سوره صافات/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۹ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
__بی‌فهرست__
 
__بی‌فهرست__
 
__بی‌بخش__
 
__بی‌بخش__
{{متن و ترجمه سوره|نام=صافات|شماره=37}}
+
{{متن و ترجمه سوره|نام=صافات|شماره=37|کد صوت=<AudioTag url="
 +
https://wiki.ahlolbait.com/audios/full/037.mp3
 +
 
 +
"></AudioTag>
 +
|توصیف= پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)
 +
|لینک پی دی اف = http://cdn.ahlolbait.com/files/696/download/quran-saffat-37.pdf
 +
|لینک پاورپوینت = http://cdn.ahlolbait.com/files/696/download/quran-saffat-37.rar
 +
}}
  
 
<center>'''سورة صافات'''</center>   
 
<center>'''سورة صافات'''</center>   
  
<center>(ترجمه آیتی)</center>  
+
<center>(ترجمه حسین انصاریان)</center>  
 
 
 
 
  
{{کلیک آیه}}
+
{{کلیک آیه}}  
 
==1==
 
==1==
{{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}
+
<span style="font-family:me_quran,Scheherazade,mry_KacstQurn,Tahoma; font-size:11pt; color: #2039C7; word-spacing:4px">بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ</span><p></P>
 
+
<span style="font-family:me_quran,Scheherazade,mry_KacstQurn,Tahoma; font-size:11pt; color: #2039C7; word-spacing:4px">[[آیه 1 سوره صافات|وَالصَّافَّاتِ صَفًّا]]<span font-size:14pt>﴿١﴾</span></span>
به نام خدای بخشاینده مهربان
+
<p></P>
 
+
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
 
+
سوگند به صف بستگان [مانند فرشتگان، نمازگزاران و جهادگران] که صفی [منظم و استوار] بسته‌اند، (۱)<p></P>
[[آیه 1 سوره صافات|
 
{{متن قرآن|وَالصَّافَّاتِ صَفًّا }}]]
 
 
 
سوگند به آن فرشتگان که برای نیایش صف، بسته اند،
 
 
==2==
 
==2==
[[آیه 2 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|2|﴿٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا }}]]
+
و به بازدارندگان که [انسان را از گناهان] به شدت باز می‌دارند، (۲)<p></P>
 
 
سوگند به آن فرشتگان که ابرها را می رانند،
 
 
==3==
 
==3==
[[آیه 3 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|3|﴿٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا }}]]
+
و به تلاوت کنندگان وحی، (۳)<p></P>
 
 
سوگند به آن فرشتگان که ذکر خدا را می خوانند،
 
 
==4==
 
==4==
[[آیه 4 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|4|﴿٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ }}]]
+
که بی‌تردید معبود شما یگانه است، (۴)<p></P>
 
 
که خدای شما خدایی یکتاست
 
 
==5==
 
==5==
[[آیه 5 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|5|﴿٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ }}]]
+
پروردگار آسمان‌‌‌‌‌ها  وزمین وآنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرق‌‌‌‌‌ها (۵)<p></P>
 
 
پروردگار آسمانها و زمین است و هر چه در میان آنهاست و پروردگار مشرقهاست
 
 
==6==
 
==6==
[[آیه 6 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|6|﴿٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ }}]]
+
همانا ما آسمان دنیا را به زیور ستارگان آراستیم، (۶)<p></P>
 
 
ما آسمان فرودین را به زینت ستارگان بیاراستیم
 
 
==7==
 
==7==
[[آیه 7 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|7|﴿٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ }}]]
+
و آن را از هر شیطان سرکشی حفظ کردیم، (۷)<p></P>
 
 
و از هر شیطان نافرمان نگه داشتیم
 
 
==8==
 
==8==
[[آیه 8 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|8|﴿٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ }}]]
+
آنان نمی‌توانند به سخنان فرشتگان بسیار مکرم و شریف گوش فرا دهند، و [هرگاه به گوش دادن برخیزند] از هر سو [شهاب] به سویشان پرتاب می‌شود، (۸)<p></P>
 
 
تا سخن ساکنان عالم بالا را نشنوند و از هر سوی رانده شوند
 
 
==9==
 
==9==
[[آیه 9 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|9|﴿٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ }}]]
+
تا با خفت وخواری رانده شوند، وبرای آنان عذابی همیشگی است، (۹)<p></P>
 
 
تا دور، گردند و برای آنهاست عذابی دایم
 
 
==10==
 
==10==
[[آیه 10 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ }}]]
+
مگر آنکه شیطانی خبری را [دزدانه و] با سرعت برباید [و فرار کند] که در این صورت گلوله‌‌‌ای آتشین و شکافنده او را دنبال می‌کند. (۱۰)<p></P>
 
 
مگر آن شیطان که ناگهان چیزی برباید و ناگهان شهابی ثاقب دنبالش کند
 
 
==11==
 
==11==
[[آیه 11 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|11|﴿١١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ }}]]
+
پس از منکران معاد بپرس: آیا آفرینش آنان سخت تر و دشوارتر است یا آنچه [مانند فرشتگان، آسمان‌‌‌‌‌ها ، زمین، کوه‌‌‌‌‌ها  و...] آفریده‌‌ایم؟ [به یقین آفرینش آنان کاری ناچیز است چون] ما آنان را از گِلی چسبنده آفریده‌‌ایم، (۱۱)<p></P>
 
 
پس ، از کافران بپرس که آیا آفرینش آنها دشوارتر است یا آنچه ما آفریده ایم ما آنها را از گلی چسبنده آفریده ایم
 
 
==12==
 
==12==
[[آیه 12 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ }}]]
+
بلکه [تو از انکارشان] تعجب می‌کنی و آنان مسخره می‌کنند، (۱۲)<p></P>
 
 
تو در شگفت شدی و آنها مسخره می کنند
 
 
==13==
 
==13==
[[آیه 13 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ }}]]
+
و هنگامی که به آنان تذکر، می‌دهند متذکّر نمی‌شوند؛ (۱۳)<p></P>
 
 
و چون پندشان دهی ، پند نمی پذیرند
 
 
==14==
 
==14==
[[آیه 14 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ }}]]
+
و چون معجزه‌‌‌ای را می‌بینند به شدت مسخره می‌کنند [و دیگران را هم به مسخره وا می‌دارند،] (۱۴)<p></P>
 
 
و چون آیه ای ببینند، از یکدیگر می خواهند تا به ریشخندش گیرند
 
 
==15==
 
==15==
[[آیه 15 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَقَالُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ }}]]
+
و می‌گویند: این جز جادویی آشکار نیست. (۱۵)<p></P>
 
 
و می گویند: این چیزی جز جادویی آشکار نیست ،
 
 
==16==
 
==16==
[[آیه 16 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ }}]]
+
[می گویند:] آیا زمانی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، حتماً برانگیخته می‌شویم؟ (۱۶)<p></P>
 
 
آیا وقتی که ما مردیم و خاک و استخوان شدیم ما را زنده می کنند ?
 
 
==17==
 
==17==
[[آیه 17 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ }}]]
+
و آیا پدران پیشین ما [هم برانگیخته می‌شوند؟] (۱۷)<p></P>
 
 
، یا نیاکان مارا ?
 
 
==18==
 
==18==
[[آیه 18 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ }}]]
+
بگو: آری، [برانگیخته می‌شوید] در حالی که خوار و ناچیز هستید. (۱۸)<p></P>
 
 
بگو: بلی ، و شما خوار و بیچاره می شوید
 
 
==19==
 
==19==
[[آیه 19 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ }}]]
+
جز این نیست که آن یک فریاد عظیم است که [وقتی واقع شود] ناگاه [همه زنده می‌شوند و حیرت زده منظره قیامت را] می‌نگرند، (۱۹)<p></P>
 
 
و آنان خود خواهند دید که به یک فرمان همه را زنده می کنند
 
 
==20==
 
==20==
[[آیه 20 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ الدِّينِ }}]]
+
و می‌گویند: ای وای بر ما! این روز جزاست! (۲۰)<p></P>
 
 
می گویند: وای بر ما، این همان روز جزاست
 
 
==21==
 
==21==
[[آیه 21 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ }}]]
+
[آری] این همان روز جدایی [میان حق و باطل] است که همواره آن را انکار می‌کردید. (۲۱)<p></P>
 
 
این همان روز داوری است که دروغش می پنداشتید
 
 
==22==
 
==22==
[[آیه 22 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ }}]]
+
[آن گاه ندا رسد:] ستمکاران و هم ردیفان آنان و معبودهایی را که همواره به جای خدا می‌پرستیدند، گردآورید. (۲۲)<p></P>
 
 
آنان را که ستم می کردند و همپایگانشان و آنهایی را که به جای خدای یکتامی پرستیدند گرد آورید
 
 
==23==
 
==23==
[[آیه 23 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ }}]]
+
پس همه را به سوی راه دوزخ راهنمایی کنید. (۲۳)<p></P>
 
 
همه را به راه جهنم راه بنمایید
 
 
==24==
 
==24==
[[آیه 24 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ }}]]
+
آنان را نگه دارید که حتماً مورد بازپرسی قرار می‌گیرند. (۲۴)<p></P>
 
 
و نگه داریدشان ، باید بازخواست شوند
 
 
==25==
 
==25==
[[آیه 25 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ }}]]
+
[به آنان گویند:] شما را چه شده که یکدیگر را [برای رهایی از عذاب] یاری نمی‌دهید؟ (۲۵)<p></P>
 
 
چرا یکدیگر را یاری نمی کنید ?
 
