سید شرف الدین على حسینی استرآبادی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سید شرف‌الدین علی حسینی استرآبادی (م، 965 ق)، فقیه، مفسر، محدث شیعه در قرن دهم هجری و از شاگردان محقق كركى بود. «تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة» از مهمترین آثار اوست.

ولادت

تاريخ دقيق ولادت او مشخص نيست اما بنابر تحقيق او از علماى قرن دهم هجرى است.

شرح حال

سيد شرف الدين كه از علماى قرن دهم هجرى است شاگرد شيخ نورالدين على بن عبدالعالى، معروف به محقق كركى مى باشد. متأسفانه در كتاب هاى تراجم مطلب فراوانى از اين بزرگوار نقل نشده و اكثر كتاب ها به تكرار گفته هاى كتاب هاى ديگر پرداخته اند؛ اما اين كه خاندان او و اساتيد و شاگردانش چه كسانى بوده اند و تاريخ دقيق ولادت و وفات او در چه زمانى است، نياز به تحقيقى جامع دارد.

البته مهمترين موضوع در شرح حال افراد، شخصيت معنوى و اجتماعى و مقام علم و تقوا و زهد آنهاست كه خوشبختانه در اين زمينه اطلاع كافى در دست داريم.

تأليفات

آنچه از تأليفات سيد شرف الدين استرآبادى بدست ما رسيده و حوادث ناگوار تاريخ مجال از بين بردن آنها را نيافته، دو اثر گرانبها است:

  • الفوائد الغروية في شرح الجعفرية: كتاب الجعفريه اثر محقق كركى، استادِ سيد شرف الدين است كه در سال 917 هجرى آن را تأليف نموده. موضوع آن فقه است كه شامل بحث صلاة، مقدمات، واجبات و مستحبات آن است.

سيد شرف الدين در زمان حيات استاد خود، يعنى در سال 933 هجرى كتاب الجعفريه را شرح نموده است. در اين شرح متن كتاب به طور كامل با عنوان «قال سلّمه الله...» آمده و پس از متن، شارح با عنوان «أقول...» شرح آن را نگاشته است.

موضوع اين كتاب همان طور كه اشاره شد فقه است و وجود اين كتاب دليل روشنى است بر اين كه سيد، فقيه توانمندى بوده است. متأسفانه ديگر تأليفات سيد بدست ما نرسيده و امروزه اثرى از آنها يافت نمى شود؛ اما همين دو اثر گرانبها براى شناختن مقام و شخصيت او كافى است.

خداوند او را با اجداد طاهرينش محشور فرمايد و توفيق ادامه راه آنان را به همه ما عنايت نمايد.

وفات

برخى سال وفات او را 940 هجرى دانسته اند و احتمال نزديك به واقع نيز، همين نظريه است.

منبع

  • نرم افزار جامع الاحادیث، بخش کتابشناسی

پیوندها