد؛ مسلماً در این [واقعیت] برای مردمی که می اندیشند، نشانه هایی [بر قدرت خدا] ست. (۴۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|43|﴿٤٣﴾}}<p></P>
| |
| − | [نه اینکه بی خبران، درباره قدرت خدا نمی اندیشند] بلکه به جای خدا [از بتان] شفیعانی برای خود گرفته اند. بگو: آیا [از آنها شفاعت می خواهید] هر چند مالک چیزی [و اختیاردار شفاعتی] نباشند و علم و عقلی نداشته باشند [و پرستندگان خود را نشناسند؟] (۴۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|44|﴿٤٤﴾}}<p></P>
| |
| − | بگو: شفاعت، یکسره ویژه خداست، فرمانروایی آسمان ها و زمین در سیطره اوست، سپس به سوی او بازگردانده می شوید؛ (۴۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|45|﴿٤٥﴾}}<p></P>
| |
| − | و هنگامی که خدا به یگانگی یاد می شود [و نامی از معبودانشان به میان نمی آید] دل های کسانی که به آخرت ایمان ندارند، نفرت پیدا می کند و چون یادی از معبودان دیگر به میان می آید، ناگاه مسرور و شاد می شوند!! (۴۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|46|﴿٤٦﴾}}<p></P>
| |
| − | [وقتی از ایمان آوردنشان ناامید شدی] بگو: خدایا! ای آفریننده آسمان ها و زمین! [ای] دانای نهان و آشکار! تو خود در میان بندگانت بر سر آنچه [از عقاید و عبادات] اختلاف می کردند، داوری خواهی کرد؛ (۴۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|47|﴿٤٧﴾}}<p></P>
| |
| − | و اگر برای کسانی که [به آیات خدا] ستم ورزیده اند، همه آنچه در زمین است و مانندش با آن باشد، بی تردید حاضرند آن را برای رهایی خود از عذاب سخت روز قیامت عوض دهند، و از سوی خدا آنچه را که [از عذاب های گوناگون] نمی پنداشتند، آشکار می شود. (۴۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۶۳}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|48|﴿٤٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و زشتی های آنچه را که مرتکب شده اند برای آنان پدیدار می گردد، و آنچه [از عذاب هایی] که مسخره می کردند، آنان را احاطه خواهد کرد. (۴۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|49|﴿٤٩﴾}}<p></P>
| |
| − | پس چون انسان را آسیبی رسد، ما را [برای برطرف کردنش] بخواند، سپس هنگامی که [برای برطرف شدن آسیب] از سوی خود نعمتی به او می دهیم، می گوید: فقط آن را بر پایه دانش و کاردانی خود یافته ام! [چنین نیست که می پندارد] بلکه آن نعمت آزمایشی است [که آیا به خاطر آن سپاس گزاری می کند یا به طغیان برمی خیزد؟] ولی بیشتر آنان [به این واقعیت] معرفت و آگاهی ندارند. (۴۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|50|﴿٥٠﴾}}<p></P>
| |
| − | همین [سخن بیهوده و باطل] را کسانی که پیش از آنان بودند، گفتند، ولی آنچه را [از مقام و ثروت همواره] به دست می آوردند، عذاب و هلاکت را از آنان برطرف نکرد. (۵۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|51|﴿٥١﴾}}<p></P>
| |
| − | پس عذاب های آنچه را مرتکب شدند به آنان رسید، و کسانی از این [مردم مکه] که [به آیات ما] ستم ورزیدند، به زودی عذاب های آنچه را که مرتکب شدند به آنان خواهد رسید؛ و آنان عاجزکننده ما نیستند [تا بتوانند از دسترس قدرت ما بیرون روند.] (۵۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|52|﴿٥٢﴾}}<p></P>
| |
| − | آیا ندانسته اند که خدا رزق و روزی را برای هر که بخواهد وسعت می دهد یا تنگ می گیرد؟ بی تردید در این [اندازه گیری] برای مردمی که ایمان دارند، نشانه هایی [از حکمت و مصلحت خدا] ست. (۵۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|53|﴿٥٣﴾}}<p></P>
| |
| − | بگو: ای بندگان من که [با ارتکاب گناه] بر خود زیاده روی کردید! از رحمت خدا نومید نشوید، یقیناً خدا همه گناهان را می آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است؛ (۵۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|54|﴿٥٤﴾}}<p></P>
| |
| − | و به سوی پروردگارتان بازگردید و تسلیم [فرمان ها و احکام] او شوید، پیش از آنکه شما را عذاب آید آن گاه یاری نشوید. (۵۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|55|﴿٥٥﴾}}<p></P>
| |
| − | و از نیکوترین چیزی که از طرف پروردگارتان به سوی شما نازل شده است پیروی کنید، پیش از آنکه ناگهان و در حالی که بی خبرید، عذاب به شما رسد؛ (۵۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|56|﴿٥٦﴾}}<p></P>
| |
| − | تا مبادا آنکه کسی بگوید: دریغ و افسوس بر اهمال کاری و تقصیری که درباره خدا کردم، و بی تردید [نسبت به احکام الهی و آیات ربّانی] از مسخره کنندگان بودم. (۵۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۶۴}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|57|﴿٥٧﴾}}<p></P>
| |
| − | یا بگوید: اگر خدا هدایتم می کرد، بی تردید از پرهیزکاران بودم، (۵۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|58|﴿٥٨﴾}}<p></P>
| |
