سید جمال الدین صهری: تفاوت بین نسخه‌ها
(←تحصیلات و اساتید) |
(←تحصیلات و اساتید) |
||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
* محمّدحکیم خراسانی | * محمّدحکیم خراسانی | ||
* [[جلال الدین همایی]] | * [[جلال الدین همایی]] | ||
| − | + | گزراند و به شاگردی نشست تا صرف و نحو و معانی، ریاضی منطق و نجوم و ادبیات و حکمت بیاموزد.<ref>اعلام اصفهان، مصلح الدین مهدوی، ج: 2 ص : 369.</ref> | |
مدتی بعد به تشویق و اصرار استادان راهی حوزه علمیه نجف شد. جاذبه نجف وی را به هجرت سوق داد و نقطه عطفی را در زندگی وی نهاد. وی در این دوره، ضمن صیقل دادن [[روح]] و روانش با [[زیارت]] [[امام علی]] علیه السلام درحضرات آیات [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[سید محسن حکیم]] فرا گرفت. سید جمال الدین علاقه وافری نیز به فراگیری علوم جدید داشت.<ref>دانشنامه آنلاین خمینی شهر</ref> | مدتی بعد به تشویق و اصرار استادان راهی حوزه علمیه نجف شد. جاذبه نجف وی را به هجرت سوق داد و نقطه عطفی را در زندگی وی نهاد. وی در این دوره، ضمن صیقل دادن [[روح]] و روانش با [[زیارت]] [[امام علی]] علیه السلام درحضرات آیات [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[سید محسن حکیم]] فرا گرفت. سید جمال الدین علاقه وافری نیز به فراگیری علوم جدید داشت.<ref>دانشنامه آنلاین خمینی شهر</ref> | ||
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۳
استاد حاج سید جمال الدین صهری بن سید جعفر میردامادی سدهی عالمی فاضل، واعظی متقی و شاعری دل سوخته از دیار اصفهان بود که در فعالیت های عام المنفعه شهره عام و خاص بود.
سید جمال الدین بن سید جعفر
سید جمال الدین فرزند سید جعفر در سال 1282 هجری شمسی در زاغ آباد ورنوسفادران سده ماربین متولد شد. نسب آقا جمال الدین با نُه واسطه به حکیم متاله میر سید باقر داماد (معروف به میرداماد) می رسد. او و برادرانش آقا صدر و آقا سراج در سن 11 سالگی از نعمت پدر محروم شده و طعم یتیمی را چشیدند. با فوت پدر او تحت سرپرستی و تربیت مادر و برادر بزرگوار خود حجت الاسلام آقا سید محمد علی معروف به صدر الشریعه قرار گرفت.
تحصیلات و اساتید
سید پس از فراگیری خواندن و نوشتن، علوم حوزوی را نزد علمای بزرگ حوزه علمیه اصفهان، نظیر:
- آقا رحیم ارباب
- سید مهدی درچه ای
- میر سیّد علی نجف آبادی
- آقا سیّد محمّد نجف آبادی
- احمد مدرس
- محمّدحکیم خراسانی
- جلال الدین همایی
گزراند و به شاگردی نشست تا صرف و نحو و معانی، ریاضی منطق و نجوم و ادبیات و حکمت بیاموزد.[۱]
مدتی بعد به تشویق و اصرار استادان راهی حوزه علمیه نجف شد. جاذبه نجف وی را به هجرت سوق داد و نقطه عطفی را در زندگی وی نهاد. وی در این دوره، ضمن صیقل دادن روح و روانش با زیارت امام علی علیه السلام درحضرات آیات سید ابوالحسن اصفهانی و سید محسن حکیم فرا گرفت. سید جمال الدین علاقه وافری نیز به فراگیری علوم جدید داشت.[۲]
