نمایش مبدأ برای غرر الحکم و درر الکلم (کتاب)

{{خوب}}
'''«غُرَرُ الحِکَم و دُرَرُ الکَلِم»''' تالیف [[عبدالواحد تمیمى آمدى|عبدالواحد بن محمد تمیمی آمِدی]] (م، 550 هجری)، کتابی است که سخنان کوتاه [[امام علی علیه السلام|امام علی]] علیه السلام را گرد آوری نموده است. این کتاب حاوى 10760 [[حديث]] از اميرمؤمنان است، كه مؤلف آنها را به ترتيب حروف الفباى نخستين كلمه [[حدیث|حديث]] و در 91 باب تنظیم و ترتیب داده است. این کتاب تاکنون چندین بار ترجمه شده است و [[آقا جمال خوانساری]] (‌‌م 1125 ق) شرحی بر آن نگاشته است.
{{مشخصات کتاب
|عنوان=

|تصویر= [[پرونده:غرر الحکم.jpg|240px|وسط]]

|نویسنده= امام علی (ع)

|موضوع= احاديث‌ شيعه‌.

|زبان= عربی

|تعداد جلد= 1

|عنوان افزوده1= گردآورنده

|افزوده1= [[عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی]]

|عنوان افزوده2=

|افزوده2=

|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/78891/ غرر الحکم]

}}
==مؤلف==
از زندگانی '''عبدالواحد بن محمد تمیمی  آمِدی''' آگاهی چندانی در دست نیست و تاریخ دقیق ولادت و وفات او در هیچ یک از کتاب‌های رجال نیامده است. سال درگذشت وی را با اختلاف، ۵۱۰، ۵۲۰ و ۵۵۰ قمری یاد کرده‌اند و [[محدث ارموی]] در مقدمه غررالحکم با استناد به قراین و شواهد، ۵۵۰ق/۱۱۵۵م را ترجیح داده است.<ref>مقدمه غررالحکم و دررالکلم، ص«عط»</ref>

آمدى، شاگرد احمد غزالى (‌‌م، 520 ق)<ref>المحقق الطباطبائى، ج 3، ص 1281.</ref> و استاد [[ابن شهر آشوب]] و گويا پدر شيخ فقيه، ابومحمد عبدالله بن عبدالواحد ـ استاد [[ابوالفضل شاذان بن جبرئیل قمى|شاذان بن جبريل قمى]] ـ بوده است.<ref>[[رياض العلماء]]، ج 3، ص 284.</ref> 

[[محدث]] بزرگ شیعه، مرحوم حاج [[محدث نوری|میرزا حسین نورى]] هنگام شمارش مشایخ ابن شهر آشوب، از آمدى سخن گفته و با استناد به قرائن و شواهد بسیارى، [[امامیه|امامی]] بودن او را ثابت کرده است.<ref>خاتمه مستدرک، ج ۳، ص ۹۲ـ۹۶؛ مقدمه غرر الحکم، ص رـز،(‌‌ترجمه انصارى).</ref> همچنین [[میرزا عبدالله افندی|میرزا عبدالله افندى]] نویسنده کتاب [[ریاض العلماء (کتاب)|ریاض العلماء]] او را «فاضل عامل محدث امامى شیعى» دانسته است.<ref>ر.ک: ریاض العلماء، ج ۳، ص ۲۸۱ـ۲۸۲؛ مقدمه غررالحکم، ص ذ،(‌‌ترجمه انصارى).</ref> البته وى در آغاز شرح خود، [[امام علی علیه السلام|على]] علیه السلام را همچون [[اهل سنت]] با عبارت «کرم الله وجهه» ستوده است که شاید بتوان آن را بر [[تقیه]]، یا تصرف نابجاى کاتبان و ناسخان حمل کرد.

از شيخ عبدالواحد آمدى علاوه بر غرر الحکم، کتاب دیگری با نام «الحِكم و الأحكام من كلام سيد الأنام‌» گزارش شده است<ref>رياض العلماء، ج 3، ص 284.</ref> که بر جای نمانده، اما [[حاجی خلیفه|حاجى خليفه]]، خصوصيات و بخشى از مقدمه كتاب را در [[کشف الظنون]] نقل كرده است.<ref>[[كشف الظنون]]، ج 1، ص 616.</ref>

==محتوای کتاب==
غررالحكم، حاوى 10760 [[حديث]] كوتاه از اميرمؤمنان على عليه السلام است، كه به ترتيب حروف الفباى نخستين كلمه حديث و در 91 باب از كتاب هايى مانند [[نهج البلاغه]]، صد كلمه جاحظ، [[تحف العقول]] [[ابن شعبه حرانى]] و دستور معالم الحكم قاضى قضاعى گردآورى شده و به دليل عظمت كلام و بزرگى معنا و روشمندى كتاب از ديرباز مشهور و آوازه اش از همان زمان مؤلف، طنين افكن بوده و مورد كتابت و قرائت و اجازه و استجازه واقع شده است. 