 
==26==
 
==26==
[[آیه 26 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ }}]]
+
[نه اینکه نمی‌توانند یکدیگر را یاری دهند] بلکه آنان امروز فروتنانه تسلیم [قدرت حق] هستند، (۲۶)<p></P>
 
 
نه ، امروز همه تسلیم شوندگانند،
 
 
==27==
 
==27==
[[آیه 27 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ }}]]
+
به یکدیگر رو کرده از هم می‌پرسند: [این چه وضعی است؟] (۲۷)<p></P>
 
 
و آنگاه روی به یکدیگر کنند و بپرسند
 
 
==28==
 
==28==
[[آیه 28 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ }}]]
+
[پس پیروان گمراه به پیشوایان گمراه کننده] می‌گویند: همانا شما از راه خیرخواهی به سوی ما می‌آمدید، [ولی کارتان جز فریب و نیرنگ نبود!] (۲۸)<p></P>
 
 
گویند: شما بودید که از در نیکخواهی بر ما در می آمدید
 
 
==29==
 
==29==
[[آیه 29 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ }}]]
+
می گویند: [ما را تقصیری نیست] بلکه خود شما اهل ایمان نبودید، (۲۹)<p></P>
 
 
گویند: نه ، شما ایمان نیاورده بودید
 
 
==30==
 
==30==
[[آیه 30 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ }}]]
+
و ما را بر شما هیچ تسلطی نبود، بلکه شما مردمی طغیان گر و سرکش بودید. (۳۰)<p></P>
 
 
ما را بر شما هیچ تسلطی نبود شما خود مردمانی نافرمان بودید
 
 
==31==
 
==31==
[[آیه 31 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ }}]]
+
اکنون فرمان عذاب پروردگارمان بر ما محقق و ثابت شد که همه ما چشندگان عذاب خواهیم بود. (۳۱)<p></P>
 
 
گفته پروردگارمان بر ما ثابت شد اکنون باید بچشیم
 
 
==32==
 
==32==
[[آیه 32 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ }}]]
+
[سبک مغزی و تعصّب شما زمینه گمراهی شما شد] پس ما شما را گمراه کردیم؛ زیرا خودمان گمراه بودیم، (۳۲)<p></P>
 
 
ما شما را گمراه کردیم و خود نیز گمراه بودیم
 
 
==33==
 
==33==
[[آیه 33 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ }}]]
+
پس بی‌تردید همه آنان در آن روز در عذاب شریک‌اند، (۳۳)<p></P>
 
 
در آن روز، همه در عذاب شریکند
 
 
==34==
 
==34==
[[آیه 34 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ }}]]
+
ما با مجرمان این گونه رفتار می‌کنیم؛ (۳۴)<p></P>
 
 
ما با مجرمان چنین می کنیم
 
 
==35==
 
==35==
[[آیه 35 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ }}]]
+
زیرا آنان چنین بودند که هر زمان به آنان می‌گفتند: معبودی جز خدا نیست، تکبّر می‌کردند، (۳۵)<p></P>
 
 
، چون به آنان گفته می شد که جز خدای یکتا خدایی نیست تکبر می کردند،
 
 
==36==
 
==36==
[[آیه 36 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ }}]]
+
و [همواره] می‌گفتند: آیا باید به خاطر شاعری دیوانه معبودان خود را رها کنیم؟! (۳۶)<p></P>
 
 
و می گفتند: آیا به خاطر شاعر دیوانه ای خدایانمان را ترک گوییم ?
 
 
==37==
 
==37==
[[آیه 37 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|بَلْ جَاء بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ }}]]
+
[چنین نیست که می‌پندارید] بلکه او حق را آورده و پیامبران را تصدیق کرده است. (۳۷)<p></P>
 
 
نه ، آن پیامبر حق را آورد و پیامبران پیشین را تصدیق کرد
 
 
==38==
 
==38==
[[آیه 38 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|38|﴿٣٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ }}]]
+
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید شما [کوردلان] عذاب دردناک را خواهید چشید، (۳۸)<p></P>
 
 
شما عذاب دردآور را خواهید چشید
 
 
==39==
 
==39==
[[آیه 39 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|39|﴿٣٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ }}]]
+
و جز آنچه که همواره انجام می‌دادید، پاداش داده نمی‌شوید، (۳۹)<p></P>
 
 
جز در برابر اعمالتان کیفر نخواهید دید
 
 
==40==
 
==40==
[[آیه 40 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|40|﴿٤٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ }}]]
+
جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،] (۴۰)<p></P>
 
 
مگر بندگان مخلص خدا،
 
 
==41==
 
==41==
[[آیه 41 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|41|﴿٤١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أُوْلَئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ }}]]
+
برای آنان رزق و روزی معین و ویژه‌‌‌ای است، (۴۱)<p></P>
 
 
که آنها راست رزقی معین ،
 
 
==42==
 
==42==
[[آیه 42 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|42|﴿٤٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَوَاكِهُ وَهُم مُّكْرَمُونَ }}]]
+
میوه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی [گوناگون] در حالی که مورد اکرام خواهند بود، (۴۲)<p></P>
 
 
از میوه ها، و گرامی داشتگانند،
 
 
==43==
 
==43==
[[آیه 43 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|43|﴿٤٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ }}]]
+
در بهشت‌‌های پر نعمت، (۴۳)<p></P>
 
 
در بهشتهای پر نعمت ،
 
 
==44==
 
==44==
[[آیه 44 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|44|﴿٤٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ }}]]
+
در حالی که بر تخت‌‌‌‌‌هایی روبه روی یکدیگر [تکیه زده‌اند،] (۴۴)<p></P>
 
 
بر، تختهایی که رو به روی هم اند
 
 
==45==
 
==45==
[[آیه 45 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|45|﴿٤٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِن مَّعِينٍ }}]]
+
جامی از نوشیدنی زلال و پاک گرداگردشان می‌گردانند، (۴۵)<p></P>
 
 
و جامی از چشمه خوشگوار میانشان به گردش در آید،
 
 
==46==
 
==46==
[[آیه 46 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|46|﴿٤٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|بَيْضَاء لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ }}]]
+
[نوشیدنی] سپید [و درخشنده] و لذت بخش برای نوشندگان، (۴۶)<p></P>
 
 
سفید است و نوشندگانش را لذت بخش ،
 
 
==47==
 
==47==
[[آیه 47 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|47|﴿٤٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ }}]]
+
نه در آن مایه فساد [جسم و عقل] است، و نه از آن مست و بیهوش می‌شوند، (۴۷)<p></P>
 
 
نه عقل از آن تباهی گیرد و نه نوشنده مست شود
 
 
==48==
 
==48==
[[آیه 48 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|48|﴿٤٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ }}]]
+
و در کنارشان زنانی هستند که فقط به شوهرانشان عشق می‌ورزند. (۴۸)<p></P>
 
 
زنانی درشت چشم که تنها به شوهران خود نظر دارند، همدم آنهایند
 
 
==49==
 
==49==
[[آیه 49 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|49|﴿٤٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ }}]]
+
گویا آنان [از سپیدی] تخم شترمرغی هستند که [زیر پر و بال] پوشیده شده‌اند [و هرگز دست کسی به آنان نرسیده است.] (۴۹)<p></P>
 
 
همانند تخم مرغهایی دور از دسترس
 
 
==50==
 
==50==
[[آیه 50 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|50|﴿٥٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ }}]]
+
پس برخی از آنان به برخی دیگر رو کرده از [حال] یکدیگر می‌پرسند. (۵۰)<p></P>
 
 
رو به یکدیگر کنند و به گفت و گو پردازند
 
 
==51==
 
==51==
[[آیه 51 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|51|﴿٥١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ }}]]
+
گوینده‌‌‌ای از آنان می‌گوید: همانا من [در دنیا] هم‌نشینی داشتم. (۵۱)<p></P>
 
 
یکی از آنها گوید: مرا همنشینی بود،
 
 
==52==
 
==52==
[[آیه 52 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|52|﴿٥٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|يَقُولُ أَئِنَّكَ لَمِنْ الْمُصَدِّقِينَ }}]]
+
[که همواره از روی تعجب به من] می‌گفت: آیا تو از باور دارندگان [رستاخیز و زنده شدن مردگان] هستی؟ (۵۲)<p></P>
 
 
که می گفت : آیا تو از آنها هستی که تصدیق می کنند ?
 
 
==53==
 
==53==
[[آیه 53 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|53|﴿٥٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَدِينُونَ }}]]
+
آیا زمانی که ما مردیم و خاک استخوان شدیم، حتماً [زنده می‌شویم و] پاداشمان می‌دهند؟ (۵۳)<p></P>
 
 
آیا آنگاه که، مردیم و خاک و استخوان شدیم ، کیفرمان می دهند ?
 
 
==54==
 
==54==
[[آیه 54 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|54|﴿٥٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ }}]]
+
[سپس به دوستان بهشتی خود] می‌گوید: آیا شما با من به دوزخ سر می‌کشید [تا از هم‌نشینم خبری بگیرید که در کجا و در چه حالی است؟] (۵۴)<p></P>
 
 
گوید: می توانید از بالا بنگرید ?
 
 
==55==
 
==55==
[[آیه 55 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|55|﴿٥٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاء الْجَحِيمِ }}]]
+
پس خود او به دوزخ سر می‌کشد و هم‌نشینش را وسط دوزخ می‌بیند. (۵۵)<p></P>
 
 
از بالا بنگرد و او را در میان آتش دوزخ بیند
 
 
==56==
 
==56==
[[آیه 56 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|56|﴿٥٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدتَّ لَتُرْدِينِ }}]]
+
[به او] می‌گوید: به خدا سوگند نزدیک بود، مرا به هلاکت بیندازی. (۵۶)<p></P>
 
 
گویدش : به خدا سوگند، نزدیک بود که مرا به هلاکت افکنی
 
 
==57==
 
==57==
[[آیه 57 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|57|﴿٥٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ }}]]
+
و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان [در دوزخ] بودم. (۵۷)<p></P>
 
 
و اگر موهبت پروردگارم نبود، من نیز همراه تو می بودم
 
 
==58==
 
==58==
[[آیه 58 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|58|﴿٥٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ }}]]
+
[آن گاه به دوستان بهشتی خود می‌گوید:] آیا ما [برای همیشه در بهشتیم و] هرگز نمی‌میریم؟ (۵۸)<p></P>
 
 
آیا ما را مرگی نیست ،
 
 
==59==
 
==59==
[[آیه 59 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|59|﴿٥٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ }}]]
+
] جز همان مرگ نخستین [که در دنیا سراغمان آمد مرگی دیگر به سراغمان نخواهد آمد] و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصی از سوی خدا به ما شده است!] (۵۹)<p></P>
 
 
جز آن مرگ نخستین ? و دیگر عذابمان نمی کنند ?
 
 
==60==
 
==60==
[[آیه 60 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|60|﴿٦٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ }}]]
+
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید این همان کامیابی بزرگ است. (۶۰)<p></P>
 
 
هر آینه این است کامیابی بزرگ
 
 
==61==
 
==61==
[[آیه 61 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|61|﴿٦١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلْ الْعَامِلُونَ }}]]
+
پس باید برای چنین پاداشی عمل کنندگان عمل کنند. (۶۱)<p></P>
 
 
عمل کنندگان باید برای چنین پاداشی عمل کنند
 
 
==62==
 
==62==
[[آیه 62 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|62|﴿٦٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَذَلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ }}]]
+
آیا این [بهشت جاودان پر نعمت] برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقّوم؟ (۶۲)<p></P>
 
 
آیا خورش را این بهتر، یا درخت زقوم ?
 
