باب الله: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
یکی از القاب [[حضرت مهدی]] علیه السلام «بابُ الله» است. در [[زیارت آل یاسین]] می خوانیم: «السلامُ علیک یا باب الله و دیّان دینه».
+
«بابُ اللّه»، عنوان و صفتی برای [[پیامبر اسلام|حضرت رسول]] صلی الله علیه وآله و [[ائمه اطهار]] علیهم السلام در برخی از [[حدیث|احادیث]] است، از آن رو که ایشان واسطه میان [[الله|خدا]] و خلق اند.
[[امام باقر]] علیه السلام در مورد [[اهل بیت]] علیهم السلام فرمود: «نحن حجةُ الله و بابُ الله».<ref>تفسیر برهان، ج۱، ص۱۹.</ref> [[امام صادق]] علیه السلام نیز می فرماید: «جانشینان پیامبر همان ابواب خدایند، درهایی که از طریق آنها می توان به حق رسید. اگر آنها نبودند، خداوند شناخته نمی شد».<ref>همان.</ref>
 
  
 +
در کلامی از [[امام علی]] علیه السلام در معرفی [[اهل بیت]] علیهم السلام آمده است که: «نحن الشِعار و الاصحاب و الخَزَنةُ و الأبواب و لاتؤتی البیوت الاّ من أبوابها».<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۵۴.</ref> [[امام سجاد]] علیه السلام نیز می فرماید: «نحن أبواب اللّه و نحن الصراط المستقیم».<ref>بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۱۲.</ref> و [[امام باقر]] علیه السلام فرمود: «نحن حجةُ الله و بابُ الله».<ref>تفسیر برهان، ج۱، ص۱۹.</ref> [[امام صادق]] علیه السلام می فرماید: «جانشینان پیامبر همان ابواب خدایند، درهایی که از طریق آنها می توان به حق رسید. اگر آنها نبودند، خداوند شناخته نمی شد».<ref>همان.</ref>
 +
 +
حضرت باقر علیه السلام در معنی «باب الله» فرموده اند: «معنایش این است که خداوند از دیدگاه مردم پنهان است. پیامبر و وصی خود را در میان ایشان قرار داده و احتیاج های علمی مردم را به ایشان واگذار نموده است. وقتی پیامبر اکرم (ص) به حضرت علی (ع) علوم و [[حکمت]] را آموخت، فرمود: "من شهر علمم و علی (ع) درِ آن است". خداوند واجب کرده بر مردم، توجّه به جانب علی (ع) را... و در این [[آیه]] می فرماید: "از درها به خانه ها درآیید."<ref>[[سوره بقره]]، ۱۸۹.</ref> یعنی [[ائمه]] (ع)، که بیوت علم خدا و گنجینه دانش اویند، ابواب الله و داعیان به بهشت و راهنمایان به رستگاری هستند تا روز قیامت».<ref>مجلسى، محمّدباقر، «بحارالانوار»، ج ۲۴، ص ۲۰۲.</ref>
 +
 +
یکی از القاب [[حضرت مهدی]] عجل الله تعالی فرجه نیز «بابُ الله» است. در [[زیارت آل یاسین]] می خوانیم: «السلامُ علیک یا باب الله و دیّان دینه».
 
در [[دعای ندبه]] هم نسبت به [[امام زمان]] علیه السلام می خوانیم: «أین بابُ الله الذی منه یؤتی»؛ کجاست آن باب اللهی که از طریق او می توان به خدا رسید؟  
 
در [[دعای ندبه]] هم نسبت به [[امام زمان]] علیه السلام می خوانیم: «أین بابُ الله الذی منه یؤتی»؛ کجاست آن باب اللهی که از طریق او می توان به خدا رسید؟  
  
سطر ۱۰: سطر ۱۴:
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
*دانشنامه جهان اسلام، نوشته عباس زریاب، نشر کتاب مرجع، ۱۳۸۶.
 
*موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت)، مجتبی تونه‌ای، ص۱۵۱.
 
*موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت)، مجتبی تونه‌ای، ص۱۵۱.
 +
*"باب الله و سبیل الله بودن امام"، اسماعیل شفیعی، مجله موعود، مرداد سال ۱۳۹۶، شماره ۱۹۸.
  
