Aghajani/یادداشت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(جایگزینی صفحه با '{{قرآن/صفحه و متن|104|1|﴿١﴾}}<p></P> به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای ب...')
(برچسب: جایگزین شد)
 
(۲۶ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
{{متن قرآن/در جزء|56|1|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|1|﴿١﴾}}<p></P>
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. هنگامی که واقعه [بسیار عظیم قیامت] واقع شود، (۱)<p></P>
+
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|56|2|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|2|﴿٢﴾}}<p></P>
که در واقع شدنش دروغی [در کار] نیست، (۲)<p></P>
+
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد ذخیره کرد.] (۲)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|56|3|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|3|﴿٣﴾}}<p></P>
پست کننده [کافران] و رفعت دهنده [مؤمنان] است. (۳)<p></P>
+
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|56|4|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|4|﴿٤﴾}}<p></P>
هنگامی که زمین به شدت لرزانده شود، (۴)<p></P>
+
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|56|5|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|5|﴿٥﴾}}<p></P>
و کوه ها درهم کوبیده وریز ریز شوند. (۵)<p></P>
+
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|56|6|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|6|﴿٦﴾}}<p></P>
در نتیجه غباری پراکنده گردد، (۶)<p></P>
+
آتش برافروخته خداست (۶)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|56|7|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|7|﴿٧﴾}}<p></P>
وشما سه گروه شوید: (۷)<p></P>
+
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|56|8|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|8|﴿٨﴾}}<p></P>
سعادتمندان، چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! (۸)<p></P>
+
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|56|9|}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|9|﴿٩﴾}}<p></P>
و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! (۹)<p></P>
+
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)<p></P>
{{متن قرآن/در جزء|56|10|}}<p></P>
 
و پیشی گیرندگان [به اعمال نیک] که پیشی گیرندگان [به رحمت و آمرزش] اند، (۱۰)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|11|}}<p></P>
 
اینان مقربان اند، (۱۱)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|12|}}<p></P>
 
در بهشت های پر نعمت اند. (۱۲)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|13|}}<p></P>
 
گروهی بسیار از پیشینیان، (۱۳)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|14|}}<p></P>
 
و اندکی از پسینیان، (۱۴)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|15|}}<p></P>
 
بر تخت هایی زربافت، (۱۵)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|16|}}<p></P>
 
در حالی که روبروی یکدیگر بر آنها تکیه دارند. (۱۶)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|17|}}<p></P>
 
نوجوانانی همیشه نو جوان همواره [برای خدمت] پیرامونشان می گردند، (۱۷)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|18|}}<p></P>
 
با قدح ها و کوزه ها و جام هایی از باده ناب و پاک، (۱۸)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|19|}}<p></P>
 
که از نوشیدنش نه سردرد گیرند، و نه مست و بی خرد شوند، (۱۹)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|20|}}<p></P>
 
و میوه ها از هر نوعی که اختیار کنند، (۲۰)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|21|}}<p></P>
 
و گوشت پرنده از هر گونه ای که بخواهند، (۲۱)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|22|}}<p></P>
 
و حوریانی چشم درشت، (۲۲)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|23|}}<p></P>
 
هم چون مروارید پنهان شده در صدف؛ (۲۳)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|24|}}<p></P>
 
پاداشی است در برابر اعمالی که همواره انجام می دادند. (۲۴)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|25|}}<p></P>
 
در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند، نه کلام گناه آلودی، (۲۵)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|26|}}<p></P>
 
مگر سخنی که سلام است و سلام، (۲۶)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|27|}}<p></P>
 
و سعادتمندان چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! (۲۷)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|28|}}<p></P>
 
در سایه درخت سدر بی خارند، (۲۸)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|29|}}<p></P>
 
و درختان موزی که میوه هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است، (۲۹)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|30|}}<p></P>
 
و سایه ای گسترده و پایدار، (۳۰)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|31|}}<p></P>
 
و آبی ریزان، (۳۱)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|32|}}<p></P>
 
و میوه ای فراوان، (۳۲)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|33|}}<p></P>
 
که پایان نپذیرد و ممنوع نشود، (۳۳)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|34|}}<p></P>
 
