آیه 100 مائده: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن آيه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 318
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
{{قرآن در قاب|«قُل لاَّيَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُواْاللّهَ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ».|سوره=5|آیه=100}}
  
==شأن نزول آيه 100 سوره مائده==
+
==ترجمه آیه==
  
'''<I>«قُلْ لايَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ».</I>'''<ref> بقيه آية، «وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُوا اللَّهَ يا أُولِي الْأَلْبابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ بگو (اى پيامبر) (اموال يا مردم) پاك و ناپاك برابر نيست، هر چند بسيارى پليدى شما را به شگفت درآورد (يا خوشتان بيايد) پس، از خداوند بترسيد اى صاحبان خرد باشد كه رستگار شويد».</ref>
+
بگو: پليد و پاك يكسان نيستند هر چند كثرت پليدها تو را به شگفت آورد پس اى خردمندان از خدا پروا كنيد باشد كه رستگار شويد.
 +
 
 +
==نزول==
 +
 
 +
'''محل نزول:'''
 +
 
 +
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌3، ص 231.</ref>
 +
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 318.</ref>
  
 
جابر گويد: وقتى كه آيه تحريم خمر بر پيامبر نازل گرديد، شخص عربى از آن ميان برخاست و گفت: يا رسول اللّه، من مردى بودم كه تجارت خمر مى كردم و از آن راه دارائى و ثروت زيادى بدست آوردم و اگر من به طاعت خدا مشغول شوم، اين ثروت ممكن است براى من منفعتى داشته باشد. [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: خداوند مال [[حلال]] را قبول مي‌كند و مال حرام را نمى پذيرد سپس براى تصديق قول پيامبر اين آيه نازل گرديد.<ref> اسباب النزول از واحدى و ترغيب از اصفهانى.</ref>
 
جابر گويد: وقتى كه آيه تحريم خمر بر پيامبر نازل گرديد، شخص عربى از آن ميان برخاست و گفت: يا رسول اللّه، من مردى بودم كه تجارت خمر مى كردم و از آن راه دارائى و ثروت زيادى بدست آوردم و اگر من به طاعت خدا مشغول شوم، اين ثروت ممكن است براى من منفعتى داشته باشد. [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: خداوند مال [[حلال]] را قبول مي‌كند و مال حرام را نمى پذيرد سپس براى تصديق قول پيامبر اين آيه نازل گرديد.<ref> اسباب النزول از واحدى و ترغيب از اصفهانى.</ref>
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
<references />
+
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پیوندها==
 +
 
 +
* [[سوره مائده]]
 +
* [[سوره مائده/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آیات سوره مائده]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۹

متن آيه

مشاهده آیه در سوره

«قُل لاَّيَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُواْاللّهَ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه آیه

بگو: پليد و پاك يكسان نيستند هر چند كثرت پليدها تو را به شگفت آورد پس اى خردمندان از خدا پروا كنيد باشد كه رستگار شويد.

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

جابر گويد: وقتى كه آيه تحريم خمر بر پيامبر نازل گرديد، شخص عربى از آن ميان برخاست و گفت: يا رسول اللّه، من مردى بودم كه تجارت خمر مى كردم و از آن راه دارائى و ثروت زيادى بدست آوردم و اگر من به طاعت خدا مشغول شوم، اين ثروت ممكن است براى من منفعتى داشته باشد. رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: خداوند مال حلال را قبول مي‌كند و مال حرام را نمى پذيرد سپس براى تصديق قول پيامبر اين آيه نازل گرديد.[۳]

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌3، ص 231.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 318.
  3. اسباب النزول از واحدى و ترغيب از اصفهانى.

منابع

  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پیوندها