|
|
| (۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 40|1|﴿١﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|1|﴿١﴾}}<p></P> |
| − | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. حم (۱)<p></P> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 40|2|﴿٢﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|2|﴿٢﴾}}<p></P> |
| − | این کتاب نازل شده از سوی خدای توانای شکست ناپذیر وداناست؛ (۲)<p></P>
| + | همان که ثروتی فراهم آورده و [ پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] ( ۲)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|3|﴿٣﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 3| ﴿٣﴾}}<p></P> |
| − | که آمرزنده گناه و پذیرنده توبه، سخت کیفر و صاحب نعمت فراوان است. هیچ معبودی جز او نیست. بازگشت فقط به سوی اوست. (۳)<p></P>
| + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. ( ۳)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|4|﴿٤﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 4| ﴿٤﴾}}<p></P> |
| − | تنها کافران در آیات خدا مجادله و ستیزه می کنند [اینان را هیچ شأن و اعتباری نیست]؛ پس مبادا رفت و آمدشان در شهرها [به خاطر قدرت نمایی، تجارت و ثروتمند شدنشان] تو را بفریبد. (۴)<p></P>
| + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ ( ۴)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|5|﴿٥﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 5| ﴿٥﴾}}<p></P> |
| − | پیش از آنان قوم نوح و اقوامی که بعد از آنان بودند [پیامبرانشان را] تکذیب کردند، و هر امتی آهنگ پیامبر خود کردند تا او را دستگیر کنند [و از ابلاغ دین بازش دارند، یا از وطن بیرونش نمایند، یا او را بکشند] و با توسل به باطل برای نابود کردن حق و از میان بردن آن مجادله و ستیزه کردند، پس من هم آنان را [به عذاب] گرفتم، پس [بنگر که] عذاب من چگونه بود. (۵)<p></P>
| + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ ( ۵)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|6|﴿٦﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 6| ﴿٦﴾}}<p></P> |
| − | این گونه فرمان پروردگارت بر کافران محقق و ثابت شد که آنان اهل آتش اند. (۶)<p></P>
| + | آتش برافروخته خداست ( ۶)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|7|﴿٧﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 7| ﴿٧﴾}}<p></P> |
| − | فرشتگانی که عرش را حمل می کنند و آنان که پیرامون آن هستند، همراه سپاس و ستایش، پروردگارشان را تسبیح می گویند و به او ایمان دارند و برای اهل ایمان آمرزش می طلبند، [و می گویند:] پروردگارا! از روی رحمت و دانش همه چیز را فرا گرفته ای، پس آنان را که توبه کرده اند و راه تو را پیروی نموده اند بیامرز، و آنان را از عذاب دوزخ نگه دار. (۷)<p></P>
| + | [ آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. ( ۷)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۶۷}}
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 8| ﴿٨﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|8|﴿٨﴾}}<p></P>
| + | آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] ( ۸)<p></P> |
| − | پروردگارا! و آنان را در بهشت های جاودانی که به آنان و به شایستگان از پدران و همسران و فرزندانشان وعده داده ای در آور؛ یقیناً تو توانای شکست ناپذیر و حکیمی؛ (۸)<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 9| ﴿٩﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|9|﴿٩﴾}}<p></P>
| + | [ آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. ( ۹)<p></P> |
| − | و آنان را از عقوبت ها نگه دار، و هر که را در آن روز از عقوبت ها نگه داری بی تردید او را مورد رحمت قرار داده ای؛ و این همان کامیابی بزرگ است. (۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
| |
| − | کافران را [پس از ورود به دوزخ] ندا می دهند: مسلماً دشمنی و خشم خدا نسبت به شما از دشمنی و خشم خودتان درباره خودتان بیشتر است؛ زیرا دعوت به ایمان می شدید پس کفر می ورزیدید. (۱۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|11|﴿١١﴾}}<p></P>
| |
