|
|
| (۱۴ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 47|1|﴿١﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|1|﴿١﴾}}<p></P> |
| − | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. آنان که کفر ورزیدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند خدا اعمالشان را باطل و تباهساخت؛ (۱)<p></P> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 47|2|﴿٢﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|2|﴿٢﴾}}<p></P> |
| − | و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و به آنچه بر محمّد نازل شده که از سوی پروردگارشان حق است گرویدند، خدا گناهانشان را از آنان محو کرد و حالشان را اصلاح نمود. (۲)<p></P> | + | همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد. ] (۲)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 47|3|﴿٣﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|3|﴿٣﴾}}<p></P> |
| − | این به سبب آن است که کافران از باطل پیروی کردند، و مؤمنان از حق که از سوی پروردگار آنان است، پیروی نمودند. این گونه خدا برای مردم اوصافشان را بیان می کند. (۳)<p></P> | + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 47|4|﴿٤﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|4|﴿٤﴾}}<p></P> |
| − | پس هنگامی که [در میدان جنگ] با کافران روبرو شدید، گردن هایشان را به شدت بزنید تا آن گاه که بسیاری از آنان را با سختی و غلظت از پای درآورید، در این هنگام [از دشمن اسیر بگیرید و] آنان را محکم ببندید، [پس از اسیر گرفتن] یا بر آنان منت نهید [و آزادشان کنید]، یا از آنان [در برابر آزاد کردنشان] فدیه و عوض بگیرید تا آنجا که جنگ بارهای سنگینش را بر زمین نهد. این است [فرمان خدا]؛ و اگر خدا می خواست [خود بدون فرمان جنگ] از آنان انتقام می گرفت [ولی به جنگ فرمان داد] تا برخی از شما را به وسیله برخی دیگر بیازماید، و کسانی که در راه خدا به شهادت رسیده اند، خدا هرگز اعمالشان را باطل و تباه نمی کند. (۴)<p></P> | + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 47|5|﴿٥﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|5|﴿٥﴾}}<p></P> |
| − | [خدا] آنان را به زودی [به سرمنزل خوشبختی و کرامت] هدایت می کند و حالشان را اصلاح می نماید؛ (۵)<p></P> | + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 47|6|﴿٦﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|6|﴿٦﴾}}<p></P> |
| − | و آنان را در بهشتی که در دنیا به آنان شناسانده در می آورد. (۶)<p></P> | + | آتش برافروخته خداست (۶)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 47|7|﴿٧﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|7|﴿٧﴾}}<p></P> |
| − | ای مؤمنان! اگر خدا را یاری کنید، خدا هم شما را یاری می کند و گام هایتان را محکم و استوار می سازد؛ (۷)<p></P>
| + | [ آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. ( ۷)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|8|﴿٨﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 8| ﴿٨﴾}}<p></P> |
| − | و بر کافران هلاکت و نابودی باد و [خدا] اعمالشان را باطل و تباه ساخت. (۸)<p></P>
| + | آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] ( ۸)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|9|﴿٩﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 9| ﴿٩﴾}}<p></P> |
| − | این برای آن است که آنان آنچه را خدا نازل کرده است خوش نداشتند، پس خدا هم اعمالشان را تباه و بی اثر کرد. ( ۹)<p></P> | + | [ آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. ( ۹)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 47| 10| ﴿١٠﴾}}<p></P> | |
| − | آیا در زمین گردش نکردند تا با تأمل بنگرند که سرانجام کسانی که پیش از آنان بودند، چگونه بود؟ خدا آنان را درهم کوبید و نابود کرد و نیز برای این کافران همانند آنان [عذابی قطعی و ثابت] است. (۱۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|11|﴿١١﴾}}<p></P>
| |
| − | این [پیروزی مؤمنان و نابودی کافران] به سبب این است که خدا سرپرست و یاور کسانی است که ایمان آورده اند، و کافران را سرپرست و یاری نیست. (۱۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۰۷}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، در بهشت هایی کهاز زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است در می آورد، و در حالی که کافران همواره سرگرم بهره گیری از [کالا و لذت های زودگذر] دنیایند و می خورند، همان گونه که چهارپایان می خورند و جایگاهشان آتش است. (۱۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
| |
| − | چه بسیار آبادی هایی که [اهلش] از [اهل] آبادی تو که تو را بیرون کرده اند نیرومندتر بودند، ما آنان را هلاک کردیم و یاوری [در برابر عذاب] برای آنان نبود. (۱۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
| |
| − | آیا کسانی که بر دلیل روشنی از پروردگار خویش اند، مانند کسانی هستند که عمل زشتشان برای آنان آراسته شده و از هواهای نفسانی خود پیروی کرده اند؟ (۱۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
| |
| − | صفت بهشتی که به پرهیزکاران وعده داده شده [چنین است:] در آن نهرهایی است از آبی که مزه و رنگش برنگشته و نهرهایی از شیر که طعمش دگرگون نشده و نهرهایی از شراب که برای نوشندگان مایه لذت است و نهرهایی از عسل خالص است، و در آن از هر گونه میوه ای برای آنان فراهم است، و نیز آمرزشی از سوی پروردگارشان [ویژه آنان است. آیا اینان] مانند کسانی هستند که در آتش همیشگی و جاودانه اند، واز آبی جوشان به آنان می نوشانند که روده هایشان را متلاشی می کند؟! (۱۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
| |
| − | گروهی از آنان [که منافق اند در ظاهر به گفتارت] گوش می دهند، ولی هنگامی که از نزد تو بیرون روند به کسانی که آگاهی و معرفت به آنان داده شده [از روی مسخره] می گویند: هم اکنون چه گفت؟ [ما که گفته او را نفهمیدیم.] آنان کسانی هستند که خدا بر دل هایشان مهر [تیره بختی] نهاده واز هواهای نفسانی خود پیروی کرده اند، (۱۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
| |
| − | و کسانی که هدایت یافته اند خدا بر هدایتشان افزوده و پرهیزکاری و تقوایشان را به آنان عطا کرده است؛ (۱۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
| |
| − | پس آیا [منافقان و منکران] جز این را انتظار می برند که ناگاه قیامت بر آنان فرا رسد؟ [در حالی که هم اکنون نشانه هایش آمده است]، پس هنگامی که قیامت بر آنان فرا رسد، متذکّر شدن و هوشیاری شان از کجا و چگونه به آنان سود بخشد؟ (۱۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
| |
| − | پس بدان که هیچ معبودی جز خدا نیست [بنابراین بر معرفت و آگاهیت نسبتِ به حق استوار باش]؛ و از میان رفتن [توطئه ها و موانعی که به وسیله دشمنان در راه پیشرفت دعوتت به اسلام] برای تو و مردان و زنان با ایمان ایجاد شده از خدا بخواه، و برای زنان و مردان مؤمن طلب آمرزش کن و خدا محل رفت و بازگشت شماو قرارگاهتان را می داند. (۱۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۰۸}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
| |
| − | مؤمنان می گویند: چرا سوره ای [در رابطه با فرمان جهاد] نازل نمی شود؟ ولی هنگامی که سوره ای محکم و بی شبهه نازل می شود و در آن از جهاد سخن به میان آمده است، آنان را که در دل هایشان بیماری است، می بینی مانند کسی که در بیهوشی مرگ افتاده، به تو می نگرند و سزاوارشان هم [به سبب بیماردلی] همین حالت است. ( ۲۰)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 47| 21| ﴿٢١﴾}}<p></P> | |
| − | [ولی] فرمانبرداری [از خدا و پیامبر] و سخن پسندیده و نیک [نه اظهار کراهت و ناخشنودی از جهاد] برای آنان شایسته تر است. پس اگر هنگامی که فرمان جهاد قطعی و مسلم شود با خدا از سر صدق و راستی درآیند، بی تردید برای آنان بهتر است. (۲۱)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
| |
| − | پس اگر [از خدا و پیامبر] روی گردان شوید آیا از شما جز این انتظار می رود که در زمین فساد کنید و [بر سر مال و منال دنیا] قطع رحم نمایید؟ (۲۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
| |
| − | آنان [که روی گردانند] کسانی هستند که خدا لعنتشان کرده و گوش [دل] شان را کر و چشم [بصیرت] شان را کور کرده است. (۲۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
| |
| − | آیا در قرآن نمی اندیشند [تاحقایق را بفهمند] یا بر دل هایشان قفل هایی قرار دارد؟ (۲۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید کسانی که پس از روشن شدن هدایت برای آنان [به همان عقاید باطل و کردار ناپسندشان] برگشتند [و دست از قرآن و پیامبر برداشتند] شیطان زشتی هایشان را در نظرشان آراست و آنان را در آرزوهای دور و دراز انداخت. (۲۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
| |
| − | این به سبب آن است که آنان به کسانی [چون مشرکان و کافران] که نازل شدن وحی را خوش نداشتند، گفتند: [ما] در بعضی از امور [که بر ضد مؤمنان است] از شما اطاعت خواهیم کرد. در حالی که خدا اسرارشان را می داند. (۲۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
| |
| − | پس حال و وضعشان زمانی که فرشتگان جانشان را می گیرند در حالی که بر صورت و پشتشان [تازیانه عذاب] می زنند، چگونه خواهد بود؟! (۲۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
| |
| − | این عذاب برای این است که آنان از آنچه خدا را به خشم آورده پیروی کردند، و خشنودی او را خوش نداشتند در نتیجه اعمالشان را تباه و بی اثر کرد. (۲۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
| |
| − | بلکه کسانی که در دل هایشان بیماری است، گمان کردند که خدا کینه هایشان را آشکار نخواهد کرد. (۲۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۰۹}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و اگر بخواهیم یقیناً آنان را به تو نشان می دهیم تا آنان را از روی نشانه هایشان بشناسی، و بی تردید آنان را از شیوه سخن گفتن خواهی شناخت؛ و خدا کارهای شما را می داند. (۳۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
| |
| − | به یقین ما شما را امتحان می کنیم تا مجاهدان از شما و صابران را مشخص نماییم، و اخبار شما را نیز [که اعمال و اسرار شماست] می آزماییم [تا صدق و کذب شما را در همه امور معلوم بداریم.] (۳۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
| |
| − | مسلماً آنان که کفر ورزیدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند و پس از آنکه هدایت برای آنان روشن شد با پیامبر به شدت دشمنی نمودند، هرگز هیچ زیانی به خدا نمی رسانند و خدا به زودی اعمالشان را تباه و بی اثر می کند. (۳۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
| |
| − | ای اهل ایمان! خدا را اطاعت کنید و پیامبر را اطاعت کنید و اعمالتان را [با تخلف از دستورها خدا و پیامبر، شرک، نفاق، منت گذاری و ریا] باطل مکنید. (۳۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
| |
| − | مسلماً کسانی که کافر شدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند، سپس در حال کفر از دنیا رفتند، هرگز خدا آنان را نمی آمرزد. (۳۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
| |
| − | پس [با توجه به یاری و کارسازی خدا] سست نشوید و [کافران و مشرکان را] به آشتی و صلحی [که برای شما خفّت بار است] دعوت نکنید، در حالی که شما برتر هستید و خدا با شماست و هرگز از [ثواب و پاداش] اعمالتان نمی کاهد. (۳۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
| |
| − | زندگی دنیا فقط بازی و سرگرمی است، اگر ایمان بیاورید و پرهیزکاری کنید، خدا پاداش هایتان را می دهد و از شما نمی خواهد [که] اموالتان را [در راه خدا انفاق کنید؛] (۳۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
| |
| − | اگر همه اموال شما را بخواهد و بر شما اصرار ورزد، بخل می کنید و [سبب می شود که] کینه های درونی شما را بیرون بریزد [و آن زمان است که گمراه می شوید.] (۳۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|47|38|﴿٣٨﴾}}<p></P>
| |
| − | آگاه باشید! شما همان مردمی هستید که برای انفاق در راه خدا دعوت می شوید، پس برخی از شما بخل می ورزند، و هر که بخل پیشه کند، فقط نسبت به [سعادت و خوشبختی] خود بخیل است، و خدا [از انفاق و صدقات شما] بی نیاز است، و شمایید که نیازمند هستید؛ و اگر [از فرمان های او] روی بگردانید به جای شما گروه دیگری را می آورد که مانند شما [روی گردان، سست عقیده و بخیل] نخواهند بود. (۳۸)<p></P> | |
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
آتش برافروخته خداست (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)
