مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

المراجعات (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
{{خوب}}
 +
 
{{مشخصات کتاب
 
{{مشخصات کتاب
  
سطر ۵: سطر ۷:
 
|تصویر=  [[پرونده:المراجعات.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر=  [[پرونده:المراجعات.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده= عبدالحسين شرف‌ الدين
+
|نویسنده= سید عبدالحسین شرف الدین عاملی
  
 
|موضوع= عقاید شیعه
 
|موضوع= عقاید شیعه
سطر ۱۱: سطر ۱۳:
 
|زبان= عربی  
 
|زبان= عربی  
  
|تعداد جلد= 1
+
|تعداد جلد= ۱
  
 
|عنوان افزوده1= تحقيق‌  
 
|عنوان افزوده1= تحقيق‌  
  
|افزوده1= حسين الراضي
+
|افزوده1= حسين الراضی
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۴: سطر ۲۶:
  
 
}}
 
}}
کتابی است از عبدالحسین شرف الدین با موضوع عقاید [[شیعه]].
+
کتاب '''«المُراجعات»''' اثر [[سید عبدالحسین شرف الدین عاملی|سید عبدالحسین شرف‌الدین عاملی]] (م، ۱۳۷۷ ق)، کتابی است [[علم کلام|کلامی]] در دفاع از عقاید [[شیعه]]. این کتاب مشتمل بر مجموعه جواب‌های علامه شرف‌الدین به سؤالات یکی از عالمان [[اهل سنت]] پیرامون مسائل اختلافی بین شیعه و اهل سنت از جمله [[خلافت]] و [[امامت]] است. «المراجعات» یکى از آثار مهم علمى و اصلاحى است که در راه اتحاد اسلامى و تفهیم و توضیح حقایق مسلّم تألیف شده است.  
 
 
==معرفی اجمالی کتاب==
 
 
 
عالمان شيعى كتاب‌هاى فراوانى درباره اختلاف‌هاى شيعه و مخالفين نوشته‌اند كه مؤثرند و ارزشمند، از آن جمله كتاب المراجعات تأليف مرحوم علامه شرف الدين است كه در هدايت افراد تأثير زيادى دارد.
 
  
==ارزش کتاب==
+
==مؤلف==
 +
[[سید عبدالحسین شرف الدین عاملی|سید عبدالحسین شرف‌الدین موسوی عاملی]] (۱۲۹۰-۱۳۷۷ ق)، فقیه، متکلم و عالم مجاهد [[شیعه]] است. وی از علمای بزرگی چون [[آخوند خراسانی]]، [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمدکاظم یزدى]]، [[شیخ الشریعه اصفهانی]] و [[محمد طه نجف|شیخ محمدطه نجف]] بهره برد. 
  
آنچه زیبایی این كتاب را دوچندان كرده، رعایت ادب و احترام طرفین است. برخلاف دیگر مباحثات كه پر است از اهانت ها و هتك حرمت ها، اما این كتاب بدون این كه كوچكترین شائبه ای از توهین در آن به مشام برسد، تالیف گشته است و حتی مترجم كتاب تاكید كرده كه اگر احساس كردید در جایی از كتاب به كسی توهین شده است، مطمئن باشید اشكال در ترجمه است.
+
علامه شرف‌الدین با استعمار و فئودالیسم در مبارزه بود و در مقابل جنبش‌هاى آزادى‌خواهى که در جهان غرب و [[اسلام]] اتفاق مى افتاد، موضع مثبتى اتخاذ مى کرد و از آنان حمایت مى‌ نمود.
  
مكتوب بودن مباحثات این كتاب دیگر وجه متمایزش است. در مباحثات رو در رو معمولاً فن بیان و نحوه تاثیرگذاری بر طرف مقابل می تواند جهت بحث را عوض كند و حتی موضع حق را مغلوب كند. اما در كتابت این خواننده است كه تصمیم می گیرد كه چه كسی از موضع حق سخن می گوید و در ضمن به خاطر این كه همه چیز مكتوب است، نمی توان حتی جمله ای را بدون سند و مدرك وارد بحث كرد.
+
کتاب مشهور «[[المراجعات (کتاب)|المراجعات]]» در دفاع از عقاید تشیع، از مهمترین آثار اوست. برخی دیگر از تألیفات شرف الدین عبارتند از: النص و الاجتهاد، الفصول المهمة فى تألیف الأمة، الکلمة الغرّاء فى تفضیل الزهرا علیهاالسلام، [[مؤلفوا الشیعه فی صدر الاسلام (کتاب)|مؤلفوا الشیعة فى صدر الاسلام]]، فلسفة المیثاق و الولایة، کلمة حول الرؤیة.
  
