اعتصاب غذا‌‌‌‌‌

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اعتصاب غذا:

نخوردن غذا جهت اعتراض.

از آن در باب اطعمه و اشربه سخن رفته است.

اعتصاب غذا جایز است و نمى‌توان كسى را به خوردن غذا مجبور كرد، مگر نخوردن به حد ضرر شدید برسد یا شخص در معرض مرگ قرار گیرد. در این صورت، ادامه اعتصاب حرام و بر دیگران واجب است غذا در اختیار او قرار دهند و در صورت اصرار بر اعتصاب، او را به خوردن مجبور كنند.

پانویس

(1). صراط النجاة، 2/557-558؛ جواهرالكلام 36/432 و القواعد والفوائد 1/357.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌1، ص 565