آداب و سنن اسلامی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۶:۵۵ توسط سید مهدی خدایی (بحث | مشارکت‌ها) (کتاب‌های مهم آداب و سنن اسلامی:)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آدابی که ائمه اطهار علیهم‌السلام هر یک از امور مربوط به زندگی فردی و اجتماعی‌شان داشته‌اند و در کتاب‌های حدیثی و تاریخی ثبت شده است. منبعی بسیار باارزش برای انسان مسلمان است تا با پیروی از پیشوایان و اسوه‌های خویش خود را هر چه بیشتر با آن‌ها همرنگ سازد. بیان قرآن در این مورد آیه 21 سوره احزاب است که می‌فرماید: «لقد کان لکم فى رسول اللّه اسوة حسنة؛[۱] همانا براى‌ شما در روش رسول خدا سرمشقى نیکوست».

چند روایت در اهمیت تاسی به آداب پیامبر و ائمه اطهار علیهم‌السلام[۲]

  • قال النبی صلى الله عليه و آله في وصيته لعلي عليه‌السلام: والسادسة الاخذ بسنتي في صلاتي وصومي و صدقتي... [۳]؛ پیامبر صلى الله علیه و آله در ضمن سفارشات خود به على علیه السلام فرمود: ششم آن که از روش‌ من در نماز و روزه و صدقه پیروى کنى.
  • قال علی علیه السلام: و من تأدب بأدب الله أدّاه ذلک إلی الفلاح الدائم... [۴] ؛ امام على علیه‌السلام فرمود: هر که به آداب الهى آراسته گردد، این کار او را به رستگارى همیشگی رساند.
  • قال الصادق عليه‌السلام: إني لأكره للرجل أن يموت وقد بقي خلة من خلال رسول الله صلى الله عليه و آله لم يأت بها[۵] ؛ امام صادق علیه‌السلام فرمود: من براى فرد مسلمان خوش ندارم که بمیرد در حالى که‌ هنوز برخى از آداب پیامبر صلى الله علیه و آله را به جا نیاورده باشد.

کتاب‌های مهم آداب و سنن اسلامی:

موضوع آداب و سنن در تاليفات حديثي گاهي در كنار اخلاق و گاهي به طور مستقل مورد توجه مولفين قرار مي‌گيرند. کتاب‌هائی که در این جا معرفی می‌گردد از هر دو دسته می‌باشد. کتاب‌ها به ترتیب تاریخ تالیف فهرست گردیده است:

پانویس

  1. سوره احزاب/ آیه 21.
  2. آنچه در این جا می‌آید بخشی از مقدمه علامه طباطبائی رحمه الله بر کتابشان با نام سنن النبی است که اختصاص به بیان سنت‌ها و آداب پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در زندگی‌شان دارد. علامه در این بخش به نقل روایاتی چند در این موضوع پرداخته‌اند.
  3. المحاسن، باب 10 من وصايا النبي صلى الله عليه و آله، ح 48
  4. وسائل الشیعة، ج 6، باب 14؛ استحباب الاستعاذة عندالتلاوة و كيفيتها؛ حديث 7719.
  5. من‌ لايحضره ‌الفقيه، کتاب النکاح، باب المتعه، حدیث 4615.