و همسرانی بلند مرتبه، (۳۴)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|35|}}<p></P>
 
که ما آنان را با آفرینشی ویژه آفریدیم؛ (۳۵)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|36|}}<p></P>
 
پس آنان را همواره دوشیزه قرار داده ایم (۳۶)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|37|}}<p></P>
 
عشقورز به شوهران، و هم سن و سال با همسران. (۳۷)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|38|}}<p></P>
 
[همه این نعمت ها] برای سعادتمندان [است.] (۳۸)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|39|}}<p></P>
 
گروهی بسیار از پیشینیان، (۳۹)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|40|}}<p></P>
 
و گروهی بسیار از پسینیان، (۴۰)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|41|}}<p></P>
 
و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! (۴۱)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|42|}}<p></P>
 
در میان بادی سوزان و آبی جوشان [قرار دارند،] (۴۲)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|43|}}<p></P>
 
و سایه ای از دودهای بسیار غلیظ و سیاه، (۴۳)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|44|}}<p></P>
 
نه خنک است و نه آرام بخش، (۴۴)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|45|}}<p></P>
 
اینان پیش از این از نازپروردگان خود کامه و سرکش بودند، (۴۵)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|46|}}<p></P>
 
و همواره بر گناهان بزرگ پافشاری داشتند، (۴۶)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|47|}}<p></P>
 
و پیوسته می گفتند: آیا هنگامی که مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا به راستی برانگیخته می شویم؟! (۴۷)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|48|}}<p></P>
 
و آیا پدران گذشته ما نیز برانگیخته می شوند؟! (۴۸)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|49|}}<p></P>
 
بگو: بی تردید همه پیشینیان وهمه پسینیان، (۴۹)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|50|}}<p></P>
 
برای وعده گاه روزی معین گرد آورده خواهند شد. (۵۰)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|51|}}<p></P>
 
آن گاه شما ای گمراهان انکار کننده! (۵۱)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|52|}}<p></P>
 
قطعاً از درختی که از زقّوم است [و دارای مایعی جوشان و بسیار بدمزه و بدبوست] خواهید خورد؛ (۵۲)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|53|}}<p></P>
 
و شکم ها را از آن پر خواهید کرد، (۵۳)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|54|}}<p></P>
 
و روی آن از آب جوشان خواهید نوشید، (۵۴)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|55|}}<p></P>
 
مانند نوشیدن شترانی که به شدت تشنه اند؛ (۵۵)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|56|}}<p></P>
 
این است پذیرایی از آنان در روز جزا. (۵۶)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|57|}}<p></P>
 
ما شما را آفریدیم، پس چرا [آفرینش دوباره خود را پس از مرگ] باورنمی کنید؟ (۵۷)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|58|}}<p></P>
 
آیا از [حالات و دگرگونی های] نطفه ای که در رحم می ریزید آگاه هستید؟ (۵۸)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|59|}}<p></P>
 
آیا شما آن را [تا انسانی معتدل و آراسته شود] می آفرینید یا ما آفریننده ایم؟ (۵۹)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|60|}}<p></P>
 
ماییم که مرگ را میان شما مقدّر کردیم، و هیچ چیز ما را [در جاری کردن مرگ بر شما] مغلوب نمی کند. (۶۰)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|61|}}<p></P>
 
[آری، مرگ را مقدّر کردیم] تا امثال شما را جایگزین شما کنیم و شما را به صورتی که نمی دانید آفرینشی تازه و جدید بخشیم، (۶۱)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|62|}}<p></P>
 
و به راستی پیدایش نخستین را [که جهان فعلی است] شناختید، پس چرا متذکّر [پدید شدن جهان دیگر] نمی شوید؟! (۶۲)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|63|}}<p></P>
 
مرا خبر دهید آنچه را می کارید، (۶۳)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|64|}}<p></P>
 
آیا شما آن را می رویانید، یا ما می رویانیم؟ (۶۴)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|65|}}<p></P>
 
به یقین اگر بخواهیم، آن را ریز ریز کرده و خاشاک می کنیم که متأسف و شگفت زده می شوید، (۶۵)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|66|}}<p></P>
 