==انگیزه تألیف==
مؤلف، در آغاز كتاب، انگيزه خود را از گردآورى آن، چنين بيان مى دارد: ... آن چه من را بر گرد آورى اين احاديث و قلمداد كردن اين كتاب برانگيخت، همانا چيزى بود كه [[جاحظ|ابوعثمان جاحظ]] را دلشاد ساخته بود... و آن چيز، صد كلمه از كلماتى بود كه دربردارنده انواع سودها و بخشاينده لذت ها به گوش ها بود، و آن كلمات را جاحظ از كلمات [[امیرالمومنین|اميرالمؤمنين]] گرد آورده بود.

من ـ همين كه آن را از جاحظ ديدم، خنديدم و ـ پيش خود گفتم، عجبا! پناه بر خدا از اين مرد! با اين كه او علامه زمان و يگانه در ميان همگان است، با آن سابقه علمى و اوج بلندش در دانش و چيز فهمى و نزديكى اش با صدر اول ـ و زمان [[امام علی علیه السلام|على بن ابى طالب]] ـ و ضرب المثل بودنش در فضل به سهمى بيش تر و حظ و بهره وافرتر، چه شده است كه از ماه تمام روشن، چشم پوشيده و از بسيار به كم ساخته است؟ چرا چنين كرده است؟ مگر اين جزئى از كل، و اندكى از بسيار، و قطره اى از باران بى شمار بيش تر است؟  

آن گاه من با همه گرفتارى خاطر، و كوتاهى از رتبه اهل كمال، در حالى كه به عجز و ناتوانى از دريافت آن چه كه فضلاى صدر اول خواسته ـ و در آن راه قدم نهاده اند، و كوتاه دستى خويش را از گرديدن در ميدانشان و كم وزنى خود را در ميزانشان مى دانم و اعتراف دارم، با اين حال همت گماشتم تا آن جا كه تيررس فكر و مطمح نظر من است، از سخنان آن حضرت گرد آورم و برخى از حكمت ها و اندكى از بسيار از سخنان آن حضرت را كه سخنوران جهان و حكيمان دوران از آوردن مانندش نا اميدند، گرد آوردم. 

خدا مى داند كه من در اين كار ـ گو اين كه در وصف آن حضرت به مرتبه كمال رسيده باشم ـ نيستم مگر چونان كسى كه دريا را با دست پيمودن و كوه را با ناخن خستن خواهد، و باز بيش از اين به قصور خويش معترف است. چگونه چنين نباشد و حال آن كه آن حضرت عليه السلام از چشمه سار گواراى نبوى آشاميده و علم و دانش الهى، هر دو پهلوى او را پر كرده است؛ چنان كه او خود كه سخنش حق و كلامش درست است فرموده: <I>بدانيد ميان دو پهلوى من علم فراوانى انباشته شده است، چه مى شد اگر بردارنده و نگهدارنده پيدا مى كردم و كمى دوش دل را از اين بار گران الهى سبك مى كردم ... .</I><ref> ترجمه غررالحكم، ص 3ـ4(‌‌انصارى). </ref>
==شيوه تدوين غررالحكم==

آمدى، روش تأليف و گردآورى خود را چنين مى نويسد: اسناد [[حدیث|احاديث]] را كنار زدم و حروفش را به ترتيب حروف 29 گانه تهجى مرتب كرده و آن چه كه از سخنان حكيمانه و كلمات شاهانه آن حضرت بود، تمام را از حيث سجع و قافيه، موافق و مطابق يكديگر قرار دادم؛ زيرا با اين ترتيب آن كلمات در گوش جاى گيرنده تر، و در دل ها فرود آينده تر، و نفوس هم به سوى كلام منظوم ميلش بيش تر است و حفظش بر خواننده آسان تر، و لفظش براى بيننده ـ كه مى خواهد از آن لعل ها و مرواريد هاى درخشان نور برگيرد جذاب تر و شيرين تر است...<ref> همان، ص 4. </ref> 

مؤلف بزرگوار، بسيارى از فصول كتابش را براساس كلمه آغازين حديث بنياد كرده و مجموعه اى دلپذير را فراهم ساخته است؛ مثلا: فصل چهارم: لفظ احذر، فصل پنجم: لفظ اياك، فصل ششم: لفظ الا و ... .

