|
|
| (۳۴ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 59|1|﴿١﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|1|﴿١﴾}}<p></P> |
| − | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، خدا را به پاک بودن از هر عیب و نقصی می ستایند، و او توانای شکست ناپذیر و حکیم است. (۱)<p></P> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 59|2|﴿٢﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|2|﴿٢﴾}}<p></P> |
| − | اوست که کافرانِ از اهل کتاب را در نخستین بیرون راندن دسته جمعی از خانه هایشان بیرون راند. [شما اهل ایمان] رفتنشان را گمان نمی بردید، و خودشان پنداشتند که حصارها و دژهای استوارشان در برابر خدا [ از تبعید و در به دری آنان] جلوگیری خواهد کرد ولی [اراده کوبنده] خدا از آنجا که گمان نمی کردند به سراغشان آمد و در دل هایشان رعب و ترس افکند به گونه ای که خانه هایشان را به دست خود و به دست مؤمنان ویران کردند. پس ای صاحبان بینش و بصیرت! عبرت گیرید. (۲)<p></P> | + | همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد .] (۲)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 59|3|﴿٣﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|3|﴿٣﴾}}<p></P> |
| − | اگر خدا فرمان ترک وطن را بر آنان لازم و مقرّر نکرده بود، قطعاً در همین دنیا عذابشان می کرد و برای آنان در آخرت عذاب آتش است. (۳)<p></P> | + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۴۵}}
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|4|﴿٤﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 59|4|﴿٤﴾}}<p></P> | + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></P> |
| − | این [در به دری و تبعید] برای این است که آنان با خدا و پیامبرش دشمنی و مخالفت کردند، و هر کس با خدا دشمنی و مخالفت کند [بداند که] خدا سخت کیفر است. (۴)<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|5|﴿٥﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 59|5|﴿٥﴾}}<p></P> | + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></P> |
| − | آنچه از درخت خرما [که در مالکیّت این دشمنان غدّار بود] بریدید یا آنها را بر ریشه ها و تنه هایش رها کردید، به فرمان خدا بود، تا نافرمانان را زبون و رسوا کند. (۵)<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|6|﴿٦﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 59|6|﴿٦﴾}}<p></P> | + | آتش برافروخته خداست (۶)<p></P> |
| − | اموال و زمین هایی را که خدا به عنوان غنیمت به پیامبرش بازگرداند، شما برای به دست آوردنش اسب و شتری نتازاندید [و در نتیجه به زحمت نیفتادید]، ولی خدا پیامبرانش را بر هر که بخواهد مسلط و چیره می کند، و خدا بر هر کاری تواناست. (۶)<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|7|﴿٧﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 59|7|﴿٧﴾}}<p></P> | + | [ آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)<p></P> |
| − | آنچه خدا از [ اموال و زمین های] اهل آن آبادی ها به پیامبرش بازگرداند اختصاص به خدا و پیامبر و اهل بیت پیامبر و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان دارد، تا میان ثرومندان شما دست به دست نگردد. و [از اموال و احکام و معارف دینی] آنچه را پیامبر به شما عطا کرد بگیرید و از آنچه شما را نهی کرد، باز ایستید و از خدا پروا کنید؛ زیرا خدا سخت کیفر است. (۷)<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|8|﴿٨﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 59|8|﴿٨﴾}}<p></P> | + | آن آتش بر آنان سربسته است [ که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)<p></P> |
| − | [ بخشی از غنایم] برای فقیران مهاجری است که از دیار و اموالشان بیرون رانده شده اند، در حالی که فضل و خشنودی خدا را می جویند وخدا وپیامبرش را یاری می کنند، اینان همان راستگویانند. (۸)<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|9|﴿٩﴾}}<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 59|9|﴿٩﴾}}<p></P> | + | [ آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)<p></P> |