| − | می گویند: پروردگارا! دوبار ما را میراندی و دوبار زنده کردی، اکنون به گناهانمان معترفیم، پس آیا راهی برای بیرون آمدن [از دوزخ] هست؟ (۱۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
| |
| − | این [سختیِ عذاب] به سبب این است که چون خدا به یگانگی [و بدون معبودانتان] خوانده می شد [یگانگی اش] را انکار می کردید، و اگر برای او شریک و همتایی قرار داده می شد، باور می کردید؛ پس [اکنون] داوری، ویژه خدای والامرتبه و بزرگ است. (۱۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
| |
| − | اوست که نشانه های خود را به شما نشان می دهد، و از آسمان برای شما روزی نازل می کند؛ و فقط کسانی متذکّر می شوند که به سوی خدا باز می گردند. (۱۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
| |
| − | پس خدا را در حالی که ایمان و عبادت را [از هر گونه شرکی] برای او خالص می کنید، بپرستید گرچه کافران [از روش شما] ناخشنود باشند. (۱۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
| |
| − | بالا برنده درجات و صاحب عرش است، روح را [که فرشته وحی است] به فرمانش به هر کس از بندگانش که بخواهد القا می کند تا مردم را از روز ملاقات [که روز رستاخیز است] بیم دهد. (۱۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
| |
| − | روزی که همه آنان آشکار می شوند، [و] چیزی از آنان بر خدا پوشیده نمی ماند. [و ندا آید:] امروز فرمانروایی ویژه کیست؟ ویژه خدای یکتای قهّار است. (۱۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۶۸}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
| |
| − | امروز هر کس را در برابر آنچه انجام داده است، پاداش می دهند. امروز هیچ ستمی وجود ندارد؛ یقیناً خدا در حسابرسی سریع است. (۱۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و آنان را از روز نزدیک بیم ده، آن گاه که [از شدت ترس] جان ها به گلوگاه رسد، در حالی که همه وجودشان پر از غم و اندوه است. برای ستمکاران هیچ دوست مهربانی و شفیعی که شفاعتش پذیرفته شود، وجود ندارد! (۱۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
| |
| − | [او] چشم هایی را که به خیانت [به نامحرمان] می نگرد و آنچه را سینه ها پنهان می دارند، می داند. (۱۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و خدا به حق داوری می کند، و معبودانی را که [مشرکان] به جای او می پرستند [چون از هر جهت ناتوانند] هیچ گونه داوری نمی کنند؛ یقیناً خدا شنوا و بیناست. ( ۲۰)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|21|﴿٢١﴾}}<p></P> | |
| − | آیا در زمین گردش نکردند تا با تأمل بنگرند که سرانجام کسانی که پیش از آنان بودند، چگونه بود؟ آنان از ایشان نیرومندتر بودند، و در زمین آثاری پایدارتر [چون قلعه ها، خانه های استوار و کاخ های بسیار محکم] داشتند، پس خدا آنان را به کیفر گناهانشان [به عذاب] گرفت، و در برابر خدا مدافع و حمایت گری نداشتند. (۲۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
| |
| − | این [کیفر دردناک] برای این بود که پیامبرانشان همواره دلایل روشن برای آنان می آوردند و آنان [از روی تکبّر و عناد] کفر می ورزیدند، پس خدا هم همه آنان را [به عذابی سخت] گرفت؛ زیرا او توانا و سخت کیفر است؛ (۲۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
| |
| − | و به راستی موسی را با معجزات خود و برهانی آشکار فرستادیم، (۲۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
| |
| − | به سوی فرعون و هامان و قارون، ولی [آنان] گفتند: جادوگری بسیار دروغگوست! (۲۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|25|﴿٢٥﴾}}<p></P> | |
| − | هنگامی که حق را از سوی ما برای آنان آورد، گفتند: پسران کسانی را که با موسی ایمان آورده اند، بکشید، و زنانشان را [برای بیگاری و خدمت] زنده بگذارید. ولی نیرنگ و نقشه کافران جز در بیراهه و گمراهی نیست. (۲۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۶۹}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
| |
| − | فرعون گفت: مرا بگذارید تا موسی را بکشم و او پروردگارش را [برای نجات خود] بخواند، چون من می ترسم دین شما را تغییر دهد، یا در این سرزمین فساد و تباهی به بار آورد! (۲۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
| |
