نصرت خراسانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|اثر آفرینان}} '''نصرت خراسانی، عبدالحسین''' قرن: 14 (ح 1334-1251 ...' ایجاد کرد)
 
(منابع)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۷: سطر ۷:
 
(ح 1334-1251 ش)
 
(ح 1334-1251 ش)
  
شاعر، متخلص به نصرت. مشهور به منشى‌باشى. در اصفهان به دنیا آمد. نسبش از طرف پدر به میرزا حسن خوشنویس كرمانى و از طرف مادر به معتمدالدوله نشاط مى‌رسد. در كودكى به [[مشهد]] رفت و پس از طى تحصیلات مقدماتى، علم [[فقه]] را نزد میرزا حبیب مجتهد شهیدى و علم كلام را از محضر محمدصادق حكمى سبزوارى و حكمت را نزد میرزا محمدعلى فاضل و غلامحسین شیخ‌الاسلام و میرزا محمد خادم‌باشى فراگرفت و در [[فقه]] و [[كلام]] و [[حكمت]] و ادبیات به درجه‌ى كمال رسید.
+
شاعر، [[تخلص|متخلص]] به نصرت. مشهور به منشى ‌باشى. در [[اصفهان]] به دنیا آمد. نسبش از طرف پدر به میرزا حسن خوشنویس كرمانى و از طرف مادر به معتمدالدوله نشاط مى‌ رسد. در كودكى به [[مشهد]] رفت و پس از طى تحصیلات مقدماتى، علم [[فقه]] را نزد میرزا حبیب مجتهد شهیدى و [[علم کلام|علم كلام]] را از محضر محمدصادق حكمى سبزوارى و [[حکمت|حكمت]] را نزد میرزا محمدعلى فاضل و غلامحسین شیخ ‌الاسلام و میرزا محمد خادم‌ باشى فراگرفت و در فقه و كلام و حكمت و ادبیات به درجه ‌ى كمال رسید.
  
سپس وارد خدمات دولتى شد و به همراه محمدتقى میرزا ركن‌الدوله، برادر ناصرالدین شاه به شیراز و پس از آن با سمت رئیس دفترى به همراه محمدتقى میرزا به [[مشهد]] رفت. او همچنین مدتى حاكم كاشمر و درگز بود. استادانى از جمله: بهار، فرخ، شكسته و دانش از شاگردان وى بودند. او سرانجام در مشهد درگذشت. از آثارش: مثنوى «فروزنده»، بر وزن «حدیقه» سنایى؛ «فرازنده» در رد فرقه‌ى بهائیه؛ «جامع المتفرقة» یا «جامع المتفرقات» به سبك «كشكول» شیخ‌بهائى؛ «دیوان» شعر.
+
سپس وارد خدمات دولتى شد و به همراه محمدتقى میرزا ركن ‌الدوله، برادر ناصرالدین شاه به شیراز و پس از آن با سمت رئیس دفترى به همراه محمدتقى میرزا به مشهد رفت. او همچنین مدتى حاكم كاشمر و درگز بود.  
 +
 
 +
استادانى از جمله: بهار، فرخ، شكسته و دانش از شاگردان وى بودند. او سرانجام در مشهد درگذشت.  
 +
 
 +
از آثارش: مثنوى «فروزنده»، بر وزن «حدیقه» [[سنائی|سنایى]]؛ «فرازنده» در رد فرقه ى [[بهائیت|بهائیه]]؛ «جامع المتفرقة» یا «جامع المتفرقات» به سبك «كشكول» [[شیخ بهایی|شیخ ‌بهائى]]؛ دیوان شعر.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج6، ص43.
 
  
[[رده:شعرا]]
+
*[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج6، ص43.
 +
 
 +
{{شعر فارسی}}
 +
[[رده:شعرای پارسی گو]]
 +
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن چهاردهم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۵۲

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


نصرت خراسانی، عبدالحسین

قرن: 14

(ح 1334-1251 ش)

شاعر، متخلص به نصرت. مشهور به منشى ‌باشى. در اصفهان به دنیا آمد. نسبش از طرف پدر به میرزا حسن خوشنویس كرمانى و از طرف مادر به معتمدالدوله نشاط مى‌ رسد. در كودكى به مشهد رفت و پس از طى تحصیلات مقدماتى، علم فقه را نزد میرزا حبیب مجتهد شهیدى و علم كلام را از محضر محمدصادق حكمى سبزوارى و حكمت را نزد میرزا محمدعلى فاضل و غلامحسین شیخ ‌الاسلام و میرزا محمد خادم‌ باشى فراگرفت و در فقه و كلام و حكمت و ادبیات به درجه ‌ى كمال رسید.

سپس وارد خدمات دولتى شد و به همراه محمدتقى میرزا ركن ‌الدوله، برادر ناصرالدین شاه به شیراز و پس از آن با سمت رئیس دفترى به همراه محمدتقى میرزا به مشهد رفت. او همچنین مدتى حاكم كاشمر و درگز بود.

استادانى از جمله: بهار، فرخ، شكسته و دانش از شاگردان وى بودند. او سرانجام در مشهد درگذشت.

از آثارش: مثنوى «فروزنده»، بر وزن «حدیقه» سنایى؛ «فرازنده» در رد فرقه ى بهائیه؛ «جامع المتفرقة» یا «جامع المتفرقات» به سبك «كشكول» شیخ ‌بهائى؛ دیوان شعر.

منابع

شعر فارسی
Poetry1.jpg
شعرشناسی * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
قالب‌های شعر *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
سبک‌های شعر فارسی * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
شاعران پارسی گو: همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14