 
==63==
 
==63==
[[آیه 63 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|63|﴿٦٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ }}]]
+
ما آن را برای ستمکاران مایه شکنجه و عذاب قرار داده‌‌ایم. (۶۳)<p></P>
 
 
ما آن درخت را برای ابتلای ستمکاران پدید آورده ایم
 
 
==64==
 
==64==
[[آیه 64 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|64|﴿٦٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ }}]]
+
آن درختی است که در قعر دوزخ می‌روید، (۶۴)<p></P>
 
 
درختی است که از اعماق جهنم می روید،
 
 
==65==
 
==65==
[[آیه 65 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|65|﴿٦٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّيَاطِينِ }}]]
+
شکوفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها‎‎یش ‎مانند سرهای شیاطین [بسیار بدنما و زشت] است. (۶۵)<p></P>
 
 
میوه اش همانند سر شیاطین است ،
 
 
==66==
 
==66==
[[آیه 66 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|66|﴿٦٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ }}]]
+
پس این منکران لجوج حتماً از آن می‌خورند و شکم‌‌‌‌‌ها  را از آن پر می‌کنند. (۶۶)<p></P>
 
 
دوزخیان از آن می خورند و شکم انباشته می سازند،
 
 
==67==
 
==67==
[[آیه 67 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|67|﴿٦٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ }}]]
+
آن گاه به ناچار روی آن [به عنوان نوشیدنی] مخلوطی از آب بسیار داغ و متعفّن برای آنان خواهد بود! (۶۷)<p></P>
 
 
و بر سر آن آمیزه ای از آب سوزان می نوشند
 
 
==68==
 
==68==
[[آیه 68 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|68|﴿٦٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ }}]]
+
سپس بازگشتشان حتماً به سوی دوزخ است. (۶۸)<p></P>
 
 
سپس بازگشتشان به همان جهنم است
 
 
==69==
 
==69==
[[آیه 69 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|69|﴿٦٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءهُمْ ضَالِّينَ }}]]
+
[سزاوار بودنشان در قیامت به این همه عذاب به سبب این است که] آنان پدرانشان را گمراه یافتند، (۶۹)<p></P>
 
 
آنها پدران خود را پیش از خود گمراه یافتند،
 
 
==70==
 
==70==
[[آیه 70 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|70|﴿٧٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ }}]]
+
و [با اینکه می‌دانستند گمراهند بدون اندیشه و تأمل] عجولانه از پی آنان می‌رفتند! (۷۰)<p></P>
 
 
و بر پی ایشان شتابان، می روند
 
 
==71==
 
==71==
[[آیه 71 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|71|﴿٧١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ }}]]
+
و به راستی پیش از اینان بیشتر پیشینیان گمراه شدند، (۷۱)<p></P>
 
 
و پیش از آنها بیشتر پیشینیان گمراه شدند
 
 
==72==
 
==72==
[[آیه 72 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|72|﴿٧٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ }}]]
+
و بی‌تردید ما در میان آنان بیم‌دهندگانی فرستادیم. (۷۲)<p></P>
 
 
و ما بیم دهندگانی به میانشان فرستادیم
 
 
==73==
 
==73==
[[آیه 73 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|73|﴿٧٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ }}]]
+
پس با تأمل بنگر سرانجام بیم داده شدگان چگونه بود؟ (۷۳)<p></P>
 
 
پس بنگر که سرانجام آن بیم یافتگان چگونه بود
 
 
==74==
 
==74==
[[آیه 74 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|74|﴿٧٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ }}]]
+
[همه هلاک شدند] جز بندگان خالص شده خدا، (۷۴)<p></P>
 
 
جز بندگان مخلص خدا
 
 
==75==
 
==75==
[[آیه 75 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|75|﴿٧٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ }}]]
+
و نوح ما را ندا کرد [و ما ندایش را اجابت کردیم] پس ما به راستی نیکو اجابت کننده‌‌‌ای هستیم، (۷۵)<p></P>
 
 
نوح ما را ندا داد و ما چه نیک پاسخ دهنده ای بودیم
 
 
==76==
 
==76==
[[آیه 76 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|76|﴿٧٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ }}]]
+
و او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجادت دادیم. (۷۶)<p></P>
 
 
او و کسانش را از اندوه بزرگ رهانیدیم
 
 
==77==
 
==77==
[[آیه 77 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|77|﴿٧٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمْ الْبَاقِينَ }}]]
+
و تنها ذریه او را [در زمین] باقی گذاشتیم، (۷۷)<p></P>
 
 
و فرزندانش را باقی گذاشتیم
 
 
==78==
 
==78==
[[آیه 78 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|78|﴿٧٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ }}]]
+
و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم؛ (۷۸)<p></P>
 
 
و نام نیک او را در نسلهای بعد باقی، نهادیم
 
 
==79==
 
==79==
[[آیه 79 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|79|﴿٧٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ }}]]
+
سلام بر نوح در میان جهانیان. (۷۹)<p></P>
 
 
سلام بر نوح باد، در سراسر جهان
 
 
==80==
 
==80==
[[آیه 80 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|80|﴿٨٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ }}]]
+
به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۸۰)<p></P>
 
 
ما نیکوکاران را چنین پاداش می دهیم
 
 
==81==
 
==81==
[[آیه 81 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|81|﴿٨١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ }}]]
+
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۸۱)<p></P>
 
 
او از بندگان مؤمن ما بود
 
 
==82==
 
==82==
[[آیه 82 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|82|﴿٨٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ }}]]
+
سپس دیگران را غرق کردیم؛ (۸۲)<p></P>
 
 
سپس دیگران را غرقه ساختیم
 
 
==83==
 
==83==
[[آیه 83 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|83|﴿٨٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ }}]]
+
و به راستی ابراهیم از پیروان نوح بود، (۸۳)<p></P>
 
 
ابراهیم از پیروان او بود
 
 
==84==
 
==84==
[[آیه 84 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|84|﴿٨٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِذْ جَاء رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ }}]]
+
هنگامی که با دلی پاک به سوی پروردگارش آمد. (۸۴)<p></P>
 
 
آنگاه که با دلی رسته از تردید روی به پروردگارش آورد
 
 
==85==
 
==85==
[[آیه 85 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|85|﴿٨٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ }}]]
+
[یاد کن] هنگامی را که به پدر و قومش گفت: چیست آنچه می‌پرستید؟ (۸۵)<p></P>
 
 
به پدرش و قومش گفت : چه می پرستید ?
 
 
==86==
 
==86==
[[آیه 86 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|86|﴿٨٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ }}]]
+
آیا به جای خدا معبودان دروغین را می‌خواهید. (۸۶)<p></P>
 
 
آیا به جای خدای یکتا، خدایان دروغین را می خواهید ?
 
 
==87==
 
==87==
[[آیه 87 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|87|﴿٨٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ }}]]
+
پس گمانتان به پروردگار جهانیان چیست؟ [که غیر او را می‌پرستید،] (۸۷)<p></P>
 
 
به پروردگار، جهانیان چه گمان دارید ?
 
 
==88==
 
==88==
[[آیه 88 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|88|﴿٨٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ }}]]
+
[چون از او دعوت کردند که شبانه به مراسم عیدشان برود] نگاهی به ستارگان انداخت، (۸۸)<p></P>
 
 
نگاهی به ستارگان کرد،
 
 
==89==
 
==89==
[[آیه 89 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|89|﴿٨٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ }}]]
+
و گفت: به راستی من بیمارم. (۸۹)<p></P>
 
 
و گفت : من بیمارم
 
 
==90==
 
==90==
[[آیه 90 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|90|﴿٩٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ }}]]
+
پس پشت کنان از او روی گرداندند. (۹۰)<p></P>
 
 
از او رویگردان شدند و بازگشتند
 
 
==91==
 
==91==
[[آیه 91 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|91|﴿٩١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَرَاغَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ }}]]
+
او هم مخفیانه به سوی بت‌‌‌‌‌هایشان رفت و [از روی ریشخند] گفت: آیا غذا نمی‌خورید؟ (۹۱)<p></P>
 
 
پنهانی نزد خدایانشان آمد و گفت : چیزی نمی خورید ?
 
 
==92==
 
==92==
[[آیه 92 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|92|﴿٩٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ }}]]
+
شما را چه شده که سخن نمی‌گویید؟ (۹۲)<p></P>
 
 
چرا سخن نمی گویید ?
 
 
==93==
 
==93==
[[آیه 93 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|93|﴿٩٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ }}]]
+
پس [به آنها روی آورد و] با دست راست ضربه‌‌‌ای کاری بر آنها کوبید [و خردشان کرد.] (۹۳)<p></P>
 
 
و در نهان ، دستی به قوت بر آنها زد
 
 
==94==
 
==94==
[[آیه 94 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|94|﴿٩٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ }}]]
+
مردم با شتاب به سوی او آمدند. (۹۴)<p></P>
 
 
قومش شتابان نزدش آمدند
 
 
==95==
 
==95==
[[آیه 95 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|95|﴿٩٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ }}]]
+
[به آنان] گفت: آیا آنچه را [با دست خود] می‌تراشید، می‌پرستید؟! (۹۵)<p></P>
 
 
گفت : آیا چیزهایی را که خود می تراشید می پرستید ?
 
 
==96==
 
==96==
[[آیه 96 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|96|﴿٩٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ }}]]
+
در حالی که خدا شما را و آنچه را می‌سازید، آفریده است. (۹۶)<p></P>
 
 
خدای یکتاست که شما و هر کاری را که می کنید آفریده است
 
 
==97==
 
==97==
[[آیه 97 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|97|﴿٩٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ }}]]
+
گفتند: برای او بنایی بسازید [که گنجایش آتش فراوانی داشته باشد] پس او را در آتش شعله‌ور بیندازید. (۹۷)<p></P>
 
 
گفتند: برایش بنایی برآورید و در آتشش اندازید
 
 
==98==
 
==98==
[[آیه 98 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|98|﴿٩٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ }}]]
+
پس خواستند به او نیرنگی زنند، ولی ما آنان را پست و شکست خورده کردیم. (۹۸)<p></P>
 
 
خواستند تا بد، اندیشی کنند، ما نیز آنها را زیر دست گردانیدیم
 
 
==99==
 
==99==
[[آیه 99 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|99|﴿٩٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّي سَيَهْدِينِ }}]]
+
و [وقتی از این مهلکه جان سالم به در برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می‌روم، و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد کرد. (۹۹)<p></P>
 
 
گفت : من به سوی پروردگارم می روم ، او مرا راهنمایی خواهد کرد،
 
 
==100==
 
==100==
[[آیه 100 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|100|﴿١٠٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ }}]]
+
پروردگارا! مرا فرزندی که از صالحان باشد عطا کن. (۱۰۰)<p></P>
 
 
ای پروردگار من ، مرا فرزندی صالح عطا کن
 
 
==101==
 
==101==
[[آیه 101 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|101|﴿١٠١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ }}]]
+
پس ما او را به پسری بردبار مژده دادیم. (۱۰۱)<p></P>
 
 
پس او را به پسری بردبار مژده دادیم
 
 
==102==
 
==102==
[[آیه 102 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|102|﴿١٠٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ }}]]
+
هنگامی که با او به [مقام] سعی رسید، گفت: پسرکم! همانا من در خواب می‌بینم که تو را ذبح می‌کنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌‌‌ای انجام ده اگر خدا بخواهد مرا از شکیبایان خواهی یافت. (۱۰۲)<p></P>
 
