Aghajani/یادداشت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(جایگزینی صفحه با '{{قرآن/صفحه و متن|104|1|﴿١﴾}}<p></P> به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای ب...')
(برچسب: جایگزین شد)
 
(۲۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
{{متن قرآن/در جزء|52|1|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|1|﴿١﴾}}<p></P>
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. سوگند به [کوهِ] طور، (۱)<p></p>
+
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|52|2|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|2|﴿٢﴾}}<p></P>
و به کتابی که نوشته شده، (۲)<p></p>
+
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد ذخیره کرد.] (۲)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|52|3|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|3|﴿٣﴾}}<p></P>
در صفحه ای باز و گسترده، (۳)<p></p>
+
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|52|4|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|4|﴿٤﴾}}<p></P>
و به آن خانه آباد، (۴)<p></p>
+
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|52|5|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|5|﴿٥﴾}}<p></P>
و به آن سقف برافراشته، (۵)<p></p>
+
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|52|6|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|6|﴿٦﴾}}<p></P>
و به آن دریای مملو و برافروخته، (۶)<p></p>
+
آتش برافروخته خداست (۶)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|52|7|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|7|﴿٧﴾}}<p></P>
که بی تردید عذاب پروردگارت واقع شدنی است؛ (۷)<p></p>
+
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|52|8|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|8|﴿٨﴾}}<p></P>
و آن را هیچ مانع و بازدارنده ای نیست. (۸)<p></p>
+
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|52|9|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|9|﴿٩﴾}}<p></P>
[و آن در] روزی [است] که آسمان به حرکت و لرزه ای سخت در آید؛ (۹)<p></p>
+
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|52|10|}}<p></P>
 
و کوه ها [چون گرد و غبار] سریع و تند، روان شوند. (۱۰)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|11|}}<p></P>
 
پس در آن روز وای بر تکذیب کنندگان! (۱۱)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|12|}}<p></P>
 
همانان که با فرو رفتن [در گفتار و کردار باطل با حقایق] بازی می کنند. (۱۲)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|13|}}<p></P>
 
روزی که آنان را با خشونت و زور به سوی آتش می رانند. (۱۳)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|14|}}<p></P>
 
[و به آنان می گویند:] این همان آتشی است که همواره آن را تکذیب می کردید. (۱۴)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|15|}}<p></P>
 
آیا این آتش هم جادوست [چنانکه در دنیا وحی را جادو می پنداشتید] یا شما [این واقعیت آشکار را] نمی بینید [چنانکه در دنیا حقایق را نمی دیدید؟] (۱۵)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|16|}}<p></P>
 
در آن در آیید [و بسوزید]؛ پس صبر کنید یا نکنید برای شما یکسان است. فقط اعمالی را که همواره انجام می دادید، جزا داده می شوید. (۱۶)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|17|}}<p></P>
 
بی تردید پرهیزکاران در بهشت ها و نعمتی فراوان اند. (۱۷)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|18|}}<p></P>
 
به آنچه پروردگارشان به آنان عطا کرده و [برای آنکه] پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ مصون داشته، شادمان و مسرورند. (۱۸)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|19|}}<p></P>
 
[به آنان گویند:] به پاداش اعمالی که همواره انجام می دادید [از این نعمت ها] بخورید و بیاشامید، گوارایتان باد. (۱۹)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|20|}}<p></P>
 
[این] در حالی [است] که بر تخت هایی ردیف و به هم پیوسته تکیه می زنند و حورالعین را به همسری آنان در می آوریم. (۲۰)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|21|}}<p></P>
 
و کسانی که ایمان آوردند و فرزندانشان [به نوعی] در ایمان از آنان پیروی کردند، فرزندانشان را [در بهشت] به آنان ملحق می کنیم و هیچ چیز از اعمالشان را نمی کاهیم؛ هر انسانی در گرو اعمال خویش است. (۲۱)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|22|}}<p></P>
 
و [همواره] به آنان انواع میوه ها و گوشتهایی که دلخواه آنان است، می رسانیم. (۲۲)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|23|}}<p></P>
 
آنان در بهشت، جام های [پر از شراب طهور را] که نه در آن [پس از نوشیدنش، زمینه] بیهوده گویی و نه [خوردنش] گناه است، از دست یکدیگر می گیرند. (۲۳)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|24|}}<p></P>
 
و [همواره برای پذیرایی از آنان] نوجوانانی پیرامونشان می گردند که گویا مرواریدی نهفته در صدف هستند. (۲۴)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|25|}}<p></P>
 
و به یکدیگر روی می کنند [و از احوالات گذشته] از هم می پرسند. (۲۵)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|26|}}<p></P>
 
می گویند: ما پیش تر [در دنیا] در میان کسان خود [از عذاب امروز] ترسان بودیم؛ (۲۶)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|27|}}<p></P>
 
