آیه انفاق: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده)
سطر ۱: سطر ۱:
===آیه انفاق===
 
 
 
آیه 274 [[سوره بقره]]/ 2 به ستایش كسانى پرداخته كه در شب و روز و نهان و آشكار انفاق مى كنند و برخى آن را «آیه انفاق» گفته اند.<ref> كتاب البیع، ج 3، ص 22.</ref>
 
آیه 274 [[سوره بقره]]/ 2 به ستایش كسانى پرداخته كه در شب و روز و نهان و آشكار انفاق مى كنند و برخى آن را «آیه انفاق» گفته اند.<ref> كتاب البیع، ج 3، ص 22.</ref>
  
'''''«الّذینَ یُنفِقونَ أَمولَهُم بِالّیلِ والنَّهارِ سِرًّا و عَلانِیةً فَلَهم أَجرُهُم عِندَ رَبّهم ولَاخَوفٌ عَلیهِم و لَاهُم یَحزَنون».'''''
+
{{قرآن در قاب| الّذينَ ينفِقونَ أَمولَهُم بِالّيلِ والنَّهارِ سِرًّا و عَلانِيةً فَلَهم أَجرُهُم عِندَ رَبّهم ولَاخَوفٌ عَليهِم و لَاهُم يحزَنون|سوره=2|آیه=274}}
 
 
 
این آیه در شأن [[امام على]] علیه‌السلام نازل شد كه چهار درهم داشت. درهمى را در شب، درهمى را در روز، درهمى به نهان و درهمى را آشكارا انفاق كرد.<ref> اسباب النزول، واحدى، ص 80؛ الدّرالمنثور، ج 2، ص 100 و 101؛ مجمع البیان، ج 2، ص 667.</ref>
 
این آیه در شأن [[امام على]] علیه‌السلام نازل شد كه چهار درهم داشت. درهمى را در شب، درهمى را در روز، درهمى به نهان و درهمى را آشكارا انفاق كرد.<ref> اسباب النزول، واحدى، ص 80؛ الدّرالمنثور، ج 2، ص 100 و 101؛ مجمع البیان، ج 2، ص 667.</ref>
  
سطر ۱۳: سطر ۱۰:
 
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 374
 
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 374
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات سوره بقره]]

نسخهٔ ‏۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۴۳

آیه 274 سوره بقره/ 2 به ستایش كسانى پرداخته كه در شب و روز و نهان و آشكار انفاق مى كنند و برخى آن را «آیه انفاق» گفته اند.[۱]

مشاهده آیه در سوره

الّذينَ ينفِقونَ أَمولَهُم بِالّيلِ والنَّهارِ سِرًّا و عَلانِيةً فَلَهم أَجرُهُم عِندَ رَبّهم ولَاخَوفٌ عَليهِم و لَاهُم يحزَنون

مشاهده آیه در سوره


این آیه در شأن امام على علیه‌السلام نازل شد كه چهار درهم داشت. درهمى را در شب، درهمى را در روز، درهمى به نهان و درهمى را آشكارا انفاق كرد.[۲]

پانویس

  1. كتاب البیع، ج 3، ص 22.
  2. اسباب النزول، واحدى، ص 80؛ الدّرالمنثور، ج 2، ص 100 و 101؛ مجمع البیان، ج 2، ص 667.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 374