محدث: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(رده اولویت مقاله)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{متوسط}}
 
{{متوسط}}
به کسی که حدیث نقل می کند، محدث گفته می شود.
+
به کسی که [[حدیث]] نقل می کند، محدث گفته می شود.
  
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در فضیلت نقل روایات فرمودند: نصراللَّه امرأ سمع منّا شيئا فبلّغه كما سمعه؛ خدا مردى را كه چيزى از ما بشنود و همان طور كه شنيده به ديگران برساند، يارى كند.<ref>نهج الفصاحة (مجموعه كلمات قصار حضرت رسول صلى الله عليه و آله)، ص785.</ref>
+
[[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله در فضیلت نقل روایات فرمودند: نصراللَّه امرأ سمع منّا شيئا فبلّغه كما سمعه؛ خدا مردى را كه چيزى از ما بشنود و همان طور كه شنيده به ديگران برساند، يارى كند.<ref>[[نهج الفصاحه|نهج الفصاحة]] (مجموعه كلمات قصار [[پیامبر اسلام|حضرت رسول]] صلى الله عليه و آله)، ص785.</ref>
  
و نیز فرمودند: نصراللَّه امرأ سمع منّا حديثا فحفظه حتّى يبلّغه غيره فربّ حامل فقه إلى ما هو أفقه منه و ربّ‌ حامل‌ فقه‌ ليس بفقيه؛ خدا مردى را كه سخنى از ما بشنود و به خاطر سپارد تا به ديگرى برساند. يارى كند بسا كس كه دانائى به داناتر از خود برد و بسا كس كه حامل دانائيست و دانا نيست.<ref> نهج الفصاحة (مجموعه كلمات قصار حضرت رسول صلى الله عليه و آله)، ص785.</ref>
+
و نیز فرمودند: نصراللَّه امرأ سمع منّا حديثا فحفظه حتّى يبلّغه غيره فربّ حامل فقه إلى ما هو أفقه منه و ربّ‌ حامل‌ فقه‌ ليس بفقيه؛ خدا مردى را كه سخنى از ما بشنود و به خاطر سپارد تا به ديگرى برساند يارى كند بسا كس كه دانائى به داناتر از خود برد و بسا كس كه حامل دانائيست و دانا نيست.<ref> نهج الفصاحة (مجموعه كلمات قصار حضرت رسول صلى الله عليه و آله)، ص785.</ref>
  
در خصوص كتابت [[حديث]] شرايط خاصى را بيان كرده ‌اند كه بخش عمده آنها مربوط به زمانهاى پيشين و نسخه ‌هاى دست نويس است. شرايط و ضوابط ياد شده، از قبيل نقطه ‌گذارى و اعراب و املاء كلمات و رعايت فاصله‌ ها و تصحيح و مقابله اسناد و متون و اجازه روايت كتاب و... حاكى از شدت اهتمام دانشوران به ضبط [[احاديث]] و حفظ امانت در نقل و مصون ماندن آنها از تصحيف و تحريف و جعل و تزوير و تدليس است.
+
در خصوص كتابت حديث شرايط خاصى را بيان كرده ‌اند كه بخش عمده آنها مربوط به زمانهاى پيشين و نسخه ‌هاى دست نويس است. شرايط و ضوابط ياد شده، از قبيل نقطه ‌گذارى و اعراب و املاء كلمات و رعايت فاصله‌ ها و تصحيح و مقابله [[سند حدیث|اسناد]] و متون و [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه روايت]] كتاب و... حاكى از شدت اهتمام دانشوران به ضبط [[احاديث]] و حفظ امانت در نقل و مصون ماندن آنها از [[تصحیف و تحریف|تصحيف و تحريف]] و [[جعل حدیث|جعل]] و تزوير و [[تدلیس در احادیث|تدليس]] است.
  
شرايط و آداب كتابت حديث در بعضى از جوامع مهم حديث و كتب درايه بيان گرديده است.<ref>سيد مهدى حائرى، دايرة المعارف تشيع، ج6، ص150.</ref>
+
شرايط و آداب كتابت حديث در بعضى از جوامع مهم حديث و كتب [[مصطلح الحدیث|درايه]] بيان گرديده است.<ref>سيد مهدى حائرى، دايرة المعارف تشيع، ج6، ص150.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۵: سطر ۱۵:
 
[[رده:حدیث]]
 
[[رده:حدیث]]
 
[[رده:اصطلاحات حدیثی]]
 
[[رده:اصطلاحات حدیثی]]
 +
[[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۰۹

به کسی که حدیث نقل می کند، محدث گفته می شود.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در فضیلت نقل روایات فرمودند: نصراللَّه امرأ سمع منّا شيئا فبلّغه كما سمعه؛ خدا مردى را كه چيزى از ما بشنود و همان طور كه شنيده به ديگران برساند، يارى كند.[۱]

و نیز فرمودند: نصراللَّه امرأ سمع منّا حديثا فحفظه حتّى يبلّغه غيره فربّ حامل فقه إلى ما هو أفقه منه و ربّ‌ حامل‌ فقه‌ ليس بفقيه؛ خدا مردى را كه سخنى از ما بشنود و به خاطر سپارد تا به ديگرى برساند يارى كند بسا كس كه دانائى به داناتر از خود برد و بسا كس كه حامل دانائيست و دانا نيست.[۲]

در خصوص كتابت حديث شرايط خاصى را بيان كرده ‌اند كه بخش عمده آنها مربوط به زمانهاى پيشين و نسخه ‌هاى دست نويس است. شرايط و ضوابط ياد شده، از قبيل نقطه ‌گذارى و اعراب و املاء كلمات و رعايت فاصله‌ ها و تصحيح و مقابله اسناد و متون و اجازه روايت كتاب و... حاكى از شدت اهتمام دانشوران به ضبط احاديث و حفظ امانت در نقل و مصون ماندن آنها از تصحيف و تحريف و جعل و تزوير و تدليس است.

شرايط و آداب كتابت حديث در بعضى از جوامع مهم حديث و كتب درايه بيان گرديده است.[۳]

پانویس

  1. نهج الفصاحة (مجموعه كلمات قصار حضرت رسول صلى الله عليه و آله)، ص785.
  2. نهج الفصاحة (مجموعه كلمات قصار حضرت رسول صلى الله عليه و آله)، ص785.
  3. سيد مهدى حائرى، دايرة المعارف تشيع، ج6، ص150.