==نسخه‌هاى خطى غررالحكم==
غررالحكم، از ديرباز، توجه و اقبال عمومى دانشمندان را برانگيخته است. مرحوم حاج شيخ محمد على انصارى قمى مى نويسد: ... كتاب شريف غررالحكم يكى از كتبى است كه دانشمندان اسلامى در طى قرون گذشته، نسخه هايى از آن برداشته اند كه فعلا در كتابخانه هاى بزرگ ـ از جمله [[ايران]] ـ موجود است، كه به برخى از آن ها كه نگارنده رؤيت كرده اشارتى مى رود... 

#يك نسخه بسيار نفيس با جلد و سرفصل هاى طلا كارى در كتابخانه حضرت رضا ـ عليه الصلاة و السلام ـ موجود است. كه در فواصل هر يك از جملات، يك ستاره طلا مقرر داشته اند و در سنه 961(‌‌ه .ق) در شهر [[مکه]] معظمه به دست كاتب آن بهاء الدين حسين، خاتمه يافته و شماره آن 186 مى باشد.
#نسخه بد خط ديگرى در همان كتابخانه است، طى شماره 1168 كه تاريخ نگارشش 517(‌‌ه .ق) و به زمان خود مؤلف بسيار نزديك است.
#نسخه ديگرى در كتابخانه مباركه مدرسه مرحوم سپهسالار است، كه تاريخ اتمامش ماه مبارك [[رمضان]] 995 و شماره آن 2842 مى باشد.
#نسخه ديگرى با خط نسخ و نفيس و جلد طلا كارى بسيار عالى، لكن بدون تاريخ طى شماره 3092 در كتابخانه مجلس شوراى ملى موجود است.
#نسخه ديگرى در كتابخانه ملى آقاى حاج حسين آقاى ملك طى شماره 2437 موجود است كه نويسنده اش على بن اسماعيل بن يوسف بن خمرتكين الچلپى يا الحلبى آن را در شب 13 شهر رمضان 717 در شهر [[بغداد]] به پايان رسانيده است.

هم چنين نسخه هاى خطى زيباى ديگرى در [[قم]] و [[اصفهان]]، در نزد علماى اعلام و مهره فن به خطوط مختلف ديده شد و از جمله يك نسخه خطى بسيار نفيس و زيبا در كتابخانه مباركه زعيم الشيعة و محيى آثار الشريعة نائب الامام [[حضرت آيت الله بروجردى]]، ديده شد و موجود است. 

==چاپ‌های کتاب==
غرر الحکم يك مرتبه در سال 1280 در هندوستان بدون ترجمه و يك مرتبه هم در سال 1349 در صيدا در مطبعة العرفان، با حروف سربى، همان متن عربى چاپ شده است. لكن در [[ايران]]، تاكنون نسخه چاپى آن ديده نشده و كسى هم نشانى از آن ندارد. ...<ref> مقدمه غررالحكم، ص ش(‌‌13). </ref> تا آن كه در اوائل سال 1375 ق(‌‌1335 ش) بر حسب اتفاق، نسخه اى خطى از آن كه متعلق به كتابخانه مرحوم علامه ميرزا سيد عبدالجواد عقيلى، از شاگردان آيت الله [[سید محمد مهدی بحرالعلوم|سيد محمدمهدى طباطبايى بحرالعلوم]] بوده و در سال 1070 ق به دست محمد سليم نگاشته شده است، به دست نام برده رسيد<ref> الذريعة، ج 14، ص 137؛ الغدير، ج 4، ص 193؛ مصادر نهج البلاغه و اسانيده. </ref> و او نيز بى درنگ به كار ترجمه و چاپ آن ـ به خط زيباى نسخ و نستعليق مرحوم حاج ميرزا حسن هريسى تبريزى ـ پرداخت. و بدين سان، شهرت و آوازه آن فراگير شد و از آن پس، كتاب هاى فراوانى در ترجمه، تلخيص، تصنيف و فهرست و معجم آن نگارش يافت.

==ترجمه‌های غرر الحکم==

*1- [[اصداف الدرر]]: از ملا عبدالكريم بن محمد يحيى (‌‌مؤلف ترجمان اللغة) ابن محمد شفيع بن ملامحمد رفيع قزوينى (‌‌مؤلف ابواب الجنان). وى معاصر شاه سلطان حسين صفوى(‌‌م 1135 ق) بود و كتابش، ترجمه كامل متن غررالحكم است.<ref> الذريعة، ج 4، ص 121. </ref> مؤلف، سپس آن را بر حسب موضوع تدوين كرده و آن را «[[نظم الغرر و نضد الدرر]]» ناميده است.

*2- ترجمه غررالحكم: از [[آقا جمال خوانساری|آقا جمال الدين محمد بن آقا حسين خوانسارى]](‌‌م 26 رمضان 1125 ق). اين ترجمه ـ كه يكى از زيباترين متون نثر فارسى در دوران [[صفویه|صفويه]] است ـ در لابلاى شرح گران قدر آقا جمال بر غررالحكم گنجانيده شده است و اكنون به همت يكى از فضلاى [[حوزه علميه قم]]، در دست تحقيق و چاپ است.

*3- ترجمه غررالحكم: اين اثر كه به خط درويش مصطفى روحى نگارش يافته است، نسخه آن، ضمن مجموعه 3780 كتابخانه مجلس شوراى اسلامى، همراه با متن كتاب ـ كه ترجمه به صورت زيرنويس است ـ موجود و قديمى ترين تاريخ مالكيت آن، سال 1096 ق است. اين نسخه تاريخ و نام مترجم را ندارد.<ref>همان، ج 16، ص 38.</ref>

*4- ترجمه غررالحكم: از شيخ زين العابدين (‌‌احتمالا فرزند حاج محمد كريم خان شيخى كرمانى). نسخه خطى آن به شماره 168 ب، در 396 صفحه در كتابخانه دانشكده الهيات دانشگاه تهران موجود است.<ref> همان، ج 16، ص 39(‌‌به نقل از: فهرست كتابخانه، ص 97).</ref>

*5- ترجمه غررالحكم: از ميرزا محسن خوشنويس اردبيلى (‌‌متخلص به حالى). بخشى از اين ترجمه، همراه با قسمتى از اصل عربى آن در كتاب «انهار جاريه» تأليف ميرزا احمد تبريزى، در سال 1344 ق، در [[شیراز|شيراز]] به چاپ رسيده است.

*6- ترجمه غررالحكم: از حاج شيخ محمد على انصارى قمى(‌‌1329ـ1405 ق). اين ترجمه، در دو جلد(‌‌880 صفحه)، همراه با تصحيح و مقدمه مرحوم انصارى و تعليقات مرحوم علامه ميرزا عبدالجواد عقيلى ـ در پايان كتاب ـ در سال 1377 ق / 1337 ش، در [[تهران]] به خط زيباى مرحوم حاج ميرزا حسن هريسى تبريزى(‌‌نسخ و نستعليق) به چاپ رسيده و از آن پس، ده ها بار در قم و تهران تجديد چاپ شده است. نيز منتخبى از آن، در شيراز به سال 1352 ش در پنجاه صفحه به چاپ رسيده است.

مترجم، علاوه بر ترجمه احاديث، گاه به احاديث مناسب ديگر و حكايات تاريخى اشاره كرده و به شرح و توضيح حديث با عبارات كافى و بيان شافى پرداخته است. نگارنده، فهرست موضوعى غررالحكم را مطابق با اين ترجمه، تهيه و مدون كرده كه هنوز مخطوط است. از آن جا كه اين كار، نخستين چاپ و ترجمه كتاب «غررالحكم» در [[ایران|ايران]] بود، آوازه اين كتاب به همه جا رسيد و موجى از ترجمه و تلخيص و معجم نگارى را برانگيخت و چندين كار ديگر بر روى آن صورت گرفت كه بدان اشاره خواهد شد. 
==کتابهای نگاشته شده با محوریت غررالحکم==

'''شروح:'''

تنها شرحى كه در اين جا مى توان از آن نام برد، شرح فقيه [[محدث]]، حكيم محقق و مدقق [[آقا جمال خوانساری|آقا جمال الدين خوانسارى اصفهانى]](‌‌م 26 رمضان 1125 ق) است كه به خواست شاه سلطان حسين صفوى(‌‌م 1135 ق)، آخرين پادشاه سلسله صفوى، نگارش يافت. اين شرح علاوه بر توضيح مفهومى و ترجمه لغوى احاديث، آكنده از فوايد گوناگون كلامى، حديثى، ادبى، اخلاقى، تفسيرى، فقهى، فلسفى و غير آن است. 