با خواندن این كتاب خواهید فهمید كه چگونه می توان بدون هتك حرمت بر اصول خود پافشاری كرد بدون این كه به اختلافات دامن زد.
+
==معرفی کتاب==
  
==بخش های کتاب==
+
کتاب «المراجعات» مجموعه ۱۱۲ نامه است که بین [[سید عبدالحسین شرف الدین عاملی|سید‌ ‎عبدالحسین شرف‌الدین]]، عالم شیعى و شیخ‌ سلیم بشرى [[مالکی|مالکى]]، مفتى و رئیس سابق جامع الأزهر [[مصر]] مبادله شده است. فرق اصلى این کتاب با سایر آثار مشابه این است که بر پایه وحدت بین مسلمین بیان شده و طرح مباحث صرفا در جهت روشن شدن مطالب در صدر [[اسلام]] است.
  
موضوع نخست ـ امامت و مذهب ـ شانزده مراجعه یا سؤال و جواب را شامل است که در آنها به مباحثی چون سبب عدم پیروی [[شیعه]] از مذاهب چهارگانه اهل سنت در فروع و اصول دین، پیروی شیعه از مذاهب اهل بیت علیه السلام، جایگاه اهل بیت در اسلام و عدم ترجیح دیدگاه های علما و اهل سنت بر مذهب شیعه پرداخته شده است.
+
انگیزه تألیف این کتاب چنان‌که خود علامه شرف‌الدین بیان مى‌کند، از بین بردن نزاع و ایجاد اتحاد در میان امت اسلامى است تا به زندگانى خود به‌طور جدى نگاه کنند و به اصل آیینى که بر ایشان واجب شده برگردند و همه زیر پرچم حق گرد آیند. مؤلف در این باره مى‌نویسد: «من از این مصائب (اختلاف مذاهب اسلامى) دلتنگ و ناراحت بودم و براى چاره آن فکر مى‌کردم؛ تااینکه اواخر سال ۱۳۲۹ق، وارد سرزمین مصر شدم. آرزوى من این بود که در سرزمین نیل با کسى مواجه شوم که هم‌رأى من باشد و بتوانیم در این راه (وحدت کلمه) قدمی‌برداریم؛ بتوانیم درد اختلاف مسلمین را درمان بخشیم و آنان را متحد سازیم». در این سفر شرف‌الدین با راهنمایى دوستان روانه دانشگاه الازهر شد و در درس شیخ سلیم بشرى، ریاست دانشگاه حضور یافت. شیخ سلیم که مردى آزاده و جوانمرد بود، وقتى که از اهداف بلند شرف‌الدین آگاهى یافت، با ایشان قرار گذاشتند که بحث خود را در موضوع [[امامت]] از نظر شیعه با ارائه دلایل و شواهد صحیح و [[متواتر]] نزد فریقین به‌صورت نامه‌نگارى ادامه دهند.
  
راه حل اختلافات بین شیعه و سنی، ادله قرآنی و روایی که مذهب [[اهل بیت]] علیهم السلام و برتری آن را تأیید می کنند، [[حدیث ثقلین]] و منظور از اهل بیت علیهم السلام در نصوص، احتجاج دوازده نفر از اهل سنت به رجال شیعه در صحاح خود و معرفی یکصد نفر از رجال [[شیعه]] که سند روایات اهل سنت واقع شده اند نیز از جمله مباحث دیگر این مراجعه ها هستند.
+
اولین نامه در تاریخ ۶ [[ماه ذی القعده|ذى‌القعده]] ۱۳۲۶ق، به رسم افتتاح و اجازه ورود به بحث بود که از طرف شیخ سلیم بشرى صادر شد. این نامه‌نگارى تا شش ماه ادامه داشت. شیخ سلیم بشرى در نوشته‌هایش حقایق مهمى را از مسائل اعتقادى شیعه و غیر آن تصدیق کرده است که از جمله اهمیت اساسى [[فقه]] شیعه و صحت عمل به آن است. وی در آخرین نامه‌اش اعتراف به حقانیت مذهب شیعه کرده و چنین مى‌گوید: «گواهى مى‌دهم که شما (شیعیان) در [[فروع دین]] و [[اصول دین|اصول]] آن بر همان راه و طریقى هستید که ائمه آن رسول(ص) بوده‌اند».
  
