پرونده:Quran 4-17.jpg

إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولَٰئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا

بی گمان آنچه قطعا بر خداست پذیرش توبه کسانی است که از روی نادانی مرتكب كار زشت می ‏شوند و زود باز مى‏ گردند. خداوند توبه چنين كسان را مى‏ پذيرد كه او داناى حکیم است.

[4–17] (مشاهده آیه در سوره)