آيت الله گيلانی: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (پروژه4: اولویت بندی و رتبه بندی) |
(←آرشیو عکس و تصویر) |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | {{متوسط}} | ||
| + | '''آیت الله العظمی شعبان گیلانی غروی''' (۱۲۷۵ - ۱۳۴۸ ق) از مراجع [[شیعه]]، عالم کامل، عارف عاقل، فقیه فاضل، حسن السیره، صافی السریره از اخص بارز این عالم جلیل القدر بود. ایشان در حوزه‌های علمیه به «سلمان عصر» شهرت داشتند. | ||
{{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}} | {{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}} | ||
| − | {{ | + | {{شناسنامه عالم |
| − | + | ||نام کامل = شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی غروی | |
| + | ||تصویر= [[پرونده:Shaban.jpg|220px]] | ||
| + | ||زادروز = ۱۲۷۵ قمری | ||
| + | |زادگاه = لنگرود گیلان | ||
| + | |وفات = ۱۳۴۸ قمری | ||
| + | |مدفن = نجف - وادی السلام | ||
| + | |اساتید = حضرات آیات: فاضل ایروانی، فاضل شربیانی، حبیب الله رشتی و ... | ||
| + | |شاگردان = آیت‌الله ملا عبدالله ممجد لنگرودی، اشکوری، غروی، رشتی | ||
| + | |آثار = صلاة المسافر، كتاب القضاء، أحكام الخلل في الصلاة، المقامات العلمية و ... | ||
| + | }} | ||
| + | |||
| + | ==زندگینامه== | ||
| + | |||
| + | مهدی بن عبد الوهاب گيلانی در نیمه ی شعبان 1275 قمری در روستای «دَیوشَل» از توابع لنگرود استان گیلان، صاحب فرزندی شد که به یمن آن ماه مبارک اسمش را شعبان نهاد. | ||
| + | |||
| + | جد این فرزند نورسیده، شیخ عبدالوهاب اهل خراسان بود که به گیلان مهاجرت کرد و در این دیار ساکن شد. شیخ شعبان در کودکی پدر بزرگوارش را از دست داد و تحت حمایت و سرپرستی مادرش که از زنان پاکدامن و آگاه به مسایل دینی بود، قرار گرفت. | ||
| + | |||
| + | شعبان بعدها در حوزه علمیّه [[نجف اشرف]] با عناوین «گیلانی» و «رشتی» و «رشتی نجفی» و در منطقه گیلان و در نزد گیلانیان مقیم نجف اشرف، به همان عنوان زادگاهش، «دَیوشلی» شهرت یافت، | ||
| + | |||
| + | ==تحصیلات== | ||
| + | تحصیلات مقدماتی را در همان زادگاهش، در نزد آقا شیخ علی دیوشلی فراگرفت. با تشویق ایشان بعضی از مقدمات ادبی را در نزد مرحوم میرزا حسین مدرس لاهیجی در مدرسه علمیه «شعربافان»، واقع در «شعرباف» محله لاهیجان آموخت. | ||
| + | |||
| + | بعد از آن به قزوین مهاجرت کرد و متون فقه و اصول را در آن شهر و در نزد بزرگانی مانند سید علی (صاحب حاشیه بر قوانین) و حاج میرزا عبدالوهاب بهشتی فراگرفت و خود نیز به تدریس سطوح پایینتر پرداخت. | ||
| + | |||
| + | ===مهاجرت به نجف=== | ||
| + | آیت‌الله گیلانی پس از تحصیلات مقدماتی در سال ۱۲۹۲ قمری. راهی [[نجف]] اشرف شد و سالیان متمادی از ملازمان و خواص اصحاب استاد بزرگوارش و همشهری خود [[شیخ عبدالله مازندرانی|آیت‌الله ملا عبدالله مازندرانی]] بود و توانست از محضر این فقیه وارسته و مبارز، بهره‌های علمی و معنوی فراوانی ببرد. او علاوه بر تحصیل و کسب علم، خود نیز از مدرسان بزرگ حوزه ی نجفی اشرف به شمار می‌رفت. مخصوصا بعد از رحلت استادش ملاعبدالله مازندرانی، اغلب طلاب و فضلای شمالی محضر این فقیه والامقام، زانوی شاگردی بر زمین زدند. | ||
| + | |||
| + | ==اساتید== | ||
| + | |||