ولی خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب مرگبار حفظ کرد. (۲۷)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|28|}}<p></P>
 
از پیش او را [برای نجات از عذاب] می خواندیم؛ زیرا که او نیکوکار و مهربان است. (۲۸)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|29|}}<p></P>
 
پس [مشرکان را] هشدار ده که تو به لطف و رحمت پروردگارت نه کاهنی نه دیوانه؛ (۲۹)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|30|}}<p></P>
 
بلکه این سبک مغزانند که می گویند: او شاعری است که برای او حوادث تلخ روزگار و آمدن مرگش را انتظار می بردیم! (۳۰)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|31|}}<p></P>
 
بگو: [هلاکت خود را] انتظار برید که من هم با شما از منتظرانم. (۳۱)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|32|}}<p></P>
 
آیا عقل هایشان آنان را به این گفتارهای باطل و یاوه [بر ضد تو و قرآن] وا می دارد، یا [نه] آنان مردمی طغیان گر و سرکش اند؟ (۳۲)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|33|}}<p></P>
 
یا می گویند: قرآن را از پیش خود ساخته [و به خدا نسبت داده است؟ چنین نیست که می پندارند]، بلکه [قرآن وحی الهی است، ولی اینان] ایمان نمی آورند. (۳۳)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|34|}}<p></P>
 
پس اگر [در ادعای خود] راستگویید، سخنی مانند آن بیاورید. (۳۴)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|35|}}<p></P>
 
آیا آنان از غیر [آن] چیزی [که دیگران را از آن آفریده اند،] آفریده شده اند. (۳۵)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|36|}}<p></P>
 
یاآنان آسمان ها و زمین را آفریده اند؟ نه، بلکه یقین ندارند. (۳۶)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|37|}}<p></P>
 
آیا خزانه های [علم و قدرت] پروردگارت نزد آنان است [که هر کس را اینان به پیامبری برگزینند، پیامبر است و چون تو را پیامبر نمی دانند، پس پیامبر نیستی؟] یا بر تدبیر امور هستی و بر خدا مسلط اند [که اگر بخواهند این مقام را از تو سلب کنند، بتوانند؟] (۳۷)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|38|}}<p></P>
 
یا برای آنان نردبانی است که [بر آن برشوند و] در آن خبرهای غیبی را بشنوند؟ پس باید شنونده اش دلیلی آشکار [بر ادعایش] بیاورد؟ (۳۸)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|39|}}<p></P>
 
یا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران؟ (۳۹)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|40|}}<p></P>
 
یا از آنان [در برابرابلاغ رسالت] پاداشی می خواهی که از خسارت آن سنگین بارند؟ (۴۰)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|41|}}<p></P>
 
یا علم غیب نزد آنان است که آنان [ادعای خود را از روی آن] می نویسند؟ (۴۱)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|42|}}<p></P>
 
یا می خواهند [بر ضد تو] نیرنگ و فریبی به کار گیرند؟ ولی کافران [بدانند که] خود اسیر و محکوم نیرنگ شده اند. …. (۴۲)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|43|}}<p></P>
 
آیا آنان را معبودی جز خداست؟ خدا از آنچه شریک او قرار می دهند، منزّه است. …. (۴۳)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|44|}}<p></P>
 
و اگر پاره سنگی در حال سقوط از آسمان ببینند [فکر نمی کنند عذاب است، بلکه چنان بر انکار حق اصرار دارند که] می گویند: ابری متراکم است! (۴۴)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|45|}}<p></P>
 
[اکنون که با هیچ دلیلی هدایت نمی شوند] پس آنان را واگذار تا آن روزشان را که در آن هلاک می شوند، ببینند. (۴۵)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|46|}}<p></P>
 
روزی که نیرنگشان چیزی از عذاب را از آنان دفع نمی کند و یاری هم نخواهند شد. (۴۶)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|47|}}<p></P>
 
برای ستمکاران جز این عذاب آخرتی عذابی دیگر [در دنیا] خواهد بود [و آن درهم کوبیده شدنشان در جنگ بدر است]، ولی بیشترشان معرفت و آگاهی [به وضع خود در آینده] ندارند. (۴۷)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|48|}}<p></P>
 
و در برابر حکم پروردگارت شکیبایی کن که تو زیر نظر و مراقبت ما هستی، و هنگامی که [از خواب] برمی خیزی پروردگارت را همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی. (۴۸)<p></p>
 
{{متن قرآن/در جزء|52|49|}}<p></P>
 
و [نیز] پاره ای از شب و هنگام ناپدید شدن ستارگان [به سبب روشنایی صبح] خدا را تسبیح گوی. (۴۹)<p></p>
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۱۵

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)

الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ

همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)

يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ

گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)

كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ

این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ

و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ

آتش برافروخته خداست (۶)

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ

[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)

إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ

آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)

فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ

[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)