نمایش مبدأ برای آیه ۳۹ ق

==متن آیه==

{{قرآن در قاب|«فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ».|سوره=50|آیه=39}}

==ترجمه==

در برابر آنچه می گویند، پایداری کن و در ستایش پروردگارت پیش از برآمدن آفتاب و پیش از غروب آن تسبیح گوی.

==نزول==

'''شأن نزول آیات 38 و 39:'''

ابن عباس گوید: یهودیان نزد [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم آمدند و درباره خلقت آسمان‌ها و زمین از وى سؤال کردند. پیامبر فرمود: خداوند زمین را روز دوشنبه خلق نمود.<ref> تفسیر کشف الاسرار و حاکم صاحب المستدرک.</ref>

و نیز گویند روز یکشنبه و دوشنبه خلق نمود<ref> حاکم صاحب المستدرک.</ref> و کوه‌ها و آنچه در آنست روز سه‌شنبه خلق نمود و درخت و نباتات و آب و ارزاق را روز چهارشنبه خلق فرمود<ref> حاکم صاحب المستدرک و تفسیر کشف الاسرار.</ref> و نیز گویند شهرها و آبادى ها را نیز در این روز خلق کرد<ref> حاکم صاحب المستدرک.</ref> و آسمان‌ها را روز پنج‌شنبه آفرید و ستارگان و ماه و آفتاب و فرشتگان را در روز جمعه آفرید.

سپس یهود پرسیدند: یا محمد پس از این خلقت و آفرینش، خداوند به چه کارى پرداخت؟ پیامبر آیه «ثُمَّ اسْتَوى  عَلَى الْعَرْشِ» را قرائت فرمود یعنى سپس به استیلاى بر عرش که حاکى از قوت و قدرت بى‌پایان خداوند است، پرداخت.

یهودیان گفتند: در این صورت کار خداوند در این مرحله پایان یافت و روز شنبه را به استراحت پرداخت و بر عرش خود تکیه زد تا رفع خستگى نماید. پیامبر پس از گفتار یهود در خشم شد و غضبناک گردید و خداوند براى رد گفتار یهودیان این آیات را نازل فرمود.<ref> تفسیر کشف الاسرار و حاکم صاحب المستدرک.</ref>

==پانویس==
<references/>

==منابع==
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 752.

==پیوندها==
* [[سوره ق]]
* [[سوره ق/متن و ترجمه سوره]]

[[رده:آیات سوره ق]]
[[رده:آیات دارای شان نزول]]