| + | *شیخ عبدالله مازندرانی | ||
| + | *[[آيت الله رشتی|حاج ميرزا حبيب الله رشتی]] | ||
| + | *[[فاضل ایروانی]] | ||
| + | *[[فاضل مامقانی|علامه مامقانی]] | ||
| + | *[[فاضل شرابيانی]] | ||
| + | *سید ابوالقاسم اشکوری | ||
| + | *شیخ [[زین العابدین مازندرانی|زین‌العابدین مازندرانی]] | ||
| + | |||
| + | ==آثار== | ||
| + | |||
| + | *احکام فقهی | ||
| + | *تعادل و تراجيح | ||
| + | *کتاب قضا | ||
| + | *بحث الفاظ | ||
| + | *صلوة مسافر و غيره | ||
| + | *رسالة فی حکم العزل و انعزال الولاة المنصوبین عن الائمة، علیهم السلام | ||
| + | |||
| + | ==شاگردان== | ||
| + | |||
| + | *اسماعیل تنکابنی | ||
| + | *حسین فقیه اشکوری | ||
| + | *ابراهیم اشکوری گورجی | ||
| + | *غلام علی اشکوری تنکابنی | ||
| + | *محمد علی اشکوری | ||
| + | *سید محسن هاشمی رامسری | ||
| + | *علی اعتمادالواعظین گیلانی | ||
| + | *سید مهدی رودباری | ||
| + | *ابوالحسن آیت‌الله زاده گیلانی، فرزند آن مرحوم | ||
| + | *عبدالله ممجد لنگرودی | ||
| − | + | ==وفات== | |
| + | سرانجام اين استاد بزرگ صبح روز سه شنبه 24 شوال 1348 قمری در نجف اشرف وفات نمود. حاج شیخ علی زاهد قمی بر پیکرش نماز خواند و در نزدیک قبر هود و صالح پیامبر در [[وادی السلام]] مدفون گردید. | ||
| − | + | ==منبع== | |
| − | + | *سايت شعائر | |
| − | سايت شعائر | + | *مقاله «فقیه وارسته»، محمدتقی ادهم نژاد. |
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
| سطر ۲۴: | سطر ۸۴: | ||
}} | }} | ||
| − | [[رده:علمای قرن چهاردهم | + | ==آرشیو عکس و تصویر== |
| − | + | <gallery mode="packed" heights="170"> | |
| + | پرونده:شعبان (2).jpg|شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی غروی | ||
| + | پرونده:شعبان (1).jpg|منتخب الرسائل شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی غروی | ||
| + | </gallery> | ||
| + | |||
| + | [[رده:علمای قرن چهاردهم|گیلانی غروی،شعبان]] | ||
[[رده:فقیهان]] | [[رده:فقیهان]] | ||
[[رده:مراجع تقلید]] | [[رده:مراجع تقلید]] | ||
| + | [[رده:مدفونین در وادی السلام]] | ||
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | [[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۳
آیت الله العظمی شعبان گیلانی غروی (۱۲۷۵ - ۱۳۴۸ ق) از مراجع شیعه، عالم کامل، عارف عاقل، فقیه فاضل، حسن السیره، صافی السریره از اخص بارز این عالم جلیل القدر بود. ایشان در حوزه‌های علمیه به «سلمان عصر» شهرت داشتند.
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
| |
| نام کامل | شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی غروی |
| زادروز | ۱۲۷۵ قمری |
| زادگاه | لنگرود گیلان |
| وفات | ۱۳۴۸ قمری |
| مدفن | نجف - وادی السلام |
|
| |
| اساتید |
حضرات آیات: فاضل ایروانی، فاضل شربیانی، حبیب الله رشتی و ... |
| شاگردان |
آیت‌الله ملا عبدالله ممجد لنگرودی، اشکوری، غروی، رشتی |
| آثار |
صلاة المسافر، كتاب القضاء، أحكام الخلل في الصلاة، المقامات العلمية و ... |
محتویات
زندگینامه
مهدی بن عبد الوهاب گيلانی در نیمه ی شعبان 1275 قمری در روستای «دَیوشَل» از توابع لنگرود استان گیلان، صاحب فرزندی شد که به یمن آن ماه مبارک اسمش را شعبان نهاد.