مؤلف بزرگوار، كه خود از فقيهان و فيلسوفان بنام عهد صفوى است، به خوبى از عهده شرح احاديث برآمده و در همه مباحث طرح شده در كتاب، حق مطلب را ادا كرده است.<ref>ر.ك.: اسلامى، سيد حسن، «نگاهى به شرح آقا جمال خوانسارى بر غررالحكم»، مجله علوم حديث، ش 11، ص 83ـ88(‌‌بهار 1378)؛ مهدوى راد، محمد على، «شرح غررالحكم آقا جمال خوانسارى»، مجله آينه پژوهش، ش 55، ص 64ـ73(‌‌بهار 1378).</ref> اين كتاب را مرحوم استاد [[محدث ارموی|سيد جلال الدين محدث ارموى]]، با مقدمه، تصحيح و تعليق، در 6 جلد، به سال 1346 ش / 1387 ق(‌‌چاپ پنجم: 1373 ش)، به وسيله انتشارات دانشگاه تهران به چاپ رساند، و بر آن فهرستى موضوعى افزود كه جلد هفتم شرح به شمار آمد. 

ناگفته نماند كه اين شرح نياز به تحقيق مجدد دارد؛ زيرا اولا ترجمه ها، از شرح و توضيح جدا نشده است؛ ثانيا منبع روايات و سخنان داخل متن كه بسيار است، نشان داده نشده است؛ و ثالثا از فهارس فنى تهى است. 

'''تكمله ها:'''

*1- [[عیون الحكم والمواعظ (کتاب)|عيون الحكم و المواعظ و ذخيرة المتعظ والواعظ]]: نوشته كافى الدين ابوالحسن على بن محمد بن حسن بن ابى نزال ليثى واسطى، معروف به «ابن شرفيه» از علماى قرن ششم هجرى. اين كتاب، حاوى بيش ترين سخنان كوتاه اميرالمؤمنين [[امام علی علیه السلام|على]] عليه السلام است و در آن 13628 حديث گرد آمده است. نويسنده، اين نوشتار را در سى باب و 91 فصل تنظيم نموده است كه 29 باب آن به ترتيب حروف الفبا است و در باب سى ام، سخنان كوتاه حضرت را درباره [[توحيد]] و وصايا آورده است. اما نسخه هاى خطى اين كتاب ـ حتى نسخه اى كه به دست صاحب [[رياض العلماء]] رسيده ـ فاقد باب سى ام بوده است.<ref>رياض العلماء، ج 4، ص 253؛ الذريعة، ج 15، ص 379؛ غررالحكم، ص 7(‌‌انصارى).</ref> به نظر مى رسد كه [[علامه مجلسى]]، به نسخه كامل آن دسترسى داشته است؛<ref>المحقق الطباطبائى، ج 3، ص 1294.</ref> زيرا در [[بحارالأنوار (کتاب)|بحارالانوار]]، خطبه اول نهج البلاغه را به نقل از اين كتاب آورده است؛ در صورتى كه خطبه ها و وصايا در باب سى ام آن بوده است.<ref>بحارالانوار، ج 1، ص 34.</ref> اين كتاب، اخيرا(‌‌1377 ش/ 1419 ق) به همت آقاى حسين حسينى بيرجندى، در 566 صفحه وزيرى به همت انتشارات مؤسسه «دارالحديث» به زيور طبع آراسته شده است. همچنين علامه ميرزا محمد تقى خان سپهر كاشانى(‌‌[[لسان الملك]])(‌‌م 1297 ق) آن را با اضافاتى همراه با ترجمه فارسى بخشى از آن، در جلد هاى پنجم و ششم «[[ناسخ التواريخ]]» نقل كرده و مكرر به چاپ رسيده است.(‌‌تهران، اسلاميه، 1383 ق/ 1342 ش) اين كتاب را احمد بن محمد بن خلف تلخيص كرده و آن را «المحكم المنتخب من عيون الحكم» ناميده است كه نسخه اى از آن، در كتابخانه دانشگاه قرويين در فاس و [[مراکش|مراكش]](‌‌تحرير سال 1152 ق) موجود است.<ref> المحقق الطباطبائى، ج 3، ص 1295(‌‌به نقل از: فهرست كتابخانه دانشگاه قرويين، ج 2، ص 405). </ref>

*3- الجواهر العلية فى الكلمات العلوية: نوشته على بغدادى. اين كتاب، به ترتيب حروف الفبا، و به عنوان تكمله «غررالحكم» نوشته شده<ref>الذريعة، ج 5، ص 273.</ref> و مؤلف، سپس آن را به نام «منتخب الجواهر» تلخيص كرده است.<ref> كشف الحجب، ص 551. </ref> اين كتاب، به زبان فارسى نوشته شده و نسخه اى بى تاريخ از آن ـ به خط نسخ سيف الدين محمود ـ تحرير قبل از سال 1195 ق، در 109 ورقه در كتابخانه دانشگاه تهران موجود است.<ref> الذريعة، ج 22، ص 394. </ref>

*4 - الحكم من كلام الامام أميرالمؤمنين على عليه السلام: اين كتاب، را گروه حديث بنياد پژوهش هاى اسلامى [[آستان قدس رضوی]]، زير نظر استاد كاظم مدير شانه چى تدوين كرده و شامل 15978 حديث، از كتاب هاى «[[نهج البلاغه]]»، «غررالحكم»، «[[عیون الحكم والمواعظ (کتاب)|عيون الحكم]]»، «دستور معالم الحكم»، «[[شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید (کتاب)|شرح ابن أبى الحديد]]» و «[[بحارالأنوار]]» است و در دو جلد به سال 1417 ق/ 1376 ش، از سوى بنياد پژوهش هاى اسلامى آستان قدس رضوى به چاپ رسيده است.

'''تلخيص ها:'''

*1- شرح صد كلمه قصار: تأليف محدث نامى، حاج شيخ عباس قمى(‌‌1294ـ1359 ق).اين كتاب، مكرر به چاپ رسيده است. همچنين انتشارات مؤسسه در راه حق نيز آن را در 120 صفحه(‌‌جيبى) در سال 1370 ش، به چاپ رسانيده است.

*2- كلمات عليه غراء: تأليف مكتبى شيرازى.وى شصت كلمه قصار حضرت را به نظم فارسى درآورده و پس از آن، براى توضيح هر يك تمثيلى نيز به نظم آورده است. مجموع اشعار اين كتاب 1500 بيت است و به همت حسين كوهى كرمانى در سال 1313 ش، در تهران چاپ شده است. اين كتاب را اخيرا دفتر نشر ميراث مكتوب(‌‌تهران) تحقيق و چاپ كرده است.

*3- حقيقت نامه: نوشته جهانگير خان ناظم الملك ضيايى. اين كتاب، منظومه اى فارسى، شامل بخشى از كلمات قصار حضرت على عليه السلام است. و به سال 1331 ق، در اسلامبول چاپ شد.

*4- چهل حديث حضرت على عليه السلام: از حسين بن يوسف الدين هروى. در اين كتاب، چهل حديث علوى به نظم فارسى درآمده است و به خط شاه محمود نيشابورى و به اهتمام و تصحيح كاظم مدير شانه چى چاپ شده است. چاپ سوم كتاب را بنياد پژوهش هاى اسلامى آستان قدس رضوى در سال 1376 ش، در 64 صفحه بر عهده گرفت.

*5- منتخب الغرر: از سيد زين العابدين بن ابى القاسم طباطبايى.<ref> مصادر نهج البلاغه و اسانيده، ج 1، ص 75. </ref>

*6- الأمثال و الحكم المنتخب من غررالحكم: مؤلف، كلمات قصار حضرت را كه مناسب با مثل بوده، به ترتيب حروف الفبا در 77 ورقه گردآورده است.<ref> همان.</ref>

*7- نظم الغرر و الدرر: به خامه شيخ ابراهيم بن شهاب الدين احمد تبريزى حصفكى، معروف به [[ابن الملا]]، از علماى شهر [[حلب]](‌‌مقتول 1003 ق).<ref> همان.</ref>

*8- [[ابواب الحكم]]: اثر كمال الدوله محمد حسن ميرزاى قاجار. وى 430 حديث از كلمات قصار حضرت را كه جنبه اخلاقى و اجتماعى دارند، به فارسى ترجمه براساس حروف تهجى مرتب كرده است. اين كتاب، در سال 1319 ق، در تهران چاپ شد.

