ورود امام کاظم علیه السلام به زندان بصره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' <keywords content='کلید واژه: 8 ذی الحجه، امام موسي كاظم علیه السلام، حکومتهای هم عصر ام...' ایجاد کرد)
 
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''منبع:''' نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
+
{{تقویم|روز= 7 ذی الحجه|سال= سال ۱۷۹ هجری قمری}}
 +
[[امام موسی کاظم علیه السلام|امام موسی بن جعفر]] علیه‌السلام در ایام امامتش با حکومت‌های [[منصور (خلیفه عباسی)|منصور دوانقی]]، [[مهدی (خلیفه عباسی)|مهدی عباسی]] و [[هارون الرشید]] از سلسله [[حکومت بنی عباس|بنی‌عباس]] معاصر بود و از تمامی آنان سختی‌ها، رنج‌ها و بی‌مهری‌های فراوانی متحمل شد و چندین بار از سوی آنان به [[بغداد]] فراخوانده شد و در حبس آنان قرار گرفت و تنها در دوره هارون الرشید به مدت چهار سال زندانی بود.
  
==وارد كردن امام موسي‌كاظم علیه‌السلام به زندان بصره - سال 179 هجري قمري/ 8 ذوالحجه==
+
هارون در آخرین ماه‌های سال ۱۷۹ قمری، جهت استحکام خلافت [[عباسیان]] و اخذ [[بیعت]] و زمینه‌سازی لازم برای ولیعهدی فرزندانش، عازم مراسم [[حج]] گردید و به علما، [[سادات]]، اعیان و اشراف سراسر عالم [[اسلام]] نامه‌هایی نوشت و آنان را برای حضور در [[مکه]] معظمه و بیعت با ولیعهدی فرزندانش فراخواند.
  
امام موسي بن جعفر علیه‌السلام معروف به (كاظم) هفتمين امام شيعيان است و در ايام امامتش با حكومت‌هاي منصور دوانقي، مهدي عباسي و [[هارون الرشيد]] كه همگي از سلسله بني‌عباس بودند معاصر بود و از تمامي آنان سختي‌ها، رنج‌ها و بي‌مهري‌هاي فراواني متحمل شد و چندين بار از سوي آنان به [[بغداد]] فراخوانده شد و در حبس آنان قرار گرفت و تنها در دوره هارون الرشيد به مدت چهار سال زنداني بود.
+
او پیش از ورود به مکه وارد [[مدینه|مدینه]] منوره گردید و چند مدتی را در آن اقامت نمود و برای دستگیری امام موسی بن جعفر علیه‌السلام، اندیشه کرد و با دولتمردان وقت از جمله یحیی بن خالد برمکی مشورت نمود و سرانجام به دستگیری‌ امام تصمیم گرفت؛ زیرا آن حضرت را مزاحم خواسته‌ها و أمیال شیطانی خویش می‌دانست و به هر طریقی می‌خواست وی را از سر راه خود بردارد.
  
هارون در آخرين ماه‌هاي سال 179 قمري، جهت استحكام خلافت [[عباسیان]] و اخذ [[بيعت]] و زمينه‌سازي لازم براي وليعهدي فرزندانش، عازم مراسم [[حج]] گرديد و به علما، [[سادات]]، اعيان و اشراف سراسر عالم اسلام نامه‌هايي نوشت و آنان را براي حضور در [[مكه]] معظمه و بيعت با وليعهدي فرزندانش فراخواند.
+
بدین جهت روزی که امام موسی‌کاظم علیه‌السلام در کنار قبر مطهر جدش [[پیامبر اسلام|رسول اکرم]] صلی الله علیه و آله مشغول [[نماز]] و نیایش بود، مأموران خلیفه وارد [[مسجد]] شده و آن حضرت را دستگیر و ظالمانه از مسجد خارج کردند.
  
او پيش از ورود به مكه معظمه وارد مدينه منوره گرديد و چند مدتي را در آن اقامت نمود و براي دستگيري امام موسي بن جعفر علیه‌السلام، انديشه كرد و با دولتمردان وقت از جمله يحيي بن خالد برمكي مشورت نمود و سرانجام به دستگيري‌اش تصميم گرفت. زيرا آن حضرت را مزاحم خواسته‌ها و أميال شيطاني خويش مي‌دانست و به هر طريقي مي‌خواست وي را از سر راه خود بردارد.
+
امام موسی‌کاظم علیه‌السلام هنگامی که با زورگویی و بی‌نزاکتی مأموران [[هارون]] روبرو گردید، متوجه قبر شریف پیامبر صلی الله علیه و آله شد و به شکوه پرداخت و گفت: ای رسول خدا! از [[امت]] بدکردار تو، آن چه به [[اهل البیت|اهل بیتت]] می‌رسد به تو شکایت می‌کنم. مردم که از مظلومیت آن حضرت و زورگویی مأموران هارون به شدت ناراحت و عصبانی شده بودند، با صدای بلند گریستند و آن حضرت را تا مقداری از راه همراهی کردند.
  
