حجر (فقه)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ آوریل ۲۰۱۴، ساعت ۱۲:۱۰ توسط Zamani (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '<keywords content='کلید واژه: حجر، محجور، سفيه، ' /> '''کلید واژه: حجر، محجور، سفيه، ''' «حجر...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

«حجر» در لغت، به معناى منع است و در فقه، «محجور» به كسى گفته مى شود كه طبق قانون شرع، به عللى از تصرف در اموال خود منع شده باشد.[۱]

افرادى كه از نظر شرعى، محجور و از تصرف در مال خود ممنوع مى باشند فراوانند، از جمله:

  • 1- مفلس؛
  • 2- كودك تا وقتى كه به حد بلوغ برسد و رشيد شود؛
  • 3- مجنون ؛
  • 4- سفيه: كسى كه مال خود را بيهوده مصرف مى كند و توانايى نگهدارى و معامله با آن را ندارد.[۲][۳]

پانویس

  1. تحريرالوسيله، ج 2، ص 12.
  2. تحريرالوسيله، ج 2 ص 12-24.
  3. آشنايى با ابواب فقه، ص 77.