 
چون با پدر به جایی رسید که باید به کار بپردازند، گفت : ای پسرکم ، در خواب دیده ام که تو را ذبح می کنم بنگر که چه می اندیشی گفت : ای پدر، به هر چه مامور شده ای عمل کن ، که اگر خدا بخواهد مرا از صابران خواهی یافت
 
 
==103==
 
==103==
[[آیه 103 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|103|﴿١٠٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ }}]]
+
پس هنگامی که آن دو تسلیم [خواسته خدا] شدند و ابراهیم، جبین او را به زمین نهاد [تا ذبحش کند] (۱۰۳)<p></P>
 
 
چون هر دو تسلیم شدند و او را به پیشانی افکند،
 
 
==104==
 
==104==
[[آیه 104 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|104|﴿١٠٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ }}]]
+
و او را ندا دادیم که‌‌‌ای ابراهیم! (۱۰۴)<p></P>
 
 
ما ندایش دادیم،: ای ابراهیم ،
 
 
==105==
 
==105==
[[آیه 105 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|105|﴿١٠٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ }}]]
+
خوابت را تحقق دادی [و فرمان پروردگارت را اجرا کردی]، به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم [که نیّت پاک و خالصشان را به جای عمل می‌پذیریم.] (۱۰۵)<p></P>
 
 
خوابت را به حقیقت پیوستی و ما نیکوکاران را چنین پاداش می دهیم
 
 
==106==
 
==106==
[[آیه 106 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|106|﴿١٠٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِينُ }}]]
+
به یقین این همان آزمایش روشن بود. (۱۰۶)<p></P>
 
 
این آزمایشی آشکارا بود
 
 
==107==
 
==107==
[[آیه 107 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|107|﴿١٠٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ }}]]
+
و ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم، (۱۰۷)<p></P>
 
 
و او را به گوسفندی بزرگ باز خریدیم
 
 
==108==
 
==108==
[[آیه 108 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|108|﴿١٠٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ }}]]
+
و در میان آیندگان برای او [نام نیک] به جا گذاشتیم. (۱۰۸)<p></P>
 
 
و نام نیک او را در نسلهای بعد باقی گذاشتیم
 
 
==109==
 
==109==
[[آیه 109 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|109|﴿١٠٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ }}]]
+
سلام بر ابراهیم. (۱۰۹)<p></P>
 
 
سلام بر ابراهیم
 
 
==110==
 
==110==
[[آیه 110 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|110|﴿١١٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ }}]]
+
[ما] نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۱۰)<p></P>
 
 
ما نیکوکاران را اینچنین پاداش می دهیم
 
 
==111==
 
==111==
[[آیه 111 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|111|﴿١١١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ }}]]
+
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید او از بندگان مؤمن ما بود، (۱۱۱)<p></P>
 
 
او از بندگان مؤمن ما بود
 
 
==112==
 
==112==
[[آیه 112 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|112|﴿١١٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ }}]]
+
و ما او را به اسحاق که پیامبری از شایستگان بود مژده دادیم، (۱۱۲)<p></P>
 
 
او را به اسحاق ، پیامبری شایسته ، مژده دادیم
 
 
==113==
 
==113==
[[آیه 113 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|113|﴿١١٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَى إِسْحَقَ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ }}]]
+
و بر او و بر اسحاق برکت دادیم، و از دودمان آن دو برخی نیکوکارند و برخی آشکارا ستمکار بر خویشند، (۱۱۳)<p></P>
 
 
او و اسحاق را، برکت دادیم و از فرزندانشان بعضی نیکوکار هستند و بعضی به آشکارا بر خود ستمکار
 
 
==114==
 
==114==
[[آیه 114 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|114|﴿١١٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ }}]]
+
و به راستی ما به موسی و هارون نعمت دادیم، (۱۱۴)<p></P>
 
 
ما به موسی و هارون نعمت دادیم
 
 
==115==
 
==115==
[[آیه 115 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|115|﴿١١٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ }}]]
+
و آن دو نفر و قومشان را از اندوه بزرگ نجات بخشیدیم، (۱۱۵)<p></P>
 
 
آن دو و مردمشان را از رنجی بزرگ نجات بخشیدیم
 
 
==116==
 
==116==
[[آیه 116 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|116|﴿١١٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ }}]]
+
و آنان را یاری دادیم در نتیجه پیروز شدند، (۱۱۶)<p></P>
 
 
آنان را یاری دادیم تا پیروز شدند
 
 
==117==
 
==117==
[[آیه 117 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|117|﴿١١٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ }}]]
+
و هر دو را کتاب بسیار روشنگر عطا کردیم، (۱۱۷)<p></P>
 
 
و کتابی روشنگرشان دادیم
 
 
==118==
 
==118==
[[آیه 118 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|118|﴿١١٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ }}]]
+
وبه راه راست هدایتشان نمودیم، (۱۱۸)<p></P>
 
 
و به راه راست هدایتشان کردیم
 
 
==119==
 
==119==
[[آیه 119 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|119|﴿١١٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ }}]]
+
و در میان آیندگان برای هر دو نفر نام نیک به جا گذاشتیم. (۱۱۹)<p></P>
 
 
و نام نیکشان را در نسلهای بعد باقی گذاشتیم
 
 
==120==
 
==120==
[[آیه 120 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|120|﴿١٢٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|سَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ }}]]
+
سلام بر موسی و هارون. (۱۲۰)<p></P>
 
 
سلام بر موسی و هارون،
 
 
==121==
 
==121==
[[آیه 121 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|121|﴿١٢١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ }}]]
+
ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۲۱)<p></P>
 
 
ما نیکوکاران را اینچنین پاداش می دهیم
 
 
==122==
 
==122==
[[آیه 122 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|122|﴿١٢٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ }}]]
+
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید هر دو از بندگان مؤمن ما بودند، (۱۲۲)<p></P>
 
 
آن دو از بندگان مؤمن ما بودند
 
 
==123==
 
==123==
[[آیه 123 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|123|﴿١٢٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنْ الْمُرْسَلِينَ }}]]
+
و بی‌تردید الیاس از پیامبران بود. (۱۲۳)<p></P>
 
 
و الیاس از پیامبران بود
 
 
==124==
 
==124==
[[آیه 124 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|124|﴿١٢٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ }}]]
+
[یاد کن] هنگامی را که به قومش گفت: آیا [از شرک وطغیان] نمی‌پرهیزید؟ (۱۲۴)<p></P>
 
 
به مردم خود گفت : آیا پروا نمی کنید ?
 
 
==125==
 
==125==
[[آیه 125 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|125|﴿١٢٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ }}]]
+
آیا بت «بعل» را می‌پرستید و بهترین آفرینندگان را رها می‌کنید؟! (۱۲۵)<p></P>
 
 
آیا بعل را به خدایی می خوانید، و آن بهترین آفرینندگان را وامی گذارید?
 
 
==126==
 
==126==
[[آیه 126 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|126|﴿١٢٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَاللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ }}]]
+
خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست. (۱۲۶)<p></P>
 
 
پروردگار شما و پروردگار نیاکانتان ، خدای یکتاست
 
 
==127==
 
==127==
[[آیه 127 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|127|﴿١٢٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ }}]]
+
پس او را انکار کردند، یقیناً آنان از احضار شدگان [در عذاب] خواهند بود، (۱۲۷)<p></P>
 
 
پس تکذیبش کردند و آنان از احضار شدگانند
 
 
==128==
 
==128==
[[آیه 128 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|128|﴿١٢٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ }}]]
+
جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،] (۱۲۸)<p></P>
 
 
مگر بندگان مخلص خدا،
 
 
==129==
 
==129==
[[آیه 129 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|129|﴿١٢٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ }}]]
+
و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم. (۱۲۹)<p></P>
 
 
و نام نیک او را در نسلهای بعد باقی گذاشتیم
 
 
==130==
 
==130==
[[آیه 130 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|130|﴿١٣٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ }}]]
+
سلام بر آل یاسین. (۱۳۰)<p></P>
 
 
سلام بر خاندان الیاس
 
 
==131==
 
==131==
[[آیه 131 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|131|﴿١٣١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ }}]]
+
ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۳۱)<p></P>
 
 
ما نیکوکاران را اینچنین پاداش می دهیم
 
 
==132==
 
==132==
[[آیه 132 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|132|﴿١٣٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ }}]]
+
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۱۳۲)<p></P>
 
 
او از بندگان مؤمن ما بود
 
 
==133==
 
==133==
[[آیه 133 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|133|﴿١٣٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ }}]]
+
و بی‌تردید لوط از پیامبران بود. (۱۳۳)<p></P>
 
 
و لوط از پپامبران بود
 
 
==134==
 
==134==
[[آیه 134 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|134|﴿١٣٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ }}]]
+
[یاد کن] هنگامی را که او و همه اهلش را نجات دادیم، (۱۳۴)<p></P>
 
 
او و همه کسانش را نجات دادیم
 
 
==135==
 
==135==
[[آیه 135 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|135|﴿١٣٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ }}]]
+
مگر پیرزنی را که در میان باقی ماندگان [در شهر] بود. (۱۳۵)<p></P>
 
 
مگر پیرزنی که با مردم شهر بماند
 
 
==136==
 
==136==
[[آیه 136 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|136|﴿١٣٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ }}]]
+
سپس دیگران را هلاک کردیم، (۱۳۶)<p></P>
 
 
سپس دیگران را هلاک کردیم
 
 
==137==
 
==137==
[[آیه 137 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|137|﴿١٣٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ }}]]
+
و شما همواره صبحگاهان [در مسیر سفرهایتان از کنار ویرانه‌‌‌‌‌های شهر] آنان گذر می‌کنید، (۱۳۷)<p></P>
 
 
شما بر آنها می گذرید، بامدادان ،
 
 
==138==
 
==138==
[[آیه 138 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|138|﴿١٣٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَبِاللَّيْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ }}]]
+
و نیز شبانگاهان، آیا تعقّل نمی‌کنید؟ (۱۳۸)<p></P>
 
 
و شامگاهان آیا تعقل نمی، کنید ?
 
 
==139==
 
==139==
[[آیه 139 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|139|﴿١٣٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ }}]]
+
و یونس از پیامبران بود. (۱۳۹)<p></P>
 
 
و یونس از پیامبران بود
 
 
==140==
 
==140==
[[آیه 140 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|140|﴿١٤٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ }}]]
+
[یاد کن] هنگامی را که به سوی آن کشتی پر [از جمعیت و بار] گریخت، (۱۴۰)<p></P>
 
 
چون به آن کشتی پر از مردم گریخت ،
 
 
==141==
 
==141==
[[آیه 141 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|141|﴿١٤١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنْ الْمُدْحَضِينَ }}]]
+
و با سرنشینان کشتی قرعه انداخت [و قرعه به نامش افتاد] و از مغلوب شدگان شد [و او را به دریا انداختند.] (۱۴۱)<p></P>
 
 
قرعه زدند و او در قرعه مغلوب شد
 
 
==142==
 
==142==
[[آیه 142 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|142|﴿١٤٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ }}]]
+
پس آن ماهی بزرگ او را بلعید، در حالی که سزاوار سرزنش بود. (۱۴۲)<p></P>
 
 
ماهی ببلعیدش و او در خور سرزنش بود
 
 
==143==
 
==143==
[[آیه 143 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|143|﴿١٤٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِينَ }}]]
+
[و در شکم ماهی به تسبیح خدا مشغول شد که] اگر او از تسبیح کنندگان نبود، (۱۴۳)<p></P>
 
 
پس اگر نه از تسبیح گویان می بود،
 
 
==144==
 
==144==
[[آیه 144 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|144|﴿١٤٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ }}]]
+
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید تا روزی که مردم برانگیخته می‌شوند در شکم ماهی می‌ماند. (۱۴۴)<p></P>
 
 
تا روز قیامت در شکم ماهی می ماند
 
 
==145==
 
==145==
[[آیه 145 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|145|﴿١٤٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاء وَهُوَ سَقِيمٌ }}]]
+
پس او را در حالی که بیمار بود به زمینی خشک و بی‌گیاه افکندیم. (۱۴۵)<p></P>
 
 
پس او را که بیمار بود به خشکی افکندیم ،
 
 
==146==
 
==146==
[[آیه 146 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|146|﴿١٤٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ }}]]
+
و بر او گیاهی از نوعی کدو رویاندیم، (۱۴۶)<p></P>
 
 
و بر فراز سرش بوته کدویی رویانیدیم
 
 
==147==
 
==147==
[[آیه 147 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|147|﴿١٤٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ }}]]
+
و او را به سوی [قومی] یکصد هزار نفر [ی] یا بیشتر فرستادیم. (۱۴۷)<p></P>
 
 
و او را به رسالت بر صد هزار، کس و بیشتر فرستادیم
 
 
==148==
 
==148==
[[آیه 148 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|148|﴿١٤٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ }}]]
+
پس ایمان آوردند در نتیجه آنان را تا پایان عمرشان [از نعمت‌‌‌‌‌ها  و مواهب خود] بهره مند کردیم. (۱۴۸)<p></P>
 
 
آنها ایمان آوردند و تا زنده بودند، برخورداریشان دادیم
 
 
==149==
 
==149==
[[آیه 149 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|149|﴿١٤٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ }}]]
+
[مشرکان سبک مغز می‌گویند: فرشتگان، دختران خدایند] پس از آنان بپرس که آیا دختران برای پروردگار تو هستند و پسران برای ایشان؟! (۱۴۹)<p></P>
 
 
از ایشان بپرس : آیا دختران از آن پروردگار تو باشند و پسران از آن ایشان ?
 
 
==150==
 
==150==
[[آیه 150 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|150|﴿١٥٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ }}]]
+
یا اینکه ما فرشتگان را دختر آفریدیم و آنان شاهد بودند؟! (۱۵۰)<p></P>
 
 
آیا وقتی که ما ملائکه را زن می آفریدیم آنها می دیدند ?
 
 
==151==
 
==151==
[[آیه 151 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|151|﴿١٥١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ }}]]
+
آگاه باش! که آنان از بافته‌‌‌‌‌های دروغ خود می‌گویند (۱۵۱)<p></P>
 
 
آگاه باش که از دروغگوییشان است که می گویند:
 
 
==152==
 
==152==
[[آیه 152 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|152|﴿١٥٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ }}]]
+
که خدا فرزند آورده! و بی‌تردید آنان دروغگویند. (۱۵۲)<p></P>
 
 
خدا صاحب فرزند است دروغ می گویند
 
 
==153==
 
==153==
[[آیه 153 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|153|﴿١٥٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ }}]]
+
آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟ (۱۵۳)<p></P>
 
 
آیا خدا دختران را بر پسران برتری داد ?
 
 
==154==
 
==154==
[[آیه 154 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|154|﴿١٥٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ }}]]
+
شما را چه شده، چگونه حکم می‌کنید؟ (۱۵۴)<p></P>
 
 
شما را چه می شود ? چگونه قضاوت می کنید ?
 
 
==155==
 
==155==
[[آیه 155 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|155|﴿١٥٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَفَلَا تَذَكَّرُونَ }}]]
+
پس آیا متذکّر [حقایق] نمی‌شوید؟ (۱۵۵)<p></P>
 
 
آیا نمی اندیشید ?،
 
 
==156==
 
==156==
[[آیه 156 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|156|﴿١٥٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ }}]]
+
یا شما [بر این ادعای خود] دلیل روشنی دارید؟ (۱۵۶)<p></P>
 
 
یا بر ادعای خود دلیل روشنی دارید ?
 
 
==157==
 
==157==
[[آیه 157 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|157|﴿١٥٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ }}]]
+
پس اگر راستگویید، کتابتان را [که این سخنان را با تکیه بر آن می‌گویید، به میان] آورید. (۱۵۷)<p></P>
 
 
اگر راست می گویید کتابتان را بیاورید
 
 
==158==
 
==158==
[[آیه 158 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|158|﴿١٥٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ }}]]
+
میان خدا و جن، نسب و خویشی قرار دادند، در صورتی که جنیان به خوبی می‌دانند که [روز قیامت برای حساب و پاداش] احضار خواهند شد. (۱۵۸)<p></P>
 
 
میان خدا و جنیان خویشاوندی قائل شدند و جنیان می دانند که احضار شدگان به آتشند
 
 
==159==
 
==159==
[[آیه 159 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|159|﴿١٥٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ }}]]
+
خدا از آنچه او را به آن توصیف می‌کنند، منزّه است. (۱۵۹)<p></P>
 
 
از آن وصف که می آورند خدا منزه است
 
 
==160==
 
==160==
[[آیه 160 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|160|﴿١٦٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ }}]]
+
مگر بندگان خالص شده خدا [که او را به آنچه توصیف می‌کنند شایسته مقام قدس اوست.] (۱۶۰)<p></P>
 
 
مگر بندگان مخلص خدا
 
 
==161==
 
==161==
[[آیه 161 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|161|﴿١٦١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ }}]]
+
و بی‌تردید شما و آنچه را می‌پرستید، (۱۶۱)<p></P>
 
 
شما و بتانی که می پرستید،
 
 
==162==
 
==162==
[[آیه 162 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|162|﴿١٦٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ }}]]
+
نمی توانید [مردم را] بر ضد خدا گمراه کنید. (۱۶۲)<p></P>
 
 
نتوانستید مفتون بتان کنید،
 
 
==163==
 
==163==
[[آیه 163 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|163|﴿١٦٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ }}]]
+
مگر کسانی را که [به اختیار خود به خاطر پذیرفتن وسوسه و اغواگری شما] به دوزخ درآیند، (۱۶۳)<p></P>
 
 
مگر آن کس را که راهی جهنم باشد
 
 
==164==
 
==164==
[[آیه 164 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|164|﴿١٦٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ }}]]
+
و هیچ یک از ما فرشتگان نیست مگر اینکه برای او مقامی معین است. (۱۶۴)<p></P>
 
 
و هیچ کس از ما نیست مگر آنکه جایی معین دارد
 
 
==165==
 
==165==
[[آیه 165 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|165|﴿١٦٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ }}]]
+
و همانا ما [برای اجرای فرمان خدا] صف بستگانیم. (۱۶۵)<p></P>
 
 
هر آینه ما صف، زدگانیم
 
 
==166==
 
==166==
[[آیه 166 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|166|﴿١٦٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ }}]]
+
و ما خود تسبیح کنندگانیم. (۱۶۶)<p></P>
 
 
و هر آینه ما تسبیح گویندگانیم
 
 
==167==
 
==167==
[[آیه 167 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|167|﴿١٦٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ }}]]
+
و مشرکان [پیش از بعثت پیامبر] قاطعانه می‌گفتند: (۱۶۷)<p></P>
 
 
اگر چه می گویند:
 
 
==168==
 
==168==
[[آیه 168 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|168|﴿١٦٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنْ الْأَوَّلِينَ }}]]
+
اگر نزد ما کتابی چون کتاب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های‎ آسمانی پیامبران پیشین بود، (۱۶۸)<p></P>
 
 
اگر از پیشینیان نزد ما کتابی مانده بود،
 
 
==169==
 
==169==
[[آیه 169 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|169|﴿١٦٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ }}]]
+
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید از بندگان خالص شده خدا می‌شدیم. (۱۶۹)<p></P>
 
 
ما از بندگان مخلص خدا می بودیم
 
 
==170==
 
==170==
[[آیه 170 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|170|﴿١٧٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ }}]]
+
ولی [هنگامی که قرآن را برای هدایت آنان نازل کردیم] به آن کافر شدند و به زودی [و زر و وبال کفرشان را] خواهند دانست. (۱۷۰)<p></P>
 
 
آنها به آن کتاب کافر شدند، و زودا که خواهند فهمید
 
 
==171==
 
==171==
[[آیه 171 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|171|﴿١٧١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ }}]]
+
و وعده قطعی ما درباره بندگان به رسالت فرستاده شده، از پیش محقق و ثابت گشته است، (۱۷۱)<p></P>
 
 
ما در باره بندگانمان که به رسالت می فرستیم از پیش تصمیم گرفته ایم ،
 
 
==172==
 
==172==
[[آیه 172 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|172|﴿١٧٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ }}]]
+
که بی‌تردید آنان [در همه زمینه‌‌‌‌‌ها ] یاری شدگانند، (۱۷۲)<p></P>
 
 
که هر آینه آنان خود پیروزند
 
 
==173==
 
==173==
[[آیه 173 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|173|﴿١٧٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ }}]]
+
و مسلماً سپاه ما پیروزند. (۱۷۳)<p></P>
 
 
و لشکر ما خود غالبند
 
 
==174==
 
==174==
[[آیه 174 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|174|﴿١٧٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ }}]]
+
پس تا مدتی از آنان روی بگردان. (۱۷۴)<p></P>
 
 
پس تا مدتی از آنها روی بگردان
 
 
==175==
 
==175==
[[آیه 175 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|175|﴿١٧٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ }}]]
+
و آنان را بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید. (۱۷۵)<p></P>
 
 
عاقبتشان را ببین ، آنها نیز خواهند دید
 
 
==176==
 
==176==
[[آیه 176 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|176|﴿١٧٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ }}]]
+
آیا شتاب در آمدن عذاب ما را می‌خواهند؟! (۱۷۶)<p></P>
 
 
آیا عذاب ما را به شتاب، می طلبند ?
 
 
==177==
 
==177==
[[آیه 177 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|177|﴿١٧٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ }}]]
+
پس هنگامی که [عذاب ما] به آستانه خانه‌‌‌‌‌هایشان نازل شود، بیم‌شدگان روزگار بدی خواهند داشت، (۱۷۷)<p></P>
 
 
چون عذاب به ساحتشان فراز آید، این بیم داده شدگان چه بامداد بدی خواهند داشت
 
 
==178==
 
==178==
[[آیه 178 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|178|﴿١٧٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ }}]]
+
و تا مدتی از آنان روی بگردان، (۱۷۸)<p></P>
 
 
از آنها تا چندی روی بگردان
 
 
==179==
 
==179==
[[آیه 179 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|179|﴿١٧٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ }}]]
+
و [آنان را] بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید. (۱۷۹)<p></P>
 
 
پس عاقبتشان را ببین ، آنها نیز خواهند دید
 
 
==180==
 
==180==
[[آیه 180 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|180|﴿١٨٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ }}]]
+
پروردگارت که دارای عزت است از آنچه او را به آن توصیف می‌کنند، منزّه است. (۱۸۰)<p></P>
 
 
منزه است پروردگار تو آن پروردگار پیروزمند از هر چه به وصف او می گویند
 
 
==181==
 
==181==
[[آیه 181 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|181|﴿١٨١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ }}]]
+
و سلام بر پیامبران (۱۸۱)<p></P>
 
 
سلام بر پیامبران ،
 
 
==182==
 
==182==
[[آیه 182 سوره صافات|
+
{{متن قرآن/در سوره|صافات|37|182|﴿١٨٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ }}]]
+
و همه ستایش‌‌‌‌‌ها  ویژه خداست که پروردگار جهانیان است. (۱۸۲)<p></P>
 
+
{{فهرست متن سوره‌‌‌‌‌های قرآن
و حمد از آن پروردگار جهانیان است
+
|سوره=۳۷.[[سوره صافات/متن و ترجمه|الصافات]]
 
+
|قبلی=۳۶.[[سوره یس/متن و ترجمه|يس]]
 +
|بعدی=۳۸.[[سوره ص/متن و ترجمه|ص]]
 +
}}
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۷


Quran1.jpg
درباره سوره صافات (37)
آیات سوره صافات
فهرست قرآن
پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)


دانلود پی دی اف


دانلود پاورپوینت

سورة صافات
(ترجمه حسین انصاریان)

برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَالصَّافَّاتِ صَفًّا﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

سوگند به صف بستگان [مانند فرشتگان، نمازگزاران و جهادگران] که صفی [منظم و استوار] بسته‌اند، (۱)

2

فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا ﴿٢﴾

و به بازدارندگان که [انسان را از گناهان] به شدت باز می‌دارند، (۲)

3

فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا ﴿٣﴾

و به تلاوت کنندگان وحی، (۳)

4

إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ ﴿٤﴾

که بی‌تردید معبود شما یگانه است، (۴)

5

رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ ﴿٥﴾

پروردگار آسمان‌‌‌‌‌ها وزمین وآنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرق‌‌‌‌‌ها (۵)

6

إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ ﴿٦﴾

همانا ما آسمان دنیا را به زیور ستارگان آراستیم، (۶)

7

وَحِفْظًا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ مَارِدٍ ﴿٧﴾

و آن را از هر شیطان سرکشی حفظ کردیم، (۷)

8

لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ ﴿٨﴾

آنان نمی‌توانند به سخنان فرشتگان بسیار مکرم و شریف گوش فرا دهند، و [هرگاه به گوش دادن برخیزند] از هر سو [شهاب] به سویشان پرتاب می‌شود، (۸)

9

دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ ﴿٩﴾

تا با خفت وخواری رانده شوند، وبرای آنان عذابی همیشگی است، (۹)

10

إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ﴿١٠﴾

مگر آنکه شیطانی خبری را [دزدانه و] با سرعت برباید [و فرار کند] که در این صورت گلوله‌‌‌ای آتشین و شکافنده او را دنبال می‌کند. (۱۰)

11

فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ طِينٍ لَازِبٍ ﴿١١﴾

پس از منکران معاد بپرس: آیا آفرینش آنان سخت تر و دشوارتر است یا آنچه [مانند فرشتگان، آسمان‌‌‌‌‌ها ، زمین، کوه‌‌‌‌‌ها و...] آفریده‌‌ایم؟ [به یقین آفرینش آنان کاری ناچیز است چون] ما آنان را از گِلی چسبنده آفریده‌‌ایم، (۱۱)

12

بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ ﴿١٢﴾

بلکه [تو از انکارشان] تعجب می‌کنی و آنان مسخره می‌کنند، (۱۲)

13

وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ ﴿١٣﴾

و هنگامی که به آنان تذکر، می‌دهند متذکّر نمی‌شوند؛ (۱۳)

14

وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ ﴿١٤﴾

و چون معجزه‌‌‌ای را می‌بینند به شدت مسخره می‌کنند [و دیگران را هم به مسخره وا می‌دارند،] (۱۴)

15

وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ ﴿١٥﴾

و می‌گویند: این جز جادویی آشکار نیست. (۱۵)

16

أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿١٦﴾

[می گویند:] آیا زمانی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، حتماً برانگیخته می‌شویم؟ (۱۶)

17

أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿١٧﴾

و آیا پدران پیشین ما [هم برانگیخته می‌شوند؟] (۱۷)

18

قُلْ نَعَمْ وَأَنْتُمْ دَاخِرُونَ ﴿١٨﴾

بگو: آری، [برانگیخته می‌شوید] در حالی که خوار و ناچیز هستید. (۱۸)

19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنْظُرُونَ ﴿١٩﴾

جز این نیست که آن یک فریاد عظیم است که [وقتی واقع شود] ناگاه [همه زنده می‌شوند و حیرت زده منظره قیامت را] می‌نگرند، (۱۹)

20

وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿٢٠﴾

و می‌گویند: ای وای بر ما! این روز جزاست! (۲۰)

21

هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿٢١﴾

[آری] این همان روز جدایی [میان حق و باطل] است که همواره آن را انکار می‌کردید. (۲۱)

22

احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٢٢﴾

[آن گاه ندا رسد:] ستمکاران و هم ردیفان آنان و معبودهایی را که همواره به جای خدا می‌پرستیدند، گردآورید. (۲۲)

23

مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ ﴿٢٣﴾

پس همه را به سوی راه دوزخ راهنمایی کنید. (۲۳)

24

وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ ﴿٢٤﴾

آنان را نگه دارید که حتماً مورد بازپرسی قرار می‌گیرند. (۲۴)

25

مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿٢٥﴾

[به آنان گویند:] شما را چه شده که یکدیگر را [برای رهایی از عذاب] یاری نمی‌دهید؟ (۲۵)

26

بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿٢٦﴾

[نه اینکه نمی‌توانند یکدیگر را یاری دهند] بلکه آنان امروز فروتنانه تسلیم [قدرت حق] هستند، (۲۶)

27

وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿٢٧﴾

به یکدیگر رو کرده از هم می‌پرسند: [این چه وضعی است؟] (۲۷)

28

قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ ﴿٢٨﴾

[پس پیروان گمراه به پیشوایان گمراه کننده] می‌گویند: همانا شما از راه خیرخواهی به سوی ما می‌آمدید، [ولی کارتان جز فریب و نیرنگ نبود!] (۲۸)

29

قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿٢٩﴾

می گویند: [ما را تقصیری نیست] بلکه خود شما اهل ایمان نبودید، (۲۹)

30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ ﴿٣٠﴾

و ما را بر شما هیچ تسلطی نبود، بلکه شما مردمی طغیان گر و سرکش بودید. (۳۰)

31

فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ ﴿٣١﴾

اکنون فرمان عذاب پروردگارمان بر ما محقق و ثابت شد که همه ما چشندگان عذاب خواهیم بود. (۳۱)

32

فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ ﴿٣٢﴾

[سبک مغزی و تعصّب شما زمینه گمراهی شما شد] پس ما شما را گمراه کردیم؛ زیرا خودمان گمراه بودیم، (۳۲)

33

فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿٣٣﴾

پس بی‌تردید همه آنان در آن روز در عذاب شریک‌اند، (۳۳)

34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ﴿٣٤﴾

ما با مجرمان این گونه رفتار می‌کنیم؛ (۳۴)

35

إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ ﴿٣٥﴾

زیرا آنان چنین بودند که هر زمان به آنان می‌گفتند: معبودی جز خدا نیست، تکبّر می‌کردند، (۳۵)

36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ ﴿٣٦﴾

و [همواره] می‌گفتند: آیا باید به خاطر شاعری دیوانه معبودان خود را رها کنیم؟! (۳۶)

37

بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ ﴿٣٧﴾

[چنین نیست که می‌پندارید] بلکه او حق را آورده و پیامبران را تصدیق کرده است. (۳۷)

38

إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ ﴿٣٨﴾

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید شما [کوردلان] عذاب دردناک را خواهید چشید، (۳۸)

39

وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٣٩﴾

و جز آنچه که همواره انجام می‌دادید، پاداش داده نمی‌شوید، (۳۹)

40

إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿٤٠﴾

جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،] (۴۰)

41

أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ ﴿٤١﴾

برای آنان رزق و روزی معین و ویژه‌‌‌ای است، (۴۱)

42

فَوَاكِهُ ۖ وَهُمْ مُكْرَمُونَ ﴿٤٢﴾

میوه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی [گوناگون] در حالی که مورد اکرام خواهند بود، (۴۲)

43

فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿٤٣﴾

در بهشت‌‌های پر نعمت، (۴۳)

44

عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ ﴿٤٤﴾

در حالی که بر تخت‌‌‌‌‌هایی روبه روی یکدیگر [تکیه زده‌اند،] (۴۴)

45

يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ ﴿٤٥﴾

جامی از نوشیدنی زلال و پاک گرداگردشان می‌گردانند، (۴۵)

46

بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ ﴿٤٦﴾

[نوشیدنی] سپید [و درخشنده] و لذت بخش برای نوشندگان، (۴۶)

47

لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ ﴿٤٧﴾

نه در آن مایه فساد [جسم و عقل] است، و نه از آن مست و بیهوش می‌شوند، (۴۷)

48

وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ ﴿٤٨﴾

و در کنارشان زنانی هستند که فقط به شوهرانشان عشق می‌ورزند. (۴۸)

49

كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ ﴿٤٩﴾

گویا آنان [از سپیدی] تخم شترمرغی هستند که [زیر پر و بال] پوشیده شده‌اند [و هرگز دست کسی به آنان نرسیده است.] (۴۹)

50

فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿٥٠﴾

پس برخی از آنان به برخی دیگر رو کرده از [حال] یکدیگر می‌پرسند. (۵۰)

51

قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ ﴿٥١﴾

گوینده‌‌‌ای از آنان می‌گوید: همانا من [در دنیا] هم‌نشینی داشتم. (۵۱)