| − | و موسی گفت: من از هر متکبر سرکشی که به روز حساب ایمان ندارد به پروردگارم و پروردگار شما پناه می برم. (۲۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و مرد مؤمنی از خاندان فرعون که ایمانش را پنهان می داشت، گفت: آیا مردی را می کشید که می گوید: پروردگار من خداست؟ و بی تردید از سوی پروردگارتان برای شما دلایل روشنی آورده است، و اگر دروغگو باشد دروغش به زیان خود اوست، و اگر راستگو باشد برخی از عذاب هایی که به شما وعده می دهد به شما خواهد رسید؛ زیرا خدا کسی را که اسراف کار و بسیار دروغگوست، هدایت نمی کند. (۲۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
| |
| − | ای قوم من! امروز فرمانروایی و حکومت برای شماست که در این سرزمین پیروز هستید، ولی اگر عذاب خدا به سوی ما آید، چه کسی ما را یاری خواهد داد؟ فرعون گفت: من جز آنچه را [صواب] می بینم [و به آن یقین دارم و آن انکار موسی و کشتن او و تقویت حکومت من است] به شما ارائه نمی کنم، و شما را جز به راه راست هدایت نمی کنم. (۲۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و آن مرد مؤمن گفت: ای قوم من! بی تردید من بر شما از روزی مانند روز [عذاب] گروه ها [یی که پیامبران را تکذیب کردند] می ترسم (۳۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
| |
| − | چون سرنوشت قوم نوح و عاد و ثمود و کسانی که پس از آنان بودند؛ و خدا ستمی بر بندگان نمی خواهد [این بندگانند که بر خود ستم روا می دارند. ] ( ۳۱)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 40| 32| ﴿٣٢﴾}}<p></P> | |
| − | و ای قوم من! بی تردید من از روزی که مردم یکدیگر را [برای نجات خود از عذاب] ندا می دهند بر شما می ترسم؛ (۳۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
| |
| − | روزی که [به علت شدت عذاب] پشت کنان از این سو به آن سو فرار می کنید [ولی از هر سو که می روید، برگردانده می شوید و] شما را [در برابر عذاب خدا] هیچ نگه دارنده ای نیست؛ و هر که را خدا [به سبب کبر و عنادش] گمراه کند، او را هیچ هدایت کننده ای نخواهد بود. (۳۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۷۰}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید یوسف پیش از این دلایل روشنی برای شما آورد، ولی شما همواره نسبت به آنچه که آورده بود در تردید بودید، تا زمانی که از دنیا رفت، [پس از مرگ او] گفتید: خدا هرگز بعد از او پیامبری مبعوث نخواهد کرد، این گونه خدا هر اسراف کار تردید کننده ای را گمراه می کند. (۳۴)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
| |
| − | کسانی که در آیات خدا بی آنکه دلیلی برای آنان آمده باشد، مجادله و ستیزه می کنند [این عمل زشتشان] نزد خدا و نزد اهل ایمان مایه دشمنی بزرگ است؛ این گونه خدا بر دل هر گردنکش زورگویی، مُهر [تیره بختی] می نهد (۳۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
| |
| − | و فرعون گفت: ای هامان! برای من بنایی بسیار بلند بساز شاید به وسایلی برسم، (۳۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
| |
| − | وسایل [بالا رفتن به] آسمان ها تا از خدای موسی آگاه شوم [که کیست و کجاست؟!] هر چند موسی را [در گفته هایش درباره خدا] دروغگو می پندارم. و این گونه برای فرعون زشتی کردارش آراسته شد و از راه خدا باز ماند، و نیرنگ و نقشه فرعون جز در زیانکاری و نابودی نبود. (۳۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|38|﴿٣٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و آن مرد مؤمن گفت: ای قوم من! از من پیروی کنید تا شما را به راه راست هدایت کنم. ( ۳۸)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 40| 39| ﴿٣٩﴾}}<p></P> | |
| − | ای قوم من! این زندگی دنیا فقط کالایی بی ارزش و زودگذر است، و بی تردید آخرت سرای همیشگی و پایدار است. (۳۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|40|﴿٤٠﴾}}<p></P>
| |
| − | هر که بدی کند جز به مانند آن کیفر نیابد، و از مردان یا زنان کسانی که کار شایسته انجام دهند در حالی که مؤمن باشند، آنان در بهشت درآیند و در آن بی حساب روزی یابند. (۴۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۷۱}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|41|﴿٤١﴾}}<p></P>
| |
