قاصم: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
اين صفت فعلى الهى از «قَصم، يقصم، قصماً» به معناى درهم شكستن و نابودكردن است. و يك بار در [[قرآن]] در مورد درهم شكستن ظالمان و نابود ساختن آنان آمده است:<ref>اسما و صفات الهى، فقط در قرآن، ج2، ص1177.</ref> | اين صفت فعلى الهى از «قَصم، يقصم، قصماً» به معناى درهم شكستن و نابودكردن است. و يك بار در [[قرآن]] در مورد درهم شكستن ظالمان و نابود ساختن آنان آمده است:<ref>اسما و صفات الهى، فقط در قرآن، ج2، ص1177.</ref> | ||
| − | * {{متن قرآن| | + | * {{متن قرآن|«وَكَمْ قَصَمْنَا مِنْ قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً ...»}}. ([[سوره انبياء]](21)/ 11) |
اين صفت الهى به صورت اسمى (قاصم) نيز در ادعيه آمده است.<ref>البلد الامين، ج1، ص75؛ الاقبال بالاعمال الحسنه، ج3، ص40.</ref> | اين صفت الهى به صورت اسمى (قاصم) نيز در ادعيه آمده است.<ref>البلد الامين، ج1، ص75؛ الاقبال بالاعمال الحسنه، ج3، ص40.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۶
اين صفت فعلى الهى از «قَصم، يقصم، قصماً» به معناى درهم شكستن و نابودكردن است. و يك بار در قرآن در مورد درهم شكستن ظالمان و نابود ساختن آنان آمده است:[۱]
- «وَكَمْ قَصَمْنَا مِنْ قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً ...». (سوره انبياء(21)/ 11)
اين صفت الهى به صورت اسمى (قاصم) نيز در ادعيه آمده است.[۲]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 22، صفحه 355.
