آیه شرط: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
آیه 10 [[سوره فتح]]/48 را «آیه شرط» گفته‌اند:<ref> [[بحارالانوار]]، ج 20، ص 354.</ref> | آیه 10 [[سوره فتح]]/48 را «آیه شرط» گفته‌اند:<ref> [[بحارالانوار]]، ج 20، ص 354.</ref> | ||
| − | {{قرآن در قاب| إِنَّ | + | {{قرآن در قاب| إِنَّ الَّذينَ يبايعونَكَ إِنّما يبايعونَ اللّهَ يدُاللّهِ فَوقَ أَيدِيهِم فَمن نَكثَ فِإِنَّما ينكُثُ عَلى نَفسِهِ و مَن أَوفى بِما عهدَ عليهُ اللّهَ فَسيؤتِيهِ أَجرًا عَظِيمًا|سوره=48|آیه=10}} |
على بن ابراهیم قمى مى‌گوید: آیه شرط، پس از آیه بیعت رضوان نازل شده و خداوند با مؤمنان شرط كرده است تا زمانى از آنان راضى است كه از دستور پیامبر صلى الله علیه و آله سرباز نزنند و در هیچ كارى با او مخالفت نورزند و عهد و پیمان با او را‌نشكنند.<ref> قمى، ج 2، ص 322؛ الصافى، ج 5، ص 39.</ref> | على بن ابراهیم قمى مى‌گوید: آیه شرط، پس از آیه بیعت رضوان نازل شده و خداوند با مؤمنان شرط كرده است تا زمانى از آنان راضى است كه از دستور پیامبر صلى الله علیه و آله سرباز نزنند و در هیچ كارى با او مخالفت نورزند و عهد و پیمان با او را‌نشكنند.<ref> قمى، ج 2، ص 322؛ الصافى، ج 5، ص 39.</ref> | ||
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۱۱
آیه 10 سوره فتح/48 را «آیه شرط» گفته‌اند:[۱]
على بن ابراهیم قمى مى‌گوید: آیه شرط، پس از آیه بیعت رضوان نازل شده و خداوند با مؤمنان شرط كرده است تا زمانى از آنان راضى است كه از دستور پیامبر صلى الله علیه و آله سرباز نزنند و در هیچ كارى با او مخالفت نورزند و عهد و پیمان با او را‌نشكنند.[۲]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج 20، ص 354.
- ↑ قمى، ج 2، ص 322؛ الصافى، ج 5، ص 39.
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 389