| − | ای قوم من! چرا من شما را به سوی رهایی [از خسران دنیا و آخرت] می خوانم، و شما مرا به آتش می خوانید؟! (۴۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|42|﴿٤٢﴾}}<p></P>
| |
| − | مرا می خوانید که به خدای یگانه کافر شوم و بر پایه جهالت و نادانی، و بدون دانش و معرفت که روشنگر حقایق است چیزی را شریک او قرار دهم! و من شما را به توانای شکست ناپذیر و بسیار آمرزنده می خوانم. (۴۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|43|﴿٤٣﴾}}<p></P>
| |
| − | ثابت و یقینی است اینکه آنچه مرا به سویش می خوانید برای او در دنیا و آخرت حقّ ادعا [ی الوهیت و ربوبیت] نیست، و اینکه بازگشت ما به سوی خداست، و اینکه اسراف کاران اهل آتش اند. (۴۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|44|﴿٤٤﴾}}<p></P>
| |
| − | پس به زودی [درستیِ] آنچه را [که امروز درباره عذاب اسراف کاران] می گویم [و شما باور نمی کنید] متوجّه خواهید شد، و من کارم را به خدا وامی گذارم؛ زیرا خدا به بندگان بیناست. (۴۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|45|﴿٤٥﴾}}<p></P>
| |
| − | پس خدا او را از آسیب های آنچه بر ضد او نیرنگ می زدند، نگه داشت و عذاب سختی فرعونیان را احاطه کرد. (۴۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|46|﴿٤٦﴾}}<p></P>
| |
| − | [عذابشان] آتش است که صبح و شام بر آن عرضه می شوند، و روزی که قیامت برپا شود [ندا رسد:] فرعونیان را در سخت ترین عذاب در آورید. ( ۴۶)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 40| 47| ﴿٤٧﴾}}<p></P> | |
| − | و [یاد کن] هنگامی را که در آتش با یکدیگر نزاع و کشمکش می کنند، پس ضعیفان به مستکبران می گویند: ما [در دنیا] پیرو شما بودیم، آیا می توانید بخشی از این آتش را از ما دفع کنید؟ (۴۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|48|﴿٤٨﴾}}<p></P>
| |
| − | مستکبران می گویند: هم اکنون همه ما در آتش هستیم، بی تردید خدا [به عدالت و انصاف] میان بندگان داوری کرده است. (۴۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|49|﴿٤٩﴾}}<p></P>
| |
| − | و آنان که در آتش اند، به نگهبانان دوزخ می گویند: از پروردگارتان بخواهید که یک روز بخشی از عذاب را از ما سبک کند. (۴۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۷۲}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|50|﴿٥٠﴾}}<p></P>
| |
| − | [نگهبانان] می گویند: آیا پیامبرانتان دلایل روشن برای شما نیاوردند؟ می گویند: چرا آوردند. می گویند: پس [هر اندازه که می خواهید خدا را] بخوانید، ولی دعای کافران جز در بیراهه و گمراهی نیست. (۵۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|51|﴿٥١﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید ما پیامبران خود و مؤمنان را در زندگی دنیا و روزی که گواهان [برای گواهی دادن] به پا ایستند، یاری می کنیم. (۵۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|52|﴿٥٢﴾}}<p></P>
| |
| − | همان روزی که عذرخواهی ستمکاران سودشان ندهد و برای آنان لعنت خدا و سرای سخت و بدی است. (۵۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|53|﴿٥٣﴾}}<p></P>
| |
| − | محققاً ما به موسی هدایت عطا کردیم و کتاب [تورات] را به بنی اسرائیل به میراث دادیم؛ (۵۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|54|﴿٥٤﴾}}<p></P>
| |
| − | کتابی که [سراسر] برای خردمندان مایه هدایت و تذکر است. (۵۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|55|﴿٥٥﴾}}<p></P>
| |
| − | پس [چنان که موسی بر آزار بنی اسرائیل شکیبایی ورزید، تو هم بر آزار دشمنان] شکیبا باش، بی تردید وعده خدا حق است، و از میان رفتن [توطئه ها و موانعی که به وسیله دشمنان در راه پیشرفت دعوتت به اسلام برای تو ایجاد شده]، از خدا بخواه، و پروردگارت را شب و صبح همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی. (۵۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|56|﴿٥٦﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید آنان که در آیات خدا بی آنکه دلیلی برای آنان آمده باشد، مجادله و ستیزه می کنند و در سینه هایشان جز کبر و بزرگ نمایی نیست به آن [بزرگی و عزت و سلطنتی که در آرزویش هستند] نمی رسند؛ پس به خدا پناه ببر؛ زیرا او شنوا و بیناست. (۵۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|57|﴿٥٧﴾}}<p></P>
