مصرف زكات: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' <keywords content='کلید واژه: زکات، احکام زکات، مصرف زكات 0f، ' /> '''کلید واژه: زکات، احکام ...' ایجاد کرد)
 
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==مصرف زكات ==
+
مصرف [[زکات|زكات]] در هشت مورد است كه مى توان آن را در تمام يا برخى از اين موارد مصرف كرد:
  
مصرف زكات در هشت مورد است كه مى توان آن را در تمام يا برخى از اين موارد مصرف كرد:
+
*1- فقير؛ و آن كسى است كه درآمد يا موجودى وى كمتر از خرج سالانه خود و خانواده اش باشد.
  
* 1- فقير؛ و آن كسى است كه درآمد يا موجودى وى كمتر از خرج سالانه خود و خانواده اش باشد.
+
*2- مسكين؛ و آن كسى است كه به كلى درمانده و بينوا باشد.
  
* 2- مسكين؛ و آن كسى است كه به كلى درمانده و بينوا باشد.
+
*3- كسى كه از طرف [[امام]] عليه السلام يا نايب او مأمور جمع‌آورى، نگهدارى و توزيع زكات است.
  
* 3- كسى كه از طرف امام عليه السلام يا نايب او مأمور جمع‌آورى، نگهدارى و توزيع [[زكات]] است.
+
*4- براى الفت دادن دل ها به [[اسلام]] و مسلمانان؛ مانند غيرمسلمانان كه اگر به آن‌ها كمكى بشود، به دين اسلام مايل مى شوند يا در جنگ با مسلمانان كمک مى كنند.
  
* 4- براى الفت دادن دل ها به [[اسلام]] و مسلمانان؛ مانند غيرمسلمانان كه اگر به آن‌ها كمكى بشود، به دين اسلام مايل مى شوند يا در جنگ با مسلمانان كمك مى كنند.
+
*5- آزادكردن بردگان.
  
* 5- آزادكردن بردگان.
+
*6- بدهكارى كه نمى تواند قرض خود را بدهد.
  
* 6- بدهكارى كه نمى تواند قرض خود را بدهد.
+
*7- در راه [[خدا]]، يعنى در كارهايى كه نفع آن به عموم مى رسد و مورد رضايت خداست، مانند ساختن جاده، پل، [[مسجد]] و مدرسه.
  
* 7- در راه خدا، يعنى در كارهايى كه نفع آن به عموم مى رسد و مورد رضايت خداست، مانند ساختن جاده، پل، مسجد و مدرسه.
+
*8- مسافرى كه در سفر درمانده است و خرج برگشت به وطن را ندارد، هر چند در وطن خود فقير نباشد.<ref> احكام اسلامى، ص 220.</ref>
  
* 8- مسافرى كه در سفر درمانده است و خرج برگشت به وطن را ندارد، هر چند در وطن خود فقير نباشد.<ref> احكام اسلامى، ص 220.</ref>
+
يك نكته: آيا فردى كه زكات بر او [[واجب]] شد خود مى تواند آن را به مصارف هشتگانه بالا برساند يا مصرف آن در يكى از آن‌ها بايد با اجازه مجتهد يا [[ولی فقیه]] باشد؟
  
يك نكته: آيا فردى كه زكات بر او واجب شد خود مى تواند آن را به مصارف هشتگانه بالا برساند يا مصرف آن در يكى از آن‌ها بايد با اجازه مجتهد يا ولى فقيه باشد؟
+
جواب: افضل بلكه احتیاط آن است كه در زمان [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]]، زكات را به (ولى) فقيه بدهند، به ويژه وقتى كه آن را مطالبه كند؛ زيرا او به موارد مصرف زكات آشناتر است؛ اگر چه دادن زكات به (ولى) فقيه واجب نيست، مگر وقتى كه حكم كند كه به خاطر مصلحت [[اسلام]] و مسلمانان به او بپردازند كه در اين صورت، پيروى از او واجب است هر چند مقلد او نباشد.<ref> [[تحریر الوسیله (کتاب)|تحريرالوسيله]]، ج 1، ص 342-343، مسأله 5.</ref>
  
جواب- افضل بلكه احوط آن است كه در زمان غيبت، زكات را به (ولى) فقيه بدهند، به  ويژه وقتى كه آن را مطالبه كند؛ زيرا او به موارد مصرف زكات آشناتر است؛ اگر چه دادن زكات به (ولى) فقيه واجب نيست، مگر وقتى كه حكم كند كه به خاطر مصلحت [[اسلام]] و مسلمانان به او بپردازند كه در اين صورت، پيروى از او واجب است هر چند مقلد او نباشد.<ref> تحريرالوسيله، ج 1، ص 342-343، مسأله 5.</ref>
+
==پانویس==
 
 
==پانویس ==
 
 
<references />
 
<references />
 +
[[Category:زكات]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۳۶

مصرف زكات در هشت مورد است كه مى توان آن را در تمام يا برخى از اين موارد مصرف كرد:

  • 1- فقير؛ و آن كسى است كه درآمد يا موجودى وى كمتر از خرج سالانه خود و خانواده اش باشد.
  • 2- مسكين؛ و آن كسى است كه به كلى درمانده و بينوا باشد.
  • 3- كسى كه از طرف امام عليه السلام يا نايب او مأمور جمع‌آورى، نگهدارى و توزيع زكات است.
  • 4- براى الفت دادن دل ها به اسلام و مسلمانان؛ مانند غيرمسلمانان كه اگر به آن‌ها كمكى بشود، به دين اسلام مايل مى شوند يا در جنگ با مسلمانان كمک مى كنند.
  • 5- آزادكردن بردگان.
  • 6- بدهكارى كه نمى تواند قرض خود را بدهد.
  • 7- در راه خدا، يعنى در كارهايى كه نفع آن به عموم مى رسد و مورد رضايت خداست، مانند ساختن جاده، پل، مسجد و مدرسه.
  • 8- مسافرى كه در سفر درمانده است و خرج برگشت به وطن را ندارد، هر چند در وطن خود فقير نباشد.[۱]

يك نكته: آيا فردى كه زكات بر او واجب شد خود مى تواند آن را به مصارف هشتگانه بالا برساند يا مصرف آن در يكى از آن‌ها بايد با اجازه مجتهد يا ولی فقیه باشد؟

جواب: افضل بلكه احتیاط آن است كه در زمان غیبت، زكات را به (ولى) فقيه بدهند، به ويژه وقتى كه آن را مطالبه كند؛ زيرا او به موارد مصرف زكات آشناتر است؛ اگر چه دادن زكات به (ولى) فقيه واجب نيست، مگر وقتى كه حكم كند كه به خاطر مصلحت اسلام و مسلمانان به او بپردازند كه در اين صورت، پيروى از او واجب است هر چند مقلد او نباشد.[۲]

پانویس

  1. احكام اسلامى، ص 220.
  2. تحريرالوسيله، ج 1، ص 342-343، مسأله 5.