جد این فرزند نورسیده، شیخ عبدالوهاب اهل خراسان بود که به گیلان مهاجرت کرد و در این دیار ساکن شد. شیخ شعبان در کودکی پدر بزرگوارش را از دست داد و تحت حمایت و سرپرستی مادرش که از زنان پاکدامن و آگاه به مسایل دینی بود، قرار گرفت.
شعبان بعدها در حوزه علمیّه نجف اشرف با عناوین «گیلانی» و «رشتی» و «رشتی نجفی» و در منطقه گیلان و در نزد گیلانیان مقیم نجف اشرف، به همان عنوان زادگاهش، «دَیوشلی» شهرت یافت،
تحصیلات
تحصیلات مقدماتی را در همان زادگاهش، در نزد آقا شیخ علی دیوشلی فراگرفت. با تشویق ایشان بعضی از مقدمات ادبی را در نزد مرحوم میرزا حسین مدرس لاهیجی در مدرسه علمیه «شعربافان»، واقع در «شعرباف» محله لاهیجان آموخت.
بعد از آن به قزوین مهاجرت کرد و متون فقه و اصول را در آن شهر و در نزد بزرگانی مانند سید علی (صاحب حاشیه بر قوانین) و حاج میرزا عبدالوهاب بهشتی فراگرفت و خود نیز به تدریس سطوح پایینتر پرداخت.
مهاجرت به نجف
آیت‌الله گیلانی پس از تحصیلات مقدماتی در سال ۱۲۹۲ قمری. راهی نجف اشرف شد و سالیان متمادی از ملازمان و خواص اصحاب استاد بزرگوارش و همشهری خود آیت‌الله ملا عبدالله مازندرانی بود و توانست از محضر این فقیه وارسته و مبارز، بهره‌های علمی و معنوی فراوانی ببرد. او علاوه بر تحصیل و کسب علم، خود نیز از مدرسان بزرگ حوزه ی نجفی اشرف به شمار می‌رفت. مخصوصا بعد از رحلت استادش ملاعبدالله مازندرانی، اغلب طلاب و فضلای شمالی محضر این فقیه والامقام، زانوی شاگردی بر زمین زدند.
اساتید
- شیخ عبدالله مازندرانی
- حاج ميرزا حبيب الله رشتی
- فاضل ایروانی
- علامه مامقانی
- فاضل شرابيانی
- سید ابوالقاسم اشکوری
- شیخ زین‌العابدین مازندرانی
آثار
- احکام فقهی
- تعادل و تراجيح
- کتاب قضا
- بحث الفاظ
- صلوة مسافر و غيره
- رسالة فی حکم العزل و انعزال الولاة المنصوبین عن الائمة، علیهم السلام
شاگردان
- اسماعیل تنکابنی
- حسین فقیه اشکوری
- ابراهیم اشکوری گورجی
- غلام علی اشکوری تنکابنی
- محمد علی اشکوری
- سید محسن هاشمی رامسری
- علی اعتمادالواعظین گیلانی
- سید مهدی رودباری
- ابوالحسن آیت‌الله زاده گیلانی، فرزند آن مرحوم
- عبدالله ممجد لنگرودی
وفات
سرانجام اين استاد بزرگ صبح روز سه شنبه 24 شوال 1348 قمری در نجف اشرف وفات نمود. حاج شیخ علی زاهد قمی بر پیکرش نماز خواند و در نزدیک قبر هود و صالح پیامبر در وادی السلام مدفون گردید.
منبع
- سايت شعائر
- مقاله «فقیه وارسته»، محمدتقی ادهم نژاد.
آرشیو عکس و تصویر
شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی غروی
منتخب الرسائل شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی غروی
.jpg)
.jpg)