 +
[[رده:اهل البیت]]
 
[[رده:القاب و کنیه های حضرت مهدی (عج)]]
 
[[رده:القاب و کنیه های حضرت مهدی (عج)]]

نسخهٔ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۳

«بابُ اللّه»، عنوان و صفتی برای حضرت رسول صلی الله علیه وآله و ائمه اطهار علیهم السلام در برخی از احادیث است، از آن رو که ایشان واسطه میان خدا و خلق اند.

در کلامی از امام علی علیه السلام در معرفی اهل بیت علیهم السلام آمده است که: «نحن الشِعار و الاصحاب و الخَزَنةُ و الأبواب و لاتؤتی البیوت الاّ من أبوابها».[۱] امام سجاد علیه السلام نیز می فرماید: «نحن أبواب اللّه و نحن الصراط المستقیم».[۲] و امام باقر علیه السلام فرمود: «نحن حجةُ الله و بابُ الله».[۳] امام صادق علیه السلام می فرماید: «جانشینان پیامبر همان ابواب خدایند، درهایی که از طریق آنها می توان به حق رسید. اگر آنها نبودند، خداوند شناخته نمی شد».[۴]

حضرت باقر علیه السلام در معنی «باب الله» فرموده اند: «معنایش این است که خداوند از دیدگاه مردم پنهان است. پیامبر و وصی خود را در میان ایشان قرار داده و احتیاج های علمی مردم را به ایشان واگذار نموده است. وقتی پیامبر اکرم (ص) به حضرت علی (ع) علوم و حکمت را آموخت، فرمود: "من شهر علمم و علی (ع) درِ آن است". خداوند واجب کرده بر مردم، توجّه به جانب علی (ع) را... و در این آیه می فرماید: "از درها به خانه ها درآیید."[۵] یعنی ائمه (ع)، که بیوت علم خدا و گنجینه دانش اویند، ابواب الله و داعیان به بهشت و راهنمایان به رستگاری هستند تا روز قیامت».[۶]

یکی از القاب حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه نیز «بابُ الله» است. در زیارت آل یاسین می خوانیم: «السلامُ علیک یا باب الله و دیّان دینه». در دعای ندبه هم نسبت به امام زمان علیه السلام می خوانیم: «أین بابُ الله الذی منه یؤتی»؛ کجاست آن باب اللهی که از طریق او می توان به خدا رسید؟

«باب الله» یعنی همان گونه که باب و در، وسیله ارتباط است که هر کسی بخواهد به طور صحیح وارد خانه ای شود، باید از در وارد گردد، این خاندان هم باب هستند و هر کس می خواهد به خدا برسد و بهره ای از کمالات ربانی ببرد، باید از طریق این خاندان قدم بردارد.

امروز در عالم هستی، خدا یک باب دارد و آن وجود مقدس حضرت ولی عصر علیه السلام است که هر کس می خواهد به آنجا که باید برسد، باید از این در وارد شود. از آغاز عالم، همه انبیای الهی و اوصیای گرامی آنها، باب الله بودند. در هر عصری و زمانی خدا دری گشود و بابی برای هدایت و وصول خلق باز نمود، تا این که سرانجام، مقام باب اللهی به آن وجود مقدس رسید. هر چند عصر غیبت است اما باب الله برای اهل الله مفتوح است.[۷]

پانویس

  1. نهج البلاغه، خطبه ۱۵۴.
  2. بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۱۲.
  3. تفسیر برهان، ج۱، ص۱۹.
  4. همان.
  5. سوره بقره، ۱۸۹.
  6. مجلسى، محمّدباقر، «بحارالانوار»، ج ۲۴، ص ۲۰۲.
  7. نشریه موعود، شماره ۱۷، ص۸۴.

منابع

  • دانشنامه جهان اسلام، نوشته عباس زریاب، نشر کتاب مرجع، ۱۳۸۶.
  • موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت)، مجتبی تونه‌ای، ص۱۵۱.
  • "باب الله و سبیل الله بودن امام"، اسماعیل شفیعی، مجله موعود، مرداد سال ۱۳۹۶، شماره ۱۹۸.