| |
| − | همانا آفرینش آسمان ها و زمین از آفرینش انسان مهم تر است، ولی بیشتر مردم [به حقایق] معرفت و آگاهی ندارند. (۵۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|58|﴿٥٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و بینا و نابینا، یکسان نیستند و [نیز] آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند با [مردم] بدکار برابر نمی باشند. اندکی متذکّر [این حقایق] می شوید. (۵۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۷۳}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|59|﴿٥٩﴾}}<p></P>
| |
| − | یقیناً قیامت آمدنی است، هیچ تردیدی در آن نیست، ولی بیشتر مردم [به سبب تکبّر و غرور] ایمان نمی آورند. (۵۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|60|﴿٦٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و پروردگارتان گفت: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم، آنان که از عبادت من تکبّر ورزند، به زودی خوار و رسوا به دوزخ درآیند. (۶۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|61|﴿٦١﴾}}<p></P>
| |
| − | خداست که شب را برای شما پدید آورد تا در آن بیارامید، و روز را روشن و بینش بخش قرار داد [تا در آن به کارهای لازم بپردازید]؛ بی تردید خدا نسبت به مردم دارای فضل و احسان است، ولی بیشتر مردم سپاس گزاری نمی کنند. ( ۶۱)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 40| 62| ﴿٦٢﴾}}<p></P> | |
| − | این است خدا پروردگار شما که آفریننده هر چیزی است، هیچ معبودی جز او نیست، پس چگونه [از حق] منصرفتان می کنند؟ (۶۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|63|﴿٦٣﴾}}<p></P>
| |
| − | این گونه [که شما منحرف می شوید] آنان که همواره آیات خدا را انکار می کردند، منحرف می شوند. (۶۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|64|﴿٦٤﴾}}<p></P>
| |
| − | خداست که زمین را برای شما جایگاه امن و آسایش آفرید، و آسمان را بنایی [محکم و استوار] ساخت، و شما را صورتگری کرد و صورت هایتان را نیکو گردانید، و از چیزهای پاکیزه [ای که با طبیعت شما هماهنگ است] به شما روزی داد. این است خدا پروردگار شما، پربرکت است خدا پروردگار جهانیان. (۶۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|65|﴿٦٥﴾}}<p></P>
| |
| − | اوست زنده [بی زوال]، هیچ معبودی جز او نیست، پس او را در حالی که ایمان و عبادت را برای او [از هر گونه شرکی] خالص می کنید، بپرستید. همه ستایش ها ویژه خدا پروردگار جهانیان است. (۶۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|66|﴿٦٦﴾}}<p></P>
| |
| − | بگو: من نهی شده ام از اینکه معبودانی که شما به جای خدا می پرستید، بپرستم؛ زیرا از جانب پروردگارم برای من دلایل روشن [بر حقّانیّت توحید] آمده است و مأمورم که فقط تسلیم [فرمان ها و احکام] پروردگار جهانیان باشم. (۶۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۷۴}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|67|﴿٦٧﴾}}<p></P>
| |
| − | اوست که شما را از خاک آفرید، سپس از نطفه، آن گاه از علقه، سپس به صورت طفلی [از رحم مادران] بیرون می فرستد، تا به کمال نیرومندی و قوت خود برسید، آن گاه پیر و سالخورده شوید، و برخی از شما پیش از رسیدن به این مراحل قبض روح می شوید، و [برخی زنده می مانید] تا به آن مدتی که معین و مقرّر است برسید، و برای اینکه شما [درباره حق] تعقّل کنید. (۶۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|68|﴿٦٨﴾}}<p></P>
| |
| − | اوست که زنده می کند و می میراند، و چون پدید آمدن چیزی را اراده کند، فقط به آن می گوید: باش. پس بی درنگ موجود می شود. ( ۶۸)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|69|﴿٦٩﴾}}<p></P> | |
| − | آیا کسانی را که در آیات خدا مجادله و ستیزه می کنند، ننگریستی که چگونه [از حق به باطل] برگردانده می شوند؟ (۶۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|70|﴿٧٠﴾}}<p></P> | |
| − | همانان که قرآن و دینی را که پیامبران خود را به آن فرستادیم، انکار کردند، پس به زودی [نتیجه انکار خود را] خواهند دانست؛ (۷۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|71|﴿٧١﴾}}<p></P>
| |