در بخش دوم، یعنی «امامت عامه» و موضوع خلافت رسول گرامی اسلام در مباحثی طولانی طی نود و سه مراجعه و سؤال و جواب نیز چندین موضوع مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نصوص خلافت همچون: حدیث آغاز بعثت، حدیث منزلت و موارد ایراد آنها توسط [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله و هفت نص دیگر که تصریح بر افضلیت علی بن ابی طالب علیه السلام دارند و نیز آیه ولایت و منظور از لفظ «ولی» در آیات قرآن و روایات اسلامی از جمله این موضوعات هستند.
+
یکى از ویژگى‌هاى این اثر ارزشمند، شخصیت طرفین مباحثه‌کننده در آن است؛ آنچه زیبایى کتاب را -علاوه بر فصاحت و [[بلاغت]] آن- دوچندان کرده، رعایت [[ادب]] و [[احترام]] و مناظره بدون توهین طرفین است. همچنین مکتوب بودن مباحثات این کتاب، دیگر ویژگى آن بشمار مى‌رود، زیرا نمى‌توان حتى جمله‌اى را بدون سند و مدرک وارد بحث کرد.  
  
==ترجمه، شرح، تعلیقات و... بر کتاب==
+
ترجمه های متعددی بر کتاب «المراجعات» نوشته شده، از جمله: «مناظرات، ترجمه المراجعات» اثر [[سردار کابلی]]؛ «رهبری امام علی علیه‌السلام در قرآن و سنت» ترجمه محمدجعفر امامى، «گفت و شنودهای مذهبی حق‌جو و حق‌شناس» که گزینش و بازنویسى ترجمه محمدجعفر امامى توسط على‌اصغر مروج خراسانى است و «ترجمه المراجعات» اثر مصطفى زمانى.
  
تحقیق های قابل ذکری که پیرامون المراجعات انجام شده است یکی تحقیق حجت الاسلام حسین راضی است که علاوه بر بیان شماره جلد و صفحه کتاب های ذکر شده از سوی مؤلف منابع دیگری را برای [[احادیث]] گفته های شرف الدین ذکر کرده است.
+
==اهمیت کتاب==
 +
کتاب «المراجعات» از جمله کتاب‌هاى فراوانى است که درباره اختلاف‌هاى [[شیعه]] و مخالفین نوشته‌ شده و در هدایت افراد تأثیر زیادى داشته است. «المراجعات» از همان روزگار نشر و گسترش در جامعه اسلامى با اقبال شگفتى از سوى عالمان و محققان حقایق دینى روبه‌رو شد. اهمیت این کتاب وقتى روشن مى‌شود که ما به زمان انتشار آن توجه کنیم و به وقتى که در دسترس سنى و شیعه قرار گرفت تا آن را بخوانند.
  
این تحقیق در شکل و صورت های مختلفی به چاپ رسیده است. در بعضی چاپ های المراجعات به طور مستقل در آخر کتاب این تحقیق ارائه شده است و اخیراً از سوی مجمع جهانی اهل بیت ممزوج با هامش های مؤلف همراه با یک تحقیق محدود جدید به چاپ رسیده است. استفاده از منابع قدیمی و عدم ذکر منبع برخی از مطالب مؤلف و وجود ضعف هایی در ویرایش این اثر را می توان از جمله ضعف های این چاپ ذکر کرد.
+
مؤلف این کتاب را در اوایل قرن چهاردهم، خلال دهه سوم و چهارم این سده، منتشر ساخت. در فترتى بحرانى و خطرناک که ایادى استعمار با سرنوشت مسلمین بازى می‌کردند و براى رسیدن به مقاصد پست خویش هیچ وسیله‌اى بهتر از تفرقه‌افکنى در میان مسلمین و بهره‌گیرى از اختلافات مذهبى نداشتند.
  
تحقیق دیگر تحقیق محقق نکته سنج حجت الاسلام محمدجمیل حمود است. در این تحقیق بیشتر به محتوای کتاب پرداخته شده است. کار محقق در این اثر، کار بسیار شایسته ای است ولی در بسیاری از موارد خارج از حوصله این کتاب است و به جا بود که ایشان نکته های بیشتری را گویا و کوتاه مورد بحث و بررسی قرار می داد.
+
المراجعات، تأثیرى عمیق در بیدارگرى امت اسلامى و تصحیح راه و روش بسیارى از فاضلان و محققان و جستجوگران حقیقت داشته و افرادى مثل شیخ محمد مرعى انطاکى و هشام آل قطیط و دیگران را به حقانیت مذهب شیعه آگاه ساخته است.
  