[و می گویید:] مسلماً ما خسارت زده ایم، (۶۶)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|67|}}<p></P>
 
بلکه ناکام و محرومیم (۶۷)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|68|}}<p></P>
 
به من خبر دهید آبی که می نوشید، (۶۸)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|69|}}<p></P>
 
آیا شما آن را از ابر باران زا فرود آورده اید یا ما فرود آورنده ایم؟ (۶۹)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|70|}}<p></P>
 
اگر بخواهیم آن را تلخ می گردانیم، پس چرا سپاس گزاری نمی کنید؟ (۷۰)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|71|}}<p></P>
 
به من خبر دهید آتشی که می افروزید، (۷۱)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|72|}}<p></P>
 
آیا شما درختش را به وجود آورده اید یا ما به وجود آوردنده ایم؟ (۷۲)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|73|}}<p></P>
 
ما آن را وسیله تذکر و مایه استفاده برای صحرانشینان و بیابانگردان قرار داده ایم. (۷۳)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|74|}}<p></P>
 
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی. (۷۴)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|75|}}<p></P>
 
پس به جایگاه ستارگان سوگند می خورم، (۷۵)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|76|}}<p></P>
 
و اگر بدانید بی تردید این سوگندی بس بزرگ است. (۷۶)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|77|}}<p></P>
 
که یقیناً این قرآن، قرآنی است ارجمند و باارزش؛ (۷۷)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|78|}}<p></P>
 
[که] در کتابی مصون از هر گونه تحریف و دگرگونی [به نام لوح محفوظ جای دارد.] (۷۸)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|79|}}<p></P>
 
جز پاک شدگان [از هر نوع آلودگی] به [حقایق و اسرار و لطایف] آن دسترسی ندارند. (۷۹)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|80|}}<p></P>
 
نازل شده از سوی پروردگار جهانیان است. (۸۰)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|81|}}<p></P>
 
آیا شما نسبت به این گفتار سهل انگاری می کنید [و آن را قابل اعتنا نمی دانید؟!] (۸۱)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|82|}}<p></P>
 
و فقط نصیب خود را این قرار می دهید که آن را انکار کنید؟! (۸۲)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|83|}}<p></P>
 
پس چرا هنگامی که روح به گلوگاه می رسد، (۸۳)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|84|}}<p></P>
 
و شما در آن وقت نظاره گر هستید [و هیچ کاری از شما ساخته نیست!] (۸۴)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|85|}}<p></P>
 
و ما به او از شما نزدیک تریم، ولی نمی بینید. (۸۵)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|86|}}<p></P>
 
[آری] پس چرا اگر شما پاداش داده نمی شوید [و به گمان خود قیامتی در کار نیست و شما را قدرتی بزرگ و فراتر است؟] (۸۶)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|87|}}<p></P>
 
آن [روح به گلوگاه رسیده] را [به بدن محتضر] برنمی گردانید، اگر [در ادعای خود] راستگویید؟ (۸۷)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|88|}}<p></P>
 
پس اگر [جان به گلو رسیده] از مقربان باشد، (۸۸)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|89|}}<p></P>
 
[در] راحت و آسایش و بهشت پرنعمت [خواهد بود.] (۸۹)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|90|}}<p></P>
 
و اگر از سعادتمندان باشد، (۹۰)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|91|}}<p></P>
 
[به او گفته می شود:] از سوی سعادتمندان بر تو سلام باد. (۹۱)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|92|}}<p></P>
 
و اما اگر از انکار کنندگان [حقایق و] گمراه باشد، (۹۲)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|93|}}<p></P>
 
پذیرایی از او با آب جوشان است، (۹۳)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|94|}}<p></P>
 
و وارد شدن به دوزخ است. (۹۴)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|95|}}<p></P>
 
[آنچه درباره این سه طایفه بیان شد،] بی تردید این است همان حقّ یقینی. (۹۵)<p></P>
 
{{متن قرآن/در جزء|56|96|}}<p></P>
 
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی. (۹۶)<p></P>
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۱۵

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)

الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ

همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)

يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ

گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)

كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ

این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ

و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ

آتش برافروخته خداست (۶)

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ

[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)

إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ

آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)

فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ

[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)