| − | زمانی که غل ها و زنجیرها [ی آتشین] در گردن هایشان باشد در حالی که به وسیله آنها کشیده شوند، (۷۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|72|﴿٧٢﴾}}<p></P>
| |
| − | در میان آب جوشان، سپس آنان را در آتش افروخته دوزخ می سوزانند. (۷۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|73|﴿٧٣﴾}}<p></P>
| |
| − | آن گاه به آنان گویند: معبودانی که [در الوهیت و ربوبیت] شریکان خدا می گرفتید کجایند؟ (۷۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|74|﴿٧٤﴾}}<p></P>
| |
| − | [همان معبودانی که] به جای خدا [می پرستیدید]، می گویند: از نظر ما گم و ناپدید شدند، بلکه ما پیش از این چیزی را نمی پرستیدیم. این گونه خدا کافران را گمراه می کند. (۷۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|75|﴿٧٥﴾}}<p></P>
| |
| − | این [عذاب ها] برای آن است که به ناحق در زمین شادی و سرمستی می کردید و به سبب آن است که مغرورانه به پایکوبی و خوشحالی می پرداختید. (۷۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|76|﴿٧٦﴾}}<p></P>
| |
| − | از درهای دوزخ وارد شوید که در آن جاو دانه اید؛ پس چه بد است اقامت گاه متکبران. (۷۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|77|﴿٧٧﴾}}<p></P>
| |
| − | نهایتاً [ بر آزار اینان] شکیبا باش، بی تردید وعده خدا حق است. پس اگر بخشی از عذاب هایی را که به آنان وعده می دهیم به تو نشان دهیم، یا تو را پیش از آن از دنیا ببریم [تفاوتی ندارد، در هر صورت] به سوی ما بازگردانده می شوند [و کیفرشان را خواهند دید.] ( ۷۷)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۷۵}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 40| 78| ﴿٧٨﴾}}<p></P> | |
| − | قطعاً پیش از تو پیامبرانی فرستادیم؛ سرگذشت گروهی از آنان را برای تو حکایت کرده ایم، و سرگذشت برخی را بیان نکرده ایم. هیچ پیامبری را نسزد که جز به اذن خدا معجزه ای بیاورد؛ بنابراین هنگامی که فرمان خدا [به عذاب دشمنان لجوج] برسد، بر پایه حقّ و درستی داوری خواهد شد و آنجاست که اهل باطل زیان خواهند کرد. (۷۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|79|﴿٧٩﴾}}<p></P>
| |
| − | خداست که چهارپایان را برای شما پدید آورد تا بر بعضی از آنها سوار شوید، و از [گوشت] بعضی از آنها بخورید؛ (۷۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|80|﴿٨٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و برای شما در آنها سودهایی است، [آری آنها را آفرید] تا با [سوار شدن بر آنها و حمل بار و بنه خود] به مقصدی که در دل های شماست برسید، و بر آنها و بر کشتی ها حمل می شوید. (۸۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|81|﴿٨١﴾}}<p></P>
| |
| − | و همواره نشانه های [ربوبیت و قدرت] خود را به شما نشان می دهد، پس کدام یک از نشانه های خدا را انکار می کنید؟! (۸۱)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|82|﴿٨٢﴾}}<p></P>
| |
| − | آیا در زمین گردش نکردند تا با تأمل بنگرند که سرانجام کسانی که پیش از آنان بودند [و سرکشی و تکبّر می کردند] چگونه بود؟ همانان که نفراتشان از اینان بیشتر و از ایشان نیرومندتر بودند، و در زمین آثاری پایدارتر [چون قلعه ها و خانه های استوار و کاخ های بسیار محکم] داشتند، ولی نفرات و قدرت و آثاری که همواره به دست می آوردند [چیزی از عذاب خدا را] از آنان دفع نکرد. (۸۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|83|﴿٨٣﴾}}<p></P>
| |
| − | هنگامی که پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند، به اندک دانشی که نزد خود داشتند خوشحال بودند [و غیر آن را چیزی به حساب نمی آوردند] ولی عذابی که همواره آن را به مسخره می گرفتند، آنان را احاطه کرد. (۸۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|84|﴿٨٤﴾}}<p></P>
| |
| − | پس هنگامی که عذاب سخت ما را دیدند، گفتند: بی تردید به خدا ایمان آوردیم و به معبودانی که با او شریک قرار می دادیم، کافریم. (۸۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|40|85|﴿٨٥﴾}}<p></P>
| |
| − | ولی زمانی که عذاب سخت ما را دیدند، ایمانشان سودی به آنان نداد. سنت خداست که از دیرباز نسبت به بندگانش جاری شده است [که ایمانشان را پس از دیدن عذاب نمی پذیرد] و آنجاست که کافران زیانکار شدند. (۸۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۷۶}}
| |
