|
|
| (۵ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 42|1|﴿١﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|1|﴿١﴾}}<p></P> |
| − | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. حم (۱)<p></P> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 42|2|﴿٢﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|2|﴿٢﴾}}<p></P> |
| − | عسق (۲)<p></P>
| + | همان که ثروتی فراهم آورده و [ پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] ( ۲)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|3|﴿٣﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 3| ﴿٣﴾}}<p></P> |
| − | این گونه خدای توانای شکست ناپذیر و حکیم به سوی تو و کسانی [از پیامبران] که پیش از تو بودند، وحی می کند. (۳)<p></P>
| + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. ( ۳)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|4|﴿٤﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 4| ﴿٤﴾}}<p></P> |
| − | آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی اوست، و او بلند مرتبه و بزرگ است. (۴)<p></P>
| + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ ( ۴)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|5|﴿٥﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 5| ﴿٥﴾}}<p></P> |
| − | نزدیک است آسمان ها از فرازشان [به سبب عظمت وحی] بشکافند و فرشتگان، پروردگارشان را همواره همراه با سپاس و ستایش تسبیح می گویند، و برای کسانی که در زمین هستند، درخواست آمرزش می کنند؛ آگاه باشید! بی تردید خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۵)<p></P>
| + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ ( ۵)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|6|﴿٦﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 6| ﴿٦﴾}}<p></P> |
| − | و کسانی که غیر خدا را سرپرستان و یاران خود گرفته اند، خدا نگهبان و مراقب بر [اعمال و گفتار] آنان است و تو کارساز و وکیل بر آنان نیستی. (۶)<p></P>
| + | آتش برافروخته خداست ( ۶)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|7|﴿٧﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 7| ﴿٧﴾}}<p></P> |
| − | و این گونه قرآنی [به زبان] عربی [فصیح و گویا] به تو وحی کردیم تا [مردمِ] ام القری [شهر مکه] و کسانی را که پیرامون آن هستند، بیم دهی، و آنان را از روز جمع شدن [یعنی روز قیامت] که تردیدی در آن نیست بترسانی، [روزی که] گروهی در بهشت اند و گروهی در آتش سوزان. (۷)<p></P>
| + | [ آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. ( ۷)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|8|﴿٨﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 8| ﴿٨﴾}}<p></P> |
| − | اگر خدا می خواست آنان را [از روی جبر بر محور هدایت] امت واحدی قرار می داد، ولی [هدایت اجباری فاقد ارزش است] هر که را بخواهد [در صورتی که ستمکار به آیات خدا نباشد] در رحمت خود در آورد؛ و ستمکاران را هیچ دوست و یاوری [که از عذاب نجاتشان دهد] نیست. (۸)<p></P>
| + | آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] ( ۸)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|9|﴿٩﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 9| ﴿٩﴾}}<p></P> |
| − | آیا به جای او سرپرستان و معبودانی برای خود گرفته اند؟ در حالی که سرپرست و معبود واقعی خداست، و تنها اوست که مردگان را زنده می کند و فقط اوست که بر هر کاری تواناست؛ (۹)<p></P>
| + | [ آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. ( ۹)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و آنچه را [از امور دین، عقاید و احکام] در آن اختلاف دارید، داوری اش با خداست. این است خدا پروردگار من، بر او توکل کردم و به او باز می گردم. ( ۱۰)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۸۳}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 42| 11| ﴿١١﴾}}<p></P> | |
| − | آفریننده آسمان ها و زمین است. از خودتان برایتان جفت هایی قرار داد، و از چهارپایان هم جفت هایی آفرید. شما را با این [تدبیر حکیمانه] زیاد می کند. هیچ چیزی مانند او نیست و او شنوا و بیناست. (۱۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
| |
| − | کلیدهای آسمان ها و زمین فقط در سیطره مالکیّت اوست. رزق و روزی را برای هر کس که بخواهد وسعت می دهد و یا تنگ می گیرد. یقیناً او به همه چیز داناست. (۱۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
| |
| − | از دین آنچه را به نوح سفارش کرده بود، برای شما تشریع کرد و آنچه را به تو وحی کردیم؛ و آنچه ابراهیم و موسی و عیسی را به آن توصیه نمودیم [این است] که دین را برپا دارید و در آن فرقه فرقه و گروه گروه نشوید. بر مشرکان دینی که آنان را به آن می خوانی گران است. خدا هر کس را بخواهد به سوی [این] دین جلب می کند، و هر کس را که به سوی او بازگردد هدایت می کند، ( ۱۳)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 42| 14| ﴿١٤﴾}}<p></P> | |
| − | و [جامعه های دینی در طول تاریخ] فرقه فرقه و گروه گروه نشدند، مگر پس از آنکه [نسبت به حقّانیّت دین به وسیله کتاب های آسمانی] دانش و آگاهی به سویشان آمد، [این پراکندگی و تفرقه به سبب] حسد و دشمنی میان خودشان بود، و اگر از سوی پروردگارت فرمانی [بر مهلت یافتنشان] تا زمان معین پیشی نگرفته بود، بی تردید میانشان [به نابودی و هلاکت] حکم شده بود. و یقیناً کسانی که پس از آنان کتاب آسمانی [قرآن] را به میراث یافتند، نسبت به آن در تردیدی سخت هستند. ( ۱۴)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|15|﴿١٥﴾}}<p></P> | |
| − | پس آنان را [به سوی همان آیینی که به تو وحی شده] دعوت کن، و همان گونه که مأموری [بر این دعوت] استقامت کن، و از هواهای نفسانی آنان پیروی مکن و بگو: به هر کتابی که خدا نازل کرده، ایمان آوردم، و مأمورم که در میان شما به عدالت رفتار کنم؛ خدا پروردگار ما و شماست؛ اعمال ما برای خود ما و اعمال شما برای خود شماست؛ دیگر میان ما و شما [پس از روشن شدن حقایق] هیچ حجت و برهانی نیست؛ خدا ما و شما را [در عرصه قیامت] جمع می کند، و بازگشت [همه] به سوی اوست. (۱۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۸۴}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
| |
| − | کسانی که درباره خدا پس از آنکه دعوتش [از سوی مردم منصف با تکیه بر عقل و فطرت] اجابت شده مجادله و ستیزه می کنند، دلیلشان [بر ضد حقایق] نزد پروردگارشان باطل است و از سوی خدا خشمی بر آنان است و برای آنان عذابی سخت خواهد بود. (۱۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|17|﴿١٧﴾}}<p></P> | |
| − | خداست که به حقّ و راستی کتاب و میزان [سنجش حق از باطل] را نازل کرد. و تو چه می دانی، شاید قیامت نزدیک باشد. (۱۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
| |
| − | کسانی که به آن ایمان ندارند [از روی ریشخند] به آمدنش شتاب دارند، و کسانی که ایمان دارند از آن بیمناکند و می دانند بی تردید قیامت حق است. آگاه باشید! یقیناً کسانی که درباره قیامت همواره تردید می کنند، در گمراهی دور و درازی هستند. ( ۱۸)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 42| 19| ﴿١٩﴾}}<p></P> | |
| − | خدا نسبت به بندگانش بسیار مهربان و نیکوکار است، هر که را بخواهد روزی می بخشد و او نیرومند و توانای شکست ناپذیر است. (۱۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
| |
| − | کسی که زراعت آخرت را بخواهد، بر زراعتش می افزاییم و کسی که زراعت دنیا را بخواهد، اندکی از آن را به او می دهیم، ولی او را در آخرت هیچ بهره و نصیبی نیست. (۲۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
| |
| − | آیا مشرکان و کافران معبودانی دارند که بی اذن خدا آیینی را برای آنان پایه گذاری کرده اند؟ [در صورتی که پایه گذاری آیین، حق ویژه خداست و کسی را نرسد که از نزد خود آیینی بسازد] اگر فرمان قاطعانه خدا بر مهلت یافتنشان نبود، مسلماً میانشان [به نابودی و هلاکت] حکم می شد؛ و بی تردید برای ستمکاران عذابی دردناک خواهد بود. ( ۲۱)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|22|﴿٢٢﴾}}<p></P> | |
| − | ستمکاران را [در قیامت] می بینی که از اعمالی که انجام داده اند، بسیار بیمناکند وهمان را که مرتکب شده اند، بر آنان فرود می آید و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، در باغ های سرسبز بهشت اند، برای آنان هر چه را که بخواهند نزد پروردگارشان فراهم است؛ این همان فضل بزرگ است. (۲۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۸۵}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|23|﴿٢٣﴾}}<p></P> | |
| − | این است چیزی که خدا آن را به بندگانش که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، مژده می دهد. بگو: از شما [در برابر ابلاغ رسالتم] هیچ پاداشی جز مودّت نزدیکان را [که بنابر روایات بسیار اهل بیت علیهم السلام هستند] را نمی خواهم. و هر کس کار نیکی کند، بر نیکی اش می افزاییم؛ یقیناً خدا بسیار آمرزنده و عطاکننده پاداش فراوان در برابر عمل اندک است. (۲۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