| − | و [برای] کسانی [از انصار است] که پیش از مهاجران در سرای هجرت و ایمان [یعنی مدینه] جای گرفتند، [و] کسانی را که به سوی آنان هجرت کرده اند دوست دارند، و در سینه های خود نیاز و چشم داشتی به آنچه به مهاجران داده شده است نمی یابند، و آنان را بر خود ترجیح می دهند، گرچه خودشان را نیاز شدیدی [به مال و متاع] باشد. و کسانی را که از بخل و حرصشان بازداشته اند، اینان همان رستگارانند. (۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۴۶}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و نیز کسانی که بعد از آنان [انصار و مهاجرین] آمدند در حالی که می گویند: پروردگارا! ما و برادرانمان را که به ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دل هایمان نسبت به مؤمنان، خیانت و کینه قرار مده. پروردگارا! یقیناً تو رؤوف و مهربانی. (۱۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|11|﴿١١﴾}}<p></P>
| |
| − | آیا کسانی را که نفاق ورزیدند، ندیدی؟ که به برادران کافرشان از اهل کتاب می گویند: اگر شما را [از خانه و دیارتان] بیرون کردند، ما هم قطعاً با شما بیرون می آییم، و هرگز فرمان کسی را بر ضد شما اطاعت نمی کنیم، و اگر با شما جنگیدند، همانا شما را یاری می کنیم. و خدا گواهی می دهد که آنان دروغگویند. (۱۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
| |
| − | اگر [کافران از اهل کتاب را] بیرون کنند با آنان بیرون نمی روند، و اگر با آنان بجنگند آنان را یاری نمی دهند، و اگر یاری دهند در گرماگرم جنگ پشت کنان می گریزند، سپس [کافران اهل کتاب] یاری نمی شوند. (۱۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
| |
| − | [آری منافقان، کافران از اهل کتاب را در گرماگرم جنگ به هنگام خطر رها می کنند و می گریزند؛ زیرا] ترس آنان از شما در دل هایشان بیش از ترس از خداست؛ چون آنان قومی هستند که [حقایق را به خاطر کوردلی] نمی فهمند. (۱۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
| |
| − | همه آنان [به صورت متحد و یک پارچه] با شما نمی جنگند مگر در آبادی هایی که دارای حصار و قلعه و دژ هستند، یا از پشت دیوارها، دلاوری آنان میان خودشان شدید است [ولی از رویارویی با شما می ترسند]، آنان را متحد و هم دست می پنداری در حالی که دل هایشان پراکنده است؛ زیرا آنان گروهی هستند که تعقّل نمی کنند. (۱۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
| |
| − | [داستان این یهودی های نابکار بنی نظیر] مانند کسانی است که اندکی پیش از اینان [در پیرامون مدینه] بودند که سرانجام وخیم کارشان را چشیدند، و برای آنان عذابی دردناک است. (۱۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
| |
| − | [داستان منافقان که کافران از اهل کتاب را با وعده های دروغ فریفتند] چون داستان شیطان است که به انسان گفت: کافر شو. هنگامی که کافر شد، گفت: من از تو بیزارم، من از خدا که پروردگار جهانیان است، می ترسم. (۱۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۴۷}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
| |
| − | سرانجامشان این شد که هر دو در آتش اند؛ و در آن جاودانه اند و این است کیفر ستمکاران. (۱۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
| |
| − | ای اهل ایمان! از خدا پروا کنید؛ و هر کسی باید با تأمل بنگرد که برای فردای خود چه چیزی پیش فرستاده است، و از خدا پروا کنید؛ یقیناً خدا به آنچه انجام می دهید، آگاه است. (۱۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
| |
| − | و مانند کسانی مباشید که خدا را فراموش کردند، پس خدا هم آنان را دچار خودفراموشی کرد؛ اینان همان فاسقانند. (۱۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
| |
| − | دوزخیان و بهشتیان یکسان نیستند، بهشتیان همان رستگارانند. (۲۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
| |
| − | اگر این قرآن را بر کوهی نازل می کردیم، قطعاً آن را از ترس خدا فروتن و از هم پاشیده می دیدی. و این مثل ها را برای مردم می زنیم تا بیندیشند. (۲۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
| |
| − | اوست خدایی که جز او هیچ معبودی نیست، دانای نهان و آشکار است، او رحمان و رحیم است. (۲۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
| |
| − | اوست خدایی که جز او هیچ معبودی نیست، همان فرمانروای پاک، سالم از هر عیب و نقص، ایمنی بخش، چیره و مسلط، شکست ناپذیر، جبران کننده، شایسته بزرگی و عظمت است. خدا از آنچه شریک او قرار می دهند، منزّه است. (۲۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|59|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
| |
| − | اوست خدا، آفریننده، نوساز، صورتگر، همه نام های نیکو ویژه اوست. آنچه در آسمان ها و زمین است همواره برای او تسبیح می گویند، و او توانای شکست ناپذیر و حکیم است. (۲۴)<p></P> | |
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
آتش برافروخته خداست (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)