تحقیق دیگر، تحقیقی است که در مرکز تحقیقات دفتر تبلیغات اسلامی گرفته است.
+
==محتوای کتاب==
  
==وضعیت نشر==
+
موضوع نخست مطرح شده در کتاب «المراجعات»، مبحث [[امامت]] و مذهب است که شامل ۱۶ «مراجعه» یا سؤال و جواب می شود و در آنها به مباحثی چون سبب عدم پیروی [[شیعه]] از مذاهب چهارگانه [[اهل سنت]] در [[فروع دین|فروع]] و [[اصول دین]]، پیروی شیعه از مذاهب [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام، جایگاه اهل بیت در [[اسلام]] و عدم ترجیح دیدگاه های علمای اهل سنت بر مذهب شیعه پرداخته شده است.
  
فرزند مؤلف، سید عبدالله شرف الدین در پانوشت کوتاهی که بر کتاب بغیةالراغبین نوشته پدر دارند می فرمایند: «کتاب المراجعات در 1355 قمری در چاپخانه العرفان شهر صیدا برای اولین بار به چاپ رسید و پس از آن تاکنون نزدیک به پنجاه بار به چاپ رسیده است.
+
راه حل اختلافات بین شیعه و سنی، ادله [[قرآن|قرآنی]] و روایی که مذهب اهل بیت علیهم السلام و برتری آن را تأیید می کنند، [[حدیث ثقلین]] و منظور از اهل بیت علیهم السلام در نصوص، احتجاج دوازده نفر از اهل سنت به رجال شیعه در صحاح خود و معرفی یکصد نفر از رجال شیعه که [[سند حدیث|سند]] روایات اهل سنت واقع شده اند نیز از جمله مباحث دیگر این مراجعه ها هستند.
  
 +
در بخش دوم، یعنی «امامت عامه» و موضوع [[خلافت]] رسول گرامی اسلام در مباحثی طولانی طی ۹۳ مراجعه و سؤال و جواب نیز چندین موضوع مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نصوص خلافت همچون: حدیث آغاز [[بعثت]]، [[حدیث منزلت]] و موارد ایراد آنها توسط [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله و هفت نص دیگر که تصریح بر افضلیت [[علی بن ابی طالب]] علیه السلام دارند و نیز [[آیه ولایت]] و منظور از لفظ «ولی» در آیات قرآن و روایات اسلامی، از جمله این موضوعات هستند.
 
==منابع==
 
==منابع==
* [http://www.tebyan.net/religion_thoughts/thelearned/religiousscientists/contemporary/2009/6/3/93609.html سایت تبیان، سید عبدالحسن شرف الدین]، (1 خرداد 1391).
+
*"المراجعات و چگونگی تدوین و کتابشناسی آن"، منصور ابراهیمی، فصلنامه کتابهای اسلامی، تابستان ۱۳۸۳، شماره ۱۷.
* [http://lib.hadith.ac.ir/?page=showarticle&articleid=2602 منصور ابراهیمی، المراجعات، "چگونگی تدوین و کتابشناسی آن" فصلنامه کتابهای اسلامی، تابستان 1383، شماره 17]، (1 خردا د 1391).
+
*[http://www.tebyan.net/religion_thoughts/thelearned/religiousscientists/contemporary/2009/6/3/93609.html "سید عبدالحسن شرف الدین"، سایت تبیان]، (۱ خرداد ۱۳۹۱).
 
+
*[[نرم افزار کتابخانه کلام اسلامی]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
==متن کتاب المراجعات==
+
{{سنجش کیفی
 
+
|سنجش=شده
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/41323/ المراجعات]
+
|شناسه= خوب
 
+
|عنوان بندی مناسب= خوب
[[رده:کتابهای اعتقادی]]
+
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}
 +
[[رده:منابع اعتقادی]]
 +
[[رده:کتابهای اعتقادی]][[رده:منابع کلامی]][[رده:کتابهای کلامی]]
 +
[[رده: منابع تاریخ تشیع]][[رده:کتابهای درباره شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۱


المراجعات.jpg
نویسنده سید عبدالحسین شرف الدین عاملی
موضوع عقاید شیعه
زبان عربی
تعداد جلد ۱
تحقيق‌ حسين الراضی