52

يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ ﴿٥٢﴾

[که همواره از روی تعجب به من] می‌گفت: آیا تو از باور دارندگان [رستاخیز و زنده شدن مردگان] هستی؟ (۵۲)

53

أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ ﴿٥٣﴾

آیا زمانی که ما مردیم و خاک استخوان شدیم، حتماً [زنده می‌شویم و] پاداشمان می‌دهند؟ (۵۳)

54

قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ ﴿٥٤﴾

[سپس به دوستان بهشتی خود] می‌گوید: آیا شما با من به دوزخ سر می‌کشید [تا از هم‌نشینم خبری بگیرید که در کجا و در چه حالی است؟] (۵۴)

55

فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ ﴿٥٥﴾

پس خود او به دوزخ سر می‌کشد و هم‌نشینش را وسط دوزخ می‌بیند. (۵۵)

56

قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ ﴿٥٦﴾

[به او] می‌گوید: به خدا سوگند نزدیک بود، مرا به هلاکت بیندازی. (۵۶)

57

وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ ﴿٥٧﴾

و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان [در دوزخ] بودم. (۵۷)

58

أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ﴿٥٨﴾

[آن گاه به دوستان بهشتی خود می‌گوید:] آیا ما [برای همیشه در بهشتیم و] هرگز نمی‌میریم؟ (۵۸)

59

إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿٥٩﴾

[و] جز همان مرگ نخستین [که در دنیا سراغمان آمد مرگی دیگر به سراغمان نخواهد آمد] و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصی از سوی خدا به ما شده است!] (۵۹)

60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٦٠﴾

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید این همان کامیابی بزرگ است. (۶۰)

61

لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ ﴿٦١﴾

پس باید برای چنین پاداشی عمل کنندگان عمل کنند. (۶۱)

62

أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ ﴿٦٢﴾

آیا این [بهشت جاودان پر نعمت] برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقّوم؟ (۶۲)

63

إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِينَ ﴿٦٣﴾

ما آن را برای ستمکاران مایه شکنجه و عذاب قرار داده‌‌ایم. (۶۳)

64

إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ ﴿٦٤﴾

آن درختی است که در قعر دوزخ می‌روید، (۶۴)

65

طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ ﴿٦٥﴾

شکوفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها‎‎یش ‎مانند سرهای شیاطین [بسیار بدنما و زشت] است. (۶۵)

66

فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٦٦﴾

پس این منکران لجوج حتماً از آن می‌خورند و شکم‌‌‌‌‌ها را از آن پر می‌کنند. (۶۶)

67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِيمٍ ﴿٦٧﴾

آن گاه به ناچار روی آن [به عنوان نوشیدنی] مخلوطی از آب بسیار داغ و متعفّن برای آنان خواهد بود! (۶۷)

68

ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ ﴿٦٨﴾

سپس بازگشتشان حتماً به سوی دوزخ است. (۶۸)

69

إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ ﴿٦٩﴾

[سزاوار بودنشان در قیامت به این همه عذاب به سبب این است که] آنان پدرانشان را گمراه یافتند، (۶۹)

70

فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ ﴿٧٠﴾

و [با اینکه می‌دانستند گمراهند بدون اندیشه و تأمل] عجولانه از پی آنان می‌رفتند! (۷۰)

71

وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٧١﴾

و به راستی پیش از اینان بیشتر پیشینیان گمراه شدند، (۷۱)

72

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ ﴿٧٢﴾

و بی‌تردید ما در میان آنان بیم‌دهندگانی فرستادیم. (۷۲)

73

فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ ﴿٧٣﴾

پس با تأمل بنگر سرانجام بیم داده شدگان چگونه بود؟ (۷۳)

74

إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿٧٤﴾

[همه هلاک شدند] جز بندگان خالص شده خدا، (۷۴)

75

وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ ﴿٧٥﴾

و نوح ما را ندا کرد [و ما ندایش را اجابت کردیم] پس ما به راستی نیکو اجابت کننده‌‌‌ای هستیم، (۷۵)

76

وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ ﴿٧٦﴾

و او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجادت دادیم. (۷۶)

77

وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ ﴿٧٧﴾

و تنها ذریه او را [در زمین] باقی گذاشتیم، (۷۷)

78

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ ﴿٧٨﴾

و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم؛ (۷۸)

79

سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ ﴿٧٩﴾

سلام بر نوح در میان جهانیان. (۷۹)

80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٠﴾

به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۸۰)

81

إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ﴿٨١﴾

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۸۱)

82

ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ ﴿٨٢﴾

سپس دیگران را غرق کردیم؛ (۸۲)

83

وَإِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ ﴿٨٣﴾

و به راستی ابراهیم از پیروان نوح بود، (۸۳)

84

إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ ﴿٨٤﴾

هنگامی که با دلی پاک به سوی پروردگارش آمد. (۸۴)

85

إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ ﴿٨٥﴾

[یاد کن] هنگامی را که به پدر و قومش گفت: چیست آنچه می‌پرستید؟ (۸۵)

86

أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ ﴿٨٦﴾

آیا به جای خدا معبودان دروغین را می‌خواهید. (۸۶)

87

فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٨٧﴾

پس گمانتان به پروردگار جهانیان چیست؟ [که غیر او را می‌پرستید،] (۸۷)

88

فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ ﴿٨٨﴾

[چون از او دعوت کردند که شبانه به مراسم عیدشان برود] نگاهی به ستارگان انداخت، (۸۸)

89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ ﴿٨٩﴾

و گفت: به راستی من بیمارم. (۸۹)

90

فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ ﴿٩٠﴾

پس پشت کنان از او روی گرداندند. (۹۰)

91

فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿٩١﴾

او هم مخفیانه به سوی بت‌‌‌‌‌هایشان رفت و [از روی ریشخند] گفت: آیا غذا نمی‌خورید؟ (۹۱)

92

مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُونَ ﴿٩٢﴾

شما را چه شده که سخن نمی‌گویید؟ (۹۲)

93

فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ ﴿٩٣﴾

پس [به آنها روی آورد و] با دست راست ضربه‌‌‌ای کاری بر آنها کوبید [و خردشان کرد.] (۹۳)

94

فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ ﴿٩٤﴾

مردم با شتاب به سوی او آمدند. (۹۴)

95

قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿٩٥﴾

[به آنان] گفت: آیا آنچه را [با دست خود] می‌تراشید، می‌پرستید؟! (۹۵)

96

وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾

در حالی که خدا شما را و آنچه را می‌سازید، آفریده است. (۹۶)

97

قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ ﴿٩٧﴾

گفتند: برای او بنایی بسازید [که گنجایش آتش فراوانی داشته باشد] پس او را در آتش شعله‌ور بیندازید. (۹۷)

98

فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ ﴿٩٨﴾

پس خواستند به او نیرنگی زنند، ولی ما آنان را پست و شکست خورده کردیم. (۹۸)

99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ ﴿٩٩﴾

و [وقتی از این مهلکه جان سالم به در برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می‌روم، و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد کرد. (۹۹)

100

رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿١٠٠﴾

پروردگارا! مرا فرزندی که از صالحان باشد عطا کن. (۱۰۰)

101

فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ ﴿١٠١﴾

پس ما او را به پسری بردبار مژده دادیم. (۱۰۱)

102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ ﴿١٠٢﴾

هنگامی که با او به [مقام] سعی رسید، گفت: پسرکم! همانا من در خواب می‌بینم که تو را ذبح می‌کنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌‌‌ای انجام ده اگر خدا بخواهد مرا از شکیبایان خواهی یافت. (۱۰۲)

103

فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ ﴿١٠٣﴾

پس هنگامی که آن دو تسلیم [خواسته خدا] شدند و ابراهیم، جبین او را به زمین نهاد [تا ذبحش کند] (۱۰۳)

104

وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ ﴿١٠٤﴾

و او را ندا دادیم که‌‌‌ای ابراهیم! (۱۰۴)

105

قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿١٠٥﴾

خوابت را تحقق دادی [و فرمان پروردگارت را اجرا کردی]، به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم [که نیّت پاک و خالصشان را به جای عمل می‌پذیریم.] (۱۰۵)

106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ ﴿١٠٦﴾

به یقین این همان آزمایش روشن بود. (۱۰۶)

107

وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ ﴿١٠٧﴾

و ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم، (۱۰۷)

108

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ ﴿١٠٨﴾

و در میان آیندگان برای او [نام نیک] به جا گذاشتیم. (۱۰۸)

109

سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ ﴿١٠٩﴾

سلام بر ابراهیم. (۱۰۹)

110

كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿١١٠﴾

[ما] نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۱۰)

111

إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١١﴾

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید او از بندگان مؤمن ما بود، (۱۱۱)

112

وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿١١٢﴾

و ما او را به اسحاق که پیامبری از شایستگان بود مژده دادیم، (۱۱۲)

113

وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِينٌ ﴿١١٣﴾

و بر او و بر اسحاق برکت دادیم، و از دودمان آن دو برخی نیکوکارند و برخی آشکارا ستمکار بر خویشند، (۱۱۳)

114

وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ ﴿١١٤﴾

و به راستی ما به موسی و هارون نعمت دادیم، (۱۱۴)

115

وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ ﴿١١٥﴾

و آن دو نفر و قومشان را از اندوه بزرگ نجات بخشیدیم، (۱۱۵)

116

وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ ﴿١١٦﴾

و آنان را یاری دادیم در نتیجه پیروز شدند، (۱۱۶)

117

وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ ﴿١١٧﴾

و هر دو را کتاب بسیار روشنگر عطا کردیم، (۱۱۷)

118

وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ ﴿١١٨﴾

وبه راه راست هدایتشان نمودیم، (۱۱۸)

119

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ ﴿١١٩﴾

و در میان آیندگان برای هر دو نفر نام نیک به جا گذاشتیم. (۱۱۹)

120

سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ ﴿١٢٠﴾

سلام بر موسی و هارون. (۱۲۰)

121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿١٢١﴾

ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۲۱)

122

إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٢٢﴾

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید هر دو از بندگان مؤمن ما بودند، (۱۲۲)

123

وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿١٢٣﴾

و بی‌تردید الیاس از پیامبران بود. (۱۲۳)

124

إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٢٤﴾

[یاد کن] هنگامی را که به قومش گفت: آیا [از شرک وطغیان] نمی‌پرهیزید؟ (۱۲۴)

125

أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ ﴿١٢٥﴾

آیا بت «بعل» را می‌پرستید و بهترین آفرینندگان را رها می‌کنید؟! (۱۲۵)

126

اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿١٢٦﴾

خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست. (۱۲۶)

127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٢٧﴾

پس او را انکار کردند، یقیناً آنان از احضار شدگان [در عذاب] خواهند بود، (۱۲۷)

