عمر بن علی
عمر بن علی بن ابی طالب
پس از ابوبكر بن على برادرش: عمر بن على به منظور جهاد در راه خدا قيام كرد و اين رجز را مي‌خواند:
اضربكم ولاارى فيكم زحر × ذاك الشقى بالنبى قد كفر
من شما را مى زنم و زحر را در ميان شما نمى بينم. آن زحرى كه شقى است و به رسول خدا كافر شده است.
يا زحر يا زحر تدان من عمر × لعلك اليوم تبوء من سقر
اى زحر، اى زحر، نزديك من بيا، شايد امروز جايگاه تو در جهنم باشد.
شر مكان في حريق و سعر × لانك الجاحد يا شر البشر
دوزخ كه از لحاظ سوزندگى و شعله ورى بدترين مكان است. زيرا تو اى بدترين مردم منكر حق و حقيقت مى‌باشى.
به شدت مشغول كارزار شد و اين رجز را خواند:
خلو اعداة اللَّه خلوا عن عمر × خلوا عن الليث العبوس المكفهر
اى دشمنان خدا! عمر را واگذاريد و فرار كنيد شير خشمناك را واگذاريد.
يضربكم بسيفه ولايفر × وليس فيها كالجبان المنجحر
او با شمشير غضبناك خود شما را مى زند و فرار نمى كند. عمر بن على در ميدان جنگ خائف و فرارى نيست. وى همچنان جهاد كرد تا شهيد شد.[۱]
اول قاتل برادر خود (زجر بن بدر) را به جهنم فرستاد، پس رجزخوانان خود را بر صف منافقان زد و بسيارى از ايشان را بر خاك انداخت تا آن كه به پدر بزرگوار خود ملحق گرديد.[۲]
پانویس
- ↑ زندگانى حضرت امام حسين عليه السلام (محمدجواد نجفى )، ص 57.
- ↑ جلاءالعيون، (علامه مجلسى)، ص 677.
