سید محمد شهشهانی
آقا میر سید محمد حسینی شهشهانی فرزند عبد الصمد اصفهانی متوفی 1287 ق. از علما و مشاهير بزرگ شیعه و مراجع تقلید در قرن سيزدهم هجری بود.
شهشهانی فقيهی مجتهد، اديبی شاعر و دانشمندی جامع بود. در فقه و اصول، ادبيات عجم و عرب، نظم و نثر تبحر و مهارت داشت. سنوات عمر او در شهر اصفهان سپری شد. و در آغاز کار مدتها از محضر سيد محمد مجاهد در عتبات استفاده نمود و سپس در حوزه اصفهان از حضور حاجی کرباسی و شیخ محمدتقی رازی بهره برد و به مقام اجتهاد و استادی رسيد.
شهشهانی سالها در اصفهان به کرسی تدريس فقها نشست و علمائی بزرگوار از محضرش برخاستند. از جمله ایشان از اساتيد صاحب روضات است و علامه خوانساری ضمن تجليل از مقام علمی و کمالات اخلاقی او می نويسد: حوزه تدريس فقها و زعامت و افتای شيعيان به وی منتهی شد.
آثار شهشهانی
- عروة الوثقی: در فقه که شهشهانی مراتب علمی و تسلط فقهی خويش را در این کتاب به اثبات رسانيد.
- غاية القصوی: در اصول فقه
- جنة الماوی: منظومه ای متجاوز از صد هزار بيت که دوره فقه به شعر عربی و یک شاهکار ادبی است.
- انوار الرياض: حاشیه استدلالی نسبتآ مفصلی است بر کتاب « ریاض المسائل فی تحقیق الاحکام بالدلائل » علی بن محمد‌علی طباطبایی
- منظومه ای در مقتل و مراثی اهل بيت
مقبره شهشهانی
قبر این عالم بزرگ در ابتدای محدوده لسان الارض تخت فولاد اصفهان می باشد.
منابع
- سایت شعائر
- تخت فولاد اصفهان، سید احمد عقیلی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1393، ص155
- سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، بازیابی:26 شهریور 1393