المراجعات

کتاب «المُراجعات» اثر سید عبدالحسین شرف‌الدین عاملی (م، ۱۳۷۷ ق)، کتابی است کلامی در دفاع از عقاید شیعه. این کتاب مشتمل بر مجموعه جواب‌های علامه شرف‌الدین به سؤالات یکی از عالمان اهل سنت پیرامون مسائل اختلافی بین شیعه و اهل سنت از جمله خلافت و امامت است. «المراجعات» یکى از آثار مهم علمى و اصلاحى است که در راه اتحاد اسلامى و تفهیم و توضیح حقایق مسلّم تألیف شده است.

مؤلف

سید عبدالحسین شرف‌الدین موسوی عاملی (۱۲۹۰-۱۳۷۷ ق)، فقیه، متکلم و عالم مجاهد شیعه است. وی از علمای بزرگی چون آخوند خراسانی، سید محمدکاظم یزدى، شیخ الشریعه اصفهانی و شیخ محمدطه نجف بهره برد.

علامه شرف‌الدین با استعمار و فئودالیسم در مبارزه بود و در مقابل جنبش‌هاى آزادى‌خواهى که در جهان غرب و اسلام اتفاق مى افتاد، موضع مثبتى اتخاذ مى کرد و از آنان حمایت مى‌ نمود.

کتاب مشهور «المراجعات» در دفاع از عقاید تشیع، از مهمترین آثار اوست. برخی دیگر از تألیفات شرف الدین عبارتند از: النص و الاجتهاد، الفصول المهمة فى تألیف الأمة، الکلمة الغرّاء فى تفضیل الزهرا علیهاالسلام، مؤلفوا الشیعة فى صدر الاسلام، فلسفة المیثاق و الولایة، کلمة حول الرؤیة.

معرفی کتاب

کتاب «المراجعات» مجموعه ۱۱۲ نامه است که بین سید‌ ‎عبدالحسین شرف‌الدین، عالم شیعى و شیخ‌ سلیم بشرى مالکى، مفتى و رئیس سابق جامع الأزهر مصر مبادله شده است. فرق اصلى این کتاب با سایر آثار مشابه این است که بر پایه وحدت بین مسلمین بیان شده و طرح مباحث صرفا در جهت روشن شدن مطالب در صدر اسلام است.

انگیزه تألیف این کتاب چنان‌که خود علامه شرف‌الدین بیان مى‌کند، از بین بردن نزاع و ایجاد اتحاد در میان امت اسلامى است تا به زندگانى خود به‌طور جدى نگاه کنند و به اصل آیینى که بر ایشان واجب شده برگردند و همه زیر پرچم حق گرد آیند. مؤلف در این باره مى‌نویسد: «من از این مصائب (اختلاف مذاهب اسلامى) دلتنگ و ناراحت بودم و براى چاره آن فکر مى‌کردم؛ تااینکه اواخر سال ۱۳۲۹ق، وارد سرزمین مصر شدم. آرزوى من این بود که در سرزمین نیل با کسى مواجه شوم که هم‌رأى من باشد و بتوانیم در این راه (وحدت کلمه) قدمی‌برداریم؛ بتوانیم درد اختلاف مسلمین را درمان بخشیم و آنان را متحد سازیم». در این سفر شرف‌الدین با راهنمایى دوستان روانه دانشگاه الازهر شد و در درس شیخ سلیم بشرى، ریاست دانشگاه حضور یافت. شیخ سلیم که مردى آزاده و جوانمرد بود، وقتى که از اهداف بلند شرف‌الدین آگاهى یافت، با ایشان قرار گذاشتند که بحث خود را در موضوع امامت از نظر شیعه با ارائه دلایل و شواهد صحیح و متواتر نزد فریقین به‌صورت نامه‌نگارى ادامه دهند.

اولین نامه در تاریخ ۶ ذى‌القعده ۱۳۲۶ق، به رسم افتتاح و اجازه ورود به بحث بود که از طرف شیخ سلیم بشرى صادر شد. این نامه‌نگارى تا شش ماه ادامه داشت. شیخ سلیم بشرى در نوشته‌هایش حقایق مهمى را از مسائل اعتقادى شیعه و غیر آن تصدیق کرده است که از جمله اهمیت اساسى فقه شیعه و صحت عمل به آن است. وی در آخرین نامه‌اش اعتراف به حقانیت مذهب شیعه کرده و چنین مى‌گوید: «گواهى مى‌دهم که شما (شیعیان) در فروع دین و اصول آن بر همان راه و طریقى هستید که ائمه آن رسول(ص) بوده‌اند».