| − | یا چون عذاب را ببیند، بگوید: ای کاش مرا [به دنیا] بازگشتی بود تا از نیکوکاران می شدم. (۵۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|59|﴿٥٩﴾}}<p></P>
| |
| − | [ولی به او گویم:] آری، آیاتم به سوی تو آمد، پس تو آنها را انکار کردی و [در پذیرفتنش] تکبّر ورزیدی، و [نسبت به آن] از کافران بودی، (۵۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|60|﴿٦٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و روز قیامت کسانی را که بر خدا دروغ بستند می بینی که صورت هایشان سیاه است؛ آیا در دوزخ جایگاهی برای متکبران نیست؟ (۶۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|61|﴿٦١﴾}}<p></P>
| |
| − | و خدا کسانی را که پرهیزکاری پیشه کردند، به سبب اعمالی که مایه رستگاری شان بود نجات می دهد، عذاب به آنان نمی رسد، و اندوهگین هم نمی شوند. (۶۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|62|﴿٦٢﴾}}<p></P>
| |
| − | خدا آفریننده هر چیزی است و او بر هر چیزی نگهبان و کارساز است. (۶۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|63|﴿٦٣﴾}}<p></P>
| |
| − | کلیدهای آسمان ها و زمیندر مالکیّت اوست، و کسانی که به آیات خدا کفر ورزیدند، هم آنان زیانکارند. (۶۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|64|﴿٦٤﴾}}<p></P>
| |
| − | بگو: ای نادانان! آیا به من فرمان می دهید که غیر خدا را بپرستم؟! (۶۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|65|﴿٦٥﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید به تو و به کسانی که پیش از تو بوده اند، وحی شده است که اگر مشرک شوی، همه اعمالت تباه و بی اثر می شود و از زیانکاران خواهی بود. (۶۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|66|﴿٦٦﴾}}<p></P>
| |
| − | بلکه فقط خدا را بپرست و از سپاس گزاران باش. (۶۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|67|﴿٦٧﴾}}<p></P>
| |
| − | و خدا را آن گونه که سزاوار اوست نشناختند، در حالی که زمین در روز قیامت یکسره در قبضه قدرت اوست، و آسمان ها هم درهم پیچیده به دست اوست؛ منزّه و برتر است از آنچه با او شریک می گیرند. (۶۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۶۵}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|68|﴿٦٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و در صور دمیده می شود، پس هر که در آسمان ها و زمین است می میرد، مگر کسی را که خدا بخواهد، آن گاه بار دیگر در صور دمیده می شود، ناگاه همه آنان بر پای ایستاده [مات و مبهوت به هر سو] می نگرند [که سرانجام کارشان چه خواهد شد!] (۶۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|69|﴿٦٩﴾}}<p></P>
| |
| − | و زمین به نور پروردگارش روشن می شود، و کتاب [اعمال] را می نهند، و پیامبران و گواهان را بیاورند ومیانشان به حقّ وراستی داوری شود، وآنان مورد ستم قرار نمی گیرند؛ (۶۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|70|﴿٧٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و به هر کسی آنچه را انجام داده است، به طور کامل داده شود و او به کارهایی که انجام می دهند، داناتر است. (۷۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|71|﴿٧١﴾}}<p></P>
| |
| − | و کافران گروه گروه به دوزخ رانده می شوند، چون به دوزخ رسند درهایش گشوده شود و نگهبانانش به آنان گویند: آیا پیامبرانی از جنس خودتان به سویتان نیامدند که آیات پروردگارتان را بر شما بخوانند و شما را به دیدار این روزتان بیم دهند؟ گویند: آری، [آمدند] ولی فرمان عذاب بر کافران محقق و ثابت شدهاست. (۷۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|72|﴿٧٢﴾}}<p></P>
| |
| − | [به آنان] گویند: از درهای دوزخ درآیید در حالی که در آن جاودانه اید؛ پس جایگاه متکبران چه بد جایگاهی است؛ (۷۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|73|﴿٧٣﴾}}<p></P>
| |
| − | و کسانی که از پروردگارشان پروا کردند گروه گروه به بهشت رانده می شوند، چون به آن رسند در حالی که درهایش از پیش گشوده شده است، نگهبانانش به آنان گویند: سلام بر شما، پاکیزه و نیکو شدید، پس وارد آن شوید که [در آن] جاودانه اید. (۷۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|74|﴿٧٤﴾}}<p></P>
| |
| − | می گویند: همه ستایش ها ویژه خداست که درباره ما به وعده اش وفا کرد، و زمین [بهشت] را به ما میراث داد که هر جای از بهشت را بخواهیم، جای خود قرار می دهیم. چه نیکوست پاداش عمل کنندگان. (۷۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۶۶}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|39|75|﴿٧٥﴾}}<p></P>
| |
| − | و فرشتگان را می بینی که پیرامون عرش حلقه زده اند، پروردگارشان را همراه ستایش تسبیح می گویند، و در میان اهل محشر به حق داوری شود، و [پس از پایان کار قیامت] گویند: همه ستایش ها ویژه خداست که پروردگار جهانیان است. (۷۵)<p></P> | |
