مروج الذهب (کتاب): تفاوت بین نسخهها
(←«بخشی از یک کتاب») |
|||
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | مروج الذهب یکی از کتابهای مهم [[تاریخ|تاریخی]] است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط [[مسعودی|ابوالحسن علی بن حسین مسعودی]]، مورخ و جغرافیدان بزرگ [[شیعه|شیعی]] تألیف شده است. | |
+ | {{مشخصات کتاب | ||
− | + | |عنوان= | |
− | مروج الذهب | + | |تصویر=[[پرونده:مروج الذهب.jpg|240px|وسط]] |
− | |||
− | |||
− | |||
− | + | |نویسنده=علی بن حسین مسعودی|ابوالحسن علی بن حسین مسعودی | |
− | + | |موضوع=تاریخ اسلام | |
− | + | |زبان=فارسی | |
− | + | |تعداد جلد=2 | |
− | + | |عنوان افزوده1=مترجم | |
− | = | + | |افزوده1=ابوالقاسم پاینده |
− | + | |عنوان افزوده2= | |
− | + | |افزوده2= | |
− | + | |لینک= | |
− | + | }} | |
− | + | ==مؤلف== | |
+ | ابوالحسن على بن حسين بن على بن عبداللّه هذلى در سال 287 ه. 900/ م. در بغداد به دنيا آمد. مسعودى علاوه بر بهرهگيرى از علوم مختلف مانند لغت، ادبيات، فقه، تاريخ، جغرافيا و فلسفه به زبانهاى فارسى، هندى، يونانى، رومى و سريانى آشنا شد. او كتاب «مروج الذهب» را در مصر منتشر كرد و تا پايان عمر در آنجا زيست. شرح حال نگاران شيعه «مسعودى» را از اصحاب اماميه دانسته و به تشيع وى تصريح كردهاند. مسعودى اهتمام بسيارى براى ثبت زندگانى حضرت على(ع) و ذكر مناقب و فضائل آن حضرت كرده است. التنبيه و الإشراف آخرين كتابى است كه تأليف كرده است . ایشان در سال 345ق رحلت نمودند. | ||
− | + | ==معرفی اجمالی کتاب== | |
− | + | «مُروج الذهب و معادن الجوهر»<ref>مُروج جمع "مَرج به معنای چمنزار یا مرغزار و مروج الذهب یعنی مرغزارهای زر و معادن گوهر"</ref> یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است. | |
− | + | مروج الذهب از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود و در نزد خاورشناسان اعتبار و حرمتی بسزا داشته است. از مهمترین منابع [[اسطوره|اساطیر]] و [[تاریخ]] قبل و بعد از [[اسلام]]، خاصه [[ایران]] دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.<ref>ترجمه فارسی مروج الذهب، پیشگفتار ناشر.</ref> | |
− | + | ==پانویس== | |
+ | {{پانویس}} | ||
+ | ==منابع== | ||
− | و | + | *[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%AC+%D8%A7%D9%84%D8%B0%D9%87%D8%A8&SSOReturnPage=Check&Rand=0 دانشنامه رشد]، بازیابی: 17 بهمن ماه 1392. |
+ | *ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول. | ||
− | + | [[رده:منابع تاریخ اسلام]] | |
− | + | [[رده: منابع کتاب شناسی]] | |
− | + | [[رده:آثار علی بن حسین مسعودی]] | |
− | |||
− |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۲
مروج الذهب یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تألیف شده است.
نویسنده | علی بن حسین مسعودی |
موضوع | تاریخ اسلام |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 2 |
مترجم | ابوالقاسم پاینده |
|
محتویات
مؤلف
ابوالحسن على بن حسين بن على بن عبداللّه هذلى در سال 287 ه. 900/ م. در بغداد به دنيا آمد. مسعودى علاوه بر بهرهگيرى از علوم مختلف مانند لغت، ادبيات، فقه، تاريخ، جغرافيا و فلسفه به زبانهاى فارسى، هندى، يونانى، رومى و سريانى آشنا شد. او كتاب «مروج الذهب» را در مصر منتشر كرد و تا پايان عمر در آنجا زيست. شرح حال نگاران شيعه «مسعودى» را از اصحاب اماميه دانسته و به تشيع وى تصريح كردهاند. مسعودى اهتمام بسيارى براى ثبت زندگانى حضرت على(ع) و ذكر مناقب و فضائل آن حضرت كرده است. التنبيه و الإشراف آخرين كتابى است كه تأليف كرده است . ایشان در سال 345ق رحلت نمودند.
معرفی اجمالی کتاب
«مُروج الذهب و معادن الجوهر»[۱] یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است.
مروج الذهب از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود و در نزد خاورشناسان اعتبار و حرمتی بسزا داشته است. از مهمترین منابع اساطیر و تاریخ قبل و بعد از اسلام، خاصه ایران دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.[۲]
پانویس
منابع
- دانشنامه رشد، بازیابی: 17 بهمن ماه 1392.
- ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول.