قبیله ثقیف

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


ثقيف از قبايل بزرگ عدنانى ساكن در شهر طائف بود.[۱] برخى مفسّران، نزول آيه 168 سوره بقره(2) را درباره ثقيف و ديگر قبايلى دانسته‌اند كه بعضى خوردني هاى حلال را بدون دليل بر خود حرام كرده بودند.[۲]

بنابر نقلى، مقصود از قوم جنگجو و پرقدرت در آيه 16 سوره فتح(48) ثقيف است.[۳]

مفسّران بسيارى نزول آيه 48 سوره مرسلات(77) را درباره ثقيف دانسته‌اند كه برخلاف دستور پيامبر صلى الله عليه و آله، از خواندن نماز خوددارى كرده، آن را بر خود عيب دانست.[۴]

پانویس

  1. ر.ك: الاشتقاق، ص‌303‌-‌305.
  2. مجمع‌البيان، ج‌1‌-‌2، ص‌459؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج‌2، ص‌139‌-‌140.
  3. جامع‌البيان، ج‌13، جزء 26، ص‌108؛ مجمع‌البيان، ج‌9‌-‌10، ص‌176.
  4. مجمع‌البيان، ج‌9‌-‌10، ص‌636‌؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج‌19، ص‌109؛ الدرّالمنثور، ج‌8‌، ص‌338.


منابع

فرهنگ قرآن، ج9.