آیه وضو: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- در آيه 6 سوره مائده/5 حكم وضو آمده است؛ از همين رو آن را «آيه وضو» گفته‌اند:...' ایجاد کرد) |
جز |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ===آیه وضو=== | |
| − | در | + | در آیه 6 [[سوره مائده]]/5 حكم [[وضو]] آمده است؛ از همین رو آن را «آیه وضو» گفته‌اند:<ref> الاتقان، ج 1، ص 80؛ [[بحارالانوار]]، ج 56، ص 15.</ref> «یَأَیُّهَا الَّذینَ ءَامَنوا إِذا قُمتُم إِلَى الصَّلوةِ فَاغسِلوا وُجوهَكُم و أَیدِیَكُم إِلَى المَرافِقِ وامسَحوا بِرءُوسِكُم و أَرجُلَكُم إِلى الكَعبینِ». |
| − | [[ | + | [[شیعه]] و اهل سنت در چگونگى شستن دست‌ها و نیز شستن یا مسح پا، از این آیه دو برداشت متفاوت دارند. از دیدگاه شیعه، كلمه «إلى» در «إلى المرافق» فقط براى بیان حد شستن است نه كیفیت شستن و نیز «أرجلكم» عطف بر «رُءوسِكُم» است؛ بنابراین، پاها نیز چون سر باید مسح شود؛ چنان‌كه بسیارى «أرجلكم» را به جَرْ خوانده‌اند؛ حتى اگر قرائت به نصب هم باشد، باز وجوب مسح را مى‌توان از آن استفاده كرد؛ زیرا از آن جا كه «بِرُءُوسِكُم» مفعولٌ به «امسَحوا» است، در محل نصب قرار دارد.<ref> المیزان، ج 5، ص 221 و 222.</ref> |
| − | اهل سنت از كلمه «الى» استفاده كرده‌اند كه | + | اهل سنت از كلمه «الى» استفاده كرده‌اند كه شایسته است شستن دست به آرنج پایان یابد و نیز كلمه «أَرجلكُم» را بر «وُجوهَكُم» عطف دانسته و لزوم شستن پا در وضو را استفاده كرده‌اند.<ref> همان، ص 223.</ref> |
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
| − | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن | + | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 407 |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۶
آیه وضو
در آیه 6 سوره مائده/5 حكم وضو آمده است؛ از همین رو آن را «آیه وضو» گفته‌اند:[۱] «یَأَیُّهَا الَّذینَ ءَامَنوا إِذا قُمتُم إِلَى الصَّلوةِ فَاغسِلوا وُجوهَكُم و أَیدِیَكُم إِلَى المَرافِقِ وامسَحوا بِرءُوسِكُم و أَرجُلَكُم إِلى الكَعبینِ».
شیعه و اهل سنت در چگونگى شستن دست‌ها و نیز شستن یا مسح پا، از این آیه دو برداشت متفاوت دارند. از دیدگاه شیعه، كلمه «إلى» در «إلى المرافق» فقط براى بیان حد شستن است نه كیفیت شستن و نیز «أرجلكم» عطف بر «رُءوسِكُم» است؛ بنابراین، پاها نیز چون سر باید مسح شود؛ چنان‌كه بسیارى «أرجلكم» را به جَرْ خوانده‌اند؛ حتى اگر قرائت به نصب هم باشد، باز وجوب مسح را مى‌توان از آن استفاده كرد؛ زیرا از آن جا كه «بِرُءُوسِكُم» مفعولٌ به «امسَحوا» است، در محل نصب قرار دارد.[۲]
اهل سنت از كلمه «الى» استفاده كرده‌اند كه شایسته است شستن دست به آرنج پایان یابد و نیز كلمه «أَرجلكُم» را بر «وُجوهَكُم» عطف دانسته و لزوم شستن پا در وضو را استفاده كرده‌اند.[۳]
پانویس
- ↑ الاتقان، ج 1، ص 80؛ بحارالانوار، ج 56، ص 15.
- ↑ المیزان، ج 5، ص 221 و 222.
- ↑ همان، ص 223.
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 407
