آیه 165 آل عمران: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آيه== | |
− | |||
− | + | {{قرآن در قاب|«أَوَ لَمَّا أَصَابَتْكُم مُّصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِندِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».|سوره=3|آیه=165}} | |
− | == | + | ==ترجمه آیه== |
− | '''< | + | آيا چون به شما در نبرد احد مصيبتى رسيد با آن كه در نبرد بدر دو برابرش را به دشمنان خود رسانديد، گفتيد: اين مصيبت از كجا به ما رسيد. بگو: آن از خود شما و ناشى از بى انضباطى خودتان است آرى خدا به هر چيزى تواناست. |
+ | |||
+ | ==نزول== | ||
+ | |||
+ | '''محل نزول:''' | ||
+ | |||
+ | اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.</ref> | ||
+ | |||
+ | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 160.</ref> | ||
محمد بن ابىحمزه بعد از يك واسطه از [[امام صادق]] عليهالسلام روايت كند كه مسلمين در [[جنگ بدر]] از كفار و مشركين هفتاد نفر را كشتند و هفتاد نفر را اسير نمودند. | محمد بن ابىحمزه بعد از يك واسطه از [[امام صادق]] عليهالسلام روايت كند كه مسلمين در [[جنگ بدر]] از كفار و مشركين هفتاد نفر را كشتند و هفتاد نفر را اسير نمودند. | ||
سطر ۱۲: | سطر ۱۹: | ||
وقتى كه [[غزوه احد]] به ميان آمد. هفتاد نفر از مسلمين در اين جنگ كشته شدند و پيامبر از اين موضوع فوقالعاده غمگين و حزين شده بود و خداوند اين آيه را بر او نازل فرمود.<ref> تفسير عياشى.</ref> و عمر بن الخطاب نيز روايت كند كه آنچه كه مسلمين در جنگ بدر انجام دادند در جنگ احد بر سرشان آمد كه هفتاد نفر كشته شدند و اصحاب [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله فرار اختيار نمودند و دندانهاى پيامبر شكسته شد و خون از صورت وى سرازير گرديد. سپس اين آية نازل شد.<ref> تفسير ابن ابىحاتم.</ref> | وقتى كه [[غزوه احد]] به ميان آمد. هفتاد نفر از مسلمين در اين جنگ كشته شدند و پيامبر از اين موضوع فوقالعاده غمگين و حزين شده بود و خداوند اين آيه را بر او نازل فرمود.<ref> تفسير عياشى.</ref> و عمر بن الخطاب نيز روايت كند كه آنچه كه مسلمين در جنگ بدر انجام دادند در جنگ احد بر سرشان آمد كه هفتاد نفر كشته شدند و اصحاب [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله فرار اختيار نمودند و دندانهاى پيامبر شكسته شد و خون از صورت وى سرازير گرديد. سپس اين آية نازل شد.<ref> تفسير ابن ابىحاتم.</ref> | ||
− | == | + | ==پانويس== |
− | <references /> | + | <references/> |
+ | |||
+ | ==منابع== | ||
+ | |||
+ | * قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش. | ||
+ | * فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
+ | |||
+ | ==پيوندها== | ||
+ | |||
+ | * [[سوره آل عمران]] | ||
+ | * [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]] | ||
+ | |||
+ | [[رده:آيات سوره آل عمران]] | ||
+ | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۱۲
متن آيه
ترجمه آیه
آيا چون به شما در نبرد احد مصيبتى رسيد با آن كه در نبرد بدر دو برابرش را به دشمنان خود رسانديد، گفتيد: اين مصيبت از كجا به ما رسيد. بگو: آن از خود شما و ناشى از بى انضباطى خودتان است آرى خدا به هر چيزى تواناست.
نزول
محل نزول:
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
محمد بن ابىحمزه بعد از يك واسطه از امام صادق عليهالسلام روايت كند كه مسلمين در جنگ بدر از كفار و مشركين هفتاد نفر را كشتند و هفتاد نفر را اسير نمودند.
وقتى كه غزوه احد به ميان آمد. هفتاد نفر از مسلمين در اين جنگ كشته شدند و پيامبر از اين موضوع فوقالعاده غمگين و حزين شده بود و خداوند اين آيه را بر او نازل فرمود.[۳] و عمر بن الخطاب نيز روايت كند كه آنچه كه مسلمين در جنگ بدر انجام دادند در جنگ احد بر سرشان آمد كه هفتاد نفر كشته شدند و اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله فرار اختيار نمودند و دندانهاى پيامبر شكسته شد و خون از صورت وى سرازير گرديد. سپس اين آية نازل شد.[۴]
پانويس
منابع
- قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.