یکى از ویژگى‌هاى این اثر ارزشمند، شخصیت طرفین مباحثه‌کننده در آن است؛ آنچه زیبایى کتاب را -علاوه بر فصاحت و بلاغت آن- دوچندان کرده، رعایت ادب و احترام و مناظره بدون توهین طرفین است. همچنین مکتوب بودن مباحثات این کتاب، دیگر ویژگى آن بشمار مى‌رود، زیرا نمى‌توان حتى جمله‌اى را بدون سند و مدرک وارد بحث کرد.

ترجمه های متعددی بر کتاب «المراجعات» نوشته شده، از جمله: «مناظرات، ترجمه المراجعات» اثر سردار کابلی؛ «رهبری امام علی علیه‌السلام در قرآن و سنت» ترجمه محمدجعفر امامى، «گفت و شنودهای مذهبی حق‌جو و حق‌شناس» که گزینش و بازنویسى ترجمه محمدجعفر امامى توسط على‌اصغر مروج خراسانى است و «ترجمه المراجعات» اثر مصطفى زمانى.

اهمیت کتاب

کتاب «المراجعات» از جمله کتاب‌هاى فراوانى است که درباره اختلاف‌هاى شیعه و مخالفین نوشته‌ شده و در هدایت افراد تأثیر زیادى داشته است. «المراجعات» از همان روزگار نشر و گسترش در جامعه اسلامى با اقبال شگفتى از سوى عالمان و محققان حقایق دینى روبه‌رو شد. اهمیت این کتاب وقتى روشن مى‌شود که ما به زمان انتشار آن توجه کنیم و به وقتى که در دسترس سنى و شیعه قرار گرفت تا آن را بخوانند.

مؤلف این کتاب را در اوایل قرن چهاردهم، خلال دهه سوم و چهارم این سده، منتشر ساخت. در فترتى بحرانى و خطرناک که ایادى استعمار با سرنوشت مسلمین بازى می‌کردند و براى رسیدن به مقاصد پست خویش هیچ وسیله‌اى بهتر از تفرقه‌افکنى در میان مسلمین و بهره‌گیرى از اختلافات مذهبى نداشتند.

المراجعات، تأثیرى عمیق در بیدارگرى امت اسلامى و تصحیح راه و روش بسیارى از فاضلان و محققان و جستجوگران حقیقت داشته و افرادى مثل شیخ محمد مرعى انطاکى و هشام آل قطیط و دیگران را به حقانیت مذهب شیعه آگاه ساخته است.

محتوای کتاب

موضوع نخست مطرح شده در کتاب «المراجعات»، مبحث امامت و مذهب است که شامل ۱۶ «مراجعه» یا سؤال و جواب می شود و در آنها به مباحثی چون سبب عدم پیروی شیعه از مذاهب چهارگانه اهل سنت در فروع و اصول دین، پیروی شیعه از مذاهب اهل بیت علیهم السلام، جایگاه اهل بیت در اسلام و عدم ترجیح دیدگاه های علمای اهل سنت بر مذهب شیعه پرداخته شده است.

راه حل اختلافات بین شیعه و سنی، ادله قرآنی و روایی که مذهب اهل بیت علیهم السلام و برتری آن را تأیید می کنند، حدیث ثقلین و منظور از اهل بیت علیهم السلام در نصوص، احتجاج دوازده نفر از اهل سنت به رجال شیعه در صحاح خود و معرفی یکصد نفر از رجال شیعه که سند روایات اهل سنت واقع شده اند نیز از جمله مباحث دیگر این مراجعه ها هستند.

در بخش دوم، یعنی «امامت عامه» و موضوع خلافت رسول گرامی اسلام در مباحثی طولانی طی ۹۳ مراجعه و سؤال و جواب نیز چندین موضوع مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نصوص خلافت همچون: حدیث آغاز بعثت، حدیث منزلت و موارد ایراد آنها توسط رسول خدا صلی الله علیه و آله و هفت نص دیگر که تصریح بر افضلیت علی بن ابی طالب علیه السلام دارند و نیز آیه ولایت و منظور از لفظ «ولی» در آیات قرآن و روایات اسلامی، از جمله این موضوعات هستند.

منابع