Aghajani/یادداشت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{قرآن/صفحه و متن|99|1|﴿١﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|98|1|﴿١﴾}}<p></P>
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. هنگامی که زمین را با [شدیدترین] لرزشش بلرزانند، (۱)<p></P>
+
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. کافران از اهل کتاب و مشرکان [از آیین خود] جدا نمی شدند تا آن دلیل روشن برای آنان بیاید. (۱)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|99|2|﴿٢﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|98|2|﴿٢﴾}}<p></P>
و زمین بارهای گرانش را بیرون اندازد، (۲)<p></P>
+
[آن دلیل روشن] فرستاده ای [چون پیامبر اسلام] از سوی خداست که صحیفه هایی پاک را می خواند. (۲)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|99|3|﴿٣﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|98|3|﴿٣﴾}}<p></P>
و انسان بگوید: زمین را چه شده است؟ (۳)<p></P>
+
در آنها نوشته هایی استوار و باارزش است؛ (۳)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|99|4|﴿٤﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|98|4|﴿٤﴾}}<p></P>
آن روز است که زمین اخبار خود را می گوید؛ (۴)<p></P>
+
و اهل کتاب درباره دین، [گروه گروه و] پراکنده نشدند مگر پس از آنکه آن دلیل روشن برای آنان آمد [و به طور کامل نسبت به آنان اتمام حجت شد.] (۴)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|99|5|﴿٥﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|98|5|﴿٥﴾}}<p></P>
زیرا که پروردگارت به او وحی کرده است. (۵)<p></P>
+
در حالی که فرمان نیافته بودند جز آنکه خدا را بپرستند، و ایمان و عبادت را برای او از هرگونه شرکی خالص کنند، و حق گرا باشند، و نماز را برپا دارند، و زکات بپردازند؛ و این است آیین استوار و ثابت. (۵)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|99|6|﴿٦﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|98|6|﴿٦﴾}}<p></P>
آن روز مردم [پس از پایان حساب] به صورت گروه های پراکنده [به سوی منزل های ابدی خود بهشت یا دوزخ] باز می گردند، تا اعمالشان را [به صورت تجسم یافته] به آنان نشان دهند. (۶)<p></P>
+
به یقین کافرانِ از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخ اند و در آن جاودانه اند؛ اینانند که بدترین مخلوقاتند. (۶)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|99|7|﴿٧﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|98|7|﴿٧﴾}}<p></P>
پس هرکس هموزن ذره ای نیکی کند، آن نیکی را ببیند. (۷)<p></P>
+
مسلماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، اینانند که بهترین مخلوقاتند. (۷)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|99|8|﴿٨﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه جزء| ۵۹۸}}
و هرکس هموزن ذره ای بدی کند، آن بدی را ببیند. (۸)<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|98|8|﴿٨﴾}}<p></P>
 +
پاداششان نزد پروردگارشان بهشت های پاینده ای است که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آنها جاودانه اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند؛ این [پاداش] برای کسی است که از پروردگارش بترسد. (۸)<p></P>

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۱۱

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. کافران از اهل کتاب و مشرکان [از آیین خود] جدا نمی شدند تا آن دلیل روشن برای آنان بیاید. (۱)

رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً

[آن دلیل روشن] فرستاده ای [چون پیامبر اسلام] از سوی خداست که صحیفه هایی پاک را می خواند. (۲)

فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ

در آنها نوشته هایی استوار و باارزش است؛ (۳)

وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ

و اهل کتاب درباره دین، [گروه گروه و] پراکنده نشدند مگر پس از آنکه آن دلیل روشن برای آنان آمد [و به طور کامل نسبت به آنان اتمام حجت شد.] (۴)

وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَذَٰلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ

در حالی که فرمان نیافته بودند جز آنکه خدا را بپرستند، و ایمان و عبادت را برای او از هرگونه شرکی خالص کنند، و حق گرا باشند، و نماز را برپا دارند، و زکات بپردازند؛ و این است آیین استوار و ثابت. (۵)

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ أُولَٰئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ

به یقین کافرانِ از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخ اند و در آن جاودانه اند؛ اینانند که بدترین مخلوقاتند. (۶)

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ

مسلماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، اینانند که بهترین مخلوقاتند. (۷)

--- صفحه ۵۹۸ ---

جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ

پاداششان نزد پروردگارشان بهشت های پاینده ای است که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آنها جاودانه اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند؛ این [پاداش] برای کسی است که از پروردگارش بترسد. (۸)