*9- كلمات قصار: اثر احمد على سپهر. وى 570 حديث را كه بيش تر جنبه اخلاقى دارد، انتخاب و به فارسى و فرانسه ترجمه كرده و همراه با مقدمه اى شيوا درباره اميرالمؤمنين على عليه السلام، در تهران به چاپ رسانيده است.

*10- [[محفظة الأنوار]] فى شرح بعض كلمات القصار: نوشته سيد عبدالله بلادى بوشهرى(‌‌1291ـ1372ق).اين كتاب، به فارسى نوشته و به سال 1343 ق، در شيراز چاپ شده است.<ref>الذريعة، ج 20، ص 152.</ref>

*11- شكوفه هاى خرد يا سخنان على عليه السلام: نوشته ابوالقاسم حالت. نويسنده، احاديثى از حضرت على عليه السلام را به فارسى و انگليسى ترجمه كرده و هر كدام را در قالب يك رباعى درآورده است. اين كتاب، در ششصد صفحه در تهران به چاپ رسيده است.

*12- هزار حديث از امام على عليه السلام: نوشته كاظمى خلخالى. اين كتاب به سال 1363 ش، در تهران در 168 صفحه(‌‌وزيرى) به چاپ رسيده و نويسنده در چاپ هاى بعدى شمار احاديث را به دو هزار حديث افزايش داده است.

*13- تلخيص غررالحكم: از سيد ابوالقاسم مرعشى.اين كتاب، ترجمه و تلخيص «غرر» است و بر طبق حروف الفبا ترتيب يافته و به خط مرحوم طاهر خوشنويس در سال 1368 ق، در تهران توسط كتابفروشى حافظ در 369 صفحه(‌‌قطع بغلى كوچك) به چاپ رسيده است.

*14- حلية الصالحين فى شرح كلمات اميرالمؤمنين عليه السلام: اثر ملاحيدر على بن محمد على هندى. اين كتاب، در 176 صفحه(‌‌بين وزيرى و رحلى) در سال 1294 ق، در چاپخانه حيدرى در حيدرآباد دكن، به چاپ رسيده است.<ref>همان، ج 7، ص 81ـ82.</ref>

*15- منتخب الغرر: اثر فضل الله كمپانى.اين كتاب، شامل دو هزار حديث از «غررالحكم» است و انتشارات مفيد در تهران آن را چاپ كرده است.

'''فهارس موضوعى:'''

*1- فهرست موضوعى غررالحكم: اثر ميرجلال الدين محدث ارموى. در اين كتاب، احاديث «غررالحكم» در 574 باب دسته بندى شده و در 434 صفحه(‌‌رقعى) با عنوان جلد هفتم «شرح آقا جمال خوانسارى» به چاپ رسيده است.

استاد سيد هاشم رسولى محلاتى، اين فهرست را تكميل، اعراب گذارى و ترجمه كرده و دفتر نشر فرهنگ اسلامى به سال 1377 ش، آن را در دو جلد چاپ كرده است. راقم سطور، احاديث اين فهرست را با «غررالحكم» ترجمه انصارى مطابقت و اختلاف نسخه هاى آن را ضبط كرده است؛ آن گاه احاديثى را كه در نسخه انصارى موجود است. ولى در شرح آقا جمال نيست و يا بالعكس؛ مشخص كرده و بر تعداد ابواب آن افزوده است. 

*2- فهرست موضوعى غررالحكم: اثر ناصرالدين انصارى قمى.مؤلف در اين فهرست ـ كه براساس ترجمه انصارى تنظيم يافته است متن «غررالحكم» را با نسخه چاپ دانشگاه سنجيده و نسخه بدل ها را افزوده و كاستى ها و افزايش ها را در هر دو چاپ، نشان داده است.(‌‌مخطوط)

*3- تصنيف غررالحكم: تأليف مصطفى و حسين درايتى.اين كتاب در 564 صفحه(‌‌وزيرى) در 1378 ش، در چاپخانه انتشارات دفتر تبليغات اسلامى(‌‌نوبت دوم) به چاپ رسيد.