| |
| − | بلکه [منافقان سبک مغز] می گویند: [در نزول آیه مودت] بر خدا دروغ بسته است! پس اگر خدا بخواهد، بر دل تو مهر می نهد [تا از دروغ بستن باز ایستی، ولی تو از دروغ بستن بر خدا منزهی، این تهمت بزرگ است که این بیماردلان بر تو می بندند]. و خدا باطل را محو می کند و حق را با کلمات استوارش [و سخنان منطقی و مستدلش] پابرجا می سازد؛ یقیناً او به نیّات و اسرار سینه ها داناست. (۲۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
| |
| − | و اوست که توبه را از بندگانش می پذیرد و از گناهان درمی گذرد و آنچه را انجام می دهید، می داند. ( ۲۵)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 42| 26| ﴿٢٦﴾}}<p></P> | |
| − | و درخواست کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، اجابت می کند و از فضل و احسانش بر آنان می افزاید؛ و برای کافران عذابی سخت خواهد بود. (۲۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
| |
| − | و اگر خدا روزی را بر بندگانش وسعت دهد، در زمین سرکشی و ستم کنند، ولی آنچه را بخواهد به اندازه نازل می کند؛ یقیناً او به بندگانش آگاه و بیناست. (۲۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و اوست که باران را پس از اینکه [مردم از آمدنش] نومید شدند، نازل می کند و رحمتش را می گستراند، و او سرپرست و یار [واقعی] و ستوده است. (۲۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
| |
| − | و از نشانه های [ربوبیت و قدرت] او آفرینش آسمان ها و زمین است و [نیز] آنچه از جنبنده میان آن دو پراکنده است، و او هرگاه بخواهد بر جمع کردنشان تواناست. (۲۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و هر آسیبی به شما رسد به سبب اعمالی است که مرتکب شده اید، و از بسیاری [از همان اعمال هم] درمی گذرد. (۳۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
| |
| − | و شما در زمین عاجزکننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید] و جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای شما نیست. (۳۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۸۶}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
| |
| − | از نشانه های او کشتی های کوه آسا در میان دریاست [که به کمک باد در حرکت اند.] (۳۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
| |
| − | اگر بخواهد باد را فرومی نشاند، در نتیجه کشتی ها به روی آب ساکن و بی حرکت می مانند؛ یقیناً در این واقعیت برای هر شکیبای سپاس گزاری نشانه هایی [بر قدرت و ربوبیت خدا] ست. (۳۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
| |
| − | یا اگر بخواهد کشتی ها را [با سرنشینانش] به سبب گناهانی که مرتکب شده اند، نابود می کند و از بسیاری [از همان گناهان] می گذرد. (۳۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
| |
| − | و تا کسانی که درآیات ما مجادله و ستیزه می کنند، بدانند که آنان را [از عرصه قدرت ما] هیچ گریزگاهی نیست. (۳۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
| |
| − | پس آنچه [از کالا، وسایل و ابزار مادی] به شما داده اند، متاع [اندک و زودگذر] زندگی دنیاست، و آنچه [از بهره و پاداش] نزد خداست، برای کسانی که ایمان آورده اند و بر پروردگارشان توکل می کنند، بهتر و پایدارتر است. (۳۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
| |
| − | و [همان] کسانی که از گناهان بزرگ و از کارهای زشت دوری می کنند و هنگامی که [به مردم] خشم می گیرند، راه چشم پوشی و گذشت را برمی گزینند؛ (۳۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|38|﴿٣٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و آنان که دعوت پروردگارشان را اجابت کردند و نماز را برپا داشتند و کارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی آنان کرده ایم، انفاق می کنند؛ (۳۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|39|﴿٣٩﴾}}<p></P>
| |
| − | و آنان که هرگاه ستمی به آنان رسد [تسلیم ستم و ستمکار نمی شوند، بلکه از دشمن به حکم حق و برابر با قوانین اسلام] انتقام می گیرند؛ (۳۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|40|﴿٤٠﴾}}<p></P>
| |
| − | پاداش بدی [چون قتل و زخم زدن و اتلاف مال] مانند همان بدی است؛ ولی هر که بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح نماید. پاداشش بر عهده خداست؛ یقیناً خدا ستمکاران را دوست ندارد. (۴۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|41|﴿٤١﴾}}<p></P>
