لامعی گرگانی
ابوالحسن لامعی گرگانی، شاعر قرن ۵ قمری و ملقب به «لامعى» است. او در بكرآباد گرگان به دنیا آمد.
لامعى مداح خواجه نظام الملک، وزیر آلب ارسلان (۴۶۵-۴۵۵ ق) بود و پیش از وى عمیدالملک كندرى وزیر را مدح گفته بود. پس از دوره آلب ارسلان از لامعى شعرى در دست نیست ولذا عده اى گفته بعضى از تذكره‌ها را كه وى را شاگرد امام محمد غزالى (م ۵۰۵ ق) دانسته اند، اشتباه مى دانند.
لامعى از شاعران دوره اول غزنوى پیروى مى كرد و گاه بعضى از قصاید آنها را جواب مى گفت. لامعى در اشعار خود از تركیبات متعدد عربى و تشبیهات استفاده كرده است. او در تشبیهات از منوچهرى دامغانى و در سرودن اشعار بلند و وصف طبیعت از فرخی سیستانی و عنصری بلخی پیروى مى كرد و با برخى از شعرا مانند برهانى و سوزنى و جمالى مهریجردى و عمعق بخارى مشاعره و مناظره داشت. از آثار او دیوان شعر بجا مانده است.
منابع
- اثرآفرینان، انجمن مفاخر فرهنگی، ج۵، ص۹۵.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
