سخنرانی امام حسین علیه السلام هنگام بیرون رفتن از مکه: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی 'ابن زبير ، از حسين عليه السلام خواست كه در مكّه بماند تا او و مردم ، با وى بيعت كن...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | در کتاب [[تیسیر المطالب (مطالب)|تیسیر المطالب]] به نقل از [[زید بن علی بن الحسین|زید بن علی]]، از پدرش [[امام زين العابدين|امام زین العابدین]] (علیه السلام) اینگونه نقل می کند: [[امام حسین علیه السلام|حسین بن على]] (علیه السلام)، براى یارانش سخنرانى کرد و خداى را سپاس گفت و ستود و سپس فرمود: | |
| − | + | «اى مردم! قلّاده [[مرگ]] براى فرزندان آدم، چونان گردنبند بر گردن دختر جوان است [و حتمى است]، و اشتیاقى فراوان به دیدار گذشتگانم دارم، چونان اشتیاق [[يعقوب|یعقوب]] به [[يوسف|یوسف]] و برادرش. به راستى که مرا قتلگاهى است که آن را ملاقات مى کنم و گویا به بندهایم مى نگرم که درندگان بیابان ها، آنها را از هم مى گسلند و شکم هاى خود را از آن مى آکنند. خشنودى خدا، خشنودى خانواده ماست. بر بلاى او بردباریم تا پاداش بردباران را به ما ببخشد. حرم و خاندان [[پیامبر اسلام|پیامبر]]، از او جدا نیستند و اعضاى آن، هرگز از هم جدا نمى شوند و آنان در [[بهشت]] برین، جمع مى شوند و دیدگان او (پیامبر صلى الله علیه و آله) به آنان، روشن مى گردد و وعده خدا در باره آنان تحقّق مى یابد. هان! هر کس آماده است جان خود را در راه ما بدهد، با ما همسفر شود. من ـ إن شاء اللّه ـ فردا حرکت مى کنم». | |
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | *محمد محمدی ری شهری و همکاران، [[دانشنامه امام حسین علیه السلام (کتاب)|دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ]]، ترجمه عبدالهادی مسعودی، ص ۳۴۷، دسترس در [http://www.hadith.net/n668-e6369-p346.html حدیث نت]. | |
| − | + | [[رده:واقعه عاشورا]] | |
| − | [[رده: | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۶
در کتاب تیسیر المطالب به نقل از زید بن علی، از پدرش امام زین العابدین (علیه السلام) اینگونه نقل می کند: حسین بن على (علیه السلام)، براى یارانش سخنرانى کرد و خداى را سپاس گفت و ستود و سپس فرمود:
«اى مردم! قلّاده مرگ براى فرزندان آدم، چونان گردنبند بر گردن دختر جوان است [و حتمى است]، و اشتیاقى فراوان به دیدار گذشتگانم دارم، چونان اشتیاق یعقوب به یوسف و برادرش. به راستى که مرا قتلگاهى است که آن را ملاقات مى کنم و گویا به بندهایم مى نگرم که درندگان بیابان ها، آنها را از هم مى گسلند و شکم هاى خود را از آن مى آکنند. خشنودى خدا، خشنودى خانواده ماست. بر بلاى او بردباریم تا پاداش بردباران را به ما ببخشد. حرم و خاندان پیامبر، از او جدا نیستند و اعضاى آن، هرگز از هم جدا نمى شوند و آنان در بهشت برین، جمع مى شوند و دیدگان او (پیامبر صلى الله علیه و آله) به آنان، روشن مى گردد و وعده خدا در باره آنان تحقّق مى یابد. هان! هر کس آماده است جان خود را در راه ما بدهد، با ما همسفر شود. من ـ إن شاء اللّه ـ فردا حرکت مى کنم».
منابع
- محمد محمدی ری شهری و همکاران، دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ترجمه عبدالهادی مسعودی، ص ۳۴۷، دسترس در حدیث نت.