| |
| − | و کسانی که پس از ستم دیدنشان [به حکم حق و برابر قوانین اسلام] در مقام انتقام برآیند، ایرادی بر آنان نیست [و در شرع مقدس مجوزی وجود ندارد که حق آنان را باطل کنند.] (۴۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|42|﴿٤٢﴾}}<p></P>
| |
| − | ایراد و محکومیت فقط متوجه کسانی است که به مردم ستم روا می دارند و به ناحق در زمین سرکشی می کنند، اینانند که برای آنان عذابی دردناک خواهد بود، (۴۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|43|﴿٤٣﴾}}<p></P>
| |
| − | و کسی که [با قدرت داشتن بر انتقام به اختیار خود] شکیبایی ورزد و [از انتقام] گذشت کند، بی تردید این از اموری است که ملازمت بر آن از واجبات است، (۴۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|44|﴿٤٤﴾}}<p></P>
| |
| − | و هر که را خدا [به کیفر کبر و عنادش] گمراه کند، او را پس از خدا هیچ سرپرست و یاوری نخواهد بود؛ و ستمکاران را [روز قیامت] می بینی چون عذاب را ببینند، می گویند: آیا راهی به سوی بازگشت [به دنیا] وجود دارد؟! ( ۴۴)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۸۷}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 42| 45| ﴿٤٥﴾}}<p></P> | |
| − | و آنان را می بینی که بر آتش عرضه می شوند، [در حالی که از شدت رسوایی سرافکنده اند] زیر چشمی به آن می نگرند. و اهل ایمان می گویند: یقیناً زیانکاران کسانی هستند که روز قیامت سرمایه وجود خود و کسانشان را تباه کرده اند. آگاه باشید! مسلماً ستمکاران در عذابی پایدار و جاودانه اند. (۴۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|46|﴿٤٦﴾}}<p></P>
| |
| − | و در برابر خدا برای آنان سرپرستان و یاورانی که یاریشان دهد نخواهد بود؛ و هر که را خدا گمراه کند، او را هیچ راهی [به سوی نجات و سعادت] نیست. (۴۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|47|﴿٤٧﴾}}<p></P>
| |
| − | پیش از آنکه روزی فرا رسد که از سوی خدا هیچ بازگشتی برای آن نیست، پروردگارتان را اجابت کنید، آن روز برای شما هیچ پناه گاهی و هیچ راه انکاری [نسبت به اعمالی که مرتکب شده اید] وجود ندارد؛ (۴۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|48|﴿٤٨﴾}}<p></P>
| |
| − | پس اگر [از دعوتت] روی برگردانند [اندوهگین مباش] ما تو را بر آنان نگهبان و مراقب نفرستاده ایم [تا آنان را به اجبار در دایره هدایت قرار دهی]، جز رساندن [پیام وحی] بر عهده تو نیست، و هنگامی که ما از سوی خود رحمتی [چون سلامت، امنیت و ثروت] به انسان بچشانیم، به آن سرمست و مغرور می شود، و اگر به سبب گناهانی که مرتکب شده اند آسیبی به آنان رسد [رحمت حق را فراموش می کنند]، بی تردید انسان بسیار ناسپاس است. (۴۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|49|﴿٤٩﴾}}<p></P>
| |
| − | مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره خداست، هر چه را بخواهد می آفریند، به هر کس بخواهد دختر عطا می کند و به هر کس بخواهد پسر می بخشد؛ (۴۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|50|﴿٥٠﴾}}<p></P>
| |
| − | یا پسران و دختران را با هم به آنان می دهد و هر که را بخواهد نازا می کند؛ یقیناً او دانا و تواناست. (۵۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|51|﴿٥١﴾}}<p></P>
| |
| − | هیچ بشری را نسزد که خدا با او سخن گوید، مگر از راه وحی یا از پشت حجاب غیب یا رسولی [چون فرشته] می فرستد؛ پس فرشته به اذن او آنچه را بخواهد وحی می کند؛ یقیناً او بلند مرتبه و حکیم است. (۵۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۸۸}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|52|﴿٥٢﴾}}<p></P>
| |
| − | و همان گونه [که بر پیامبران پیشین وحی کردیم] روحی را [چون قرآن] از امر خود به تو وحی کردیم. تو [پیش از این] نمی دانستی کتاب و ایمان چیست؟ ولی آن [کتاب] را نوری قرار دادیم که هر کس از بندگانمان را بخواهیم به وسیله آن هدایت می کنیم؛ بی تردید تو [مردم را] به راهی راست هدایت می نمایی. (۵۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|42|53|﴿٥٣﴾}}<p></P>
| |
| − | راه آن خدایی که آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی اوست. آگاه باشید! که همه امور به سوی خدا بازمی گردد. (۵۳)<p></P> | |
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
آتش برافروخته خداست (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)