*4- جلوه هاى حكمت: اثر سيد اصغر ناظم زاده قمى.مؤلف، اين كتاب را به عنوان «گزيده موضوعى كلمات اميرالمؤمنين»، در 225 موضوع نگاشته و اكثر قريب به اتفاق آن را از احاديث كتاب «غررالحكم» انتخاب كرده است. اين كتاب، در سال 1415 ق/ 1373 ش، در 670 صفحه(‌‌وزيرى) به چاپ رسيده است. چاپ سوم آن را به تازگى انتشارات دفتر تبليغات اسلامى حوزه علميه قم در 688 ص در سال 1378 ش، به بازار كتاب عرضه كرده است. ترجمه اردوى اين كتاب، به نام «تجليات [[حكمت]]» در سال 1374 ش، در 559 صفحه توسط انتشارات انصاريان به چاپ رسيده است.

*5- هداية العلم: نوشته سيد حسين شيخ الاسلامى تويسركانى. اين كتاب، فهرست موضوعى «غررالحكم» است و نويسنده آن را به نام «گفتار اميرالمؤمنين عليه السلام» به فارسى ترجمه كرده است. اين كتاب، همراه با متن احاديث در دو جلد(‌‌وزيرى) در 1650 صفحه در سال 1374ش، توسط انتشارات انصاريان به چاپ رسيده است.

*6- فهرست موضوعى نهج البلاغه و غررالحكم: تأليف عليرضا برازش.مؤلف، احاديث هر باب را از اين دو كتاب، انتخاب و ترجمه كرده و در نظر داشته كه هر باب را به طور جداگانه منتشر كند كه از آن، «واژه هاى ايثار و شجاعت» تاكنون انتشار يافته است.

*7- نظم الغرر و نضد الدرر: از ملا عبدالكريم بن محمد يحيى بن محمد رفيع قزوينى، معاصر شاه سلطان حسين صفوى(‌‌م 1135 ق). وى «غررالحكم» را در 99 باب به عدد اسماى حسناى الهى و هر باب را در موضوعى خاص، منظم گردانيده و در ذيل پاره اى از كلمات، [[آيه]] يا آياتى از قرآن و چند حديث از ائمه معصومين عليهم السلام را افزوده است. ترجمه احاديث و افزودن قصص و اشعار از ديگر مزاياى كتاب است. از اين كتاب شريف، پنج مجلد(‌‌20 باب) در دست است كه نسخه مجلد اول(‌‌ابواب 1 و 2 و 3) در كتابخانه آستان قدس، نسخه جلد دوم(‌‌ابواب 4 و 5) در كتابخانه آقاى محسن نعمت اللهى در اصفهان، نسخه جلد سوم و چهارم(‌‌ابواب 6 و 7 و 8 و 9 و 10 و 11 و 12 و 13) در كتابخانه مجلس شوراى اسلامى، نسخه جلد پنجم(‌‌ابواب 15 و 16 و 17 و 18 و 19 و 20) ـ بدون باب چهاردهم ـ نيز در كتابخانه مجلس موجود است. نيز نسخه هاى متعددى از آن در قم و تهران و [[تبريز]] موجود است و آقاى رسول جعفريان، بخشى از آن را با نام «بقا و زوال دولت در كلمات سياسى اميرمؤمنان» براى چاپ به انتشارات [[كتابخانه آية الله مرعشى نجفى]]، سپرده و در سال 1373 ش، به چاپ رسيده است.<ref>الذريعة، ج 24، ص 218؛ فهرست كتابخانه سپهسالار(‌‌مدرسه عالى [[شهيد مطهرى]])، ج 2، ص 105؛ مقدمه شرح غررالحكم، ص لج ـ لز.</ref>

'''معجم ها:'''

*1- معجم الفاظ غررالحكم و دررالكلم: تأليف مصطفى درايتى. اين كتاب، به سال 1372 ش، در 1556 صفحه وزيرى، توسط انتشارات دفتر تبليغات اسلامى به چاپ رسيده است.

*2- المعجم المفهرس لألفاظ غررالحكم و دررالكلم: نوشته عليرضا برازش. اين كتاب را انتشارات اميركبير در دو جلد به سال 1371 ش، چاپ كرده است.

==پانویس== 
<references />

==منابع==

*جعفر شعار، مدخل «آمدی، ابوالفتح» در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد 2، ص194 و 195.
*ناصرالدين انصارى قمى، کتابشناسی «غررالحکم و دررالکلم»، علوم حدیث، بهار 1378، شماره 11.

==متن کتاب غرر الحکم== 
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/78891/ غرر الحکم]

[[رده:کتابهای با موضوع امام علی علیه السلام]]
[[رده:منابع حدیثی]]
[[Category:آثار علمی امام علی علیه السلام]]
{{حدیث}}

{{شناختنامه امام علی (ع)}}