آیه سیف: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(تعیین رده و ویرایش جزیی متن) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
آیه 5 [[سوره توبه]]/9 را «آیه‌سیف»<ref> الاتقان، ج 2، ص 45 و 47.</ref> یا قتال گویند.<ref> [[بحارالانوار]]، ج 19، ص 114؛ التمهید، ج 2، ص 351.</ref> این نام‌گذارى از آن رو است كه [[قرآن]] پس از انقضاى چهارماه، جنگ با مشركان را با شدت دستور داده، مگر این كه به دامن اسلام وارد شوند: | آیه 5 [[سوره توبه]]/9 را «آیه‌سیف»<ref> الاتقان، ج 2، ص 45 و 47.</ref> یا قتال گویند.<ref> [[بحارالانوار]]، ج 19، ص 114؛ التمهید، ج 2، ص 351.</ref> این نام‌گذارى از آن رو است كه [[قرآن]] پس از انقضاى چهارماه، جنگ با مشركان را با شدت دستور داده، مگر این كه به دامن اسلام وارد شوند: | ||
| − | + | {{قرآن در قاب | فَإِذَا انسَلَخَ الأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُواْ الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُواْ لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ |سوره=9|آیه=5}} | |
برخى این آیه را در رأس آیات ناسخ دانسته‌اند؛ یعنى برآنند كه 124 آیه را نسخ مى‌كند.<ref> الاتقان، ج 2، ص 51.</ref> برخى گفته‌اند: ناسخ هر آیه‌اى است كه عفو و فدیه در آن ذكر شده؛ البته بعضى گفته‌اند: به آیه «فَإِمّا مَنًّا بَعدُ و إِمّا فِداءً» منسوخ است كه بر آزادى یا فدیه گرفتن دلالت دارد. ([[سوره محمد]]/ 47،4)<ref> روض الجنان، ج 9، ص 176.</ref> ولى گویا هیچ كدام ناسخ یكدیگر نیست؛ زیرا پیامبر صلى الله علیه و آله از آغاز تا انجام، هم كُشت هم عفو كرد و هم فدیه ستاند.<ref> روض الجنان، ج 9، ص 175.</ref> | برخى این آیه را در رأس آیات ناسخ دانسته‌اند؛ یعنى برآنند كه 124 آیه را نسخ مى‌كند.<ref> الاتقان، ج 2، ص 51.</ref> برخى گفته‌اند: ناسخ هر آیه‌اى است كه عفو و فدیه در آن ذكر شده؛ البته بعضى گفته‌اند: به آیه «فَإِمّا مَنًّا بَعدُ و إِمّا فِداءً» منسوخ است كه بر آزادى یا فدیه گرفتن دلالت دارد. ([[سوره محمد]]/ 47،4)<ref> روض الجنان، ج 9، ص 176.</ref> ولى گویا هیچ كدام ناسخ یكدیگر نیست؛ زیرا پیامبر صلى الله علیه و آله از آغاز تا انجام، هم كُشت هم عفو كرد و هم فدیه ستاند.<ref> روض الجنان، ج 9، ص 175.</ref> | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۱: | ||
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 388 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 388 | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۵۱
آیه 5 سوره توبه/9 را «آیه‌سیف»[۱] یا قتال گویند.[۲] این نام‌گذارى از آن رو است كه قرآن پس از انقضاى چهارماه، جنگ با مشركان را با شدت دستور داده، مگر این كه به دامن اسلام وارد شوند:
برخى این آیه را در رأس آیات ناسخ دانسته‌اند؛ یعنى برآنند كه 124 آیه را نسخ مى‌كند.[۳] برخى گفته‌اند: ناسخ هر آیه‌اى است كه عفو و فدیه در آن ذكر شده؛ البته بعضى گفته‌اند: به آیه «فَإِمّا مَنًّا بَعدُ و إِمّا فِداءً» منسوخ است كه بر آزادى یا فدیه گرفتن دلالت دارد. (سوره محمد/ 47،4)[۴] ولى گویا هیچ كدام ناسخ یكدیگر نیست؛ زیرا پیامبر صلى الله علیه و آله از آغاز تا انجام، هم كُشت هم عفو كرد و هم فدیه ستاند.[۵]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 388