بدين جهت روزي كه امام موسي‌كاظم علیه‌السلام در كنار قبر مطهر جدش رسول اكرم صلی الله علیه و آله مشغول [[نماز]] و نيايش بود مأموران خليفه وارد [[مسجد]] شده و آن حضرت را دستگير و ظالمانه از مسجد خارج كردند.
+
هارون الرشید دستور داد آن حضرت را در غل و زنجیر کرده و سوار بر محملی نمایند و از [[مدینه]] به [[عراق]] تبعیدش کنند. وی برای رد گم کردن مردم و گریز از اعتراضات احتمالی آنان، دو محمل ترتیب داد، یکی را به سوی [[بغداد]] و دیگری را به سوی [[بصره]] حرکت داد و کسی جز مأموران وی نمی‌دانستند که حضرت در کدام کجاوه است. ولی آن حضرت در کجاوه‌ای بود که به سوی بصره حرکت کرده بودند. آنان پس از چندین روز راهپیمایی، در روز هفتم [[ذی الحجه]]<ref>در کتاب «وقایع الایام» شیخ عباس قمی، وارد کردن امام موسی‌کاظم علیه‌السلام به زندان بصره، در وقایع ۷ ذی الحجه ذکر گردیده است: [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=49 وقايع الايام شيخ عباس قمی، ۷ ذی‌الحجه].</ref> وارد بصره شدند و آن حضرت را به عیسی بن جعفر بن منصور دوانقی، پسرعموی هارون و عامل وی در بصره تسلیم نمودند.
  
امام موسي‌كاظم علیه‌السلام هنگامي كه با زورگويي و بي‌نزاكتي مأموران [[هارون]] روبرو گرديد، متوجه قبر شريف پيامبر صلی الله علیه و آله شد و به شكوه پرداخت و گفت: اي [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله! از [[امت]] بدكردار تو، آن چه به اهل بيتت مي‌رسد به تو شكايت مي‌كنم.
+
عیسی بن جعفر، آن حضرت را در یکی از حجره‌هایی خانه خود زندانی کرد و به مدت یک سال در آن زندان، آن حضرت را نگه داشت و سپس آن حضرت را به بغداد فرستاد.<ref> نک: الارشاد، شیخ مفید، ص ۵۷۹؛ منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج ۲، ص ۲۱۲؛ وقایع الایام، شیخ عباس قمی، ص ۱۱۱.</ref>
 
+
==پانویس==
مردم كه از مظلوميت آن حضرت و زورگويي مأموران هارون به شدت ناراحت و عصباني شده بودند، با صداي بلند گريستند و آن حضرت را تا مقداري از راه همراهي كردند.
 
 
 
هارون الرشيد دستور داد آن حضرت را در غل و زنجير كرده و سوار بر محملي نمايند و از [[مدينه]] به [[عراق]] تبعيدش كنند. وي براي رد گم كردن مردم و گريز از اعتراضات احتمالي آنان دو محمل ترتيب داد، يكي را به سوي [[بغداد]] و ديگري را به سوي [[بصره]] حركت داد و كسي جز مأموران وي نمي‌دانستند كه حضرت در كدام كجاوه است. ولي آن حضرت در كجاوه‌اي بود كه به سوي بصره حركت كرده بودند. آنان پس از چندين روز راهپيمايي در روز هفتم [[ذی الحجه]] وارد بصره شدند و آن حضرت را به عيسي بن جعفر بن منصور دوانقي، پسرعموي هارون و عامل وي در بصره تسليم نمودند.
 
 
 
عيسي بن جعفر، آن حضرت را در يكي از حجره‌هايي خانه خود زنداني كرد و به مدت يك سال در آن زندان، آن حضرت را نگه داشت و سپس آن حضرت را به [[بغداد]] فرستاد.<ref> نك: الارشاد [[شيخ مفيد]]، ص 579؛ [[منتهی الآمال]]، شيخ عباس قمي، ج ص 212؛ وقايع الايام [[شیخ عباس قمی]] ص 111.</ref>
 
 
 
==پانویس ==
 
 
<references />
 
<references />
تذکر:
+
==منابع==
 
+
* مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
در کتاب وقایع الایام شیخ عباس قمی وقوع وارد كردن امام موسي‌كاظم علیه‌السلام به زندان بصره در وقایع 7 ذی الحجه ذکر گردیده است: [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=49 وقايع الايام شيخ عباس قمی، 7 ذی‌الحجه].
+
[[رده:وقایع ماه ذی الحجه]]
 +
[[رده:سال ۱۷۹ هجری قمری]]
 +
[[رده:امام کاظم علیه السلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۱

تقویم هجری قمری

روز واقعه:7 ذی الحجه
سال ۱۷۹ هجری قمری

امام موسی بن جعفر علیه‌السلام در ایام امامتش با حکومت‌های منصور دوانقی، مهدی عباسی و هارون الرشید از سلسله بنی‌عباس معاصر بود و از تمامی آنان سختی‌ها، رنج‌ها و بی‌مهری‌های فراوانی متحمل شد و چندین بار از سوی آنان به بغداد فراخوانده شد و در حبس آنان قرار گرفت و تنها در دوره هارون الرشید به مدت چهار سال زندانی بود.

هارون در آخرین ماه‌های سال ۱۷۹ قمری، جهت استحکام خلافت عباسیان و اخذ بیعت و زمینه‌سازی لازم برای ولیعهدی فرزندانش، عازم مراسم حج گردید و به علما، سادات، اعیان و اشراف سراسر عالم اسلام نامه‌هایی نوشت و آنان را برای حضور در مکه معظمه و بیعت با ولیعهدی فرزندانش فراخواند.

او پیش از ورود به مکه وارد مدینه منوره گردید و چند مدتی را در آن اقامت نمود و برای دستگیری امام موسی بن جعفر علیه‌السلام، اندیشه کرد و با دولتمردان وقت از جمله یحیی بن خالد برمکی مشورت نمود و سرانجام به دستگیری‌ امام تصمیم گرفت؛ زیرا آن حضرت را مزاحم خواسته‌ها و أمیال شیطانی خویش می‌دانست و به هر طریقی می‌خواست وی را از سر راه خود بردارد.

بدین جهت روزی که امام موسی‌کاظم علیه‌السلام در کنار قبر مطهر جدش رسول اکرم صلی الله علیه و آله مشغول نماز و نیایش بود، مأموران خلیفه وارد مسجد شده و آن حضرت را دستگیر و ظالمانه از مسجد خارج کردند.

امام موسی‌کاظم علیه‌السلام هنگامی که با زورگویی و بی‌نزاکتی مأموران هارون روبرو گردید، متوجه قبر شریف پیامبر صلی الله علیه و آله شد و به شکوه پرداخت و گفت: ای رسول خدا! از امت بدکردار تو، آن چه به اهل بیتت می‌رسد به تو شکایت می‌کنم. مردم که از مظلومیت آن حضرت و زورگویی مأموران هارون به شدت ناراحت و عصبانی شده بودند، با صدای بلند گریستند و آن حضرت را تا مقداری از راه همراهی کردند.

هارون الرشید دستور داد آن حضرت را در غل و زنجیر کرده و سوار بر محملی نمایند و از مدینه به عراق تبعیدش کنند. وی برای رد گم کردن مردم و گریز از اعتراضات احتمالی آنان، دو محمل ترتیب داد، یکی را به سوی بغداد و دیگری را به سوی بصره حرکت داد و کسی جز مأموران وی نمی‌دانستند که حضرت در کدام کجاوه است. ولی آن حضرت در کجاوه‌ای بود که به سوی بصره حرکت کرده بودند. آنان پس از چندین روز راهپیمایی، در روز هفتم ذی الحجه[۱] وارد بصره شدند و آن حضرت را به عیسی بن جعفر بن منصور دوانقی، پسرعموی هارون و عامل وی در بصره تسلیم نمودند.

عیسی بن جعفر، آن حضرت را در یکی از حجره‌هایی خانه خود زندانی کرد و به مدت یک سال در آن زندان، آن حضرت را نگه داشت و سپس آن حضرت را به بغداد فرستاد.[۲]

پانویس

  1. در کتاب «وقایع الایام» شیخ عباس قمی، وارد کردن امام موسی‌کاظم علیه‌السلام به زندان بصره، در وقایع ۷ ذی الحجه ذکر گردیده است: وقايع الايام شيخ عباس قمی، ۷ ذی‌الحجه.
  2. نک: الارشاد، شیخ مفید، ص ۵۷۹؛ منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج ۲، ص ۲۱۲؛ وقایع الایام، شیخ عباس قمی، ص ۱۱۱.

منابع

  • مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام