عباس فرات یزدی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

عباس فرات یزدی

قرن: 14

(1347-1273 ش)، شاعر متخلص به فرات. در یزد به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در موطنش به پایان رسانید و براى فراگرفتن فقه و اصول به اصفهان و خراسان و بعد به تهران آمد و دوره دبیرستان را در دارالفنون به پایان رسانید. وى در 1298 ش كه انجمن ادبى ایران تأسیس شد سمت منشى انجمن داشت.

سپس در انجمن ادبى حكیم نظامى و انجمن ادبى فرهنگستان عضو گردید. چندى نیز به تدریس مشغول و نظامت مدارس را عهده‌دار بود. در 1305 ش به استخدام اداره كل ژاندارمرى درآمد. فرات از 1325 ش به نشر قسمت هایى از اشعار خود همت گماست. وى در تهران درگذشت. فرات در غزلسرایى ماهر بود و قسمتى از اشعار فكاهى او نیز با نام مستعار «ابن‌جنى» در روزنامه‌ها منتشر شده است. از آثارش: «ثمرات»؛ «رشحات»؛ «نغمات»؛ «قطرات»؛ «لمعات»؛ «نفحات»؛ «دیوان» شعر مى باشد.