128

إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿١٢٨﴾

جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،] (۱۲۸)

129

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ ﴿١٢٩﴾

و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم. (۱۲۹)

130

سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ ﴿١٣٠﴾

سلام بر آل یاسین. (۱۳۰)

131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿١٣١﴾

ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۳۱)

132

إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٣٢﴾

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۱۳۲)

133

وَإِنَّ لُوطًا لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿١٣٣﴾

و بی‌تردید لوط از پیامبران بود. (۱۳۳)

134

إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ ﴿١٣٤﴾

[یاد کن] هنگامی را که او و همه اهلش را نجات دادیم، (۱۳۴)

135

إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ ﴿١٣٥﴾

مگر پیرزنی را که در میان باقی ماندگان [در شهر] بود. (۱۳۵)

136

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ ﴿١٣٦﴾

سپس دیگران را هلاک کردیم، (۱۳۶)

137

وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ ﴿١٣٧﴾

و شما همواره صبحگاهان [در مسیر سفرهایتان از کنار ویرانه‌‌‌‌‌های شهر] آنان گذر می‌کنید، (۱۳۷)

138

وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿١٣٨﴾

و نیز شبانگاهان، آیا تعقّل نمی‌کنید؟ (۱۳۸)

139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿١٣٩﴾

و یونس از پیامبران بود. (۱۳۹)

140

إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ﴿١٤٠﴾

[یاد کن] هنگامی را که به سوی آن کشتی پر [از جمعیت و بار] گریخت، (۱۴۰)

141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ ﴿١٤١﴾

و با سرنشینان کشتی قرعه انداخت [و قرعه به نامش افتاد] و از مغلوب شدگان شد [و او را به دریا انداختند.] (۱۴۱)

142

فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ ﴿١٤٢﴾

پس آن ماهی بزرگ او را بلعید، در حالی که سزاوار سرزنش بود. (۱۴۲)

143

فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ ﴿١٤٣﴾

[و در شکم ماهی به تسبیح خدا مشغول شد که] اگر او از تسبیح کنندگان نبود، (۱۴۳)

144

لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿١٤٤﴾

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید تا روزی که مردم برانگیخته می‌شوند در شکم ماهی می‌ماند. (۱۴۴)

145

فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ ﴿١٤٥﴾

پس او را در حالی که بیمار بود به زمینی خشک و بی‌گیاه افکندیم. (۱۴۵)

146

وَأَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ ﴿١٤٦﴾

و بر او گیاهی از نوعی کدو رویاندیم، (۱۴۶)

147

وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ ﴿١٤٧﴾

و او را به سوی [قومی] یکصد هزار نفر [ی] یا بیشتر فرستادیم. (۱۴۷)

148

فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ ﴿١٤٨﴾

پس ایمان آوردند در نتیجه آنان را تا پایان عمرشان [از نعمت‌‌‌‌‌ها و مواهب خود] بهره مند کردیم. (۱۴۸)

149

فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ ﴿١٤٩﴾

[مشرکان سبک مغز می‌گویند: فرشتگان، دختران خدایند] پس از آنان بپرس که آیا دختران برای پروردگار تو هستند و پسران برای ایشان؟! (۱۴۹)

150

أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ ﴿١٥٠﴾

یا اینکه ما فرشتگان را دختر آفریدیم و آنان شاهد بودند؟! (۱۵۰)

151

أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ ﴿١٥١﴾

آگاه باش! که آنان از بافته‌‌‌‌‌های دروغ خود می‌گویند (۱۵۱)

152

وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿١٥٢﴾

که خدا فرزند آورده! و بی‌تردید آنان دروغگویند. (۱۵۲)

153

أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ ﴿١٥٣﴾

آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟ (۱۵۳)

154

مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿١٥٤﴾

شما را چه شده، چگونه حکم می‌کنید؟ (۱۵۴)

155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿١٥٥﴾

پس آیا متذکّر [حقایق] نمی‌شوید؟ (۱۵۵)

156

أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ ﴿١٥٦﴾

یا شما [بر این ادعای خود] دلیل روشنی دارید؟ (۱۵۶)

157

فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿١٥٧﴾

پس اگر راستگویید، کتابتان را [که این سخنان را با تکیه بر آن می‌گویید، به میان] آورید. (۱۵۷)

158

وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٥٨﴾

میان خدا و جن، نسب و خویشی قرار دادند، در صورتی که جنیان به خوبی می‌دانند که [روز قیامت برای حساب و پاداش] احضار خواهند شد. (۱۵۸)

159

سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٥٩﴾

خدا از آنچه او را به آن توصیف می‌کنند، منزّه است. (۱۵۹)

160

إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٠﴾

مگر بندگان خالص شده خدا [که او را به آنچه توصیف می‌کنند شایسته مقام قدس اوست.] (۱۶۰)

161

فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ ﴿١٦١﴾

و بی‌تردید شما و آنچه را می‌پرستید، (۱۶۱)

162

مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ ﴿١٦٢﴾

نمی توانید [مردم را] بر ضد خدا گمراه کنید. (۱۶۲)

163

إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ ﴿١٦٣﴾

مگر کسانی را که [به اختیار خود به خاطر پذیرفتن وسوسه و اغواگری شما] به دوزخ درآیند، (۱۶۳)

164

وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ ﴿١٦٤﴾

و هیچ یک از ما فرشتگان نیست مگر اینکه برای او مقامی معین است. (۱۶۴)

165

وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ ﴿١٦٥﴾

و همانا ما [برای اجرای فرمان خدا] صف بستگانیم. (۱۶۵)

166

وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ ﴿١٦٦﴾

و ما خود تسبیح کنندگانیم. (۱۶۶)

167

وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ ﴿١٦٧﴾

و مشرکان [پیش از بعثت پیامبر] قاطعانه می‌گفتند: (۱۶۷)

168

لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿١٦٨﴾

اگر نزد ما کتابی چون کتاب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های‎ آسمانی پیامبران پیشین بود، (۱۶۸)

169

لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٩﴾

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید از بندگان خالص شده خدا می‌شدیم. (۱۶۹)

170

فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿١٧٠﴾

ولی [هنگامی که قرآن را برای هدایت آنان نازل کردیم] به آن کافر شدند و به زودی [و زر و وبال کفرشان را] خواهند دانست. (۱۷۰)

171

وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ ﴿١٧١﴾

و وعده قطعی ما درباره بندگان به رسالت فرستاده شده، از پیش محقق و ثابت گشته است، (۱۷۱)

172

إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ ﴿١٧٢﴾

که بی‌تردید آنان [در همه زمینه‌‌‌‌‌ها ] یاری شدگانند، (۱۷۲)

173

وَإِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ ﴿١٧٣﴾

و مسلماً سپاه ما پیروزند. (۱۷۳)

174

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿١٧٤﴾

پس تا مدتی از آنان روی بگردان. (۱۷۴)

175

وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٥﴾

و آنان را بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید. (۱۷۵)

176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٧٦﴾

آیا شتاب در آمدن عذاب ما را می‌خواهند؟! (۱۷۶)

177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ ﴿١٧٧﴾

پس هنگامی که [عذاب ما] به آستانه خانه‌‌‌‌‌هایشان نازل شود، بیم‌شدگان روزگار بدی خواهند داشت، (۱۷۷)

178

وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿١٧٨﴾

و تا مدتی از آنان روی بگردان، (۱۷۸)

179

وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٩﴾

و [آنان را] بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید. (۱۷۹)

180

سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٨٠﴾

پروردگارت که دارای عزت است از آنچه او را به آن توصیف می‌کنند، منزّه است. (۱۸۰)

181

وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ ﴿١٨١﴾

و سلام بر پیامبران (۱۸۱)

182

وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٨٢﴾

و همه ستایش‌‌‌‌‌ها ویژه خداست که پروردگار جهانیان است. (۱۸۲)

سوره قبلی:

۳۶.يس

۳۷.الصافات سوره بعدی:

۳۸.ص

۱.الفاتحة ۲.البقرة ۳.آل عمران ۴.النساء ۵.المائدة ۶.الأنعام ۷.الأعراف ۸.الأنفال ۹.التوبة ۱۰.يونس ۱۱.هود ۱۲.يوسف ۱۳.الرعد ۱۴.ابراهيم ۱۵.الحجر ۱۶.النحل ۱۷.الإسراء ۱۸.الكهف ۱۹.مريم ۲۰.طه ۲۱.الأنبياء ۲۲.الحج ۲۳.المؤمنون ۲۴.النور ۲۵.الفرقان ۲۶.الشعراء ۲۷.النمل ۲۸.القصص ۲۹.العنكبوت ۳۰.الروم ۳۱.لقمان ۳۲.السجدة ۳۳.الأحزاب ۳۴.سبإ ۳۵.الفاطر ۳۶.يس ۳۷.الصافات ۳۸.ص ۳۹.الزمر ۴۰.غافر ۴۱.فصلت ۴۲.الشورى ۴۳.الزخرف ۴۴.الدخان ۴۵.الجاثية ۴۶.الأحقاف ۴۷.محمد ۴۸.الفتح ۴۹.الحجرات ۵۰.ق ۵۱.الذاريات ۵۲.الطور ۵۳.النجم ۵۴.القمر ۵۵.الرحمن ۵۶.الواقعة ۵۷.الحديد ۵۸.المجادلة ۵۹.الحشر ۶۰.الممتحنة ۶۱.الصف ۶۲.الجمعة ۶۳.المنافقون ۶۴.التغابن ۶۵.الطلاق ۶۶.التحريم ۶۷.الملك ۶۸.القلم ۶۹.الحاقة ۷۰.المعارج ۷۱.نوح ۷۲.الجن ۷۳.المزمل ۷۴.المدثر ۷۵.القيامة ۷۶.الانسان ۷۷.المرسلات ۷۸.النبإ ۷۹.النازعات ۸۰.عبس ۸۱.التكوير ۸۲.الإنفطار ۸۳.المطففين ۸۴.الإنشقاق ۸۵.البروج ۸۶.الطارق ۸۷.الأعلى ۸۸.الغاشية ۸۹.الفجر ۹۰.البلد ۹۱.الشمس ۹۲.الليل ۹۳.الضحى ۹۴.الشرح ۹۵.التين ۹۶.العلق ۹۷.القدر ۹۸.البينة ۹۹.الزلزلة ۱۰۰.العاديات ۱۰۱.القارعة ۱۰۲.التكاثر ۱۰۳.العصر ۱۰۴.الهمزة ۱۰۵.الفيل ۱۰۶.قريش ۱۰۷.الماعون ۱۰۸.الكوثر ۱۰۹.الكافرون ۱۱۰.النصر ۱۱۱.المسد ۱۱۲.الإخلاص ۱۱۳.الفلق ۱۱۴.الناس